Zoals ik al vertelde gingen we het MAS bezoeken... ik met gemengde gevoelens want had er al tegenstrijdige meningen over gehoord... de ene vond het prachtig... de andere rommelig... en ja het is ietwat rommelig maar zoals onze gidse vertelde is dit met opzet zo... het gaat er namelijk om Antwerpen voor te stellen in al haar facetten en daardoor werden er tal van verschillende zaken bijeengebracht die alle met de stad en haar cultuur en economie te maken hebben... iedereen kan vrij binnen... met de roltrappen kom je op elke etage op een soort "promenade" terecht met uitzicht elk op een ander gedeelte van de stad... dat alleen is de moeite waard... heel bovenin kom je op een open terras waar je een prachtig panoramisch zicht hebt over heel onze koekestad... de zalen kan je alleen bezoeken als je een toegangsticket koopt... al bij al een aanrader... door m'n slechte been had 't manneke zijn goed hart laten zien en de auto genomen... beetje een probleem om de wagen te parkeren want het "Eilandje" is één grote bouwwerf... na lang zoeken hadden we eindelijk een plaatsje gevonden waar we het MAS bijna konden aanraken... jammer genoeg moesten we helemaal rondom het dok lopen... na afloop dezelfde weg terug tot ik met een diepe zucht van opluchting m'n derrière in de auto kon neerpetsen... ik watertandde toen ik aan m'n relaxzetel dacht maar helaas de terugtocht heeft ons zowat anderhalf uur gekost... ellenlange files overal... om van ellende te gillen... stel dat je dààr elke dag inzit... ik kreeg er de bibberatie van... toch maar eens doen maar dan liefst met tram en bus.

Gisteren gaan petanquen... we hadden gasten van de een of andere club die ons amateurkes eens wilden inmaken wat lelijk tegenviel... voor hen dan toch... wij laten ons niet op de kop zitten he en we speelden de pannen van het dak... na de match had ik een dorst om U tegen te zeggen en heb met smaak een duvelke binnengekapt... nadien vroegen de vrienden ons nog een ronde golf mee te spelen en ikke in ietwat benevelde toestand heb warempel goed gespeeld... soms sta ik versteld van mezelf... ja nog altijd... toen we naar huis wilden stond er een dame naar mij te wuiven en rara wie was het... ons Bo die met haar zilveren van 't zonneke zat te genieten... de zilveren ook met een duvel en een verzaligde glimlach... jammer genoeg stond mijne zilveren al aan de auto druk te gebaren dat ik moest komen want hij was moe en wilde naar huis... eeuwig zonde toch... thuis is zijn eerste werk dan de TV aan... zetel in en snurken... ach ja... ik moet eerlijk bekennen dat hij de laatste tijd heel voorkomend is en me ontziet dus voor wat hoort wat he... vandaag op de golf ging het stukken slechter... ik heb in maanden niet zo slecht gespeeld... een koe met een houten poot zou het beter kunnen... ik zal wel nooit aan de top van de golfsport-ladder geraken... helaas!

Morgen naar de dokter en afwachten wat die gaat zeggen of doen... ik ga nu nog wat TV kijken als ik de kans krijg tenminste anders wordt het een boek... tot later!!!

