Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Da's e klaaïn madammekke van rond de 90 joer, dei ba den appoteiker binne stapt.
- Bonjour menier de n'appoteiker, edde ga aspirinne sivouplait ? | - Oui ma p'tite dame, nous avons ça ! | - Edde ga uuk anti douleurss astambleeft ? | - Oui, aucun problème ! | - Edde ga uuk mèdicamente teigge de rhumatism ? | - C'est certain que nous en avons ! | - En par hasard edde ga vantaaïd viagra ? | - Oui, bien sûr ! | - En edde ga pillekkess teige de ploeïje en de rimpels | - Oui, nous en avons aussi ! | - En heu, edde ga pomaede vi de hémorroïdess ? | - Évidemment ! | - En van taaïd uuk bicarbonat ? | - Certainement . . . ! | - En edde ga uuk mèdicamente vi de leiver ? | - Bien sûr ! | - Nog iet, edde ga pillekkess teige de stress ? | - Oui, sans aucun doute ! | - En uuk cachetkess vi te sloepe ? | - Oui, oui, nous en avons ! | - Na paess 'k nog op iet, edde ga stokke vi te marcheire ? | - Evidement madame ! | - En edde ga uuk pampersse vi de aave meinse ? | - Mais certainement ! | - En den nog iet, . . . . . . . . ? | - Enfin madame, nous sommes une pharmacie professionnelle. | Nous avons tous les produits les plus demandés | Quel est votre problème au juste ? | - Awell menier de n'appoteiker ik goen mè Prosper traeve die 95 joer eid op 't lestte van de moïnd en 't was vi te vroege of waaïle ons "liste de mariage" ie mochte kommen afzette
Gisteren was een dag die begon met een traan en eindigde in uitbundig gelach... die traan was om iemand die me verweet dat ik vernederend en kwetsend en sarcastisch was... ik ben dan mijn geweten gaan uitpluizen om te weten wat ik zoal voor vreselijks zou kunnen gezegd hebben tijdens ons laatste gesprek maar kon echt niets vinden... integendeel... ik kan best wat kritiek verdragen maar als ik onrechtvaardigheid bespeur word ik woest... die persoon verdwijnt dus onherroepelijk uit mijn leven... exit... maar pijn doet het.
De namiddag hadden we afgesproken met onze vroegere fietsbende.. tenminste met degenen die nog in leven zijn... aangezien de voorgaande opdoffer was ik niet bepaald in the mood maar och... ik trok mijn kin op... mijn buik in... mijn schouders recht... en nog zowat van die dingen... en trok ten strijde... hehe... we waren met zijn twaalven... allen belegen maar nog zeer krasse oudjes die nog in het volle leven staan en ervan genieten... toen we elkaar begroetten voelde ik hun warmte en plezier in het wederzien en voelde me al wat minder depri... toen mijn buurvrouw aan tafel een Irish Coffee bestelde heb ik haar voorbeeld gevolgd en na twee van die dingen zag ik het leven weer rooskleuriger in... zéér rooskleurig zelfs... het werd in één woord een dolle boel... maar ach die avond in bed lag ik te woelen als de bekende woelmuis en ben terug opgestaan om een kalmeerpilletje te slikken en wat troost te vinden bij den Buddy... het laat me niet los wat ik toch miszegd zou hebben... ons laatste gesprek heb ik woord voor woord zitten uitkauwen en ik kan echt niets vinden... het laat me niet los... ik ben loslippig en soms ironisch en sarcastisch... mea culpa... maar nooit en nooit met de bedoeling iemand te kwetsen... of vergis ik mij?
Sorry mensen voor deze klaagzang maar het zit me echt niet lekker... zoiets is een klap voor je zelfvertrouwen... ik ga me toeleggen op luisteren en zwijgen... voorlopig tenminste want lang ga ik dat niet volhouden... mea culpa... nogmaals!
Een moeder schreef eens een brief aan haar zoon die bij het leger diende.
BESTE ZOON,
Ik schrijf je deze brief om je te laten weten dat ik je schrijf.
Als je deze brief ontvangt hebt ge hem gekregen. Mocht je hem niet ontvangen verwittig mij dan zodat ik hem opnieuw kan versturen.
Ik schrijf nogal traag omdat ik weet dat ge niet snel kunt lezen.
Onlangs heeft je vader ergens gelezen dat de meeste ongevallen op nog geen kilometer van de woning gebeuren en daarom zijn wij verder weg gaan verhuizen.
Het juiste adres weet ik nog niet daar de vorige mensen het huisnummer hebben meegenomen.
