Ik geloof dat dezeke erg kwaad is op mij... waarom weet ik wel niet want ik was en ben nog altijd een braaf meisje... allee redelijk braaf toch... nadat ik mijn werk voor de club had afgemaakt "speekte" ik eens in m'n "pollen" en begon vol goeie moed  maar met bang hartje die vermaledijde fotos te branden... dat probeerde ik toch... helaas het lukte me niet... na ontelbare pogingen belde ik zoonlief om raad... die sprong op zijn motor om "moeke in nood" te komen redden... helaas hem lukte het ook niet... brander kapot ? Zoon terug op de motor naar zijn huis om zijn brander te halen... ik ga jullie niet vermoeien met alle details maar uiteindelijk kwam hij erachter dat Java de boosdoener was... brander was niet kapot... Java lag in ruzie met een of ander programma... vraag me niet welk... dus Java eruit gegooid en terug gezet en de boel werkte weer... bibi hier sloeg een zucht van opluchting tot... zoonlief opmerkte dat die fotos véél en véél te zwaar waren om te branden... ze moesten verkleind worden... bibi in alle staten van vertwijfeling... zag me al die duizenden fotos één voor één onder handen nemen... dat zou me een opname in het gekkenhuis opleveren jammerde ik... ik hoorde zoon's hersenen kraken en na wat gepiep en geknars kwam hij met de oplossing...  de mappen met fotos als bijlage bij mail kopiëren en HET WERKTE... nu zit ik geduldig map na map over te zetten en krijg ze danig verkleind terug... we zijn echter nog niet aan de nief patatjes... mensen lief wat zal ik blij zijn dat die fotos de deur uit zijn... nog enkele dagen werk en misschien kunnen ze dan eindelijk  op DVD gezet worden ... hopelijk nog dit jaar

Ik hoorde daarstraks dat de lente in aantocht is... zou het waar zijn... hoop doet leven nietwaar?

26-02-2013 om 17:40 geschreven door Myette

 

Of wat een vader lijden kan!

23-02-2013 om 09:32 geschreven door Myette

Blauw... de lucht is blauw maar mijn stemming ook en dan niet van dat zachte blauw... nee meer donker en grauw ... waardoor... tja gewoonlijk ben ik druk bezig en denk niet te veel na maar de laatste weken ben ik amper buiten gekomen... en ja ik lees en puzzel en computer wel maar ik begin me hier thuis gevangen te voelen... wil wel naar buiten maar die dekselse rugpijn laat me niet toe lang te blijven staan of zelfs zitten... maar dat is ook niet de echte reden van mijn sombere stemming... het is gewoon gebrek aan belangstelling van dochter... ik heb door die hele verhuis hun maandelijks etentje bij ons opgeschort... toen die vloer er eindelijk lag en alles terug op zijn plaats stond zat ik met de gevolgen en mailde dat ze nog eventjes moesten wachten want dat ik even strijk lag... mailtje terug dat het geen probleem was... sindsdien noppes... nada... zero... en dat doet me pijn... toen zij terug aan het werk moest na haar ziekteverlof (nekproblemen) heb ik gebeld om te vragen hoe het gegaan was... kreeg schoonzoon aan de lijn die zegde dat het wel ging... niets meer gehoord... ze komen zelfs niet eens kijken... dat is triest... heel triest... ik ben niet de schoonmoeder die zich met alles moeit of commentaar geeft... nee ze zijn volwassen en hebben hun eigen leven... maar wat ik vaak heb ondervonden is dat het de moeilijke mensen zijn waar de meeste eieren onder gelegd worden... dus denk ik er diep over ook eens wat meer van mijn oren te gaan maken... te beginnen met NU... ik stuur haar een mailtje!

21-02-2013 om 09:13 geschreven door Myette

Op deze grijze dag ben ik "Vijf Tinten Grijs" aan het lezen... na ongeveer 30 orgasmes ben ik dringend aan een rustpauze toe... mijn "innerlijke godin" beveelt me er eventjes mee te stoppen voor m'n stoppen doorslaan... niettegenstaande alle waarschuwingen dat dit boek fel overdreven is voelde ik een onbedwingbare neiging er zèlf over te oordelen... tja zo ben ik wel... ik neem nooit zomaar iets klakkeloos aan zonder erop te kauwen... het is dan ook een enorme kluif... dochter heeft de drie delen gekocht en goedgunstig aan haar arme moeke uitgeleend... nadat diezelfde dochter de bedenking had geuit dat er... ofwel iets aan haar man... ofwel iets aan haar scheelde want zij kwam schromeloos tekort... moet ik er een tekening bijmaken? Ik ben nu zowat in de helft van het eerste deel en zit al met wallen onder mijn ogen... wat gaat dat worden als ik het helemaal uit heb... als ik ooit zover geraak tenminste... maar zo ben ik dus ook... nieuwsgierig als de pest... gaat ZIJ hem wat manieren bijbrengen of niet... rara... waag het niet het me te vertellen hoor!!!

