Het was me het weekje wel... de afspraak met mijn pedicure moest verzet worden omdat ze aan een schouder geopereerd wordt... de kapster gaf forfait omdat ze een besmetting opliep... waarschijnlijk covid... zodat ik zelf mijn gevederte heb moeten bij knippen... het scherm van mijn home computer gaf de geest... mijn lieve zoon bestelde direct een andere en die moest dan weer aangesloten en bijgesteld worden... tussen die bedrijven door sleepte ik mijn tuinstoel in de tuin heen en weer... in de zon te heet... uit de zon te koud... weer erin en eruit... dat ging zo door tot tegen 4 u want dan werd het echt frisjes... ons Polleke de schildpad is nog altijd in hongerstaking... wat ik hem ook voorhoud hij weigert... ik kocht zelfs een dure Galia meloen voor hem... zat een half uur op mijn knieën in het gras met een stukje meloen voor zijn neus te zwaaien... na een hele poos snuffelde hij eraan... trok zijn kop in... na weer een hele lange bedenktijd nam hij een heel klein muizenhapje... ik dolblij dacht dat het gelukt was... jawatte... hij draaide zich om en kroop terug onder zijn struik... de struik waar hij nu al 2 weken onder zit... ik begin te vrezen dat we hem kwijt gaan raken... tot overmaat van ramp ben ik nu verplicht die Galia zelf op te eten en ik ben er echt niet gek op... misschien met een heleboel suiker... ik heb zo ook al een hele komkommer in ons avondmaal moeten stoppen en er ligt nog een berg witloof te wachten... 't manneke lust geen witloof zodoende... allemaal ingeslagen voor dat moedwillige beest... ik heb het hier wel over de schildpad nietwaar.

Het was dus een drukke week... het zomeruur instellen is ook mijn taak en ik heb alle klokken getemd behalve die van de microgolfoven... elke keer ik in de keuken moet zijn en dat is vaak probeer ik het nog eens... zelfs met het boekje erbij... maar tevergeefs... ik heb al alle mogelijke standen gekregen maar het winteruur blijft hardnekkig staan... dan zeg ik FOERT tegen dat ding tot de volgende keer en ik begin terug te prutsen... ik vrees dat ik het niet ga winnen... al met al een vermoeiende week en ik voel het... geraak precies maar niet uitgeslapen.

Deze week ook al onze LP's weg gegeven... toen ik toch bezig was begon ik mijn opgenomen video banden te sorteren... enkele heb ik gehouden want we hebben nog een video speler staan... ik weet alleen niet meer hoe dat ding aan de praat te krijgen... een hele stapel opslaglades kwamen leeg en die zijn ook de deur uit... de kringloop kwam langs en nam onze oude microgolfoven mee en mijn grote friteuse... de oude keukenkast wilden ze niet wegens onverkoopbaar en toen ze weg waren moesten we die kast weer op haar plaats krijgen... man kon weer niet wachten en had ze al vooraan in de garage geschoven... en denk je nu dat man heel blij is...  nee hoor... die is nog altijd driftig lades en kasten af te schuimen om te zien wat er nog weg kan... en ik... ik moet heel erg oppassen en mijn spullen met mijn leven verdedigen... niet te verwonderen dat mijn bloeddruk altijd over de schreef gaat.

29-03-2022 om 15:08 geschreven door Myette

Met dat "verschieten" bedoel ik wel "schrikken"... dit voor degenen die aantwaarps dialect niet kennen... en dat jullie dus niet moeten schrikken dat ik hier al zo vlug terug op mijn blog zit... dat komt omdat het vandaag prachtig weer is en ik een beetje in de zon heb kunnen zitten... die overvloed aan frisse buitenlucht is wat naar mijn hoofd gestegen... ik ben zelfs zo gek geworden dat ik met de snoeischaar door de tuin ben gerend... allee rennen is wat overdreven... om dode takjes en ander ongedierte te verwijderen... de schildpad Polleke zat ook te zonnen maar wil nog steeds niet eten... ik trachtte zelfs hem te verleiden met gekookte wortel en een brokje gehakt... hij bekeek me minachtend en ik verwachtte half dat hij zijn middelvinger zou opsteken maar nee... hij bleef beleefd... onze lieve zoon is met ons Poloke naar de keuring getrokken om 11u en kwam terug rond 15u... aangezien hij de hele nacht had gewerkt viel hij regelmatig in slaap in de file en moesten ze hem komen wekken om door te schuiven... Polo is goedgekeurd en we zijn voor een jaartje gerust... ik had op FB gevraagd of er iemand LP's wilde... gratis... en die zijn direct besteld... toen ik dan toch bezig was met opruimen begon ik aan de banden die ik in een vroegere en jongere periode had opgenomen en nu niet meer kan gebruiken... laden vol die nu leeg zijn en met de kringloop mee kunnen... ik dacht dat 't manneke blij zou zijn maar die kerel is tegenwoordig niet meer gelukkig te maken... hij kwaad en ik nog kwader... nu zit ik wel met een probleempje... die lege kasten storen me en ik ben nu bezig te bedenken hoe ik die gaten ga opvullen... ik zat steeds met te weinig kastruimte en nu met teveel ruimte... trouwens ik heb nog veel rommel die ik eigenlijk niet meer nodig heb... enkele maanden geleden liet ik de keukenkasten schoonmaken door mijn poetsparel en die nam alle overbodige apparatuur mee... ik ben nu aan de winterkleren begonnen en daar kan ook wel wat van weg... maar als 't manneke weer begint te zeuren stuur ik hem de boom in... of ik geef HEM mee met de kringloop... alleen vrees ik dat ze hem vlug zullen terug brengen als onverkoopbaar.

