Zoals ik er daarnet fijntjes op gewezen werd is het alweer wat geleden dat ik mijn hart hier uitstortte... tja dat oude hart van mij heeft niet veel meer te vertellen want de dagen en weken rijen zich hier aaneen als één grijze ketting... niettemin vliegen ze toch in sneltreinvaart voorbij... rara hoe komt dat toch... opstaan (wreed tegen mijn goesting)... opruimen (elke dag dezelfde rommel)... eten (zonder honger maar om in leven te blijven)... afwassen (voor de volgende gedwongen maaltijd)... soms de was met als gevolg de strijk... de wekelijkse aanvoer van levensnoodzakelijke middelen... mijn teergeliefde is blijkbaar weer verkeerd opgestaan want hij verkondigde dat het de laatste keer is dat hij naar de winkel gaat rijden... verleden week begon hij midden in de nacht te roepen dat hij aan het sterven was... de volgende dag ging hij in de tuin werken... ik ben niet ongevoelig maar als je op regelmatige tijdstippen te horen krijgt dat het laatste uur eraan komt wordt je wel ietwat cynisch... maar toch... er blijft die twijfel... als man niet meer wil rijden zal ik het moeten doen en dat is zo'n 30 jaar geleden want toen hij op pensioen ging mocht ik niet meer aan het stuur van hem... dat rijden zal nog wel gaan maar ik moet bekennen dat ik er schrik voor heb... we zullen echter wel moeten omdat wij ergens wonen waar winkels ver te zoeken zijn.

Over de voorbije week kan ik niet veel vertellen... veel gelezen... me stierlijk zitten vervelen ook... tja ik zat in een dipje... volgens wat ik zoal lees op FB ben ik niet de enige die het even niet meer ziet zitten... corona begint zwaar te wegen... de isolatie... geen vooruitzichten... het weer... en toen ik deze week zat te denken aan de nakende lente kon me dat niet opbeuren want het enige wat ik zag was de schoonmaak van al die winter rommel en wat ik zou doen in een hittegolf... erg nietwaar... een teken aan de wand dat ik vlug uit die put moet klimmen... dat ga ik nu direct eens doen... verdorie waar heb ik die ladder nu weer gelaten???

27-01-2022 om 10:13 geschreven door Myette

Ik begin hier al met excuses want ik ga een beetje klagen... tja waar kan ik het anders kwijt... door Corona zit ik al 2 jaar practisch geïsoleerd buiten enkele vluchtige contacten en aan 't manneke moet ik ook niks zeggen want, ofwel begrijpt hij het niet, ofwel slaat hij in paniek... dus zet ik het maar "op papier" in dit geval mijn blog... je leest het of niet, mij niet gelaten maar ik ben het kwijt... ik zit alweer met maag en darm problemen en begin me zorgen te maken... ik zou eigenlijk een volledig onderzoek moeten laten doen en daar heb ik schrik voor... om te beginnen zit ik met mijn man die zich alleen niet uit de slag kan trekken en dan vermijd ik liefst ziekenhuizen zolang Covid nog woedt... onze huisarts zei ooit eens dat le beter uit ziekenhuizen kunt weg blijven als je gezond wil blijven... dat was wel grappig bedoeld maar toch met een ernstige ondertoon... ik heb geen eetlust en zie tegen het koken op als een berg... ik eet dan heel weinig "omdat het moet" maar wreed tegen mijn goesting... later voel ik me ongemakkelijk alsof ik heb zitten vreten... heb al enkele rotnachten achter de rug en dit alles werkt "op mijn seskes"... een slapeloze nacht duurt lang en is gevuld met donkere gedachten... die probeer ik dan te verjagen door bvb. de straatnamen in mijn buurt op te noemen... kan verdorie niet op een van hen komen en daar gaat mijn verlangde slaap... moest ik alleen wonen dan stond ik op en ging wat lezen of puzzelen maar ook dat kan ik niet door 't manneke... die begint dan te panikeren... wat doe je dan... verder liggen kniezen.

