Het is toch raar... jarenlang blijf je onbewust van iets en dan plots... wanneer je zelf ervoor staat... kom je tot de ontdekking dat je helemaal niet de enige bent... zo was het toen... heel wat jaren geleden... mijn netvlies het plots begaf en ik in alle staten naar de oogarts rende... langs alle kanten werd er me verteld dat zij het ook hadden meegemaakt... en ik die me zelfs niet bewust was dat zo'n ding kon scheuren... nu ik die oogprik moest hebben hoor ik rondom mij van... "ja die krijg ik ook en zelfs regelmatig"... precies of met een naald in je oog prikken de normaalse zaak van de wereld is... normaal of niet ik gruw ervan... gisteren was het zover... na het zenuwslopenge wachten mocht ik dan eindelijk naar binnen... vleide me op het bed neer en kromde mijn tenen in angstige afwachting... dat oog werd ingesmeerd en gespoeld en bedruppeld door vriendelijke verpleegsters... dan weer wachten op de dokter... toen die met haar spuit binnenzweefde werd mijn gezicht afgeplakt en mijn oog in een soort klem gezet... dan de prik... en nog een prik want op 1 been kun je niet staan nietwaar... eerst zie je alleen wolken voorbijzweven... die trekken stilaan weg maar wat blijft zijn een zwart ballonneke... een luchtbel werd me verteld... en ontelbare zwarte vliegjes... het masker wordt dan van je gezicht gerukt met meenemen van wat haar... je wordt gespoeld zodat je terug toonbaar bent... kwestie van de wachtenden buiten niet af te schrikken denk ik... en je mag vertrekken... controle binnen 5 weken... alles bijeen viel het nogal mee... thuisgekomen ontwaakte dat oog en begon venijnig te steken... ik lag dus al heel vroeg in mijn bed MET een pijnstiller en een lichte inslaper... vandaag is die pijn weg... mijn ballonneke zweefde nog rond tot na de middag maar de zwarte vliegjes vliegen nog vlijtig rond... hoop dat die het morgen ook beu zijn.

Moraal van het verhaal... wachten op pijn die gaat komen is vaak erger dan de pijn zelf... niet dat ik sta te springen om het nog eens te mogen beleven maar ik zal niet meer bibberen en beven.

29-11-2017 om 20:00 geschreven door Myette

Ik weet niet hoe het met jullie gesteld is maar ik baal van al dat verengelsen... zelfs de meest eenvoudige zaken moeten in het Engels vertaald worden alsof ze dan meer waard zouden zijn... nu weer die Black Friday... er wordt ons al enkele weken om de oren geslagen met de aankomst van Black Friday... ik als achterlijke vlaming moest bij Google aankloppen om te weten wat het was... ik dacht eerst weer een of ander festival maar nee het is een gewone vrijdag waarop er soldekes worden van de hand gedaan... het komt weer uit Amerika... net of alles wat uit Amerika komt super is... kijk maar naar Trump... nu maar hopen dat ze die kerel veilig in hun land houden en niet de wereld rond sturen... het gaat heel ver... een eenvoudig eethuisje stelt zijn menu op in het Engels... winkels adverteren in dezelfde taal... zoiets wakkert mijn dwarse natuur aan en dan neem ik me voor daar nooit of te nimmer te gaan eten of iets kopen.

Dan heb je dat woord "iconisch"... blijkbaar is alles tegenwoordig iconisch... van een simpel dessertje tot een of andere atleet... je bent gewoon niet meer "in" als je dat woord niet te pas of te onpas ergens tussen gooit... kuddedieren zijn we geworden.

Terwijl mijn teergeliefde nog maar eens aan de TV gekluisterd zit om sport te kijken... deed ie gisteren ook al de hele dag... zit ik hier mijn frustraties te spuien... waarom... omdat ik zonet geen toelating kreeg om de volgende episode van een van mijn opgenomen TV reeksen te kijken... nee hoor... meneer is zich aan het vergapen aan een bende iconische sportsterren... nu ben ik niet echt veeleisend maar 2 volle dagen naar dat sportgebral te moeten luisteren is me te gortig... die man kijkt letterlijk naar alles... kan uren zitten turen naar 2 mannen die rond een biljart kuieren... valt dan wel in slaap maar ja... hij kijkt!