18-03-2022 om 16:17 geschreven door Myette

De hele vorige week kregen we zon... ik heb zelfs al een bijna hele namiddag op mijn terrasje kunnen zitten... 1 keer dan toch want toen ik de volgende dag me weer wilde installeren was het een "frakske" kouder en ben ik terug binnen gevlucht... onze schildpad zit maar te zitten en wil niet eten wat ik hem ook aanbied... hij trekt minachtend zijn kopje opzij en ik begin me danig ongerust te maken... misschien moet ik eens een worm voor hem vangen... dat beest is veel te vroeg boven gekomen en het is hem duidelijk niet bekomen... weer een slachtoffer van de "opwarming" van de aarde... ik las net het grote nieuws dat vanaf mei de BTW op gas en stroom naar 6 % gaat... tijdelijk... die regering van ons zit propvol met uitgekookte sjamfoeters die nog altijd denken dat wij burgers allemaal oliedom zijn en nog dankbaar gaan zijn ook... in oktober wanneer we terug moeten gaan stoken krijgen we weer 21 %... wat een idiote waanzin toch en wij blijven het maar pikken.

Vandaag de auto naar de garage gereden voor nazicht want we moeten deze week naar de controle... een karwei die onze lieve zoon voor ons gaat doen... we hebben dus de wagen bij de garage gedeponeerd met instructies voor de garagist en moesten dan te voet terug naar huis... iets wat ons zwaar begint te vallen... elk jaar voel je op je teller... maar we zijn er geraakt... waarschjijnlijk moeten we straks weer dezelfde weg terug afleggen om de auto op te halen... tenminste als er geen extra werken moeten gebeuren... ik begin al te duimen... ook voor de controle want ons poloke is al een oudje en aan een nieuwe gaan we ons niet bezondigen.

Gisteren kwam mijn poetsparel en ze heeft ons buitenterras en hoftrap een lentebeurt gegeven zodat alles er weer fris bijstaat... de zon heeft zich echter teruggetrokken zodat ik er niet echt van kan genieten... ik vertelde haar dat ik haar op mijn blog een "parel" noemde en ze lachte en zei "ik ben blij"... dat is zowat het enige wat ze kan zeggen... ze woont hier met haar man en dochter dus zal er wel nooit nederlands gesproken worden... volgende week komt de kringloop wat overtollige stukken ophalen en dan is 't manneke weer even tevreden... die wil maar weggooien... het spijtige is dat het altijd mijn spullen zijn die ik moet verdedigen want als ik voorstel iets van hem weg te doen is hij kwaad... als jullie een hele tijd niets meer van me horen dan is er kans op dat hij mij met de voddenman heeft meegegeven.

En nu ga ik beginnen duimen dat het met de auto niet te erg gesteld is en dat hij door de controle komt zodat we nog een jaartje gerust lunnen zijn.

15-03-2022 om 11:45 geschreven door Myette

Even een update... 't mannekes rug is ietwat beter alhoewel hij van tijd tot tijd nog eens een gilletje slaat... vandaag was hij weer eens in paniek want meneer had een onverklaarbare buikpijn en dan komt hij naar mij toegeschuifeld als een bang kind naar zijn moeder voor troost... toen ik hem zegde dat het ook zijn darmen konden zijn ging hij op het toilet zitten en kreeg ik van a tot z het relaas te horen van de hoeveelheid en de kwaliteit van hetgeen hij produceerde... en zijn buikpijn was weg... zoals jullie kunnen merken is mijn leven een en al opwinding.

Van opwinding gesproken... gisteren kwam de ruitenwasser... vandaag moest er een pakje geleverd worden, morgen komt... misschien... de mevrouw van de bib om vers leesvoer te brengen... morgen mag ik de strijk doen... tussen haakjes... dat pakje bevat een nieuw strijkplankovertrek omdat ik het oude zo woest heb behandeld... je moet toch ergens je frustraties kwijt nietwaar... dat het gescheurd is... nu nog afwachten of het past en dan kan ik morgen... joepiee... de grote strijk aanpakken want het was deze week ook grote wasweek... en dan vrijdag naar de supermarkt... wat een afwisseling... om duizelig van te worden... ik kreeg ook een telefoontje van een oude vriendin en het doet altijd goed dat men je niet vergeten heeft.

Ik zit trouwens nog altijd met een bang hart te wachten op de uitslag van het doktersonderzoek... en aan wachten heb ik toch zo'n hekel... ik ben dan zo ongedurig als een hond die moet keutelen... je weet hoe zo'n beest dan rondloopt.

De zon is al de hele week van de partij en achter het venster is het zalig genieten maar buiten... ojee... nog bar koud en nog geen weertje om in de tuin te gaan zitten... door die zon heb ik ook ontdekt dat de ramen aan de achterzijde van ons huis geweldig vuil zijn... tijd om aan de lentekuis te beginnen vrees ik... zal voor volgende week zijn als mijn poetsparel komt... die gaat weer blij zijn.

08-03-2022 om 19:01 geschreven door Myette