Het is toch raar... jarenlang blijf je onbewust van iets en dan plots... wanneer je zelf ervoor staat... kom je tot de ontdekking dat je helemaal niet de enige bent... zo was het toen... heel wat jaren geleden... mijn netvlies het plots begaf en ik in alle staten naar de oogarts rende... langs alle kanten werd er me verteld dat zij het ook hadden meegemaakt... en ik die me zelfs niet bewust was dat zo'n ding kon scheuren... nu ik die oogprik moest hebben hoor ik rondom mij van... "ja die krijg ik ook en zelfs regelmatig"... precies of met een naald in je oog prikken de normaalse zaak van de wereld is... normaal of niet ik gruw ervan... gisteren was het zover... na het zenuwslopenge wachten mocht ik dan eindelijk naar binnen... vleide me op het bed neer en kromde mijn tenen in angstige afwachting... dat oog werd ingesmeerd en gespoeld en bedruppeld door vriendelijke verpleegsters... dan weer wachten op de dokter... toen die met haar spuit binnenzweefde werd mijn gezicht afgeplakt en mijn oog in een soort klem gezet... dan de prik... en nog een prik want op 1 been kun je niet staan nietwaar... eerst zie je alleen wolken voorbijzweven... die trekken stilaan weg maar wat blijft zijn een zwart ballonneke... een luchtbel werd me verteld... en ontelbare zwarte vliegjes... het masker wordt dan van je gezicht gerukt met meenemen van wat haar... je wordt gespoeld zodat je terug toonbaar bent... kwestie van de wachtenden buiten niet af te schrikken denk ik... en je mag vertrekken... controle binnen 5 weken... alles bijeen viel het nogal mee... thuisgekomen ontwaakte dat oog en begon venijnig te steken... ik lag dus al heel vroeg in mijn bed MET een pijnstiller en een lichte inslaper... vandaag is die pijn weg... mijn ballonneke zweefde nog rond tot na de middag maar de zwarte vliegjes vliegen nog vlijtig rond... hoop dat die het morgen ook beu zijn.

Moraal van het verhaal... wachten op pijn die gaat komen is vaak erger dan de pijn zelf... niet dat ik sta te springen om het nog eens te mogen beleven maar ik zal niet meer bibberen en beven.

03-12-2017 om 10:05 geschreven door Ingrid

03-12-2017 om 00:07 geschreven door Bernward

30-11-2017 om 11:29 geschreven door ani

30-11-2017 om 10:28 geschreven door Ingrid