Oef... ik heb mijn ongenoegen er even afgesmeten en ga nu maar wat verder lezen in een geweldig satirisch boek... past bij mijn stemming.

26-11-2017 om 14:04 geschreven door Myette

En het is weeral zaterdag... zoon + hondendag... ben aan het koken om allebei te voederen... wat ik heb vandaag weet ik niet maar ik heb een verrassend werklustige dag en daar moet van geprofiteerd worden voor de bui weer over waait... donderdag hadden we ons jaarlijks dineetje van de club... de laatste tijd ben ik haast niet meer mee kunnen gaan dus de clubleden al een hele tijd niet meer gezien... het was hartverwarmend hoe ik begroet werd door iedereen... het geeft je wel een boost en op die boost drijf ik nu al enkele dagen verder.

Alhoewel ik heel goed mezelf kan vermaken en niet de hele tijd een hele bende vrienden om me heen moet... doet het veel voor je zelfvertrouwen als je merkt dat mensen je graag hebben... toen ik jong was viel ik altijd in een diepe put als iemand me met de nek aanzag maar dat is gelukkig veranderd... nu zeg ik "foert" en vergeet het... vergeten gaat met de jaren gemakkelijker en dat is een pluspunt... het dineetje was lekker en het gezelschap super... onze tafelburen waren van het goede soort en we hebben samen de wereldproblemen besproken en naar onze hand gezet... voor wie het interesseert... Trump hebben we met vereende krachten uit het Witte Huis gezet.

Volgende week zal minder plezant worden want ik moet die oogprik en het idee staat me helemaal niet aan... en nu maar hopen dat het bij die ene prik blijft want met de jaren krijg je een hele reeks controles te verwerken en... zeg nu zelf... er zijn plezantere dingen in het leven dan van dokter naar dokter te trekken nietwaar.

Ik probeer nu al weken van mijn overtollige dekens af te geraken maar het is me nog niet gelukt... het gaat nog zo ver komen dat ik met mijn dekens de straat zal opmoeten om een dakloze er eentje aan te smeren.

Momenteel ga ik in mijn pruttelende soep roeren... tot later!

25-11-2017 om 15:12 geschreven door Myette

Schitterend.

 >Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan....
>Het woord "zie" kan als uiterst kwetsend worden ervaren door slechtzienden
>en dient dus vervangen te worden door "ervaar" of iets dergelijks. Daarnaast
>is het onacceptabel om het over Spanje te hebben voor de Catalanen, dus daar
>moet een oplossing voor worden gezocht, net als voor het fenomeen
>"stoomboot" want iedereen weet dat deze zeer belastend is voor het milieu.
>Hij brengt ons Sint Nikolaas, ik zie hem al staan...
>Het "hij" van de stoomboot is onmiskenbaar genderspecifiek en dient
>vervangen te worden. Nu goed, die milieu-onvriendelijke boot moest toch al
>weg, beter dus vervangen door "milieuvriendelijk genderneutraal voertuig"?
>"Sint Nikolaas" is een uiting van een Christelijke traditie en als bijgevolg
>ongewenst. "zie" (zie hierboven) moest al weg (i.v.m. slechtzienden).
>Hoe huppelt het paardje het dek op en neer...
>Dieren horen in de vrije natuur en zijn er niet om trucjes te doen
>(huppelen) en al helemaal niet op eerder genoemde boot. Een exces dat men
>vroeger ook wel zag in dierentuinen en circussen. Past niet meer in 2017.
>Helaas.
>Hoe waaien de wimpels al heen en al weer...
>Mag in principe nog wel, al suggereert het een continu wisselende
>windrichting (milieu effect of veroorzaakt door de vervuilende gassen van de
>stoomboot?). Hier dienen een milieu-effectrapportage en een risicoanalyse
>voor opgemaakt te worden. Tot de gevolgen bekend zijn, voorlopig geen
>wimpels. Ook omdat de niet nader genoemde kleur van de wimpels weleens voor
>verkeerde beeldvorming zou kunnen zorgen.
>Zijn knecht staat te lachen en roept ons reeds toe...
>Knecht is denigrerend en suggereert een arbeidsongelijkheid die onacceptabel
>is. Het zogenaamde lachen (zonder humoristische context) kan als als een
>teken van verminderde intelligentie worden uitgelegd. Het zogenaamde
>"roepen" is door slechthorenden niet of nauwelijks waar te nemen en hierdoor
>onnodig kwetsend. Dit dient vervangen te worden door een passend
>alternatief.
>Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe...
>Door zoet aan lekkers te koppelen, ontstaat een onjuist beeld. Het is juist
>zoetigheid (lees suikers) die voor obesitas en hart- en vaatziekten zorgt.
>Door uitgerekend het woord "zoet" te verwarren met "lief" of "braaf" onstaat
>een verkeerd beeld. Voorstel: A: wie zoet eet, krijgt obesitas
>(waarschuwend) of B: wie braaf is, krijgt een wortel (beloning). (p.s.:
>eerder werd "snoeptomaatje" voorgesteld maar de koppeling tussen snoep
>(slecht) en tomaat (goed) is ongewenst in deze)...
>Oh lieve Sint Nikolaas, kom ook eens bij mij...
>Absoluut uitgesloten! De koppeling van een katholieke heilige en het woord
>"komen" roept bijzonder ongemakkelijke beelden op van seksueel misbruik in
>de breedste zin des woords en is daarom "no go"!
>En rijd dan niet stilletjes ons huisje voorbij...
>Het woord "huisje" doet onrecht aan mensen die in een flat of appartement
>wonen. "Ons Huisje" is in deze context (vaak) onbewust bedoeld als eigen
>bezit en dus onnodig grievend voor huurders.
>En dan mag men zich al gelukkig prijzen geen krakers tegen te komen,
>aangezien zij overal 'Ons Huisje' weten te vinden ...