Voilà dat was het klaagliedje... voor degenen die er nog zijn, de rest is niet zo erg maar ook niet om over te stoeffen... buurman even een bezoekje gebracht om uitleg over dat alarm, hij zette me namelijk op zijn lijst van contacten die ingeval van nood hem moeten helpen... alsof ik nog niet genoeg te stellen heb met mijn zorggeval... enfin ik heb enkele uurtjes zitten luisteren naar ellenlange verhalen over zijn belevenissen vroeger toen hij nog werkte... dingen die ik intussen al ettelijke malen hoorde... toen zijn vrouw nog leefde konden we hem met een kwinkslag een andere richting insturen... zij lachte gaarne en samen lukte het ons... helaas is zij er niet meer en ook de pret is weg... ik probeerde het met een mop en hij presteerde het om diezelfde mop te herhalen met enkele wijzigingen... dan ben je uitgepraat... hij is een van die personen die zichzelf gaarne horen praten en niet echt luisteren als jij iets zegt... ze zitten dan te wachten tot je stopt en zitten onderwijl te denken aan wat ze zelf weer gaan zeggen en dat houdt dan gewoonlijk zelfs geen verband met jouw verhaal... erg stresserend.

Morgen zou mijn nieuwe bib hulp dame komen met verse toevoer, ze wil dan wel binnen komen voor een kop koffie zei ze... ik ben benieuwd... en dan hebben we vrijdag de supermarkt tocht... dat is mijn week... boeiend nietwaar!!! 

Om af te sluiten... ik ga nu strijken... wat een rijk leven heb ik toch!

19-01-2022 om 10:34 geschreven door Myette

En we zijn weer begonnen aan een verse week... de vorige was naar mijn normen een drukke met enkele bezoekjes aan buren en een bezoekje van dochter en schoonzoon... ik moet tot mijn schande bekennen dat het eerder vermoeiend was... deze week staat er alleen de aanvoer van voer op de agenda en de kapster die mijn pluimen komt glad strijken... een geciviliseerd gesprek voeren ben ik niet meer gewend en is dus inspannend... ach ach die corona toch!

Deze week nog moet ik zelf rondfladderen met stofdoek en dweil want mijn hulpje zit nog in Polen... volgende week pas komt ze ons stulpje uitmesten... aangezien het meisje beweert dat ze gaarne poetst wilde ik haar niet ontrieven en heb me dus deze hele maand niet doodgewroet... ze zal dolblij zijn... ach als je een mens nu eenmaal kan gelukkig maken... dat is toch zalig!

Ik ben eigenlijk uitgeklapt oftewel heb niets meer te vertellen dus trek ik me in stilte terug en wens jullie een vredige week.

10-01-2022 om 19:37 geschreven door Myette

En we zijn aan het nieuwe jaar begonnen... allee "nieuw" zo noemen ze het toch maar wat is er eigenlijk nieuw aan... dat we in januari al een lentetemperatuurtje hebben is misschien nieuw ja... dat onze Pol de schildpad al verleden week boven water kwam is ook nieuw... in de vorige 50 jaren nooit meegemaakt... nu staat dat beest plots verdwaasd in de tuin rond te kijken en moet eten krijgen terwijl ik niet gerekend had op nog een kostganger... dus nu voer ik hem beetje bij beetje mijn duur gekweekt witloof waar hij dan nog zichtbaar tegen zijn goesting van knabbelt... ik hoop dat hij terug zijn holletje inkruipt voor het misschien begint te vriezen anders moeten we hem binnen zetten... zoals ik zegde... nog nooit meegemaakt... de duiven beginnen ook al van hun oren te maken... die willen een lief... maar die beesten willen het hele jaar door vrijen de sexmaniakken... we leven in rare tijden.

Dat nieuwe jaar werd met veel geknal ingezet tot vreugde van de pubers en tot afgrijzen van de dieren... zoon was al voor elf uur vertrokken met de hond om het geknal en geknetter voor te zijn maar bij thuiskomst stond er een of andere slungel voor zijn deur voetzoekers af te steken met als resultaat dat de Kiko hysterisch werd en onhandelbaar... het dier weegt een kleine 50 kilo en is beresterk... zoon werd ook hysterisch en begon zijn nieuwe jaar met een knetterende burenruzie.

Wat ons betreft blijft alles bij het oude... in corona mode... wat mij echter begint te ergeren is dat aanhoudende schrikaanjagen en ik krijg zo stilaan het vermoeden dat er een plan achter zit... iets dat niets meer met covid te maken heeft maar met politieke en slinkse doelen... we krijgen teveel tegenstrijdige berichten te verwerken... ik heb wel een besluit genomen... ze mogen blijven prikken zoveel ze willen maar met alle chinezen behalve den dezen... drie maal is genoeg... trouwens dan laat je je braaf 3 x in je arm prikken en krijg je later te horen dat het effect na enkele weken al uitgewerkt is... mij niet gezien... ik wil me niet lek laten prikken als het toch niet helpt... wat blijft er dan over... thuis blijven en menigten vermijden.

03-01-2022 om 11:27 geschreven door Myette