Eigenlijk zou ik nu moeten werken voor de club maar ik heb helemaal geen goesting in werken... gisteren vergadering gehad en de gekrabbelde notities liggen me kwaad aan te staren naast mijnen Buddy... ik zit nu in zware tweestrijd... werken of me verdiepen in seksuele uitspattingen... het ene is al even vermoeiend als het andere.

Gisteravond was het manneke naar zijn biljart en ik heb maar liefst 3 opgenomen films uitgekeken... de ene al meliger dan de andere... verstand op nul... snacks en een glaasje erbij en genieten... zalig de armen van geest! 

19-02-2013 om 14:27 geschreven door Myette

Ik weet wel dat de meningen verdeeld zijn over de uitslag van de laatste verkiezingen maar toch... na vele jaren onder het beleid van de SP te hebben geleefd was het toch wel tijd voor veranderingen... je weet wel... nieuwe bezems keren beter... we moeten nu wel afwachten of deze nieuwe bezem het beter gaat doen dan de oude die... naar mijn mening... veel te laks en toegeeflijk was tegenover allerhande gespuis dat onze ooit zo vredige stad verpest... ik heb met stijgende woede gelezen over de haatmails en zelfs doodsbedreigingen die onze nieuwe burgemeester te slikken kreeg en vond het tijd hem ook eens een opbeurend mailtje te zenden wat ik vandaag gedaan heb... en ik kreeg daarnet al een antwoord met een bedankje en de tekst "dit is een hart onder de riem"... voor degenen die zich geroepen zouden voelen de man ook eens wat lof toe te zwaaien... het moet niet maar mag... zijn email adres is

bart.dewever@n-va.be

17-02-2013 om 22:02 geschreven door Myette

Even mijn dagelijkse handel en wandel uit de doeken doen voor ik begin aan het voederen van man en poes... onze voormiddag was gewijd aan de begrafenis van weer een vriendin... de plechtigheid werd gehouden in een aula op L.O. en werd opgeluisterd door een groot scherm vooraan waarop een reeks dia's werd geprojecteerd uit heel haar rijkgevuld leven... verscheidene vriendinnen van haar kwamen hun belevenissen met haar vertellen... ik heb er bijna niets van verstaan want hun stemmen klonken stuk voor stuk verstikt door tranen.. de enige die ik duidelijk verstond was haar schoonbroer... een engelsman nota bene... waar ik het ook even moeilijk mee had was dat ze muziek van Georghe Zamfir speelden... dezelfde die ik ook koos voor de begrafenis van la mamma... dat brengt natuurlijk alles weer boven... nadien de koffietafel met alles erop en eraan... dat was onze zaterdagvoormiddag.

Om het even over iets vrolijkers te hebben... ik heb de hele bedoening in bijna pijnloze toestand doorstaan... iets wat ik gisteren nog niet had kunnen presteren... ik zie weer licht aan het eind van de tunnel... gisteren kreeg ik een tijdelijke vervangster voor mijn poetshulp... aangezien ze alleen wat engels spreekt... heb ik diep in mijn geheugen moeten tasten om me verstaanbaar te maken... maar ja mijn kot heeft een goeie beurt gehad en ik kan de volgende dagen op mijn lauweren gaan rusten... d.w.z. tot maandag want onze lieve voorzitter heeft me vriendelijk gevraagd of ik "tijd en goesting" had om wat brieven voor de club te schrijven... wat doe je dan... ik zegde dat ik wel "tijd" had nu... wilde er even nog uitflappen dat de "goesting" er niet was maar heb het wijselijk ingeslikt... geen rust voor een arme duts blijkbaar.

Als die brieven de deur uit zijn ga ik driftig op zoek naar een glazenwasser... ik loop nu wel voortdurend mijn proper huisje te bewonderen maar van tijd tot tijd wil ik ook nog wel eens naar buiten kijken en dat wordt een probleem... enkele dagen geleden wilde ik het slaapkamervenster sluiten en zag op de vloer een grote witte vlek met wat kleinere spetters er voor... ik volgde het spoor en kwam tot de ontdekking dat er een meeuw haar behoeften door mijn venster had gemikt... ze had weliswaar niet goed gemikt want de helft plakte op het glas... hoog tijd voor een poetsbeurt!

