Vandaag heb ik m'n pijnlijke heup eens flink toegesproken en gezegd dat we hoe dan ook naar de stad trokken of die nu goesting had of niet... zo gezegd zo gedaan... ik had namelijk 2 jaar geleden in een onnadenkende bui een abonnement genomen bij Base voor m'n gsm aan 10 € per maand... ik heb me dit al 2 jaar lang flink beklaagd want die gsm gebruik ik alleen in opperste nood maar elke maand moet je wel die 10 € neerleggen en dat deed pijn aan m'n hart en portemonee... die 2 jaar zijn nu verlopen en ik heb me naar de stad gespoed om dat abonnement op te zeggen... ik hoorde zonet dat de broodprijs weer naar omhoog zou gaan en mijn bokes wil ik niet missen dus Base moest maar wijken... ik vertrok dan met de moed der wanhoop want die heup was al vergeten wat ik ze had verteld en deed flink pijn... 2 straten verder voelde ik dat er zich een blaar op linkervoet begon te vormen... te koppig om terug naar huis te gaan ploegde ik verder tot aan de tram... oef even respijt... bij Base moet je een bonnetje trekken en je beurt afwachten... amaai m'n botten... er waren 2 loketten open en aan beide stond een man en beide mannen hadden blijkbaar niets beter te doen dan daar te blijven hangen en zo te zien waren ze hun hele levensgeschiedenis aan 't vertellen... toen ik op het randje van een explosie stond kwam er eindelijk een derde dame aangeslenterd... die dame nam ook uitgebreid tijd om papieren en allerlei dinges op haar werkplek te schikken... haar computer te starten en te bestuderen... ik was inmiddels al een kwade soort regendans aan 't uitvoeren... er vormde zich een hele rij achter mij... toen eindelijk de dame zich verwaardigde mijn volgnummer in te tikken... OEF... op 5 minuten was ik buiten... zeeg neer op een van die banken op de meir om een compeed op de blaar te plakken... toen kwam er bij Base een allochtone jongeman buiten... die bekeek m'n manoeuvre... kwam naast me zitten en vroeg iets wat ik niet verstond... dacht dat hij me iets wilde verkopen... ikke... nee ik koop niets... nog een onverstaanbaar gebrabbel terwijl hij m'n voet bestudeerde... ikke nog eens... nee ik koop niets... toen stond hij op en zei... terwijl hij in de goeie richting wees... APOTHEEK... aiaiai... ik zit me hier nog altijd af te vragen wat die jongen me eigenlijk  wilde vertellen...verdorie zeg... ik schaam me dood... waar je ook tegenwoordig een winkel binnenstapt staat er een allochtone dame aan de kassa en ze zijn niet altijd het nederlands meester... op de tram zat ik weer omringd door allerlei nationaliteiten zodanig dat als je een woord vlaams hoort je een schok krijgt van herkenning... haaaaaaa ik zit toch nog in m'n eigen land... ik ben al heel vroeg naar huis gepikkeld... voelde me een wrak... maar wat een vreugde en zaligheid toen ik uit m'n schoenen kon stappen en m'n arme voeten in m'n crockskes vleien... ik hoorde ze bijna juichen... tel je zegeningen zeg ik maar... ik heb wel m'n bedenkingen over de 4-daagse uitstap naar Duitsland in september... dat gaat me een ware marteling worden... maandag 5/9 vertrekken we en donderdag 8/9 komen we terug dus matekes vrijdag 9/9 zullen jullie me kunnen zien binnenstrompelen... als m'n benen het begeven loop ik wel op m'n handen... we zien wel... weet me wel op tijd te vertellen of de locatie veranderd is of niet... OK... tot sjuus!!!