Ik heb deze week een nieuwe jas voor u gekocht en zal hem naar jou toesturen, maar nonkel Jef heeft gezegd dat de knopen te zwaar zijn en het dus meer zal kosten om hem op te sturen, daarom heb ik de knopen er af gesneden en ze in de zakken gestoken.
Van nonkel Isidoor die verleden jaar overleden is hebben we ook niets meer gehoord.
Het goede nieuws is dat je vader op zijn werk promotie heeft gemaakt.
Hij heeft nu 500 mensen onder zich daar hij het gras afrijdt op het kerkhof hier in de buurt.
Je zus Julia, je weet wel die met haar man getrouwd is, is bevallen.We weten echter niet of het een jongen of een meisje is, en dus weten we ook niet of je een tante of nonkel zijt geworden.
Als het een meisje is zou je zuster haar naar mij noemen maar ik vind het toch raar om tegen mijn kleinkind mama te zeggen.
Vorige week heeft je broer Jules zijn autodeur dichtgeslagen terwijl zijn sleutels nog op het contact zaten, en dus is hij met de bus naar huis moeten rijden om zijn reservesleutels te gaan halen om ons uit de auto te kunnen laten.
Mocht je Magriet zien doe haar dan de groeten, als ge ze niet ziet moet ge niets zeggen.
Nu ga ik sluiten met veel groetjes.
JE LIEFHEBBENDE MOEDER
P.S. ik wou nog wat geld opsturen maar had de envelop al dichtgeplakt.
Teneinde deze alweer regendag wat op te fleuren ben ik in de moppenbak gedoken... ja 't manneke is alleen op stap en ik geniet van de rust hier... hieronder enkele mopjes om jullie "zon"dag wat op te krikken.
Een wat oudere man, 65+, loopt een juwelierszaak binnen met aan zijn arm een beauty van een jonge dame. Hij zegt tegen de juwelier dat hij iets speciaals zoekt voor zijn vriendin. De juwelier kijkt in zijn voorraad en brengt een ring van 5000 euro. De man zegt: "Nee, ik zoek iets nog specialer". De juwelier gaat naar achter en komt terug met een ring van 25000 euro. De ogen van het meisje glinsteren en ze is er helemaal opgewonden van, bij het zien van deze ring. Deze wordt het!" zegt de man. De juwelier vraagt hoe de man dit wil gaan betalen. Hij krijgt als antwoord: "Met een cheque, en ik weet zeker dat je wilt weten of het geld er is, dus als u maandag morgen de bank even belt om te vragen of de cheque gedekt is, kom ik de ring maandagnamiddag wel ophalen. Hier.... dit is mijn telefoonnummer". Maandagmorgen belt de juwelier de oudere man op en vertelt dat het geld niet op de rekening staat. De oudere man antwoordt: " Dat weet ik wel, maar zal ik je is iets vertellen! Ik heb een schitterend weekend gehad!!"
Ik: Laten we er eens een mooi weekend van maken ! die van ons: Da's een fantastisch idee ! ! Ik: Goed, dan zien we elkaar maandag terug ! ! ! En kwaad dat ze was........
Olympische gedachte! Joske komt thuis van school, en vraagt aan zijn ouders: "Is "overspel " een sport ? Uitspraak van de moeder: 'Bij overspel zijn er geen winnaars, enkel verliezers.' Reactie van vader: "Maar deelnemen is belangrijker dan winnen."
Ziezo dat is mijn bescheiden bijdrage... elke dag een appel (een banaan mag ook) en een lach en we kunnen de boze wereld trotseren.
Watte... ja wat ga ik hier weer eens uit m'n duim zuigen... volgens la mamma heb ik nooit geduimzuigd en ik heb het er nog altijd moeilijk mee... gisteren een "blundertocht" gemaakt met de club van Antwerpen tot Charleroi... dat was de hele rit rijden en naar onze gids luisteren die alle onderweg tegenkomende blunders van regering en stadsbestuurders uit de doeken haalde... soms hilarisch... soms gewoon tragisch... je vraagt je af welke knappe koppen die dingen toch bedachten... tja!
Het weer viel nog mee... das ook al een +punt... de warme lunch was ook heel eetbaar en gezellig... het gezelschap super gezellig... wat moet je meer hebben... was toch blij weer thuis te zijn... ik ben blijkbaar niet gemaakt om de hele dag te moeten luisteren en praten... trouwens van de hele dag op je derrière te zitten wordt je ook moe.
Wat de dag van morgen gaat brengen moeten we nog afwachten... vandaag staat er een stevige bries... en morgen verwachten we de man die de keukenkraan komt vervangen... na de WC's de kraan want die staat al eeuwen lang te lekken en water is ook duur... dat wordt weer geen petanque voor mij... er moet iemand thuis blijven nietwaar en ik offer me met graagte op... àlles voor het goede doel.
