Foto
WELKOM OP MIJN BLOG... DOE JE JAS UIT... ZET JE GEZELLIG NEER... IK HOOP JE SPOEDIG WEER TE ZIEN... TOT DAN... MYETTE

Naam : Myette,
woon in Antwerpen,
heb 1 man, 1 dochter, 
1 zoon, 1 schoonzoon,
geen kleinkinderen, 
1 schildpad,
ben Boogschutter, 
verjaar in november,
ik hou van lezen, crypto-
grammen, schrijven, com-
puteren, bloggen, minigolf,
nieuwe contacten maken,
pret maken met vrienden.

100%
150%
200%
LOEP

REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT

MIJN FAMILIE

Foto

Het manneke

Foto

Dochter Myriam

Foto

Zoon Nico

Foto

Schoonzoon Kurt

Foto
Foto

Schildpad Polleke

Foto

Kiko en Chita

Foto

Konijn Pruts

Foto

Gezellig

IN MEMORIAM

Foto

Konijn Bik

Foto

Kiddy

Foto

Felix

Foto

Prinses Poekie

Foto

Minneke

Foto

Lucky

Foto

VICO

de hond van Nico

 

Inhoud blog
  • Maandag
  • OEF
  • Kriebels
  • Moed
  • V rijdag
  • Genoeg
  • Wacht
  • Vooroorlogs
  • Iconen
  • Hoop
  • Zucht
  • Hindernis
  • Kerst
  • Verder
  • OEF
  • Grijs
  • Nawee
  • Vieren
  • Twijfel
  • Dialect
  • Paddenstoelen
  • Jagers
  • OEPS
  • Winter
  • Pauze
  • Even
  • Huisarrest
  • Ppppfff
  • Overleven
  • Tjtjtjtjuuu
    Zoeken in blog

    Nieuws GVA
  • Leerlingen Berkenboom Humaniora organiseren STEM-beurs: “School is pionier op vlak van STEM”
  • Opnieuw orka overleden in Frans dolfinarium: “Gestorven in de smerige poelen van Marineland”
  • Week na titel viert KFC Walem veertigste editie van Paastoernooi: “We ontvangen meer dan 600 jeugdspelers”
  • Zelensky vreest nieuw, grootschalig Russisch offensief: “We zijn er niet klaar voor”
  • Pink Lady daagt studenten Colomaplus uit om gerecht te maken zonder afval: “Bewuster zijn van impact op milieu”
  • Kapellekensmarkt blijft trouw aan traditie
  • Opvallend incident met windmolen in Waals dorpje: “Dit is zeldzaam”
  • Goed en slecht nieuws na operatie van “veerkrachtige” Wout van Aert: “Er zijn letsels die je niet met een ingreep alleen kunt verhelpen”
  • Nieuwe fietsrugdekking op Burgemeester Hensstraat in Koningshooikt
  • Baas belt werknemer die ‘thuis aan het werk is’, maar die blijkt op een heel andere plek te zitten
    Archief per maand
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 08-2023
  • 07-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 11--0001
    Blog als favoriet !
    Myette's Eigen Hoekje

    Hello
    29-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Obstakels

    Heb ik al eens gezegd dat ik mijn wereld bekijk als een plaats vol met obstakels die genomen moeten worden... ja... dan herhaal ik het nog maar eens... de vorige weken werd ik gul bedeeld met van die dingen en ik maak er mijn taak van ze een voor een aan te pakken en de nek om te draaien... vandaag weer eentje met succes overwonnen... moest met 't manneke en mezelf naar de dokter voor bloedafname en vaccinatie tegen pneumonie... alleen man verteld over die bloedafname maar de spuit heel slinks verzwegen... ik heb nog heel levende herinneringen aan hoe zoon toen hij nog een zoontje was reageerde op doktersbezoeken en tandartsen... dat was dagen en dagen aan één stuk gezeur en geklaag... mij niet gezien... dus ik vertel man het allernoodzakelijkste en het is gelukt... bloed eruit en spuit erin zonder commentaar... maar daarna moest madam op de tafel... zoals gewoonlijk vinden ze bijna nooit een geschikte ader bij mij dus dat wordt een soort vogelenpik tot het raak is... daarna de spuit... aangezien ik nog met een blafhoest zit was het van "to spuit or not to spuit"... na langdurig geklop en geluister werd ik goedgekeurd en kreeg de prik... dat was het dus voor vandaag.

