Net terug van een "bankentocht" door het naburig parkje... wat gewandeld en naar de kindjes in het speeltuintje gekeken en genoten van het zonnetje...ook deze voormiddag weer aan mijn stoelyoga begonnen...iets waar ik de vorige week niet aan toekwam...te moe om me ook nog extra te gaan afmatten... na thuiskomst mezelf en man beloond met een ferme hap ijscreme... tja voor de lijn moeten we het niet laten want de kilootjes vliegen er vanzelf af... nog even en hier lopen 2 rammelende skeletten  rond...wat ik al niet deed om af te vallen vroeger en nu kan ik me zelfs volproppen met snoep zonder bij te komen... toch wel een voordeeltje van oud zijn... een ander is dat ik me niets meer aantrek van wat anderen van me denken... wat ik moet proberen is niet klakkeloos mijn eerbiedwaardige leeftijd te verkondigen... iets wat ik vroeger immens belachelijk vond en waar ik me nu zelf op betrap... maar ja soms kan het helpen om iets gedaan te krijgen... haha... geniepig nietwaar!

31-03-2025 om 17:09 geschreven door Myette

OEF en nog eens OEF...was me dat een dag gisteren... toen ik beneden de was uit de machine wilde halen stapte ik in water... tjonge was me dat schrikken... wat nu... eerst dat ding afzetten en gaan nadenken over hoe het verder moest... dweilen natuurlijk maar het ergerlijke is dat water geen grenzen kent en overal onder en achter kruipt... dat betekent alles buiten sleuren en mijn rug brulde van afgrijzen... dan maar mijn lieve zoon bellen... die kwam direct en samen hebben we het kunnen oplossen... hij   controleerde eerst de filter en ja dat was het... niet goed vastgezet na de poetsbeurt de vorige dag... en daarvoor was die dubbele OEF van mij en mijn portemonnee... de rest van de dag verliep chaotisch want man heeft weer een beenwond waarvoor ik de verpleger heb opgeroepen... de hele week heb ik het zelf verzorgd maar toen hij het verband er weeral aftrok en overal bloedsporen naliet kreeg ik het op mijn heupen en ging in staking... die verpleger liet op zich wachten en toen ik hem belde zei hij dat hij een ambulance had moeten bellen voor een van zijn patienten... hij kwam dan toch nog later op de avond... verzorgde het been enne door zijn haast kwamen het tafellaken en een zitkussen onder het bloed... tja ik kon het hem niet kwalijk nemen want die jongen zat zichtbaar onder de stress... er zijn van die dagen waar werkelijk geen einde aan komt... dit was er zo eentje... na alles te hebben opgeruimd en man in een propere pantalon te hebben gehesen heb ik me in mijn relax gestort en had maar een  wens... RUST!!!

21-03-2025 om 13:32 geschreven door Myette

PFFFFF... zoals ik al had verwacht maar ja hopen kan je altijd wel... gisteren man in stadstenue gestoken... moest er ook nog vroeg voor opstaan... het busje van de dagopvang kwam hem om 8u30 stipt ophalen... ik een hele dag zonder gezeur en gevit kunnen doorbrengen... heb van het goede weer en de gelegenheid geprofiteerd om even een wandelingetje in mijn buurt te maken... een wandelingetje helemaal alleen en zonder vervelend getrek en gezeur... zalig... dan even na 4u kwam het busje hem terug thuis afzetten... resultaat... hij wil niet meer terug want het eten was niet lekker en de anderen verstonden hem niet en hij hen niet... dus kon ik deze ochtend weer de boodschap overbrengen... de dame daar vertelde me dat hij bezorgd was omdat ik helemaal alleen thuis zat... hij moest eens weten hoe blij ik was... et voilà we zijn weer terug naar AF... toen ik zo stom was om te zeggen dat ik was gaan wandelen sprong hij er vierklauwens op en vandaag had ik weer prijs... een wandeling  zoals HIJ het wil... gelukkig is er aan het einde van onze straat een klein parkje met een speeltuintje en banken... er waren enkele jonge moeders met hun kleintjes zodat we daar naar konden kijken... ach ik heb dan toch EEN dagje rust gehad.

Ik moet bekennen dat ik me soms schaam over mijn geklaag... mensen die geen partner meer hebben vinden me een geluksvogel... ergens is dat ook wel zo maar toen ik die jonge moeders zag herinnerde ik me mijn jonge moedersdagen en het geduld dat je moet opbrengen met die kleine peuters en hoe moe je dan 's avonds bent... ik voel me nu net zo als toen maar het enige verschil is dat ik niet meer jong ben nu en ook minder geduld heb... zoals op de rest van je lichaam komt er ook sleet op je zenuwen en wat stoom afblazen helpt ietwat.

06-03-2025 om 16:29 geschreven door Myette