Foto
WELKOM OP MIJN BLOG... DOE JE JAS UIT... ZET JE GEZELLIG NEER... IK HOOP JE SPOEDIG WEER TE ZIEN... TOT DAN... MYETTE

Naam : Myette,
woon in Antwerpen,
heb 1 man, 1 dochter, 
1 zoon, 1 schoonzoon,
geen kleinkinderen, 
1 schildpad,
ben Boogschutter, 
verjaar in november,
ik hou van lezen, crypto-
grammen, schrijven, com-
puteren, bloggen, minigolf,
nieuwe contacten maken,
pret maken met vrienden.

100%
150%
200%
LOEP

REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT

MIJN FAMILIE
Foto

Het manneke
Foto

Dochter Myriam
Foto

Zoon Nico
Foto

Schoonzoon Kurt
Foto
Foto

Schildpad Polleke
Foto

Kiko en Chita
Foto

Konijn Pruts
Foto

Gezellig

IN MEMORIAM
Foto

Konijn Bik
Foto

Kiddy
Foto

Felix
Foto

Prinses Poekie
Foto

Minneke
Foto

Lucky
Foto

VICO

de hond van Nico

 
Inhoud blog
  		• Fris
  		• Warm, warmer, warmst
  		• Buren
  		• Joehoe
  		• Haha
  		• Hoi
  		• PFFFF
  		• Warm
  		• Ocharme
  		• Regen
  		• Ahoy
  		• Pasen
  		• SORRY
  		• Zalig
  		• OEF
  		• PFFFFFFF
  		• Hoop
  		• Lachen
  		• OEF
  		• Amaaaaaaaiiiiii!!!
  		• Raprap
  		• Kerstmis
  		• Verbaasd
  		• Donker
  		• Opluchting
  		• Geduld
  		• Voorzichtig
    Zoeken in blog

