Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Ik heb niet veel soeps te melden vandaag... gaan golfen zoals elke zondag en héél slecht gespeeld... dus dat probeer ik zo vlug mogelijk te vergeten... het weer was schitterend en dat maakt veel goed... heb me nog eens gedragen alsof ik 10 was... met mijn voeten door de knisperende gevallen bladeren geschuifeld... vind ik zalig... dat geknisper doet me iets... zou dat het begin van kinds worden zijn... laat dan maar komen... vond het fijn... Morgen gaan we "misschien" (hangt van het weer af) met vrienden wandelen in het Zoniënwoud... daar zal ik me weer eens kunnen uitleven... bladeren zat... Ik zit al enkele weken te zwoegen op een gedicht voor het jubileum van vrienden van ons... vroeger kon ik de rijmwoorden zo uit m'n mouw schudden maar de bron is opgedroogd denk ik... ik geraak er maar niet uit en de tijd begint te korten... Gisteren zijn we mosseltjes gaan eten bij de zoon... heel gezellig allemaal... de mosselen waren heerlijk... de wijn was zeer genietbaar... misschien de reden dat ik zo slecht speelde daarstraks... och het moest allemaal maar niet zo lekker zijn... heb eindelijk het middel tegen een kater(tje) ontdenkt... gelezen ergens ik weet niet meer waar... vooraleer te gaan slapen 1 aspirine nemen met groot glas water... het helpt want ik heb goed geslapen en had geen koppijn deze ochtend... Ik wil het toch nog eens over dat stemmen hebben... niettegenstaande er geregeld gestemd wordt op m'n blog blijft de stand maar steeds op hetzelfde staan... zou Pascal Vyncke iets tegen mij hebben (:):)... dat zou jammer zijn want ik heb niets tegen hem... integendeel... Weeral tijd om te gaan eten... ik verlaat jullie voor even... tot later... Myette
De toekomst ziet er voor ons ouderen nog niet zo slecht uit... heb juist gelezen dat er in het nieuw gebouwde rusthuis hier in mijn gemeente op elke kamer internetaansluiting is voorzien... dus mensen lief... we nemen later onze computer mee en chatten dat de stukken eraf vliegen... en dat we af en toe een steekske laten vallen zal geen mens opmerken omdat we allemaal er soms eens naast zitten... in een rolstoel zitten... geen probleem zolang we maar tot aan onze PC geraken... arthrose in de vingers... geen probleem desnoods tikken we met onze neus... wat mij het meest beangstigt aan oud worden is de verveling maar met onze PC in huis is dat probleem opgelost... Ik kom juist thuis van m'n wekelijks bezoek aan mama... die is nu 98 en na de vorige operatie erg achteruit gegaan... wel ze begint terug interesse te krijgen in haar omgeving en zet zelfs haar TV terug aan... een goed teken nietwaar... daarstraks was ze haar repertorium van franse liedjes aan het opdreunen... ze kent ook nog de Weesgegroet en het Onzevader van buiten ook in het frans... wat ik niet kan zeggen... na al die jaren bij de nonnen ben ik alles glad vergeten... Al 5 uur voorbij... tijd om aan het eten te beginnen... tot volgende keer... Myette
Na een dipje komt altijd een wipje... dat is mijn lijfspreuk... niet verkeerd begrijpen he... met dat wipke bedoel ik alleen maar een opflakkering van energie en dus geen sex... over sex of liever mijn sex ga ik het niet hebben... dat is prive... heel eigenaardig maar na zo'n moedeloze periode krijg ik opeens een stoot energie waar ik bijna geen blijf mee weet... ik begin dan maar als een razende kasten uit te ruimen... ramen te lappen... en nog zo van die klussen waar ik een bloedhekel aan heb... gisteren de keuken verder afgewerkt... in de tuin gewerkt... en nu ben ik op zoek naar iets waar ik verder m'n tanden kan inzetten... nee geen beker want ik heb nog (bijna) al m'n bieterkes... m'n rug zegt me even een rustpauze in te lassen maar... omdat ik nogal een moedwillig mens ben... luister ik niet naar goede raad en bagger maar verder... ik ben me dus maar aan m'n blog gaan zetten omdat ik dan noodgedwongen even moet stilzitten... nog even geduld dus en ik ben weer