    Morgen komt er weer een dag met weer een andere berg te beklimmen namelijk de begrafenis van een van onze vroegere kaartvrienden... die vriendenkring is snel aan het krimpen... ik zal er eens werk van moeten maken een nieuwe kring op te bouwen met allemaal jonge en frisse mensjes die nog lang niet dood willen gaan... iemand kandidaat... een CV is niet nodig.

    29-11-2018 om 12:56 geschreven door Myette


    >> Reageer (8)
    25-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Worstelen

    Nee hoor ik ben niet plots een fanatieke sportster geworden maar de laatste dagen waren wel gewijd aan worstelen... en nee ik heb 't manneke niet gevloerd... maar ik ben geveld door een geniepige bacil die me eerst naar de keel vloog en zich dan naar binnen wurmde zodat ik nu zit te hijgen en piepen als een bronstige koe... ik denk dat die bacil mee reisde op een van die volgepakte trams verleden week... en zoals het steeds gebeurt kwam die aanval heel ongelegen... vrijdag kwamen de kinderen eten en dan moet moeder haar beste kookkunsten boven halen... het is me gelukt maar eens de kinderen de deur uit ben ik als de weerlicht naar mijn bed gevlogen... zaterdag kwam zoon met Kiko en dat is ook niet bepaald een rustig avondje... vandaag neem ik er mijn gemak van... dinsdag bezoek tandarts... meer een bezoeking want met een blafhoest in die stoel zitten met wijd opengesperde mond doet mij rillen van afgrijzen... donderdag pneumo vaccinatie gaan halen maar ik vrees dat de dokter mij gaat terug naar huis sturen... vrijdag naar een begrafenis... zeg nu zelf... ik heb me in jaren niet meer zo pips gevoeld en nu... van pech gesproken.

    Niet dat ik sta te popelen om vlug oud (nog ouder) te worden maar ik zal toch blij zijn dat deze week voorbij is... ik tel al af.

    25-11-2018 om 15:45 geschreven door Myette


    >> Reageer (3)
    19-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Logboek

    Voor ik mijn bed induik wil ik even de buitenwereld nog op de hoogte brengen van mijn doen en laten in de voorbije week... die week was ietwat aan de drukke kant en dus ook vermoeiend... buiten de enkele verplichte doktersbezoekjes hadden we ook een etentje met goeie vrienden... voor dat etentje moesten we echter met de tram tot aan het Centraal Station en dan verbinding met andere tram... een hele onderneming met 't manneke op sleeptouw... dat manneke had weer zijn grommeldag en zeurde aan één stuk door over alles en nog wat... trouwens het openbaar vervoer en wij klikken niet zo goed... toen ik man tot aan de vertrekhalte had meegesleurd bleef die tram eindeloos lang aan de vorige halte stilstaan... blijkbaar een accident gebeurd... dat was koren op de zeurmolen van manlief... in de tram beweerde hij dat die tram de verkeerde weg nam en stelde ik voor dat hij de bestuurder zou verwittigen wat mij weer woedende blikken opleverde... maar toch... eens in het restaurant aangekomen werd man een en al charme en heeft het zich goed laten smaken... we hebben ook onze naaste buren uitgenodigd voor een borrel en een babbel om de ietwat verstoorde relatie wat op te krikken... en het lukte... we zijn weer vriendjes.

    Vandaag kwam mijn poetshulp en net toen ze weg was kwam de man die ons een traplift wilde komen aansmeren... toen die man de trap opkwam bekeken we elkaar en kwamen tot de ontdekking dat hij 6 jaar eerder al was geweest om een offerte op te stellen... een ietwat genante situatie maar de man nam het gemoedelijk op... hij stelde een nieuwe prijs voor en vertrok... ik zie een traplift wel zitten al was het maar om de boodschappen en de zware wasmand naar boven te hijsen maar natuurlijk houdt man zijn poot weer stijf en wil er niet van weten... hij kan die trap nog wel aan zegt hij en ja dat kan hij... er moet eerst iets gebeuren voor hij zal zwichten... misschien moet ik hem eens een duwtje geven en de trap laten afrollen... misschien... misschien!!!

    Nee hoor... voor iemand de politie gaat verwittigen... dat was maar een grapje... een gehandicapt manneke in huis zit niet bepaald in mijn wenspakket.