En nu ren ik naar mijn keuken voor man en poes om ter hardst beginnen te zeuren... dada... tot ziens!


 

16-02-2013 om 17:52 geschreven door Myette

Prachtige opstel-zinnetjes....

Ze hebben daar een grote hond. Als er iemand van voor belt, begint hij vanachter te blaffen.

We hadden veel werk, want er waren boterkoeken voor 300 mensen die allemaal opengesneden en gesmeerd moesten worden.

Velen gaan naar de winkel om een groot stuk vlees zoals mijn moeder.

We mochten spelen met oude kleren van mijn grootouders die netjes gewassen en gestreken in hun kist liggen.

We mochten een karretje maken met de overschotjes van grootvader.

Hoe noemt men de plaats waar beenderen samenkomen? (gewricht) - De beenderen komen samen op het kerkhof.

Vader is een echte mopperaar. Hij kent altijd de laatste moppen.

.. gelukkig dat onze stofzuiger nogal langdradig is.

Omdat het zo'n mooi weer was, mochten we nog enkele minuutjes overspel doen.

Toen ik de brug overreden had, sloeg ik rechtsaf.

Spaghetti smaakt naar macaroni, maar een beetje langer.

Ik denk dat ik al lang dood zal zijn tegen dat ik tachtig jaar ben.

Als grootvader nog leefde, zou hij zich doodgelachen hebben.

Zus heeft pilletjes gekregen voor de afgang van de dokter.

Ik ging mijn neef bezoeken die ziek was om hem geluk te wensen.

We gaven haar een klein pakje met een grote theepot erin.

Mijn zus was verkleed als verpleegster. Dat was gemakkelijk, want ze is verpleegster.

"En nu, beste vrienden, gieten we het glas uit op onze dierbare jubilarissen."

14-02-2013 om 20:46 geschreven door Myette

Mannekes ik wil hier weer geen klaagzang aanheffen dus zeg ik het only once... ik zie af... gisteren moesten we op koffieklatsj bij vrienden en ik heb me gewapend met een kussen als rugdekking... ik heb het overleefd maar het heeft me al mijn wilskracht en zere kaken gekost om me die enkele uren recht te houden... gelukkig gaat de pijn over zodra ik kan gaan liggen dus slapen lukt wel.

Mijn poetshulp is al in ziekenverlof sinds half december... arm/schouder gebroken... brute pech voor het meisje want ze heeft drie kinderen te onderhouden maar eigenlijk voor ons was het geen ramp want we zaten toch maar in de rommel zodat ze niet veel had kunnen uitvoeren hier... het kantoor belde dat ze nog zeker tot eind april verbod kreeg van haar dokter om te werken... dat was een beetje te veel van het goede dus heb ik een tijdelijke vervangster aangevraagd en die komt vrijdag... nu nog een glazenwasser vinden want die heeft niets meer van zich laten horen gedurende 3 maanden en toen ik probeerde te bellen was zijn nummer buiten gebruik... alle suggesties zijn welkom.

Dit voor de huiselijke problemen... gisteren slecht nieuws te verwerken gekregen... weer een van onze wandel/golf vrienden overleden na jarenlange strijd tegen K... 't manneke maakte er een gewoonte van om de zoveel weken bij haar op bezoek te gaan en toen hij gisteren belde om te vragen of het paste kreeg hij van haar zuster te horen dat ze gestorven was... het brengt je weer aan het denken... iets wat ik gewoonlijk probeer te vermijden want je wordt er alleen maar triest van.

Waar ik niet triest van wordt maar wel geweldig koleirig is de tegenstand die BDW moet ondervinden bij elke beslissing die hij neemt... zelfs deze die de vorige "leiding" opperde maar niet uitvoerde uit angst zekere bevolkingsgroep in het harnas te jagen... alle middelen zijn geoorloofd om tegen te werken... wat een zielig gedoe toch... ik ga proberen zijn email adres te vinden teneinde de man te feliciteren met zijn aanpak.

Mijn uit de bibliotheek geleende boeken zijn intussen uitgelezen en ik ga beginnen aan die fameuze "tinten grijs"... ben toch wel benieuwd na alle negatieve commentaren die ik hoorde... zij die zich in de sensuele wereld gaat storten groet U!