weg... Kan er me soms iemand uitleggen hoe het komt dat ik al wéken... of is het màànden... op hetzelfde aantal stemmen sta op het blog niettegenstaande er stemmen bijkomen maar die worden zo te zien onder de mat geveegd... mysterie mysterie... ook de beoordeling schommelt... heel goed : de ene dag 52... dan ineens 62... volgende dag 54 en zo voort en zo verder... om gek van te worden... ik denk erover om die hele reutemeteut er maar af te gooien... beter voor m'n gemoedsrust... ik zal zo wel nooit in de top 10 komen maar tant pis... reacties zijn echter steeds welkom... zo weet je dat je niet tegen de muren praat... doe ik thuis al genoeg want dat manneke van mij is niet echt een luisteraar... soms denk ik dat hij ècht op Mars zit... Met deze droeve verzuchting sluit ik af... ga op zoek naar iets om te verslinden... tot later en de groetjes van Myette
Als je dat woord niet kent... dat betekent in mensentaal poetsen... wrijven... boenen... jaja ik hoor jullie al denken : "daar is ze weer de poetsmadam"... ik ben nu bepaald niet zo'n kuisfan maar in de zomer zijn we haast niet thuis en dan loop ik er de kantjes maar af dus op m'n werkschema stond : alles eens een goeie beurt geven... ik kon ook niet weten dat we een tweede zomer gingen krijgen niet... dikke pech... terwijl alleman aan 't genieten is van het mooie weer sta ik daar in het zweet mijns aanschijns te frotten... enfin m'n keuken is weer spic & span voor zolang het duurt en m'n geweten is gesust want dat was danig aan het opspelen... Als het op klussen aankomt weten ze me wèl wonen hoor... zojuist een mailtje gekregen van m'n zus in Istanbul... ja die woont daar... ze heeft haar pensioen in België aangevraagd maar de communicatie verloopt nogal stroef zodoende mag zus weer eens komen opdraven om alles in de rails te krijgen... ik weet weeral wat doen morgen... Hebben jullie dat nu ook dat de dagen... weken... maanden... jaren steeds maar korter lijken te worden... waar gaat dat eindigen... nog even en ik begin in januari al aan m'n kerstmenu te werken... alhoewel dit jaar zegde de zoon dat hij ons met kerstmis gaat uitnodigen... ben benieuwd of dat zal doorgaan... dat zou dan wel de eerste keer in bijna 20 jaar zijn dat ik eens niet voor die klus zou opdraaien... ik zal nu wel misschien op tegenstand stuiten maar elk jaar heb ik meer en meer een hekel aan die feestdagen... al dat extra werk... vroeger kon ik zo genieten van de kerstsfeer... de boom... de lichtjes... de sentimentele liedjes... maar nu... is dat oud worden??? Ik ga vanavond eens heerlijk onderuit zakken in m'n relaxke en doe niks meer... totaal niks... morgen komt er weer een zomerse dag... ik ga ervan genieten... tot later dan maar... Myette
Jullie hebben dit gedichtje zeker ook moeten leren vroeger maar kennen jullie het nog helemaal... we hadden het er onlangs met vrienden over en ik ben het gaan opzoeken bij Google... laat me jullie geheugen eens opfrissen...
De pruimeboom
Eene vertelling
Jantje zag eens pruimen hangen, O! als eijeren zo groot. 't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken, Schoon zijn vader 't hem verbood. Hier is, zei hij, noch mijn vader, Noch de tuinman, die het ziet: Aan een boom, zo vol geladen, mist men vijf zes pruimen niet. Maar ik wil gehoorzaam wezen, En niet plukken: ik loop heen. Zou ik, om een hand vol pruimen, Ongehoorzaam wezen? Neen. Voord ging Jantje: maar zijn vader, Die hem stil beluisterd had, Kwam hem in het loopen tegen, Voor aan op het middelpad. Kom mijn Jantje! zei de vader, Kom mijn kleine hartedief! Nu zal ik u pruimen plukken; Nu heeft vader Jantje lief. Daarop ging Papa aan 't schudden Jantje raapte schielijk op; Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen, En liep heen op een galop.
Hiëronymus van Alphen (1746 - 1803ling
¹)
Voilà dat is al een oudje niet... komt uit een "stichtende" gedichtenbundel... eigenlijk was het een liederenbundel maar de muziek is naar 't schijnt verloren gegaan.