25-09-2011 om 20:38 geschreven door Myette

De wonderen zijn de wereld nog niet uit blijkbaar... DE ZON IS ER... het is wel maar een aarzelend en bangelijk zonneke maar het regent tenminste niet... en ikke... ik zit thuis in plaats van zoals gepland te gaan shoppen... waarom... omdat dat verrekte been zo'n pijn doet dat de lust me verging... vorige keer voelde ik direct beterschap na de eerste kine maar nu niet... de kine zegde me er dan beter mee te stoppen en terug naar de dokter te gaan voor verder nazicht wat ik maandag ga doen... heb zondag weer verlet laten gaan bij de golf... zelfde reden... 's avonds vroegen vrienden ons te komen met nog een ander stel om te sjoelbakken... toen ze eens bij ons waren werd de sjoelbak bovengehaald en dat ding kende een groot succes zodat ze het zelfs meevroegen toen ze op skiverlof gingen... de hele avond een zware strijd gestreden maar ik ben... gelijk in alle sporten en spelletjes... een middelmaatje... gisteren één partijtje golf gespeeld en met mijn vriendin... die met zware rugklachten zit... als twee oudjes zitten kletsen... gesterkt door een wijntje als troost... morgen wordt het MAS bezocht en vrijdag nog één kine om af te sluiten... ik las juist dat zelfs Lou m'n aaaaaantwaaaaaaarps onbegrijpelijk vindt en dat wil wat zeggen... daarom ga ik jullie uit je lijden verlossen en de vertaling geven :

Aangevezen : ietwat in de olie, dronken  -  Ababbel : oorveeg - Absjaar : raar typeke - Achterpoort : aars - Afblotten : afpellen, zoals van verf - Afpitsen : afbieden - Afsjikken : afzien, lijden - Amballeuzzegoed : jute - Assembak : asbak - Aremmensengat : mager kontje - Alzeleve : altijd, het gehele leven - Afstrijen : ontkennen

Ziezo... ik hoop jullie hierdoor van je migraine te hebben afgeholpen... ik kwam even in de verleiding een nieuwe reeks toe te voegen maar ga het niet doen... is te wreed onmenselijk... dat woordenboek telt liefst over de 300 pagina's... toen ik het even opzocht ontdekte ik achterin enkele aftelrijmpjes... hier is er eentje :

Onder de piano staat een pint

Al wie daar van drinkt, stinkt

Gij vuil dink

21-09-2011 om 15:30 geschreven door Myette

Zaterdagochtend... ikke nog in zoete rust verzonken... springt 't manneke plots als een "duveltje" uit ons bed... ikke slaapdronken... "watte watte tis nogmor zeiven uur zenne"... hij dan weer : "joamor den buurman goa direct kome met die koart" en voilà daar ging m'n zoete rust... ben dan maar dat bed uit gekropen met een diepe zucht... voor degenen die het nog niet weten... onze buurman had 't manneke uitgenodigd om in het sportpaleis in de VIP loge een of ander sportevenement te komen bijwonen en zou de entreekaart brengen voor we naar de petanque vertrokken... we hebben dan ook maar 2 matches kunnen spelen want dan moesten we huiswaarts... allee hij is buiten en ik heb tegelijk ook maar de kat de straat op gestuurd... zit ik wat rustig... hehe zaaaaaaaaaalig... voor mijn part mag hij elke dag in de VIP loge gaan zitten... ben wel benieuwd hoe het was.

Vandaag gemaild naar vrienden in Brussel die ons hadden uitgenodigd bij hen te komen eten... m'n wederhelft bleef maar zaniken dat hij er zo'n hekel aan heeft 's avonds te rijden en dan vooral in Brussel dat ik maar gevraagd heb bij ons te komen... nu zit ik natuurlijk met de gebakken peren (als dessert?) en kan ik weer gaan kokkerellen... die vriendin is een cordon bleu en ik moet dan ook m'n beste beentje voorzetten.. vermits dat linkerbeen het laat afweten zal het het rechterbeen worden... wat dat been gaat klaarmaken moeten we samen nog bespreken... de peren heb ik dus al... op aanvraag van een andere vriendin gaan we deze winter weer aan toneel doen... d.w.z. de spelers laten doen en wij kijken... verleden winter zaten we beiden met sukkelende mama's en moesten we verstek laten gaan... haar echtgenoot is bijna nooit thuis (zalig) maar dat zint haar niet zo... terwijl de mijne teveel thuis is (amaai) dus trekken we er getweeen opuit... wat het wordt weten we nog niet... donderdag wordt het alvast het MAS met de club... hoorde al veel tegenstrijdige berichten erover... we zien wel... de week is al volzet met maandag poetshulp en kine... dinsdag golf... woensdag shoppen... donderdag MAS... vrijdag kine... en we zijn weer rond.