Dit werd me gisteren toegezonden door een vriend en ik wilde jullie er mee laten van genieten.

23-11-2017 om 21:21 geschreven door Myette

In een vorig leven was ik als een jonge hond... of kat.... altijd leergierig en nieuwsgierig om nieuwe dingen te ontdekken... die nieuwe dingen konden me helaas niet heel lang boeien... mijn kinderen kenden het al als mama met nieuwe enthousiaste verhalen kwam opzetten... dochter slaakte dan een zucht en vroeg wat het volgende onderwerp ging worden... en ja ze had gelijk... het was sterker dan mezelf... de dagen en weken en jaren waren te kort om alles te onderzoeken wat me interesseerde... die dagen en weken en jaren liggen nu achter mij en ik kom tot de ontdekking dat nog weinig me kan warm laten lopen... ja ik kan me nog altijd kwaad maken over onrecht... dat is niet veranderd... 23 jaar geleden was ik medestichtster van onze club en ik deed alle uitstappen mee met veel plezier... we gingen op stedenbezoek... musea... tentoonstellingen... en alles boeide me... helaas... ik heb zonet de laatste nieuwsbrief uitgeprint met de volgende uitstappen en moet mezelf dwingen om in te schrijven... als fervente boekenwurm sinds mijn achtste levensjaar stop ik vaak in het midden van een boek door verlies van interesse... ach wat... ik heb het allemaal al eens gelezen of gehoord is dan mijn gedacht... is dat oud worden... in een gezelschap zitten waar er alleen maar geleuterd wordt over onbelangrijke zaken verveelt me... gewoon tijdverlies... waarvoor... om een boek te lezen dat me niet kan boeien... als dat oud worden is dan ben ik oud... waar ik nooit te oud voor zal worden is wel humor... gewoon samen met mensen zitten en zotte prietpraat vertellen vind ik nog altijd plezant... alleen wordt dat ook minder want de mensen worden meer en meer gespannen... zijn bang voor de toekomst... en terecht... de mensen in mijn omgeving zijn ook niet meer pril en hebben hun eigen zorgen... wat doe je dan om nog eens goed te kunnen lachen... die oude videokes van Gaston en Leo nog eens bekijken... of die schitterende Engelse TV series zoals Daar Komen De Schutters (no panic no panic) ken je ze nog... en dan Hyacinth en Daisy en Rose... je kan ze op You Tube bekijken en nagenieten.

Ach no panic no panic... ik kan nog altijd lachen!