Niks zo goed voor het moraal als vettige keukenkasten uitmesten... deze ochtend trok ik moeizaam m'n blaffeturen (ogen) open en toen ik merkte dat het regende kreeg ik ineens een lumineus idee... als ik nu eens vandaag m'n keukenkasten zou uitruimen en proper maken... zo gezegd zo gedaan... mens mens toch wat je dan al niet vindt... dingen die ik niet eens meer wist dat ik ze bezat... heb dan ook heel wat rommel weggegooid... enkele jaren terug hebben we de keuken vernieuwd en ik dacht dat met een dampkap er minder vetaanslag zou zijn... jawatte... verkeerd gedacht... ben heel de dag de ladder op en afgeklauterd en ben nu aan een welverdiende rust toe... maar wat een voldaan gevoel heb je dan na zo'n vervelende klus te hebben geklaard... ik voel me wreed tevreden met mezelf en dat is ook wat waard he... nu ben ik weer voor een jaartje gerust want ik ben wèl een proper mens maar nu ook niet zó proper dat ik die karwei elke week ga aanpakken... Heb weer wat bijgeleerd op de PC nl. met de hulp van Lady x een vriendschapsbloem op m'n blog gezet... ja ik heb daar enkele dagen op zitten "knoeften" en het wilde maar niet lukken... had echter de broncode niet aangevinkt zodoende... gelukkig dat er nog slimme mensen in blogland zitten zo leer je nog eens wat... Voor morgen wordt er weer regen voorspeld... ik ga nu bedenken wat ik dan ga aanpakken... zilver en koper poetsen misschien... nog zo'n rotkarwei maar het zou nodig moeten gedaan worden... heb heel de zomer er maar de kantjes afgelopen... ach ik zal nog wel zien hoe m'n hoed staat morgen... Tot later dan maar en de groetjes van Myette
Drie Chinezen, Bu, Chu en Fu, wilden naar Amerika emigreren. Na een tijdje besloten ze Amerikaans staatsburger te worden en besloten ze om hun namen te veranderen naar iets dat meer Amerikaans leek. Bu veranderde zijn naam in Buck, Chu veranderde zijn naam in Chuck en Fu veranderde... van gedachte en ging terug naar China.
Je hebt zo van die dagen dat alles wat tegenzit... een paternoster van kleine ergernissen die op den duur op je systeem gaan werken... niks bijzonders zul je zeggen en dan heb je nog gelijk ook... ik heb mezelf dus in de kraag gevat en even dooreengeschud en... hop... ik sta weer in het "volle leven"... wat ook heeft geholpen zijn de bemoedigende woorden van enkele bezoekers... waarvoor dank... We zijn juist terug uit het ziekenhuis en onze vriend was in een bovenstebeste stemming... juist afgekoppeld van alle buisjes en slangen zodat hij terug op eigen kracht naar het toilet is kunnen stappen... een hele opluchting... hij had ook bijna geen pijn meer dus het ziet er goed uit... Ik had een vriendschapskaars per mail doorgekregen en ze op m'n blog gezet... het ding was wel wat groot uitgevallen maar ja... een gekregen paard mag je niet in z'n bek kijken he... helaas m'n kaars is al gedoofd... toen ik ze daarjuist nog eens wilde gaan bewonderen was er niks meer... ja een leeg vierkant... ik ga het toch nog eens proberen maar ik zet ze dan in het midden... misschien heeft ze meer aandacht nodig... Voor vandaag hou ik het voor bekeken... moet naar m'n kookpot en straks op visite dus... beste lieve medemensen... tot morgen en ik wens jullie nog een goed weekend... Myette
Zit in een dipje... is het het weer of is het de grieppil die aan 't werken is... ik weet het niet maar ik voel me zo lusteloos... heb in niks zin... ik sleep me van de wasmachine naar de strijkplank met lood in de sloffen... niet dat ik op andere dagen naar die dingen toedans... dat nu ook weer niet maar toch... och 't zal wel weer overgaan... Deze namiddag moeten we op ziekenbezoek... ook al iets om naar uit te kijken... 's Avonds gaan we op bezoek bij vrienden en... geloof me... zelfs dààr heb ik geen zin in... maar dat overkomt me geregeld... geen zin om m'n huis uit te gaan... maar eens ik daar ben moeten ze me weer buiten sleuren anders blijf ik plakken... Dit wordt een extra kort blogske want ik heb... jaja je hebt het al begrepen... ik zeg al niks meer... tot in betere tijden dan maar he... Myette