    Nieuws GVA
    Archief per maand
  		• 08-2025
  		• 07-2025
  		• 06-2025
  		• 05-2025
  		• 04-2025
  		• 03-2025
  		• 02-2025
  		• 01-2025
  		• 12-2024
  		• 11-2024
  		• 10-2024
  		• 09-2024
  		• 08-2024
  		• 07-2024
  		• 06-2024
  		• 05-2024
  		• 04-2024
  		• 03-2024
  		• 02-2024
  		• 01-2024
  		• 12-2023
  		• 11-2023
  		• 10-2023
  		• 09-2023
  		• 08-2023
  		• 07-2023
  		• 06-2023
  		• 05-2023
  		• 04-2023
  		• 03-2023
  		• 02-2023
  		• 01-2023
  		• 12-2022
  		• 11-2022
  		• 10-2022
  		• 09-2022
  		• 08-2022
  		• 07-2022
  		• 06-2022
  		• 05-2022
  		• 04-2022
  		• 03-2022
  		• 02-2022
  		• 01-2022
  		• 12-2021
  		• 11-2021
  		• 10-2021
  		• 09-2021
  		• 08-2021
  		• 07-2021
  		• 06-2021
  		• 05-2021
  		• 04-2021
  		• 03-2021
  		• 02-2021
  		• 01-2021
  		• 12-2020
  		• 11-2020
  		• 10-2020
  		• 09-2020
  		• 08-2020
  		• 07-2020
  		• 06-2020
  		• 05-2020
  		• 04-2020
  		• 03-2020
  		• 02-2020
  		• 01-2020
  		• 12-2019
  		• 10-2019
  		• 09-2019
  		• 08-2019
  		• 07-2019
  		• 06-2019
  		• 05-2019
  		• 04-2019
  		• 03-2019
  		• 02-2019
  		• 01-2019
  		• 12-2018
  		• 11-2018
  		• 10-2018
  		• 09-2018
  		• 08-2018
  		• 07-2018
  		• 06-2018
  		• 05-2018
  		• 04-2018
  		• 03-2018
  		• 02-2018
  		• 01-2018
  		• 12-2017
  		• 11-2017
  		• 10-2017
  		• 09-2017
  		• 08-2017
  		• 07-2017
  		• 06-2017
  		• 05-2017
  		• 04-2017
  		• 03-2017
  		• 02-2017
  		• 01-2017
  		• 12-2016
  		• 11-2016
  		• 10-2016
  		• 09-2016
  		• 08-2016
  		• 07-2016
  		• 06-2016
  		• 05-2016
  		• 04-2016
  		• 03-2016
  		• 02-2016
  		• 01-2016
  		• 12-2015
  		• 11-2015
  		• 10-2015
  		• 09-2015
  		• 08-2015
  		• 07-2015
  		• 06-2015
  		• 05-2015
  		• 04-2015
  		• 03-2015
  		• 02-2015
  		• 01-2015
  		• 12-2014
  		• 11-2014
  		• 10-2014
  		• 09-2014
  		• 08-2014
  		• 07-2014
  		• 06-2014
  		• 05-2014
  		• 04-2014
  		• 03-2014
  		• 02-2014
  		• 01-2014
  		• 12-2013
  		• 11-2013
  		• 10-2013
  		• 09-2013
  		• 08-2013
  		• 07-2013
  		• 06-2013
  		• 05-2013
  		• 04-2013
  		• 03-2013
  		• 02-2013
  		• 01-2013
  		• 12-2012
  		• 11-2012
  		• 10-2012
  		• 09-2012
  		• 08-2012
  		• 07-2012
  		• 06-2012
  		• 05-2012
  		• 04-2012
  		• 03-2012
  		• 02-2012
  		• 01-2012
  		• 12-2011
  		• 11-2011
  		• 10-2011
  		• 09-2011
  		• 08-2011
  		• 07-2011
  		• 06-2011
  		• 05-2011
  		• 04-2011
  		• 03-2011
  		• 02-2011
  		• 01-2011
  		• 12-2010
  		• 11-2010
  		• 10-2010
  		• 09-2010
  		• 08-2010
  		• 07-2010
  		• 06-2010
  		• 05-2010
  		• 04-2010
  		• 03-2010
  		• 02-2010
  		• 01-2010
  		• 12-2009
  		• 11-2009
  		• 10-2009
  		• 09-2009
  		• 08-2009
  		• 07-2009
  		• 06-2009
  		• 05-2009
  		• 04-2009
  		• 03-2009
  		• 02-2009
  		• 01-2009
  		• 12-2008
  		• 11-2008
  		• 10-2008
  		• 09-2008
  		• 08-2008
  		• 07-2008
  		• 06-2008
  		• 05-2008
  		• 04-2008
  		• 03-2008
  		• 02-2008
  		• 01-2008
  		• 12-2007
  		• 11-2007
  		• 10-2007
  		• 09-2007
  		• 08-2007
  		• 07-2007
  		• 06-2007
  		• 05-2007
  		• 04-2007
  		• 03-2007
  		• 02-2007
  		• 01-2007
  		• 12-2006
  		• 11-2006
  		• 10-2006
  		• 09-2006
  		• 08-2006
  		• 07-2006
  		• 06-2006
  		• 05-2006
  		• 04-2006
  		• 03-2006
  		• 02-2006
  		• 01-2006
  		• 12-2005
  		• 11-2005
  		• 10-2005
  		• 09-2005
  		• 08-2005
  		• 07-2005
  		• 06-2005
  		• 05-2005
  		• 11--0001
    Blog als favoriet !
    Myette's Eigen Hoekje

    Hello
    19-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.-52- DE BIOLOGISCHE KLOK

    Hallo matekes... elke dag gaat het een stukje beter... het is wel zoeken en zich aanpassen maar al doende leert men... ik ga dus verder met mijn herinneringen.

