Een moeder schreef eens een brief aan haar zoon die bij het leger diende.

BESTE ZOON,

Ik schrijf je deze brief om je te laten weten dat ik je schrijf.

Als je deze brief ontvangt hebt ge hem gekregen. Mocht je hem niet
ontvangen verwittig mij dan zodat ik hem opnieuw kan versturen.

Ik schrijf nogal traag omdat ik weet dat ge niet snel kunt lezen.

Onlangs heeft je vader ergens gelezen dat de meeste ongevallen op nog
geen kilometer van de woning gebeuren en daarom zijn wij verder weg gaan
verhuizen.

Het juiste adres weet ik nog niet daar de vorige mensen het huisnummer
hebben meegenomen.

Ik heb deze week een nieuwe jas voor u gekocht en zal hem naar jou
toesturen, maar nonkel Jef heeft gezegd dat de knopen te zwaar zijn en
het dus meer zal kosten om hem op te sturen, daarom heb ik de knopen er
af gesneden en ze in de zakken gestoken.

Van nonkel Isidoor die verleden jaar overleden is hebben we ook niets
meer gehoord.

Het goede nieuws is dat je vader op zijn werk promotie heeft gemaakt.

Hij heeft nu 500 mensen onder zich daar hij het gras afrijdt op het
kerkhof hier in de buurt.

Je zus Julia, je weet wel die met haar man getrouwd is, is bevallen.We
weten echter niet of het een jongen of een meisje is, en dus weten we
ook niet of je een tante of nonkel zijt geworden.

Als het een meisje is zou je zuster haar naar mij noemen maar ik vind
het toch raar om tegen mijn kleinkind mama te zeggen.

Vorige week heeft je broer Jules zijn autodeur dichtgeslagen terwijl
zijn sleutels nog op het contact zaten, en dus is hij met de bus naar
huis moeten rijden om zijn reservesleutels te gaan halen om ons uit de
auto te kunnen laten.

Mocht je Magriet zien doe haar dan de groeten, als ge ze niet ziet moet
ge niets zeggen.

Nu ga ik sluiten met veel groetjes.

JE LIEFHEBBENDE MOEDER

P.S. ik wou nog wat geld opsturen maar had de envelop al dichtgeplakt.

29-06-2012 om 16:03 geschreven door Ludovikus

29-06-2012 om 09:54 geschreven door Natoken

29-06-2012 om 06:46 geschreven door lipske