Als afsluiter van deze onverwacht rustige zaterdag geef ik jullie enkele raadseltjes op in het aaantwaaaarps... rara wat betekent het?

Aangevezen - Ababbel -Absjaar - Achterpoort - Afblotten - Afpitsen -Afsjikken - Amballeuzegoed - Assembak - Aremmensengat - Alzeleve - Afstrijen

Dit was dan een kleine bloemlezing uit het Antwerps Woordenboek hier ten huize... voor degenen die alles goed raden breng ik volgende keer een "bolleke" mee... en nu ga ik de kat binnenlaten voor die van haar "peretten" begint te geven. 

17-09-2011 om 15:52 geschreven door Myette

Net even een vluggertje gemaakt... haha niet wat jullie vunzige geesten nu denken... ik bedoel een blogronde... las dat Bo weer op wankele pootjes staat... Mus door pootjes pijn lijdt... Lips Brussel-Halle-Vilvoorde eventjes heeft gesplitst... Paz afwezig is... Lou eveneens even forfait geeft... en Natoken herinneringen op zolder aan 't zoeken is... dat laatste deed bij mij weer plots herinneringen oplaaien en met name van een "duveltje".. kennen jullie dat nog... zo'n rond hoog en smal kacheltje... zo'n ding stond bij mij in het midden van de klas in de lagere school... centrale verwarming was denkelijk nog niet uitgevonden zodat er onder de vensterbanken ruimte was om onder te kruipen als het bomalarm ging... "de sirene" genoemd... wij moesten dan met zijn allen op een rij onder die vensterbanken gaan zitten... men vond dat veiliger... later verhuisden we naar het hok onder de trap en dàt vonden we ook veel toffer... voor ons kon het alarm niet lang genoeg duren... mijn school is ook platgegooid door een "vliegende bom" d.w.z. een V1 of V2... weet niet meer welke het was... gelukkig tijdens de nacht zodat er geen kinderen gedood werden... wèl een aantal nonnen... we hebben dan nog heel lang tussen de puinen gespeeld... de dag na die bom gingen la mamma en ik naar de school en vonden tussen het puin mijn breipennen terug.. ik heb ze nog... toen we terug naar school mochten/moesten werd ik ineens in het derde studiejaar gezet... heb dus een heel jaar overgeslagen daarom de hiaten in mijn opvoeding... de reden was dat mijn lerares/zuster van het tweede jaar door de bom gedood werd... het waren zware tijden toen maar als kind til je er niet zwaar aan en laat je alles aan je voorbij gaan... toch duikt er hier en daar soms een flits van herinnering op... men zegt dat met het ouder worden die herinneringen levendiger worden... ik kijk er met verlangen naar uit!

16-09-2011 om 20:54 geschreven door Myette

Amaai en nog eens amaai... deze typisch vlaamse uitroep is bedoeld om te verkondigen dat het m'n botten uithangt... hebben jullie ook al die herfstblues... het gevoel dat de lange donkere winter er aan zit te komen en je niet veel vrolijke dagen meer te verwachten hebt... jullie niet... ik dus wel... ik hoor jullie denken... och wat is dat mens weer somber aan 't doen... ik weet het... ik weet het... zal er nu mee ophouden maar het moest er even af... voilà gedaan!