21-11-2017 om 17:25 geschreven door Myette

Het was me het weekje wel... oogcontrole : zicht sterk gedaald dus inspuiting in dat oog... naar horen zeggen doet dat geen pijn maar ik vind het gewoon eng... dan tandcontrole en poetsbeurt : een tand moet getrokken en terug vastgezet worden... volgens de tandarts moet dat goed werken maar ik heb er toch mijn twijfels over... al 3 keren proberen de dokter te bereiken om de uitslag van die bloedafname te bespreken... geraak er niet binnen... vandaag zou hij terugbellen... noppes... nada... de hele middag zitten wachten met de telefoon naast mij... ik die goed overeen kwam met onze dokter kan hem nu wel wurgen.

Belde met een vriendin om onze afspraak af te zeggen en vertelde haar de reden (die spuit)... en zij vertelde me dat ze dit weekend ingebroken hadden bij hen terwijl ze aan zee zaten... geld en juwelen weg... zij was dus ook ziedend... die juwelen waren alle geschenken of geerfd en dat doet pijn... wij hebben het ook meegemaakt... ook geschenken van man en juwelen gerfd van een tante en plots ben je alles kwijt... ik had toen weken altijd een mes in mijn bereik en als ik 's avonds alleen was stond ik bij het minste verdachte gerucht klaar om aan te vallen zo woedend was ik.

Het gaat niet goed met onze wereld... meer en meer geweld... je kan geen TV of radio aanzetten of je wordt om de oren geslagen met misbruiken... echt om misselijk van te worden.

Dit wordt een zeurlogje... beter dat ik nu stop en mijn bed induik.

17-11-2017 om 21:27 geschreven door Myette

Gisteren eindelijk dat etentje gehad waar we vorige keer voor moesten afzeggen wegens ziekte van "madam"... "madam" is nu beter en ging eten... het was heel lekker en gezellig... het blijft me verbazen dat die twee jonge mensen... die zelf een druk sociaal leven leiden... met ons oudjes willen optrekken... zij hebben ons als "oma en opa" geadopteerd wegens gebrek aan eigen grootouders.

Even pauze genomen want 't manneke wilde dat de zonnegordijnen NU terug werden gehangen dus wipte "madam" gezwind op om aan 's mans wensen te voldoen... die gordijnen hebben de hele zomer stof en zon moeten slikken en zagen er niet echt fris meer uit... dus gewassen en gestreken en nu hangen ze... een karwei waar ik een gloeiende hekel aan heb... die ringetjes willen niet dat die haakjes erin komen en draaien en wippen weg zodat het een hele job wordt met aangepaste verwensingen tot alles hangt... maar de aanhouder wint en ze hebben het onderspit moeten delven want "madam" geeft niet gemakkelijk op.

Wat is er nog te vertellen... eigenlijk niets of het moest iemand interesseren dat de ruitenwasser vandaag zou komen... ben benieuwd of dat zo is met dit grillig weertje... toen ik deze nacht naar de badkamer toog voor het nodige plasje hoorde ik de wind door de luchtkoker donderen... gevaarlijk weer als je hoog op een ladder moet.

Morgen naar de ogendokter op controle van mijn kijkertjes en overmorgen naar de tandenfee voor de bieterkes... plezant is anders en ik kijk er niet naar uit... als je een beetje je lijf en leden in goede staat wil houden verdoe je toch nogal wat tijd aan controles van dit en dat... uren wachten want die afspraken zijn gewoon nep... als je ooit eens een keer op tijd binnen wordt geroepen sta je perplex.

Zoals je ziet is mijn weekprogramma niet bepaald om van te dromen... ik ga het hierbij laten... tijd om weeral voor het middagboke te gaan zorgen... vandaag wordt er niet gekookt... het wordt soep... tja het kan niet elke dag feest zijn.

13-11-2017 om 11:32 geschreven door Myette

Mannen en hun kroonjuwelen... ze zijn er geweldig op verslingerd maar begrijpen niet dat wij vrouwen er niet zo begeesterd door zijn... men spreekt met neerbuigendheid over de "oermens" maar die "oermens" zit toch nog diep in de huidige zogenaamd "nieuwe man" verscholen en soms is dat oergevoel niet te stuiten en gebeuren er onfrisse zaken... deze ontboezeming naar aanleiding van de huidige oorlog tegen sexuele intimidatie... ja die Bart De Pauw... deed ie het of deed ie het niet... die gast ziet er wel sympathiek uit en zijn fans zijn positief :"den Bart doet zoiets niet want ik ken hem"... toch is er die twijfel want "kennen" doe je nooit iemand grondig... dus afwachten op het onderzoek... in elk geval kan hij het wel schudden qua carriere... die smet blijft hangen.

