Ik ben vandaag weer de strijd aan gegaan met het gras, deze keer was de overdadige woekering achter ons huis de tegenstrever en dank zij onze super grasmaaier heb ik ook deze keer de strijd gewonnen. Vanavond was er dan weer de wekelijkse vergadering van onze fotoclub en daar tussenin vonden we toch nog even de tijd om een kort fietstochtje te maken, langs het Kempisch Kanaal. Ik ben nog steeds in de ban van de kleur rood. Voor het fotosalon van de club plan ik namelijk een zwart-wit reeks met alleen rode kleuraccenten. "Stel je voor dat, zoals bij sommige diersoorten, wij kleuren anders zouden zien, bvb. alleen rood en al de rest zwart wit." Tijdens elke fiets- of wandeltocht ben ik konstant op zoek naar rood. Deze klaprozen kon ik niet voorbij fietsen. Ik heb ze van uit enkele standpunten in beeld genomen en uiteraard heb ik er thuis al een zwartwit omzetting van gemaakt met behoud van rood. Hier toon ik wel het origineel en of omzetting de uiteindelijke reeks zal halen weet ik nog niet...
Ik ben de ganse dag redelijk druk bezig geweest met van alles en nog wat en pas vanavond vond ik de tijd om alsnog een kort rondje te gaan fietsen. Een eind langs het Kempisch Kanaal staat garant voor fotomogelijkheden en zeker nu de zon er regelmatig doorkwam en het warme avondlicht de omgeving nog veel mooier maakte. Toen ik deze drie kanovaarders zag aankomen peddelen ben ik gestopt en ik heb mijn tijd genomen om ze uitgebreid te fotograferen. Uit de vele shots is dit mijn keuze voor vandaag.
Niet op de buienradar en zeker niet in het echt, ook vandaag was er weer geen spatje nattigheid te bespeuren. De temperatuur was ook net iets minder fris dan gisteren en dus heb ik mijn tweewielige metgezel weer eens uit de garage gehaald. Het vrouwke vond het toch net iets te winderig en ik heb dan maar een solotocht ondernomen. Echt olympische prestaties hoef je van mij niet meer te verwachten en ongeveer 40 km vind ik meestal wel voldoende om de dagelijkse lichaamsbeweging te plukken en om links en rechts wat interessante beelden te schieten. Bijna terug thuis, nog 2 km te gaan, zag ik in de verte deze horde wieler-sportievelingen naderen. Ik heb me veiligheidshalve even aan de kant gezet, niet alleen omwille van het mogelijke gevaar van zo'n voorbij razende meute, maar ook om mijn Sonytje te richten op het aanstormende peloton.
Het was een fotoluwe dag vandaag. Het was niet meteen het meest aangename weer om er al wandelend of al fietsend op uit te trekken en omdat er nogal wat achterstallig administratief en ander thuiswerk op het to-do lijstje stond zijn we nauwelijks de deur uit gekomen. De enige uitzondering kwam er toen we toch even naar de Spar moesten aan de andere kant van het dorp, we moeten nu eenmaal ook eten he. Onderweg kon ik toch ook enkele keren mijn Sonytje bovenhalen, o.a. bij het passeren van de gerenommeerde ijsjes-winkel Barijs. Ik ben niet meteen een ijsjes-smulpaap maar de enkele keren dat we er geweest zijn en geproefd hebben van hun lekkernijen waren zonder meer zeer positieve ervaringen. Wat mij betreft mogen ze ook in mijn jaaralbum.
Na de bekerfinale op TV ben ik nog eens op pad geweest met blauwe-uurtje-fotoplannen. Ik wilde de pop-up zomerbar Bar Goose gaan fotograferen van aan de overkant van het Kempisch Kanaal. Maar... hoe dom kun je zijn... iets voor 10 uur was de temperatuur niet meer van dien aard om bezoekers naar een buiten terras te lokken en Bar Goose was al gesloten. Dan ben ik maar weer eens naar een van mijn andere dada's overgestapt. Bruggen zijn ook altijd favoriete onderwerpen en op de Lierse Steenweg kun je van op hetzelfde standpunt er een aantal te pakken krijgen. Ik heb diverse shots kunnen maken en net toen ik vond dat de oogst groot genoeg was kwam er een tractor met aanhangwagen over de brug gereden. Veeeel lichtjes, lange sluitertijd, brug en blauwe uurtje... wat wil een mens nog meer om een bijzondere foto te scoren?