Wat heeft dat sombere mens de laatste dagen uitgevreten... niet veel... gisteren terug naar de kine getrokken en zich laten kneden en rekken... verder thuis wat rondgekwakkeld... afgewisseld met zetelliggen... afgewisseld met neuspeuteren uit pure verveling... ik heb gewoon nergens zin in... zou de stad willen intrekken maar die drommelse heup houdt me tegen... ik weet dat er erger dingen bestaan hoor... las juist dat Mus en Bo allebei in de lappenmand liggen... m'n oprechte deelneming aan allebei met smakzoen erbij... ik zat vandaag vanuit m'n luie zetel rond te kijken en te bedenken wat ik allemaal zou moeten doen in m'n kot als ik ooit nog eens de bevlieging krijg wat ik ten zeerste betwijfel... o waar is de tijd gebleven dat ik juichend ramen lapte... dansend stond te stofzuigen... huppelend van geluk de muren stond af te wassen... trappelend van ongeduld de meubelen boende... zoete verleden tijd... tegenwoordig doe ik met zuinig toegeknepen mondje m'n strijkwerk... ik doe het vuile goed in de machine met opgetrokken neus... stof af al niezend... verschoon de bedden met afgrijzen... laat ongeduldig het eten aanbranden... ik kan nog wel even zo verder gaan maar ik word er zelf "ni goe van" haha!!!

Dit alles maar om te zeggen dat het m'n strot uithangt en ik ongedurig wacht op betere tijden... intussen groet ik jullie met een slap handje... DADA!!!

15-09-2011 om 21:35 geschreven door Myette

Schattebollen altegaar... van mij ga je geen reisbeschrijving moeten verwachten hoor... ik kan jullie alleen vertellen dat het Odenwald een prachtige streek is... we bezochten Heidelberg... Erbach... Micheldam... Worms... enkele Deutschle Schlosser... keken vol bewondering naar de vele vakwerkhuizen zo typisch voor die streek... maakten een zonnige boottocht op de Rijn... reden door eindeloze wouden... moesten ontelbare trappen op en af wat, gezien de huizen meestal tegen een heuvel aanliggen, onvermijdelijk is... ook in ons hotel, een ingewikkeld bouwsel dat vermoedelijk als klein hotelleke begonnen is en mettertijd de aanpalende gebouwen heeft ingepalmd... die trappen en dat klimmen deden me de das om zodat ik de laatste dag het allerlaatste Schloss het Schloss liet en me neervleide op een terrasje met een koffie... dat hotel was sehr gemütlich met zoals het Duitsland betaamt een overvloedige tafel... de tweede avond was er zelfs muziek bij het diner en achteraf konden we dansen... ook deze beker heb ik aan mij voorbij laten gaan want ik was razend gelukkig dat ik eindelijk een stoel onder m'n zitvlak had en met geen tien paarden kregen ze me daar af... maar 't manneke was in zijn element en heeft alle dames uit ons gezelschap door de zaal gezwierd... inbegrepen de eigenares van het hotel die tevens, samen met haar echtgenoot, voor de zang zorgde en in het geheel niet onverdienstelijk... ik heb al heel wat erger te horen gekregen op radio en TV... ik heb dan maar zitten genieten van enkele witte wijntjes halb-trocken die ik de volgende morgen nog voelde ronddansen in m'n binnenste... maandag en dinsdag prachtig weer gehad... woensdag- en donderdagvoormiddag wat miezerregen maar tegen de middag trok de hemel open... al bij al heel wat beter weer dan jullie hier hadden... heb het maar van horen zeggen he... wat kan ik nog vertellen... dat we een goeie gids en chauffeur hadden... dat we woensdag, op aanraden van onze gids, een salade hadden besteld in een restaurant waar hij, de gids dan, regelmatig met zijn klanten kwam... die salade zou bestaan uit 4 soorten sla met kippenreepjes en spekjes... tja we kregen een reuze bord voor onze neus volgeladen met sla... met bovenop welgeteld 4 of 5 flinterdunne reepjes hespenworst... wij naarstig aan 't graven in die berg sla naar de beloofde kip en spekjes... nada... omdat onze leden van het sportieve slag zijn werd er niet geklaagd... alleen commentaar gegeven en werd er gekeken wie de meeste reepjes had... ik was bij de gelukkigen met 5 stuks... mijn buurman kreeg er maar 4... het was wel een succes... heel wat afgelachen toen... later belde de gids naar het restaurant om uitleg en "er was een communicatiestoornis in de keuken" geweest... in elk geval kan ik nu vor de rest van het jaar geen sla meer bekijken want bij gebrek aan iets beters heb ik me half door dat bord gegraasd... en ik ben al geen overtuigde herbivoor... ben ik blij dat ik niet als koe op de wereld kwam... en die moeten dan de hele boel nog eens herkauwen de sukkels... de laatste dag een ander restaurant... weer door de gids voorgesteld... ditmaal zeer aarzelend... waar wij dan weer zeer sportief maar JA tegen zegden... daar kregen we weer zo'n reuze bord met een reuze varkenssteak en een reuze portie frites... dit alles op één bord gestapeld... je hebt op slag geen trek meer... ik haalde zelfs niet de helft... misschien moet ik eens een keertje meer naar Duitsland... elke dag at ik minder... toen we thuis kwamen kwam Poekie me wat schoorpotend tegemoet en kreeg ik één flauw koppie... de Kiddy was kwaad en bekeek ons niet... Pol de schildpad laat zich niet meer zien... zou die zich al ingegraven hebben... dat belooft voor de winter... dan ben je thuis en moet je alles weer uitpakken en opbergen... wassen... vandaag het laatste stuk gestreken... afspraak met de kine gemaakt voor woensdag want mannekes ik heb "m'ne peire gezien"... 4 dagen wandelen en klimmen en dalen... het was voor mij echt geen genot... gewoon stappen was er niet meer bij... het was manken... toen ik m'n huisje zag kreeg ik bijna de tranen in m'n ogen van blijdschap... gisteren ben ik gaan petanquen... dat is niet veel stappen maar vandaag de golf overgeslagen... na enkele dagen de hele dag in druk gezelschap moet ik eventjes afkicken... ik ben echt geen kuddemens... hoe sommige mensen het presteren om hele dagen te blijven babbelen begrijp ik echt niet... heb het nooit gekund en zal het nooit leren.