    -52- DE BIOLOGISCHE KLOK

    Ik was intussen 29 geworden… we woonden in ons nieuwgebouwd huis… en mijn biologische klok begon heel hard te tikken… ik wilde een baby… tot hiertoe hadden we “veilig” gevrijd en de toen bestaande middelen gebruikt… “de pil” was nog niet uitgevonden… ik was bereid aan het serieuze werk te beginnen waar manlief volmondig mee instemde… en LAP de eerste keer al was het raak… ik was in verwachting… ik liep enkele weken gelukzalig rond tot ik pijnen begon te voelen… na ongeveer 5 weken kreeg ik een bloeding en dat was dan dat… toen ik ietwat hersteld was van de teleurstelling waagden we het nog maar eens en weer was ik direct in verwachting… dit keer ging ik echter onmiddellijk naar de gynaecoloog die me vertelde dat ik suiker maakte… de zwangerschaps diabetes… en me bedrust oplegde… ik werkte toen nog en moest in ziekenverlof… platte rust en elke dag een spuitje insuline… dat heb ik zo’n 3 maanden volgehouden… op het eind ervan kreeg ik weer pijnen en verloor bloed… ik werd direct naar de kliniek vervoerd en in bed gestopt… de dokter wist toen al dat het hopeloos was maar mocht niet ingrijpen anders was het abortus… ik heb een hele week helse pijnen geleden… noem het weeën… tot ik een miskraam kreeg en ze me onmiddellijk naar de operatiezaal brachten… dat was het dan weer… ik was diepongelukkig… kon geen kinderwagen op straat zien of een baby of ik kreeg een huilbui… de dokter raadde me aan een volledig onderzoek te laten doen om de oorzaak op te sporen van die miskramen… in het Universitair Ziekenhuis van Leuven keerden ze me binnenstebuiten en kwamen tot de vaststelling dat mijn baarmoeder een tussenschot bezat waardoor de foetus niet kon groeien… ze raadden me aan me te laten opereren… ik was intussen al 32 geworden… een operatie zag ik niet zitten want die suiker was er ook nog waardoor een eventuele geboorte zou moeten gebeuren met de keizersnede… dat was me allemaal even teveel van het goede… maar ja die kinderwens… na lange en verhitte discussies met echtgenoot… manlief had er zich al in geschikt kinderloos te blijven… hierin gesteund door schoonmama… besloten we te adopteren… dat is echter vlugger gezegd dan gedaan… er wachtte ons nog een lange lijdensweg.

    19-01-2014 om 11:15 geschreven door Myette
    >> Reageer (4)
    07-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Dit wordt eventjes het laatste stukje want er wacht mij een operatie... ja... een van mijn onderdelen... rechterheup... is versleten... misschien teveel met mijn heupen gezwierd... en moet morgen vervangen worden... ik trek me daarom even terug.

    -51- NOG BUREN

    Zoals ik al zegde met de eerste buren hebben we jarenlang een goed contact gehad… we hadden onze maandelijkse kaartavonden… dat kaarten was meer bedoeld om zo vlug mogelijk “de pot” te vullen zodat we die konden besteden aan een luxueus etentje samen… dus geen bridge voor ons… we speelden “fretten” of iets anders waar we niet teveel moesten bij nadenken want er moesten moppen verteld en pret gemaakt… we gingen ook soms samen op stap zoals met Oudejaar… mettertijd kwamen er kinderen bij… ook bij ons… en werd het moeilijker het huis uit te gaan en daarom vierden we Oudejaar om de beurt bij een van ons waarbij elke gezin een gerecht bereidde en meebracht… onze kinderen speelden samen… later kwamen er jongere mensen in de buurt wonen waarmee we ook bevriend raakten… we hebben alle geboortes… communies en huwelijken meegemaakt.. nu zijn we gekomen aan de geboortes van de kleinkinderen… tja de tijd vliegt en wij fladderen er achteraan… onze kinderen zijn ook niet meer piepjong… om aan ons kroost te geraken hebben we heel wat moeite gehad… dat is echter een hoofdstuk apart.

    07-01-2014 om 20:04 geschreven door Myette
    >> Reageer (16)
    05-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.-50- BUREN

    Ik ga nu dapper verder mijn herinneringen hier neer te pennen voor wie het ook maar interesseert... ik bundel ze ook samen met de bedoeling dat mijn kinderen er ooit eens in bladeren en hun moeke met liefde en/of verbazing er in herkennen en gedenken.