Deze namiddag een prachtige wandeling met gids gemaakt in ons oude Antwerpen... het was een "literaire wandeling" beter gezegd... een bezoekje aan de geboortehuizen van verscheidene van onze antwerpse dichters en schrijvers met om te beginnen natuurlijk Hendrik Conscience... Willem Elschot... Anna Bijns (dichteres)... Alice Nahon (idem) en nog enkele anderen... we bezochten ook de oude stadsbibliotheek en de academie... het weer was schitterend en onze gids een en al geestdrift zelfs in die mate dat wat een 2 uur durende tocht zou zijn uitgelopen is tot 3 uur... dat mens kon er maar niet genoeg van krijgen... ik moet bekennen dat ik wel gelukkig was toen ik op de tram naar huis kon gaan zitten... wat ik ook moet bekennen is dat ik van poëzie niet veel kaas heb gegeten... een mooi gedicht kan ik wel waarderen als het enige inhoud heeft maar er worden meer en meer "verzen" op de markt gegooid waar ik kant noch wal kan aan ontdekken... gewoon wat losse willekeurige woorden op een rijtje gezet... rijmen hoeft niet meer naar het schijnt... maar ja ik zal daar wel te dom of te oud voor zijn zeker... nu niet met z'n allen op m'n rug springen hoor... de meningen hierover zullen wel verdeeld zijn... Ik had me voorgenomen het de volgende dagen wat kalmer aan te doen en eens heerlijk rustig thuis te blijven maar dat is buiten de waard gerekend... een van onze vrienden is dringend moeten geopereerd worden... had een geperforeerde appendice... wij hadden het er nog juist over gehad dat je van zoiets haast nooit meer hoorde spreken en wham... daar gaat mijn cocoon dag... dat wordt ziekenhuisbezoek... Allez ik ge me terugtrekken... wat TV kijken misschien en vroeg naar bed want ik ben moe van al dat literair gedoe... een overdosis misschien... tot later... Myette
Vandaag zijn we allebei onze jaarlijkse griepspuit gaan halen... ik heb het 'm weer gelapt zene... àlles in m'n tas geborgen... briefje met lijst van medicatie waarvoor ik een voorschrift moest hebben... overschrijvingen voor de bank die ik onderweg zou binnengooien... en tatati en tatata... toen we bij de dokterspraktijk parkeerden kwam ik tot de ontdekking dat de spuiten nog in m'n koelkast zaten... manlief teruggestuurd onder luid gesakker natuurlijk... het was er zo druk dat we nog meer dan 2 uren moesten wachten dus maar wat boodschappen gaan doen... het was al 1 uur toen we thuiskwamen... na het eten kreeg ik plots zin om naar de koekestad te trekken om misschien een leuk bloesje of pulleke of rok te vinden... wat een misrekening... het enige wat ik aan m'n stadstrip heb overgehouden zijn zere voeten... ik heb zelden zo'n lelijke collectie peperdure misbaksels onder ogen gekregen als vandaag... schreeuwerige tweed gevallen... scheve rokken met lappen erop... kleedjes gemaakt uit wat wij vroeger "voeringstof" noemden... toen ontdekte ik een mooi paar schoenen... elegant en toch comfortabel... hadden ze toch mijn maat niet zeker... van pure ellende ben ik dan maar de metro ingedoken voor een tram naar huis... mijn enige troost is dat dit alles me geen cent gekost heeft... ben ook niks gaan drinken... de stad zal mij de eerstvolgende weken of maanden niet meer zien... in november moeten we naar een Jubileum van vrienden en die zullen me zien verschijnen in een van m'n oude outfits... heb zojuist een telefoongesprekje gehad met een vriendin over kleding zoeken en de verschrikking van paskamers in het bijzonder... als je wat teveel met jezelf ingenomen bent moet je maar eens wat kleren gaan passen... ik kom gewoonlijk piepklein weer buitengeslopen... schaamrood op de konen... gekrompen tot een niemendalletje... eens thuis gekomen ga ik dan voor MIJN spiegel staan die een heel wat flatteuser beeld geeft en probeer zo m'n ego op te krikken... ik kan jullie verzekeren dat er dagen overheengaan voor ik me weer onder de mensen durf wagen... hahaha... ik overdrijf nu wel wat hoor... galgenhumor noemt men dat... Enfin ik heb m'n leed weer eens uitgebalkt en ga nu verder met wat ik aan het doen was... wat was dat ook alweer... ach ja dàt was het... tot morgen besten... Myette
Je ziet hoe ik verder door het leven moet... alleen gekleed door m'n haar...
