Joehoe!!! ik ben er nog moest iemand het zich afvragen... de huisarts kwam en schreef iets voor om man's achterdochtige buien te onderdrukken... nu maar afwachten of het helpt... intussen knoedelen we verder... het weer momenteel is heel en al naar mijn goesting... koel en winderig... ik begin weer ietwat mijn oude droge zelf te worden... ik las al vaak over die oude boer die zogezegd altijd perfect het weer kan voorspellen... ik heb me voorgenomen het eens te volgen maar ik denk dat de man geen rekening hield met de klimaatveranderingen want tot hiertoe klopt er geen yota van... maar ik neem het hem niet kwalijk want alle weer-mannen en -vrouwen zijn het noorden kwijt en spreken zichzelf tegen dus... ik luister dan maar naar mijn knoken en die weten het beter.

Deze week was een werkweek... ikke helemaal zelf het hele kot een sopje gegeven want poetshulp is nog op vakantie... de grote was  op tijd klaar gelegd voor mijn strijkhulp... vers voer laten afleveren door de supermarkt  en de online apotheek bracht de nodige verbandmiddelen voor man's wonden... dat betekent dat ik deze week niet buiten kon... vandaag zou kunnen als die donkere wolken me niet zouden tegen houden... zo treiterachtig... altijd maar beloven te gaan regenen en het dan toch niet doen... ik ben meer van het type "eieren of jong"... altijd dat "gesemmel".

We hebben nieuwe buren... tenminste ze wonen er nog niet maar zijn druk bezig hun nieuwe nestje klaar te maken... een jong koppel... misschien krijgen we later nog een baby te zien... onze oude ex buren blijven echter in onze gedachten en als we over de rozen hiernaast praten zeggen we nog altijd "de Sus zijn rozen" en dat gaat zo blijven... 65 jaren veeg je zomaar niet uit... dat doet me eraan denken dat wij volgende week 69 jaar huwelijk hebben bereikt... vieren gaan we niet doen want man beseft het toch niet en ik ben niet echt van het vierderig genre... we hebben 25 jaar en 50 jaar gevierd met familie en vrienden... die hadden we toen nog... nu blijven wij alleen over... niet de moeite om eraan te beginnen... no problem.

18-07-2025 om 10:48 geschreven door Myette

Haha... eindelijk wat koeler en ook nog regen... mij hoor je niet klagen... wat de vorige week betreft... te warm voor mij... heb zelfs enkele dagen me opgesloten binnen... niet echt leuk maar zelfs onder de bomen in de tuin zat ik te happen naar lucht... ik was ook vergeten dat we een ventilator ergens hadden staan... dat ding opgedoken en het doet wat het moet... d.w.z. het blaast de warme lucht wat rond... niet ideaal maar we roeien met de riemen die we hebben... man heeft minder last van de warmte dan ik... en ik ben altijd een "zweetster" geweest en zeker geen fan van troipische temperaturen... ik geniet nu van de koelte tot de volgende hittevlaag komt.

Het aangekondigde zware onweer kwam niet van buiten maar wel binnenshuis... man krijgt vaker woedeaanvallen en wordt dan een heel ander mens... iemand die me aanstaart met moordzuchtige ogen... en die komen zomaar uit de lucht gevallen... bij de laatste zat ik gewoon te lezen en hij kwam naar me toe om te brullen dat ik alle lichten aan had... d.w.z. de kroonluchter die altijd 's avonds aanstaat als ik lees... toen ik repliceerde dat ik dat nodig heb omdat mijn ogen verslechteren kreeg ik te horen dat ik hem opsloot en de TV saboteerde etc. etc. dus een hele rits onterechte verwijten... hij greep me zelfs vast en bedreigde me... ik beken het eerlijk... ik werd bang maar weigerde het te tonen... ik ben de TV gaan aanzetten en op Eurosport ingesteld en hem bevolen te gaan zitten en kijken... hij deed het en het werd stil... toen ik naar boven ging kwam hij achter me aan... een en al spijt en tranen... en ik... ik kan niet vergeten hoe hij naar me keek alsof ik zijn doodsvijand was... momenteel is hij weer kalm maar slaapt veel met intussen huilbuien... afwachten maar.

Dochter kwam ons nog even bezoeken... ze begint stilaan zich aan te passen en haar houding tegenover mij is zoals vroeger... we hebben bijgepraat en ze vertelde zelfs dat ze een prille relatie heeft met een oude vriend... een vriend die ze al meer dan 30 jaren kent... zij en haar man waren te gast bij zijn huwelijk en omgekeerd hij en zijn vrouw bij de hare... hij intussen gescheiden en zij weduwe... nu afwachten of het stand gaat houden... mijn mening... ze is te jong om te gaan zitten treuren en ik hoop dat het hen gelukt... afwachten maar.

Dat is nu mijn leven... afwachten!

07-07-2025 om 11:04 geschreven door Myette