Gisteren de kinderen gevoederd en zoals gewoonlijk ging alles wat moeke gekookt had er aks zoete koek in... moeke content en vake aan de afwas gezet... ja na uren in de keuken te hebben gestaan mag 't manneke ook wel eens iets doen zeker... het zijn ook zijn kinderen he... ik heb wel enkele keren een afleidingsmanoeuvre moeten uitvoeren want het gesprek kwam op politiek en daarin staat mijn wederhelft in de minderheid... iets wat hij haat.

Hebben jullie ook zo'n hekel aan telefoneren... donderdag weer zo'n geval gehad... ik moest bellen om de uitslag van het bloedonderzoek te bespreken... je krijgt dan een belperiode van juist geteld 1 kwartuur om de dokter te bereiken... eerst kom je langs de balie... "alle lijnen zijn momentel bezet, gelieve aan het toestel te blijven" en dan krijg je een irritant muziekje te horen waar je bijna van in slaap valt... eindelijk de receptioniste... "kan ik de dokter even spreken aub (ik dus)" ... "jawel ik zal U doorverbinden" ... weer dat muziekje... volle 8 minuten gewacht tot ik het beu was en terug naar de receptie belde... weer van hetzelfde... ik (al behoorlijk kwaad) "ik zit hier nu volle 8 minuten naar dat stom muziekje te luisteren en geraak niet binnen"... stilte aan de andere kant en dan "bel nog eens terug om 12u dan zal een andere dokter U te woord staan"... intussen was mijn hele dagprogramma overhoop gesmeten... ik bel om 12u en krijg te horen, na weer dat muziekje, dat het nog even kan duren voor die dokter vrij is"... zeg nu zelf... zou je niet kwaad worden... ik dus wel en heb "foert" gezegd... de uitslagen zijn intussen binnen gekomen met de post maar er staan enkele plussen en minnen bij die uitleg hoeven... wanneer en hoe???

Dan heb je nog de telefoontjes naar instanties... die worden afgewisseld met drukken op nummers 1 of 2 of... en muziekjes... als men nu nog eens een goeie plaat zou opzetten maar nee... het is altijd van dat getjingeltangel waar je horendol van wordt... ach in onze moderne wereld is ook niet alles rozengeur en maneschijn... helaas.

't Manneke is net de deur uit dus ga ik vlug even verder kijken naar Salamander.

11-11-2017 om 10:44 geschreven door Myette

Bitcoin... wat is een bitcoin... zonet gegoogeld teneinde een beetje op de hoogte te blijven van de moderne wereld... tja ik heb ontelbare berichten gelezen te beginnen met Wikipedia en moet bekennen dat ik er de ballen van snap... dat het een digitale munt is weet ik nu maar hoe heel dat systeem in elkaar steekt is mij een raadsel... volgens mij is de een of andere nert die zich verveelde op zoek gegaan naar een middel om de argeloze niet-nert den duvel aan te doen... ik las dat je er rijk mee kan worden maar dat zal dan ik niet zijn... jammer!

Gisteren met man een wandeling gemaakt... wat men allemaal moet doen om zijn wederhelft ietwat gelukkig te houden... veel heeft het niet geholpen want manlief is opgestaan met de bokkepruik op... gelukkig heeft hij dan een onbedwingbare behoefte aan andere luchten en gaat dan de deur uit... en de lucht hier in huis wordt dan meteen lichter en verteerbaar.

Vandaag maar een druilerig weertje... ik blijf lekker thuis genieten van mijn op TV opgenomen films zonder storend commentaar van de wederhelft... zij die gaat genieten groet U.

08-11-2017 om 14:01 geschreven door Myette

Even pauze van de zware karwei van afstoffen... planten verzorgen... keuken vetvrij maken... tja ik heb wel een poetshulp en dat is een ijverig "bieke" maar dat kind kan ook niet ALLES doen in 4 uren dus ikke doe de werkjes waarbij ik niet op mijn krakkemikkige knieën moet rondkruipen... nu is het bieke beneden bezig en dan trek ik me terug bij mijn peceke om jullie wat te komen ambeteren.