Wat een prachtige dag alweer... we zijn wel gezegend de laatste weken... half oktober en nog steeds volop zon... ben juist terug van de golf en ik straal al even hard als ons zonneke... ja watte... vandaag ging alles als vanzelf... ik heb wel juist niet de taart gewonnen maar het scheelde niet veel... na enkele weken gespeeld te hebben als een rund... een stom rund dan nog... voelde het goed aan weer eens iets te presteren... nu zullen jullie wel denken :"waar maakt dat mens zich druk over" maar dat neem ik er wel bij... ik heb me geamuseerd en voel me weer opgeladen om de ongeduldig wachtende was en strijk aan te pakken... "ja direct he... nog effe wachten... ben met de mailtjes en het blog bezig en als dàt gedaan is ga ik aan jullie beginnen"... ziezo die heb ik eens even op hun plaats gezet... altijd dat gejacht ook... Ben gisteren bij de zoon de gordijnen gaan ophangen en tegelijkertijd eens eventjes alles een sopje gegeven... stilaan komt er orde op zaken... ja de jongen moet alles alleen doen nà zijn werk... de anderhalve kat moet ook nog verzorgd worden... dat kleintje is een echte deugniet... heeft van niks schrik... valt alles aan wat beweegt... één en al pep en fut... maar grappig om naar te kijken... van tijd tot tijd gaat ze in haar mandje liggen om een hazenslaapje te doen en na amper 10 minuten is ze weer klaar voor een nieuwe ronde... Ziezo ik ben er ook klaar voor... ga eerst de was attaqueren en dan de strijk... dada tot later dan maar he... Myette
Wel wel... ik heb met die tatoes wel reacties losgeweekt... ik vind het fijn dat jullie zo reageren... dan weet ik tenminste dat er lezers voorbijkomen... even een rechtzetting... meisjes (en jongens) als jullie hier of daar op een intiem plekje iets hebt laten tatoueren vind ik dat best... en zonder mijn toestemming doen jullie ook maar hoor... een vlinder of bloem of hartje kàn sexy zijn zolang je hele lichaam er maar niet vol mee staat... ik vind het gewoon zonde dat je een jonge frisse huid laat onderkladden met serpenten en ander gedierte... vind dat echt niet sexy... die frisse huid houdt je niet zó lang... als je dan perse beschilderd wil worden zou je het beter doen wanneer je ouder wordt om de rimpels en vouwen wat te camoufleren... haha... dat tatoes in allerlei vreemde culturen ingeburgerd zijn is me bekend maar wij zijn toch geen afrikanen of indiërs of wie weet nog... er werd me door Labo meegedeeld dat onze eigen zeelui dit deden voor identificatie bij eventuele verdrinking... kan allemaal maar zijn wij dan zeelui... dan heb je ook nog kans later bepaalde schilderingen beu te worden... daar zit je dan... uitgommen kan niet... veel geld neertellen om alles te laten verwijderen of de rest van je dagen rondlopen tot aan je nek dichtgeknoopt... het is gewoon een rage nu en rages gaan voorbij... een oorring of ergens een piercing kun je achteraf verwijderen als je er genoeg van hebt maar tatoes niet... nog zoiets waar mijn nuchter boerenverstand niet bij kan... waarom iemand in hemelsnaam zich laat verminken met piercings... ik vind dat eng... zelf heb ik nooit gaatjes in m'n oren willen hebben alhoewel dat in mijn jonge jaren mode was... maar ja ik ben niet zo'n modebeest... ik pik eruit wat mij bevalt en de rest lap ik aan m'n botten... eigenzinnig mens ben ik... altijd geweest... wat mijn moeder vroeger noemde : "opstandig"... Laat het jullie niet aan het hart komen lieve mensen... protesteer en reageer gerust... ik vraag niet beter... dat brengt leven in de brouwerij... Ik verlaat jullie voor vandaag... ma moet gelucht worden en vanavond komen er vrienden op bezoek dus weeral werk aan de winkel... tot later... groetjes van Myette
Ik ben in een nostalgische bui en op zoek gegaan op het net en dit gevonden... vind ik mooi... nogal zoeterig maar toch het heeft iets dat mij aanspreekt... vandaag dan toch... groetjes van Myette