    19-11-2018 om 22:20 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    12-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vieren

    Gisteren... zondag... hadden we een etentje met vrienden van de club... toen een van hen ons een volgend etentje beloofde en we hem vroegen wat hij te vieren had... was het antwoord... "het feit dat we nog leven moet elke dag gevierd worden"... et voilà... het zette me aan het denken en ik besloot voortaan elke dag met een juichkreet het bed uit te springen... gevolgd door een vreugdedanske... al jodelend mijn bieterkes te poetsen... gevolgd door welluidend gegorgel... naar beneden te huppelen... al heupwiegend de appelsientjes te persen... met engelengeduld te wachten tot de koffie is doorgelopen... de muesli liefdevol in de kommen te schikken... om tenslotte stralend aan tafel te gaan zitten na eerst nog harder stralend mijn echtgenoot te hebben bediend... dat was dus het plan.

    De werkelijkheid... uit bed gekropen al steunend want mijn rug wilde niet meewerken... de bieterkes moesten wachten... eerst me naar beneden laten zakken al hangend aan de trapleuning... met slaapogen naar de koffie staan staren... de appelsientjes werden uitgeperst met tegenzin... de muesli navenant... man moest zichzelf maar bedienen... aan tafel met lange tanden mijn portie binnengewerkt... weg goeie voornemens.

    Dit is zowat mijn hele leven al... goeie voornemens met de vleet maar toepassen... ho maar... gebrek aan karakter... ongeduld... toch moet je er even bij stilstaan... we vinden het zo vanzelfsprekend dat alles aan en in je lichaam doet wat het moet en als er iets fout loopt val je meters diep van verbazing en verontwaardiging... we zijn nu eenmaal een complexe machine en als alles gesmeerd loopt mag je van geluk spreken.

    Ons avondje uit was prima... leuk gezelschap... lekker eten... als afsluiter werden we nog maar eens getracteerd op een afknapper... een van de vrienden zette ons aan de deur af... we wuifden hen na... wilden naar binnen en toen vond man zijn sleutel niet... ik was er zeker van dat ik hem de sleutel had gegeven... we begonnen te zoeken... in al zijn zakken tot op zijn onderbroek... het werd bijna een striptease want ik hou van zorgvuldig zoeken... no key te vinden... ik ga nooit weg zonder de mijne het manneke kennend... dus we konden wel binnen... de vriend gebeld en die vond de sleutel vandaag terug in zijn wagen... so far so good.

    Wat vandaag ons gaat brengen is nog af te wachten maar dat vieren zal nog even moeten wachten want ik ben nog niet in de stemming. 

    12-11-2018 om 13:55 geschreven door Myette


    >> Reageer (5)
    09-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Strijd

    Wat is het leven... in mijn ogen een voortdurende strijd... ziekte voorkomen dus gezond EN saai leven... problemen oplossen... de "kerk in het midden houden"... ook vaak moeilijk... 't manneke in de gaten houden... dat is vooral de laatste tijd een strijd geworden... zonet ontdekt dat hij een van mijn lievelingsbomen bijna kaal heeft geplukt... die man heeft een "wegwerp" manie ontwikkeld en ik moet voortdurend mijn poot stijf houden of hij gooit dingen weg die ik nog nodig heb... vroeger was dat anders dan haalde hij mijn weggegooide dingen terug uit de vuilbak... nu heeft hij zich op de bomen in de tuin gestort... en ik zie met pijn in mijn hart hoe hij snoeit en knipt tot er wat kale takken bijhangen... wat doe je dan... niet veel meer.

    Dan ben ik ook nog in strijd met Scarlet... die paljassen doen niets aan onze telefoonlijn... kwade telefoontjes helpen niet... alleen krijg ik duizenden sorrys te horen maar de telefoon blijft zo dood als een pier... een dooie pier dan... ook zat ik 3 dagen zonder computer... geen internetverbinding... alles wat ik maar kon bedenken uitgetest doch steeds noppes... dan maar weer zoon gebeld (met gsm) en die heeft gisteren de verbinding kunnen herstellen... geen fout van Scarlet dit keer maar hier.

    Gelukkig zijn er ook nog goeie momenten zoals het misverstand met onze naaste buren/vrienden gaan oplossen... alles werd gladgestreken en ze komen volgende week een glas drinken bij ons... zucht van opluchting... straks blogmeeting maar ik vrees dat het een droevige gaat worden want een van de blogmaatjes heeft net haar dochter verloren en de begrafenis is volgende week... en ik zit hier te klagen over futiliteiten... ik schaam me diep... wat kan er erger zijn dan een van je kinderen te moeten verliezen... zoon mankt wel voor de rest van zijn leven maar hij is er nog en daar ben ik elke dag weer dankbaar voor... dat accident van hem kon ook fataal hebben kunnen aflopen... om verder te gaan met het goeie nieuws... zondag hebben we een etentje met vrienden van de club... toch zalig te weten dat vrienden je niet laten vallen omdat je niet meer zo goed mee kan... morgen moeten we een borrel gaan drinken bij een van de buren als afscheid... hij verkocht zijn huis en gaat in Gent wonen bij zijn vriendin... het was een goede buur en we gaan hem missen.