Gisteren laat ontbijt gehad met de buren en... geloof het of niet... ik voel het nog zitten... je krijgt dan allerlei zalige dingen voor je neus waar je niet aan kunt weerstaan en je komt van tafel met een maag gelijk een ballon... mijn spijsvertering was al niet van de rapste toen ik jong was... en nu... amaai!!!

Straks even de geraniums binnen zetten voor ze bevriezen... men voorspelde vorst maar zo te zien zitten ze er een beetje naast... die planten zijn al stokoud... elk jaar zeulen we ze naar binnen en mogen ze op het overdekt terras boven rustig overwinteren... zo te zien "liken" ze het want ze maken de hele winter door bloemen.

Morgen bezoekje aan "dokter-vampier" die ons wat bloed gaat aftappen... iets dat we ook jaarlijks doen... elk jaar krijg ik de raad om meer te drinken... water natuurlijk... ik doe mijn best maar zomaar drinken zonder dorst is toch wat moeilijk... ik heb net een vol glas leeggesipt en voel me nu heel deugdzaam.

Gisteren bij dat ontbijt één klein glaasje Cava gedronken en heb het moeten bekopen met barstende koppijn... waar is de tijd dat ik lustig whisky en cognac puur kon drinken en er alleen vrolijk van werd... is dat mijn straf voor gedane uitspattingen vroeger?

Deze week komen de kinderen eten en ik moet nog een menu opstellen... iets wat niet teveel moeite en tijd vraagt want de tijd dat ik uuuuuuuuren in de keuken stond te experimenteren met nieuwe recepten is helaas ook verleden tijd geworden... in die tijd had ik een overgezonde eetlust en dat geeft je een stimulans... nu is mijn eetlust meer van mussenformaat zodoende...

Ik hoor mijn "bieke" in de gang rondsoppen en dat betekent het bijna-einde van de werkzaamheden... zal maar stilaan een etage lager zakken naar de keuken voor t manneke begint te brullen van de honger... tot later.

06-11-2017 om 12:39 geschreven door Myette

Geduld is een "schone zaak" was/is het gezegde... nu ja ik zelf ben ook geen model van geduld maar toch... gisteravond werd er laat in de avond gebeld en toen 't manneke naar de deur ging stonden er enkele kinderen Halloween te plegen... hij was er echter niet op voorbereid en ging naar boven om wat centen te vergaren... helaas... toen hij terug beneden kwam waren ze al vertrokken... zelfs de kinderen hebben het geduld niet meer om op hun beloning te wachten... de wereld draait al langer hoe vlugger en wij tollen lee rond.

Vandaag prachtig weertje en na de middag naar de Zoo getrokken... wel een vergissing... blijkbaar had heel Antwerpen hetzelfde idee... manlief wilde weer eens moeilijk doen en de bus nemen in plaats van de tram die veel en veel comfortabeler is maar ja... ik was al blij dat ik mee op tocht mocht dus heb ik de wilde busrit uitgezweet in daverende stilte... de Zoo liep ook vol apen en aapjes in alle soorten en formaten... hele kuddes ouders en grootouders waren met het kroost aanwezig en dat kroost wil gehoord worden... we trokken ons regelmatig terug op een bankje in een rustig hoekje om te bekomen van al dat jonge geweld en in een van die hoekjes hebben we vol bewondering zitten kijken naar een bende mussen die van een hoop gestrooid graan zaten te pikken... jawel mussen... die beestjes hebben wij al in jaaaaaaren niet meer in onze tuin gezien en het deed mijn oude hart opzwellen van geluk dat er toch nog enkele overlevenden waren... je ziet dus... een kinderhand is gauw gevuld maar dat geldt ook voor een oude knuist... en mussen zijn ook dieren.

Dan maar terug naar huis met diezelfde schommelende bus... was ik even blij dat ik thuis kon bekomen van al die drukte... en ik die vroeger zo hield van bezoekjes aan foires en kermissen en nog van die dinges waar veel leven en vertier was... het kan verkeren... niet dat ik tegenwoordig niet van vertier hou... ik kan ervan genieten maar "met mate"

01-11-2017 om 19:52 geschreven door Myette