25-08-2011 om 22:32 geschreven door Myette

Hoog tijd dat ik nog eens m'n pijp uitkom... ben de laatste dagen bijna de deur niet uit geweest en dan beleef je ook niet veel... toen ik zondag m'n bed uitkroop regende het en ik besloot thuis te blijven en 't manneke alleen naar de golf te sturen... later scheen de zon weliswaar maar ik heb genoten van de rust... alleen thuis met de kat en die heeft wel haar kuren maar spreken kan ze niet... gelukkig maar... alleen wat geknor en gepiep maar dat kan ik wel aan... ik benut die rustige stonden om uitgebreide restauratiewerken te verrichten... een oud gebouw heeft dat nodig wil het niet in puin vervallen... maandag kwam mijn poetshulp en moest ik mijn deel van het werk ook doen... dit gedaan zijnde douchke en vroeg naar bed... dinsdag werd het tijd m'n voorraadkasten aan te vullen... ingeval er een oorlog uitbreekt kunnen we welgeteld 3 maanden overleven... daarna zien we wel... zou het dan nog de moeite zijn te willen overleven... vandaag moest ik op controle voor mijn kijkertjes... moet daarvoor naar St.Augustinus en is elke keer een regelrechte ramp... ik vertrek dan wel goed op tijd want op bussen heb ik het niet begrepen... die hebben iets tegen mij... wonder boven wonder kwam mijn bus deze keer stipt op tijd... hoerahhhh... wat dan weer betekende dat ik véél te vroeg in de kliniek aankwam... zoals iedereen wel weet is een afspraak in een kliniek van nul en geen waarde... ik was al 3 kwartier te vroeg en mijn afspraak 1 uur te laat zodat ik welgeteld bijna 2 uren zweterig heb zitten plakken op zo'n plastieken stoeltje in een klein bedompt wachtkamertje terwijl mijn buurman... die het ook op zijn zenuwen kreeg... het laatste halfuur voortdurend op zijn stoeltje zat te wiebelen zodat ik noodgedwongen mee moest wiebelen... achggggggrrrr... wachtkamers... doe me de bek niet open... ik haaaaaat ze... het goede nieuws is dat mijn ogen in redelijk goede staat zijn bevonden en ik nog niet toe ben aan een nieuwe lens... de weg naar huis verliep weliswaar in nevelige omstandigheden door de oogdruppels die me gul werden toegediend maar ik ben thuisgeraakt op de goeie bus... wat voor mij een hele prestatie is... dus hier zit een tevreden vrouw... zo dadelijk nog een fris douchke en dan naar bed... heerlijk toch... slaap lekker maatjes!

24-08-2011 om 22:23 geschreven door Myette

Mijn agenda was weer goed gevuld de laatste dagen alhoewel ik niet mag klagen als ik lees over wat mijn blogmaatjes allemaal te verduren krijgen... amaai en nog eens amaai... toen enkele jaren geleden zoon een vriendin naar huis bracht met 4 kinderen op sleeptouw en we enkele keren als oppas fungeerden voelde ik me 's avonds gewoon geradbraakt... de kleinsten... 3 jongetjes van 2-3 en 5 jaar... hingen de hele tijd aan ons gelijk aapjes... terwijl het meisje van 11 een geheel andere aanpak vroeg... zij mocht enkele keren bij ons blijven slapen en het arme schaap was dan dolblij even van die vervelende lastposten van broertjes verlost te zijn... maar zij vroeg ook voortdurend aandacht wat mij doodmoe maakte... zoiets moet je onderhouden en we waren te lang uit de kleine kinderen... nu moet ik eerlijk bekennen dat ik er vroeger ook nerveus van werd voortdurend met hen bezig te moeten zijn... als kind mocht ik nooit buitenspelen en ben daarom een verwoed lezer geworden terwijl m'n zus alsmaar tekende... wij moesten ons zelf maar vermaken... mijn kinderen mochten wèl op straat... toen was het er nog een gezellige boel met de buurkinderen op straat of in de tuin in het plonsbad... nu is onze straat precies een spookstraat.

