Wat is het leven... in mijn ogen een voortdurende strijd... ziekte voorkomen dus gezond EN saai leven... problemen oplossen... de "kerk in het midden houden"... ook vaak moeilijk... 't manneke in de gaten houden... dat is vooral de laatste tijd een strijd geworden... zonet ontdekt dat hij een van mijn lievelingsbomen bijna kaal heeft geplukt... die man heeft een "wegwerp" manie ontwikkeld en ik moet voortdurend mijn poot stijf houden of hij gooit dingen weg die ik nog nodig heb... vroeger was dat anders dan haalde hij mijn weggegooide dingen terug uit de vuilbak... nu heeft hij zich op de bomen in de tuin gestort... en ik zie met pijn in mijn hart hoe hij snoeit en knipt tot er wat kale takken bijhangen... wat doe je dan... niet veel meer.

Dan ben ik ook nog in strijd met Scarlet... die paljassen doen niets aan onze telefoonlijn... kwade telefoontjes helpen niet... alleen krijg ik duizenden sorrys te horen maar de telefoon blijft zo dood als een pier... een dooie pier dan... ook zat ik 3 dagen zonder computer... geen internetverbinding... alles wat ik maar kon bedenken uitgetest doch steeds noppes... dan maar weer zoon gebeld (met gsm) en die heeft gisteren de verbinding kunnen herstellen... geen fout van Scarlet dit keer maar hier.

Gelukkig zijn er ook nog goeie momenten zoals het misverstand met onze naaste buren/vrienden gaan oplossen... alles werd gladgestreken en ze komen volgende week een glas drinken bij ons... zucht van opluchting... straks blogmeeting maar ik vrees dat het een droevige gaat worden want een van de blogmaatjes heeft net haar dochter verloren en de begrafenis is volgende week... en ik zit hier te klagen over futiliteiten... ik schaam me diep... wat kan er erger zijn dan een van je kinderen te moeten verliezen... zoon mankt wel voor de rest van zijn leven maar hij is er nog en daar ben ik elke dag weer dankbaar voor... dat accident van hem kon ook fataal hebben kunnen aflopen... om verder te gaan met het goeie nieuws... zondag hebben we een etentje met vrienden van de club... toch zalig te weten dat vrienden je niet laten vallen omdat je niet meer zo goed mee kan... morgen moeten we een borrel gaan drinken bij een van de buren als afscheid... hij verkocht zijn huis en gaat in Gent wonen bij zijn vriendin... het was een goede buur en we gaan hem missen.

Het was een drukke week en de volgende dagen worden nog drukker... vroeger zou ik me in mijn nopjes hebben gevoeld maar met de jaren verlang je meer en meer naar rust... ach rusten kan je altijd nog als je echt niets meer kan en je je als een hoopje nutteloos vlees in een rusthuis dood zit te vervelen.

11-11-2018 om 09:33 geschreven door lipske

Goedemiddag Myette

Na lange tijd kom ik weer eens even langs en las ergens dat je deze maand jarig was. 'k Hoop dat ik nog op tijd ben met m'n felicitatie en dat het maar een gezellig dag mag worden !

Het valt soms niet mee, man die in feite ziek is en daardoor allerlei vreemde capriolen uithaalt; geen telefoon of internetverbinding doordat Scarlet geen service biedt.

Maar gelukkig zijn er ook nog onverwachte momentjes zoals  de hereniging met de buren.

Het rest mij nog om je alvast van harte te feliciteren met je 34e verjaardag. (neem aan dat het de 34e wordt vanwege "Myette34" hahaha)

een gezellig weekend toegewenst !

Lieve groet van Gé

10-11-2018 om 13:53 geschreven door Gé

10-11-2018 om 12:52 geschreven door Dirk

10-11-2018 om 10:02 geschreven door Folion

10-11-2018 om 09:27 geschreven door ani

09-11-2018 om 23:53 geschreven door natoken