Er was eens... Gedurende vele jaren was Café Sas 6 langs het Kempisch Kanaal een plek waar ik tijdens mijn fietstochten niet voorbij kon rijden zonder even aan te leggen en iets te consumeren. Als notoire Duveldrinker koos ik daar, raar maar waar, altijd voor een tripple trappist. Misschien heb ik toch wel enkele autistische trekjes... Sedert begin dit jaar liep het huurcontract ten einde en dat werd niet verlengd of vernieuwd. Café Sas 6 RIP, het pand is er nog wel maar het is dood. Telkens ik er nu langs kom bekruipt me een nostalgisch gevoel en wil ik toch nog even proeven van de sfeer van toen. Vandaag deed ik het ook weer door enkele foto's te maken en naar pittig zwart wit om te zetten. Dat ik uit de oogst precies die foto koos waarin te zien is dat er Westmalle trappist van het vat getapt werd is geen toeval natuurlijk.
|