De zomer is begonnen en alles lijkt te blijven zoals het is... nat en winderig... ik mopper ook wel eens maar lijd diep mee met allen die nu aan de zee of in de ardennen zitten op vakantie... ik heb het vaak genoeg meegemaakt vroeger... je leeft met man en kinderen mee naar die vakantie en wat krijg je dan... water en wind... en dat voor je zuurverdiende geld... ellendig toch.
Vandaag neem ik het rustig... t.t.z. ik ga de hort niet op... doe wat nodige klussen in huis... breng hier de wereld op de hoogte van m'n doen en laten... hm hm... en straks kijk ik nog maar eens naar een herhaling van Midsomer Murdens... ik ben nl. gek op die serie... het romantische Engelse landschap doet wonderen voor m'n gemoedsrust... het muziekje erbij vult dat aan... ik zit te wachten tot de door de regisseur betaalde uil zijn kreet laat horen... en tel de moorden... met minder dan 3 ben ik niet tevreden... maar gewoontegetrouw... op de Engelsen kan je rekenen... zijn het er 3 of soms wel 4 en dàt is smullen dan.
Ik wens jullie allen een warme genoeglijke zomernamiddag en trek me terug in mijn eigenste schelp.
Teneinde deze sombere natte dag wat op te fleuren geef ik jullie een staaltje van de hedendaagse aangepaste sex voorlichting... dit voor degenen die het nog niet door hadden hoe heel die toestand eigenlijk in elkaar zit.
"Papa ? Zeg me eens, hoe ben ik ontstaan ? "
"Wel mijn kind die vraag moest er eens van komen en waarom niet vandaag? Luister goed!
Papa en mama zijn elkaar tegengekomen in een internetcafé. Papa heeft in de toiletten van dat internetcafé een verbinding gemaakt met mama. Op dat moment heeft mama een paar downloads gekregen van de memorystick van papa. Toen papa klaar was met het uploaden, stelden we vast dat we geen firewall hadden gebruikt. Aangezien het te laat was om te cancelen of te deleten, zaten we na negen maanden met een virus !!!" .
We klagen nu met zijn allen over het slechte weer maar valt het jullie niet op dat we dubbel genieten van die enkele zonnige dag er tussendoor... wat heb je aan wekenlange strakke blauwe luchten... stikvervelend toch... geef mij maar een azuren hemel met van die schattige witte wolkjes er tussen gestrooid... niet teveeel natuurlijk... één enkele grijze wolk erbij ergens in de verte houdt het dan weer spannend... zou het of zou het niet... deze lange inleiding om jullie te vertellen dat ik gisteren een genotdag heb gehad... hoezo... ik wilde eigenlijk vandaag vrijdag de stad intrekken maar toen ik hoorde dat het weer noppes ging worden heb ik rappekes mijn plannen aangepast... de was de was gelaten... de strijk idem... 't manneke op 't schap gezet... en ben de koekestad ingetrokken... lekker kuieren op de Meir... winkel in en uit... alles bekijken en betasten... enne niks kopen... aiai... het wordt hoe langer hoe moeilijker iets te vinden dat past bij een belegen dame zoals ik... wat zie je zoal... ultra korte rokjes met uitbundige bloemenprint en frutsels... zéér nauwe bloesjes... vestjes die je niet kan dichtknopen zo smal... ik keek en keek en zag rondom mij allemaal dames lopen... jonge en oudere... die stuk voor stuk met die nauwe spannende dingen liepen te pronken... "love handles" oftemet "bourrelets" of "zwembandjes" in overvloed... het zal wel aan mij liggen maar aangezien ik niet volmaakt gebouwd ben hou ik ervan m'n onvolkomenheden zo goed mogelijk te verbergen... wat niet zo makkelijk gaat met de huidige mode... je kan je natuurlijk ook laten aankleden in een dure boutique maar dat laat m'n budget niet toe... ofwel kan je de bomma-afdeling afschuimen maar na een enkel rondje degelijke truien en vesten bekeken te hebben ben ik met lege handen... zere voeten en volle portemonnee naar huis getogen... mijn voeten waren me dankbaar voor hun crockskes en 't manneke voor m'n zuinige tocht... en ik heb genoten van de zon en de vrijheid... iedereen content.