13-02-2013 om 12:48 geschreven door Myette

Ik was hier het relaas aan het intikken van mijn perikelen met de vloerwerken toen Sennet plots uitviel en ik alles kwijt was... ik heb een duister vermoeden dat ze mijn geklaag beu waren want het was één grote klaagzang... dus ik ga niet opnieuw beginnen... in het kort dus voor ze me hier weer afkappen... gisteren de nieuwe overgordijnen gaan halen en ophangen en dat was het laatste... alles is weer spic en span behalve bibi hier die haar rug heeft overbelast en nu met geweldige rugpijnen zit te zitten... afgewisseld met liggen... ik voel me zoals wrakhout zich moet voelen... rijp voor het stort... maar eigenlijk toch ook opgelucht dat die beproeving voorbij is... elke keer ik de living binnen stap kijk ik met trots en voldoening naar de fris in de olie gezette meubeltjes... het opgepoetste zilver... de nieuwe kurkvloer... en nu is het tijd om weer wat te gaan liggen met het elektrisch verwarmingskussen in mijn rug... DOEI!!!

10-02-2013 om 10:20 geschreven door Myette

Inderdaad... wat een sufkop ben ik toch... ik was helemaal vergeten dat het vandaag de eerste vrijdag van de maand is... wat een miskleun... nu heb ik al jullie knuffels gemist... VERDORIE NOG ES AN TOE SEG!!!

01-02-2013 om 19:14 geschreven door Myette

Na een hele sleur-week eindelijk weer eens mijn accu kunnen opladen... gisteren gaan eten bij de Spanjaard met een groep vrienden... verleden jaar spraken we af met enkele gelijkgestemde zielen om eens in de paar maanden "vreemd" te gaan... we begonnen met Japan... dan China... dan Portugal... Italïe en nu Spanje... vermodelijk wordt het volgende keer Afrika... het was lekker en gezellig maar vermoedelijk werden mijn batterijen oververhit want ik heb een heel onrustige nacht gehad... zonet gebeld voor die vloer en maandag beginnen ze eraan... ik tel de minuten en seconden af nu... ik verheug me nu al op het ogenblik dat ik mijn kasten terug kan vullen want dat is een van mijn meest geliefde bezigheden... kasten herschikken... ik zit wel met een klein probleempje... bij het verhuizen heb ik verschillende zaken weggedaan... en nu zit ik met overtollige ruimte... hoe ga ik die gaten vullen en waarmee? Onverbeterlijk nietwaar... ik zal het nooit afleren... heb mappen met knipsels uitgekuist en ben weeral druk bezig knipsels te verzamelen... aiaiai!!!

Wat dat opruimen betreft... het is wreed moeilijk iets kwijt te geraken... in mijn leeftijdsklasse zit iedereen met teveel rommel en de jongeren willen die rommel niet... toch niet mijn kinderen... ik kan ze geen ongelijk geven maar ik ben in dat bedje ongeneeslijk ziek... laatst stapte ik nog een kringloop binnen en 't manneke moest me buitensleuren of ik had weer iets gekocht... en rommelmarkten durf ik gewoon niet meer aan.

Eergisteren gingen we bij de kinderen binnen... volgens de dokter zou dochter misschien aan die operatie ontsnappen... met ontstekingsremmers en pijnstillers zijn de gezwollen en geknelde zenuwen zich aan het herstellen... duimen maar... ze gaf me de 3 boeken "Grijs" mee... ben er nog niet aan begonnen maar als het echt zo erotisch is als men me vertelde ga ik ze niet lezen wanneer er vreemde manspersonen in mijn buurt zijn... men weet maar nooit

Na de dochter was zoon aan de beurt... die is ook nog in ziekenverlof... is op controle geweest bij dokter van het ziekenfonds en die beaamt dat zijn rug niet meer geschikt is voor overbelasting... wat er dan moet gebeuren met zijn werk vragen we ons bezorgd af... ook weer duimen.

De arm en schouder van 't manneke zien er ook niet schitterend uit... bij sommige bewegingen stoot hij oerwoudgeluiden uit en dan weet ik dat 't weer mis is en
's nachts wisselt hij bed en zetel regelmatig af... bij gebrek aan een derde duim moet ik mijn tenen gaan aanspreken.

En ik... ik sta erbij en zie dat het NIET GOED IS!!!

01-02-2013 om 11:21 geschreven door Myette