Na deze ontboezeming even een overzicht van mijn voorbije verrichtingen... ik ben eindelijk nog eens de stad ingetrokken maar helaas mijn tendinitis is niet verdwenen zoals ik voorbarig vertelde vorige keer... mijn kine is momenteel op vakantie en de eerste weken voelde ik me eindelijk bijna zonder pijn wat een heerlijk gevoel is... nu begint dat steken en trekken terug de kop op te steken en ik vrees voor onze 4-daagse trip naar Duitsland de eerste week van september... het zal een pijnlijke bedoening voor mij worden... nadien ga ik voor een tweede serie kine... als dàt niet helpt moet ik een injectie maar dan is nog af te wachten hoe ik ga reageren... heb enkele jaren geleden ook een cortisone injectie gekregen en was toen welgeteld 5 dagen pijnvrij... echt niet de moeite om eraan te beginnen... enfin we zien wel... dan zaterdag weer petanque en droog gebleven... hoeraaaaa.. zondag minigolf met broodjes na want de uitbater van de club verjaarde en dat wordt gevierd... vrienden vroegen ons bij heb te komen eten met nog een stel... onverwacht maar met graagte aangenomen... aperitiefke... pasta met lekker wijntje erbij... een snoepdessertje met koffie na en dan als apotheose... gesjoelbakt... wij hebben een sjoelbak en de mannen zijn die komen halen en terug brengen nadien... het was 1 u toen 't manneke heel stillekes vroeg of we niet naar huis gingen... niemand had eraan gedacht op de klok te kijken... amaai... de volgende ochtend moesten we er weer vroeg uit voor de golf... en dàt met een licht katerke... heb dan ook geweldig slecht gespeeld... toen we thuis kwamen stond dochter's bijdrage voor moederdag in de gang en nadien kwam zoon aandraven met zijn bijdrage en de hond... wat onze Poekie helemaal niet grappig vond... die loopt nu nog met haar buik tegen de grond te snuffelen naar hond... gisteren dinsdag heb ik een rustdag genomen... vandaag mijn voeder-voorraad weer gaan aanvullen en wat ik morgen ga doen weet ik nog niet... het wordt heel warm zei het weermanneke... misschien nog eens een dutje in de tuin... is lang geleden dat het nog kon... we zien wel... 't manneke is gaan fietsen en ik heb ervan geprofiteerd nog eens de blogs te lezen en het mijne aan te vullen... en nu ga ik verder lekker niets doen tot spijt van wie het benijdt.. DADA!!!

17-08-2011 om 15:23 geschreven door Myette

Vandaag was een voldoeninggevende dag voor mij... ten eerste kwam 't manneke eens niet grommelend uit zijn bed en later hoorde ik hem zelfs voorzichtig neuriën... zou ik me nu ongerust moeten maken of gewoon blij zijn... ik zal maar voor het laatste opteren... ten tweede moest ik weliswaar naar de tandarts voor de jaarlijkse controle- en poetsbeurt... ooooo... niet dat ik mijn bieterkes maar één keer per jaar laat poetsen hoor... nee plichtsgetrouw zet ik er 2 x per dag de borstel op maar dat is blijkbaar toch niet voldoende want als mijn tandarts(e) me in de stoel heeft neergepoot en achterover heeft laten zakken gooit ze zich met ware hartstocht op mijn gebit... eerst komt er wat peuterwerk aan te pas en dan schrobben maar... ik lig dan helemaal verkrampt met krullende tenen en ineengedraaide duimen te wachten tot de bui overdrijft... tja dat poetsen en krabben voelt echt niet goed aan... mijn teergevoelige tandwortels kreunen dan onder al dat geweld... enfin ik heb het deze keer weer overleefd alhoewel mijn pantalon aan mijn billen kleefde toen ik eindelijk uit de martelstoel mocht... neeeeee niet in broek geplast... gewoon zenuwenzweet... wat dacht je... ik kreeg zelfs een compliment over de propere staat van mijn gebit... haha... dat gebit is wel niet van de mooiste want in mijn kinderjaren werd er niet zo opgelet of je tanden schots en scheef groeiden... dat is nu wel even anders als je al die tieners ziet pronken met een mond vol metaal... maar mijn bieterkes zijn dus wel "schoon" en dat op zijn hollands... is te danken aan mijn nieuwe elektrische tandenborstel die ik me enkele maanden geleden heb aangeschaft op raad van bovengenoemde tandarts(e)... in de wachtkamer hangt een levensgroot scherm nu waarop je het hele proces kan volgen hoe protheses gemaakt worden en hoe je je tanden moet poetsen... ik kwam zelfs even in de verleiding om mijn voortanden te laten behandelen maar dacht toen aan mijn vergevorderde leeftijd en stapte maar van het idee af... ik zal de rest van mijn leven maar verder besmuikt lachen... alhoewel ik altijd stiekem jaloers was op die mensen die met gulle open mond hun plezier laten merken... maar ja je kan niet ALLES hebben nietwaar... grinnik!!!

