Jaja het is weer van datte... als ik 's ochtends vroeg wakker word heb ik soms last van diepe gedachten... diep in die zin dat ze over andere zaken gaan dan over wat ik die dag allemaal op mijn bordje krijg... zo denk ik na over oud worden en zijn... wat er moet gebeuren als 't manneke er niet meer zou zijn... hoe ik me zal voelen als ik ooit in een "home" terecht kom... en nog van die plezante gedachten... dan roep ik mezelf tot de orde... trek eens heel hard aan mijn oren... en stap rap over op praktische zaken zoals de frigo die eens een goeie beurt nodig heeft... of die ambetante vlek die maar niet uit dat vest wil... alles om maar niet aan de rest te denken.

Vandaag was het weer zo'n dag... vroeg wakker en dan komen ze... toen ik jong was dacht ik veel na over de dood maar op een bedachtzame manier want dat was nog een ver-van-mijn-bed-bedoening... nu dit wel erg dichtbij begint te komen... niet dat ik me slecht voel hoor maar ik ben realistisch ingesteld... probeer ik het ver van mij weg te gooien... een van mijn principes is dat het tijd genoeg is om te janken als je geslagen wordt... daar tracht ik me aan te houden.

En om te veranderen van onderwerp... het was poetsdag vandaag en... ik sta nog altijd versteld van mezelf... ik had er goesting in... waar dàt vandaan kwam weet ik niet maar ik begon alle hoekjes en kantjes van mijn keuken uit te mesten en kon met moeite stoppen... een kuiswoede waar ik al lange tijd geen last meer van had... de wonderen zijn de wereld nog niet uit... ik zit hier nu tevreden met mezelf en mijn proper kot te genieten van mijn welverdiende rust... tenminste mijn derrière rust uit maar mijn hersentjes zijn nog altijd druk bezig... ach die arme hersenpan laat zich geen rust opleggen... zelfs in haar dromen is ze druk bezig... een van mijn terugkerende dromen is dat ik visite verwacht... ik ben dan druk bezig met poetsen en koken maar alles op een chaotische wijze... mijn visite staat voor de deur en ik ben nog helemaal niet klaar... dan word ik wakker met een zucht van opluchting dat het maar een droom was... deze nacht was het weer van datte.

zit er ook mee geplaagd , donkere dagen geven donkere gedachten ?

en er vallen hier zoveel kennissen weg , mijn vrienden zijn al weg , en op onze leeftijd nieuwe maken ? moeilijk zeker ...

maar Myette , we moeten positief blijven , binnen enkele weken gaan we weer de goed kant op hé

een lieve groet

16-12-2015 om 14:04 geschreven door ani

Je mag meegaan met mijn halfbedde die zit de laatste tijd ook altijd bezig met .Hoe moet dat zijn als we 75 en 80 zijn, ik word  oud!!! En ik dan maar op hem inpraten dat hij vandaag moet leven en we zullen wel zien wat er morgen gebeurt! Ik wil niet meegaan in zijn piekerbuien al wil dat niet zeggen dat ik nooit pieker. Ik denk er ook wel aan hoe het zou zijn mocht ik alleen vallen want mijn slaapgenoot is toch een redelijke krakende wagen aan het worden met die migraine en buikproblemen die er niet minder om worden!! Meestal is dat ook in de nachtelijke uurtjes als ik niet kan slapen dat ik daar mee bezig ben.. Wakker liggen is geen goeie gezel....Dus mateke .. leef vandaag  en geniet want dat heb je.. morgen is altijd en voor iedereen een open vraag!! Dikke kus en .. ik ben ook nog van plan om voor Kerst als de bende binnenvalt de keuken een grote beurt te geven .. Ik zal dan aan jou denken !! Knuffel

14-12-2015 om 20:11 geschreven door Natoken