Wat is me dà... is dat nu die langverwachte zomer... wij zijn vandaag toch naar de golf getogen want Laura liet zich met tussenpozen zien... we hebben één ronde gedaan met op het laatst dreigend gerommel boven ons... toen we aan de laatste loodjes waren gekomen barste het onweer in alle hevigheid los maar wij zaten lekker droog met een portoke voor onze neus en hebben ons geweldig geamuseerd... je weet hoe dat gaat... als de wijn is in de man (of vrouw) worden de remmen losgegooid... enfin... het was plezant... het bleef ook niet bij één portoke he... neeje... op één been kan je niet staan zeiden mijn wijze oudere familieleden altijd en ik heb hun raad altijd ter harte genomen... pluk de dag en geniet ervan.
Zo dadelijk gaat mijn wederhelft zijn kaartvrienden vervoegen en ik geniet al bij voorbaat van mijn rustige vrijgezellenavond met film naar eigen keuze... als ik de kat ook nog buiten krijg kan mijn dag niet meer stuk.
Zondag kregen we vrienden te eten en ik dacht ze te verwennen met een uitgebreide aperitief in plaats van een voorgerecht maar owee viel dat tegen... vriend was de dag ervoor op trouwfeest geweest en moest recupereren van de gedane uitspattingen en vriendin moest maandag een infiltratie ondergaan wegens rugproblemen en mocht geen alcohol drinken... mijn programma viel dus ietwat in duigen... gelukkig viel het hoofdgerecht en het dessert in de smaak zodat alles nog niet verloren was... maandag was het opruim- en poetsdag zodat ik vond dat ik vandaag wel een verwendag verdiend had... wat de rest van de week gaat brengen zullen we nog moeten afwachten... misschien nog eens gaan shoppen... we zien wel.
In afwachting en in de hoop op betere en drogere tijden groet ik jullie met een brede zwaai en grijns.
Het is me gelukt... na lang aandringen bij sennet ben ik toch nog op m'n blog geraakt... dat aandringen kwam door een dringend verzoek om niet meer op regen te roepen wat ik bij deze ga doen... dus lieve hemelbewoners...jullie mogen nu stoppen met al dat water te verspillen... onze plantjes hebben genoeg gedronken... onze poezen en hondjes beginnen het op hun seskes te krijgen van al dat nat... de vakantiegangers willen ook nog eens even buiten kunnen komen... de koeien in de weiden geven alleen nog waterige melk... en onze schildpad kwam me daarstraks vertellen dat hij er ernstig over denkt weer de grond in te kruipen want hier vindt hij het maar niks... dan zal ik het nog niet hebben over al die sukkelaars die buiten moeten werken... ik weet niet of jullie daarboven een kalender bezitten maar HET IS ZOMER he!
Voilà meer kan ik niet doen... ik heb gelukkig geen dringende afspraken buiten de deur dus blijf ik lekker droog zitten... wat rondlummelen... kleine klusjes afhaspelen... boek lezen... wat met den Buddy spelen... de kat plagen... 't manneke op zijn zenuwen werken... wat ik NIET doe is uit het raam staren en druppels tellen... nee zo gek krijgen ze me niet gisteren kwam onze ruitenwasser nog eens opdagen... die man zie je nooit bij helder weer... nee die wacht tot het gaat regenen en dan is hij er... is letterlijk en figuurlijk geld in 't water smijten... wat de volgende dagen ons gaan brengen wachten we geduldig af.
Joepieeeeee... het regent...onze tuin ligt er smakkend en gorgelend bij... blij dat hij weer eens wat te drinken krijgt... 't manneke is naar de golf... dat bewijst dat de man toch wel een ietsie pietsie geschift is denk ik... tenminste hij zègde dat hij naar de golf ging... hmhm... whatever... ik zit zalig droog te genieten van een ongestoorde zondag... heb zonet een strijk gepleegd en zit nu nóg meer te genieten van een zuiver geweten... taak volbracht... jullie kennen dat gevoel wel... je zit je op te peppen om aan zo'n vervelend werkje te beginnen en als het dan eindelijk gedaan is... OEF... onze Poekie ligt te snurken op ons bed... ze wilde eerst perse naar buiten maar owee viel dàt tegen... kloddernat kwam ze luid klagend binnengestormd en toen ik met haar "afdrooghanddoek" kwam aanzetten liet ze zich gewillig afdrogen... morgen nog zo'n natte dag... goed voor wat noodzakelijke boodschappen... en dan kunnen we weer gelucht worden... ben benieuwd hoe 't manneke hier gaat binnenkomen... moest hij droog zijn dan leg ik hem op het rooster en pas wat marteltechnieken toe... na ontelbare politiefilms te hebben gekeken ben ik intussen een expert geworden... te hopen voor hem komt hij ook kloddernat binnen en dan gebruik ik de "afdrooghanddoek" van de poes nog maar eens... er zullen nog wel wat haren aankleven maar die paar extra kan man wel gebruiken... en nu keer ik terug naar m'n boek... tot later!