    -50- BUREN

    Ik spreek nu over “buren”… in de tijd dat we naar Corsica reisden woonden we al in onze nieuwe woning… we stonden al enkele jaren opgeschreven om grond te kopen even buiten “het dorp” zoals wij het oud gedeelte van onze gemeente noemen… er moest nog toelating komen van de een of andere instantie om te mogen verkavelen… op een dag kregen we bericht dat die toelating er was en dat perceel zus en zo voor ons gereserveerd werd… wij direct op weg om ons stukje land te gaan bewonderen… bewonderen is veel gezegd… de vrijgelaten percelen werden namelijk gebruikt als een soort stortplaats wat we hebben geweten toen we de tuin gingen aanleggen… wat er toen allemaal boven water kwam… of liever bovengronds… is ongelooflijk… enfin wij stonden ons perceel te bekijken toen er een ander jong stel de straat in kwam en naast ons ging staan om hun stuk te inspecteren… de twee mannen bekeken elkaar en kwamen tot de ontdekking dat ze nog in dezelfde school hadden gezeten zij het niet in dezelfde klas… we werden dus buren… het perceel naast ons en dat ernaast was ook verkocht…we maakten ook met hen kennis en een van de eigenaars… een technisch ingenieur… stelde voor om gezamenlijk de bouw in handen te geven van een “bouwbureel” of hoe dat ding ook heette… dat zou de kosten verminderen en we kregen er goede raad bij… we begonnen te vergaderen om de bouwplannen te bespreken… om de beurt bij een van ons en dat werd heel gezellig… na een korte tijd haakte onze linker buur af en bleven we over met drie… soms werd het een dolle avond zoals toen we bijna de hele avond palaberden over de voor- en nadelen van een septische put… die vergaderingen werden later kaartavondjes en soms “stapavonden”… de afhakende buren hebben enkele jaren geleden hun huis vekocht maar daar hadden we toch geen goed contact mee… de ingenieur verhuisde naar Zoersel maar de rechter buren wonen nog steeds naast ons en we zijn nog steeds bevriend ook… dan hebben we ook nog ettelijke overburen die later kwamen aanwaaien… schuin over ons kwam een Limburgse familie wonen die acht kinderen produceerden… alle acht hebben we ze geboren zien worden… niet letterlijk natuurlijk… ze zijn zelf volwassen nu en sommigen hebben ook al spruiten… in die tijd speelden kinderen nog op straat… zo ook die van ons… als kind mocht ik nooit op straat spelen en ik had me heilig voorgenomen dat die van mij het wel zouden mogen... tja ik had helemaal geen slechte jeugd hoor maar heb toch veel gemist en dat wilde ik mijn kroost niet onthouden.

    05-01-2014 om 11:49 geschreven door Myette
    >> Reageer (6)
    04-01-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    In plaats van een nieuwjaarsbrief hier een opstel van Jantje

                    door Jefke, 7 jaar, 1e leerjaar
             
    Mijne papa is tafgebolt en volgens mama met een jonk dinkske.
    Mijn mama schijt nu van em. Ons huis moet nu verkogt worde.

    De helft is voor papa. Tenminste, van tgeen dat er ooverschied nadat de leening aan de bank is trugbetaalt. 
    Mama staat aan den dop. Ze zegt dat ze moet beiklusse.
    Vorige week is ze daarmee begonne.
    Sindsdien komt ier elk uur van den dag nen andere vent tuis. Mama zegt dat die de slaapkamer helpt opkuise.
    Da moet eel zwaar werk zijn, want er wort veel bij gekreunt en gekermt.
    De meeste van die manne roepe alteid: ?Ik kom, ik kom?. Maar ksnap da nie. Ze zijn tog al daar.
    Waarom moete ze dan nog komme?
    Die grote van gisteren riep zelfs: En nu langs agter?
    Maar ze zijn elemaal nie naar agter geweest want kep den trap naar agter nie hoore krake. 
    Mama zegt da ze nu veel gelt verdient op aare rug. Maar ik hep daar nog geen briefkes op zien hange.
    Mesgien plukt ze ze daar af voor ze naar beneeje komt? 
    Volgende week kreig ik e krosbrommerke me echte naft.
    Da ons mama nog maar veel opruimt. Dan hep ik snel ne schoonen auto. 

    04-01-2014 om 11:09 geschreven door Myette
    >> Reageer (4)




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Blog als favoriet !

    Geluk is een goede gezondheid en een slecht geheugen.
    (I.Bergman)

     

    Durven is tijdelijk de grond onder je voeten verliezen maar niet durven is jezelf verliezen

    De smartphone heeft iets

    voor elkaar gekregen dat

    vrouwen altijd al wilden,

    dat mannen zittend

    plassen

    MIJN FAVORIETEN

    Natoken

     Ani

    Alfyvo

    Voske
    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!