11-09-2011 om 20:22 geschreven door Myette

Inspiratie waar ben je gebleven... niet dat ik vroeger zo'n welgevulde inspiratiebron was... tja... welgevuld ben ik wel maar dan alleen de buitenkant... binnenin ben ik een hol vat... dat vat laat zich drijven op de golven des levens... en als dàt niet prachtig uitgedrukt is ben ik een boon... die golven kunnen hoog zijn en dan wordt het vat ietwat misselijk en soms kabbelen ze maar wat en dobbert het vat zoetekes mee... worden jullie nu ook zo ziek van die prietpraat... ik wel... dus stop ik ermee.

Wat stond er op het programma de afgelopen week... echt niks om over te schrijven maar aangezien ik niets anders heb doe ik het toch maar... maandag luie dag genomen... dinsdag in plaats van golfen boodschappen gedaan want het regende... woensdag mijn kinderen gevoederd... donderdag uitgeblazen van het kinderen voederen... vrijdag blogmaatjes ontmoet en mijn bijna lege accu opgeladen... zaterdag petanque gespeeld met de vrienden... zondag grote restauratiewerken uitgevoerd aan die welgevulde buitenkant en alles klaargelegd voor de trip morgen... het is me toch wat hier in deze contreien... je gaat voor een onnozele 4 dagen weg en je sleurt een vracht kleren mee voor alle weersomstandigheden... moet alleen de valiezen nog sluiten en hopen dat ik toch weer niks vergeten ben... dit jaar ga ik met loden schoenen want die verrekte heup maakt me het leven zuur en 4 dagen achter een gids aanstrompelen trekt me niet bepaald aan... enfin niets aan te doen... na de trip zal ik maar terug naar de kine trekken voor een tweede serie en als dàt niet helpt wordt het cortisone... het schijnt dat je daar van opzwelt en ik hèb al zo'n brede derrière... LOL... ik ga slapen nu want morgen moet ik er op een onzalig uur uit... bwaaaaaaaaaaaaaaah!!!

04-09-2011 om 20:48 geschreven door Myette