Misschien dat ik hiermee op lange tenen trap maar ik begrijp niet hoe mannen en vrouwen uit vrije wil zich zo laten toetakelen... ja ik weet ook wel dat het in de mode is maar toch... daarstraks werd er bij mij aangebeld en toen ik aan de deur kwam stond daar een knoest van een kerel... tenminste ik denk dat het een kerel was want met al die tatouages kon ik het niet zo goed zien... nu ben ik niet zo vlug bang maar ik moest me toch eventjes vermannen om niet een stapje terug te doen... ik trok m'n schouders zo breed mogelijk en schalde luid : JA!!! waarop er uit dat monument een heel lief stemmeke kwam : Madammeke het schijnt dat wij hier de ramen moeten komen poetsen... ik dan weer : NEE dat kan niet want ik heb al een ruitenwasser... waarop het gevaarte antwoordde : jawel maar die heeft de zaak aan ons overgedaan... dan kwam er uit hun wagen een tweede kolos aangewaggeld die mogelijk nog erger beschilderd was... heel waarschijnlijk om zijn maat bij te staan tegen dat agressief vrouwmenske... daar kon ik natuurlijk niet tegen op en we hebben dan een afspraak gemaakt voor volgende week tegen dezelfde prijs (ik heb het hier nog altijd over die ramen hoor)... we namen heel vriendschappelijk afscheid en ik heb ze nog nagewuifd toen ze wegreden... dit alles om te zeggen dat schijn dikwils bedriegt... onder al die verf zaten twee vriendelijke jongens maar waarom doen ze dat toch... is het als afschrikking bedoeld of wat... toen m'n zoon in zijn tienerjaren zat was ik als de dood dat hij op de ene of andere dag met zoiets zou binnenkomen wat gelukkig niet gebeurd is... wèl een oorknop maar die heeft maar 2 weken standgehouden want elke keer hij in m'n buurt kwam kneep ik m'n ogen dicht en dat heeft schijnbaar geholpen... toen hij zich eens een kaalkop had aangemeten was m'n steevaste commentaar : Alcatraz en dat hielp ook... nu hij 34 is denk ik dat dàt gevaar geweken is alhoewel je weet maar nooit... het oud zot misschien... Meisjes zijn ook al aangestoken door de tatouagekoorts en dat vind ik zo mogelijk nog erger... zo'n jonge frisse huid verknoeien... en als bij het ouder worden het hele boeltje begint uit te zakken zakken die prachtige afbeeldingen ook mee... daaraan denken ze natuurlijk niet... och dat zijn mijn problemen niet... ze doen maar... doch begrijpen doe ik het niet... nog een goeie avond verder... Myette
Heb vandaag helemaal geen inspiratie... er gebeurde ook niks maar dan ook niks... daarom zet ik hier dan maar een foto van mezelf op... in mijn dromen zie ik er toch zo uit... mooi he... heb ik gepikt op het net bij Google... die man heeft letterlijk àlles in huis (haha)... tot later misschien... kom dan maar eens langs... Myette
Dag allemaal... heb niet geblogd de laatste dagen want te druk met andere zaken... gisteren kregen we weer eters en dat vergt aansleuren van voer en daarna het koken van dat voer... kruipt veel tijd in... het was gezellig... heb niets laten aanbranden niettegenstaande de nodige glaasjes wijn... had vanmorgen wel een houten kop maar ben toch gaan golfen... was beter thuis gebleven want heb gespeeld als een koe... slecht dus... maar de frisse lucht heeft de wolkskes in m'n hoofd wel opgeklaard... volgende vrijdag krijgen we weer een lichting en dan ben ik er even door... ja ik was door de ziekte van m'n moeder achter op m'n programma... in de volle zomer heb ik niet veel zin om te gaan staan koken en bakken... veel te warm... dus nu ben ik de hele reeks aan 't afwerken... dan kan ik even op m'n lauweren gaan rusten en wachten op een uitnodiging van hèn... lekker de beentjes onder iemand anders tafel zetten en zich laten bedienen... De zoon is bijna klaar met zijn verhuis... d.w.z. hij woont er al maar moet nog het een en andere schilderen... ik ben nu met zijn gordijnen bezig... ik zie alweer licht aan het eind van de tunnel... jaja we komen er wel... De 2 poezen... Minneke de oudste en Chita het mormeltje zijn dikke