    Het was een drukke week en de volgende dagen worden nog drukker... vroeger zou ik me in mijn nopjes hebben gevoeld maar met de jaren verlang je meer en meer naar rust... ach rusten kan je altijd nog als je echt niets meer kan en je je als een hoopje nutteloos vlees in een rusthuis dood zit te vervelen.

    09-11-2018 om 00:00 geschreven door Myette


    >> Reageer (6)
    02-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sjjjttt

    Sjjjttt... het is hier even rustig... hoop dat het zo een tijdje blijft na een woelige week... telefoon nog altijd afgesloten dus regelmatig bellen naar Scarlet om van mijn oren te maken... heel vriendelijk en veel sorrys voor het ongemak en ook begrip maar er gebeurt helemaal niks... ik heb mijn gsm gelukkig maar t manneke kan met die wonderlijke moderne toestellen niet overweg dus ik kan niet meer alleen het huis uit omdat hij me niet kan bereiken in nood... met hem naar de dermatoloog voor dat koppige koppeke van hem dat weer eens gewond is... 2 x per dag reinigen en insmeren met cortisone zalf... en of dat niet voldoende is ging hij vrijdag ll. door zijn rug... aangezien mijn echtgenoot nooit in stilte kan lijden liet hij bij elke beweging de nodige decibels ontsnappen... volstoppen met pijnstillers en gedwongen rust is dan de enige remedie... vandaag ietwat beter en ook ietwat stiller... sjjjttt.

    Ik ben nog altijd ijdel en elke ochtend doe ik de nodige manoeuvers om er toonbaar uit te zien... behalve... gisteren 1 november... aangezien het een feestdag is verwachtte ik niemand aan de deur... verkeerd gedacht... in de namiddag stonden onze lang verloren Brusselse vrienden aan de deur... verloren omdat er op mijn mailtjes nooit antwoord kwam had ik hen geschrapt van onze vriendenlijst... jawadde... daar stonden ze alsof er niets gebeurd was... was ook niet... alleen radiostilte... hij met relaas van ellendige gebeurtenissen in de voorbije jaren en zij met Alzheimer... dat was een schok voor mij want zij was zowat de meest intelligente vrouw die ik ken... van alle markten thuis... had een belangrijke positie bij een bank en ging na haar pensioen nog kunstgeschiedenis studeren... zelfs als ze bij ons op weekend was zat ze in verloren momenten nog te studeren... het laat me gewoon niet los... en ik maar puzzelen en vraagstukken oplossen om mijn hersens in leven te houden... misschien kan ik me beter wat minder inspannen... om terug te komen op wat ik in het begin zegde... ik voelde me wel opgelaten de deur te moeten openen in mijn nonchalante toestand... niet opgemaakt... wel aangekleed.

    Nog zoiets... ik heb een vriendin die elke avond om 9u haar bad neemt en pon en peignoir aantrekt... ik zat gewoonlijk tot 10u aangekleed en wel en dan belde er niemand... maar owee als ik me eens even liet gaan en uit mijn BH en in mijn pon en peignoir stapte... gegarandeerd onverwacht bezoek... zo zat ik eens rustig BHloos te genieten van een rustige avond... kinderen in bed... man naar zijn biljart avondje... belde een buurman aan om te bedanken voor een of andere gunst... ik weet al niet meer welke... vroeg beleefd de man binnen en die deed het nog ook... daar zaten we... hij ietwat ongemakkelijk en ik geweldig opgelaten in mijn peignoireke... ik gaf hem een whisky... we babbelden wat en toen hij eindelijk de deur uit was kwam mijn zucht van opluchting... ik dacht mijn les geleerd te hebben maar nee... hopeloos!

    02-11-2018 om 10:00 geschreven door Myette


    >> Reageer (5)




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Geluk is een goede gezondheid en een slecht geheugen.
    (I.Bergman)


     


    Durven is tijdelijk de grond onder je voeten verliezen maar niet durven is jezelf verliezen


    De smartphone heeft iets

    voor elkaar gekregen dat

    vrouwen altijd al wilden,

    dat mannen zittend

    plassen


    MIJN FAVORIETEN

    Natoken

     Ani

    Alfyvo

    Voske


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!