11-08-2011 om 21:22 geschreven door Myette

"Moet er geen zand zijn"... is zo een van die oude uitroepen... we zouden het beter veranderen in "moet er nog water zijn" of... zoals de uitbater van onze mini golf altijd roept "en ni wille reigene hei"... vandaag zouden we normaliter naar de golf gaan maar de vrienden belden een voor een af en... om eerlijk te zijn... 't manneke en ik hadden ook niet veel goesting dus zit ik maar wat den buddy uit zijn gewone dinsdagnamiddagdutje te houden... ik was weer achterop geraakt met de blogs en na mijn toernee te hebben gemaakt vond ik het tijd om weer eens iets neer te kladden... wàt weet ik nog niet... ik wacht nog op inspiratie... hallooooooooooo!!!

Blijkbaar is er niemand thuis of anders in zware coma... dan maar een rapport van mijn doen en laten over de voorbije week... dat wordt ook al gene vette... eigenlijk feitelijk als ik er zo over nadenk heb ik niet veel uitgevreten behalve rondlummelen en de gewone klussen... het wordt echt hoge tijd dat ik me nog eens onder de mensen begeef voor ik het verleer... ach ja ik ben zaterdag gaan petanquen en zondag gaan golfen maar dat weten jullie onderhand al wel... vrijdag ll was een hoogdag... blogmeeting... zalig de blogmaatjes nog eens ontmoet en het weer viel al bij al nog mee zodat we op het terras konden zitten... zoiets laadt mijn ouwe batterijen nog eens op... gaan shoppen kon me zelfs niet aantrekken... en de kat loopt ook al rond met hangende snor... komt om de haverklap een floeren pootje over m'n arm halen om wat aandacht... zondagavond golfvrienden op bezoek gehad... die zijn gek op sjoelbakken dus hebben we de hele avond tegen de klippen op gespeeld... nu ik het schrijf begint het me te dagen waar die "krak" in m'n schouder vandaan komt... weer te hevig geweest... m'n tendinitis in de heup is stukken beter maar na de vakantie ga ik m'n rug eens lekker laten kneden door de kine... had ik al jaaaren moeten doen maar ik stel zulke dingen altijd maar uit... donderdag zijn m'n bieterkes aan de beurt... en volgende week oogcontrole... ik vrees dat ik stilaan aan een nieuwe lens toe ben... dat vege lijf vraagt wel veel aandacht en zorg wil je het een beetje in de running houden... dan heb ik het nog niet over de dagelijkse restauratiewerken... eigenlijk zouden ze ons daar een subsidie voor moeten geven door "natuur- en stedeschoon" of bestaat dat niet meer... wat me brengt op al die nozems of hoe je ze ook wil noemen die niets beters te doen hebben dan alles kort en klein te slaan... drijft m'n bloeddruk weer de hoogte in... weten die ouders dan niet wat hun kroost allemaal uitspookt... ja ik wist ook niet alles... gelukkig maar... ik heb wel indertijd enkele zware jaren doorgemaakt met een puberende zoon maar hem met harde hand weer in het gareel gekregen... soms moet je hard zijn... ik heb echter de indruk dat de ouders tegenwoordig gewoon bang zijn van hun kinderen... en voor ik me kwaad ga maken verlaat ik de piste... toedeloe!!!

09-08-2011 om 15:25 geschreven door Myette