vriendinnen geworden... die kleine heeft zelfs de oudste terug aan het spelen gebracht... ja zo'n jong geweld in huis houdt je fit en alert he... Vandaag zal ik even niet moeten koken... kliekjes opwarmen wèl want ik heb natuurlijk weer veel te veel klaargemaakt gisteren... altijd bang dat m'n gasten op hun honger zullen blijven zitten... het nadeel is wel dat je na 3 dagen dezelfde kost opwarmen je er niet veel trek meer in hebt... ik zal het wel nooit afleren vrees ik... Heb m'n mailtjes ook al verwaarloosd en kreeg juist bericht binnen van een vriendin die vroeg of ik soms ziek was of zo... moet ze nog gaan geruststellen... ga ik nu doen zie... tot later en de groetjes van Myette
Hallo allemaal... ben juist terug uit 's Hertogenbosch... prachtige dag gehad... de dag begon weliswaar met een dikke mist maar 's middags klaarde het weer op en kregen we een heerlijk zonnetje... de St. Janskathedraal is een kanjer van een bouwwerk en een bezoekje meer dan waard... de tocht op de Binnendieze was een verrassing want ik dacht dat het zoiets zou worden als de Brugse Reien maar nee men vaart voor een groot deel onder de stad door... heel speciaal... onze lunch in de Dry Hamerkes was voortreffelijk en de Bossche Bol als afsluiter was ook erg te genieten... ik ben meer dan tevreden en volledig uitgerust... klaar om er terug tegenaan te gaan... morgen boodschappen doen voor mijn eters zaterdag... de mama gaan opzoeken... alvast de soep maken en iets bakken zodat ik het zaterdag wat rustiger aan kan doen... dat komt allemaal dik in orde... Zojuist een mailtje gekregen van de zoon met foto's van zijn 2 poezen... Minneke, de oudste, stond eerst wat wantrouwend tegenover het kleine mormel maar is ondertussen volledig bijgedraaid en nu spelen ze samen dat het een lieve lust is... misschien dat Cheeta de oudere kat zo jong en alert houdt want die is eerder aan de luie kant... zoonlief was overgelukkig dat zijn 2 poezebeesten vriendjes zijn geworden en de mama hier natuurlijk ook omdat zoon gelukkig is... zo gaat dat he... Ik moet bekennen dat ik toch wel wat moe ben... zo'n hele dag achter een gids aansjouwen voel je in de benen... ga vandaag maar eens vroeg slapen... tot ziens mensen... Myette
Morgen vertrekken we voor een dagtocht naar 's Hertogenbosch... stadswandeling met gids... bezoek aan de St.Janskathedraal en het NoordBrabants museum en nog een watertochtje op de Binnendieze... ik verkneuter me al op eens een rustige en ontspannende dag zonder poetsen en aanverwante artikelen... wat lol maken met de vrienden... want als er te lachen valt is de deze erbij... ik heb niet bepaald een hekel aan schoonmaken maar alles met mate is mijn leuze... en afwisseling van spijs doet eten... zo ken ik nog wel wat van die spreuken maar ga ze niet allemaal afraffelen... dit is alleen maar om jullie duidelijk te maken dat ik er genoeg van heb... kotsbeu ben ik het... kan geen vod of zeemlap meer zien... toch voor een tijdje... een van de goeie kanten aan ouder worden is dat je vlugger vergeet... dat heeft soms zijn voordelen... zondag hadden we onze kaartavond met een groepje vrienden (4 stellen of koppels zoals wij dat zeggen) en dan worden er moppen getapt... wij lachen al jàren met dezelfde grappen want we zijn die elke keer vergeten... over de nadelen zal ik maar zwijgen... die zijn er ook en zelfs heel vervelende maar ja... zolang we er zelf mee kunnen lachen is het niet zo erg... dat vergeten is ook goed voor je conditie... menslief ik loop wat trappen op en af bij mij thuis... wij wonen boven de garage en in de plaats achter de garage staan de wasmachine... extra koelkast en diepvriezer... dan ga ik naar beneden om bvb iets uit de vriezer te halen... zie dat de wasmachine zijn programma heeft afgedraaid en ga naar boven mèt de was maar zónder diepvries... ga terug naar beneden en zie onderweg dat de post in de brievenbus steekt... naar boven mèt de post maar zónder... en zo verder tot ik van uitputting in m'n zetel plof... een boek pak en op slag àlles vergeet... ja zo gaat dat in huize Myette... ik herinner me nu plots dat ik nog het een en ander te doen heb voor morgen... we moeten al vroeg vertrekken en gewoonlijk hang ik dan onze kleren al klaar dat spaart tijd maar... ze hadden ons prachtig weer beloofd... ik weet niet hoe het bij jullie is maar hier in Antwerpen is het mistig en guur weer... dus wàt ga ik aantrekken... groot probleem... dat vraagt enig denkwerk... zal er maar aan beginnen... tot later... Myette
Verhuizen bah... bah... bah... de zoon is gisteren verhuisd... ben vrijdag de boel gaan uitmesten... letterlijk... de mannen hadden de vorige dagen het houtwerk afgeschuurd wat heel wat stof rondslingert... en het plafond en de muren geschilderd wat dan weer heel wat spetters teweeg brengt... enfin dat was de taak van de "mamma" die kon met dweil en zeemlap zich eens te buiten gaan... vrijdagdagmorgen met goede moed vertrokken... eerst dan maar de ramen eventjes lappen... ja eventjes... de vorige bewoonster... een oude dame... had kennelijk nog nooit gehoord van ramen lappen... laat staan van houtwerk afsoppen... voor elke vierkante meter moest ik proper water nemen... er stonden dan ook nog overal voorzetramen in wat betekent dat je die eerst moet losschroeven enz. enz.... na dat jobke keukenkasten uitsoppen... zelfde scenario... een vettig werkje... ik ben 's avonds naar huis gestrompeld... m'n rug had het begeven... vroeg naar bed en de volgende ochtend zo stijf als een plank eruit gekropen... Zaterdag was de grote dag... DE verhuis... daar hadden ze mij niet bij nodig... ben na de middag teruggegaan om verder te helpen... chaos alom... ze hadden alles zowat lukraak binnengekwakt... met vereende krachten orde op zaken gesteld... badkamer gesopt... die was al even vuil als de rest... maar je hebt wel voldoening van je werk... achteraf dan toch... de zoon was wreed content want zijn living hebben we in orde kunnen brengen... die sukkel had 2 nachten doorgewerkt en stond op de rand van een inzinking... Zondag rustdag... zoon wilde de hele dag slapen... belde me zonet op om te vragen of ik het oude appartement morgen kom opruimen... het leven is toch één groot feest nietwaar... vanavond hebben we onze kaartavond en ik heb mezelf eens lekker verwend... haar gewassen... nagels gedaan... had daar niet veel aan te vijlen want die waren al afgesleten ... en nog zo van die vrouwelijke badkamerbezigheden... Tussen ( ) de katten zijn gisteravond naar de nieuwe flat overgebracht en voelen er zich al goed thuis... als dàt geen goed nieuws is... Minneke, de oudste, voelde zich in dat leeg huis niet op haar gemak... dacht zeker dat het baasje haar ging achterlaten... Cheeta, het kleine mormel, trekt zich van de hele boel niks aan en gaat dapper door met het baasje z'n voeten te spelen... letterlijk en figuurlijk... dat beest heeft iets met voeten... daar kan ze niet afblijven... het is een gezond en levendig deugnietje geworden... Ik ga me nu terugtrekken... als je even niets hoort... niet ongerust worden ik ben aan het poetsen... kom wel weer boven water als de boel aan kant is... tot dan... Myette
Hier zitten 40 dieren in verstopt... kun je ze vinden?
Vakantiedroom
Je ziet hoe ik verder door het leven moet... alleen gekleed door m'n haar... 
Ik ben in een nostalgische bui en op zoek gegaan op het net en dit gevonden... vind ik mooi... nogal zoeterig maar toch het heeft iets dat mij aanspreekt... vandaag dan toch... groetjes van Myette
Heb vandaag helemaal geen inspiratie... er gebeurde ook niks maar dan ook niks... daarom zet ik hier dan maar een foto van mezelf op... in mijn dromen zie ik er toch zo uit... mooi he... heb ik gepikt op het net bij Google... die man heeft letterlijk àlles in huis (haha)... tot later misschien... kom dan maar eens langs... Myette
