Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
07-05-2012
Natuurpunt Lille Visbeekwandeling
Natuurpunt Lille Visbeekwandeling
(zo 29/4)
Dochter Leen, die in
Poederlee woont, had ons uitgenodigd op een uitgebreide verkenning met drie
gidsen van de natuurgebieden van Lille. De Visbeek vormt er de ruggengraat van.
Bij de vertrekvijver zien we 5 citroenvlinders. In de vijver had zich al
waterviolier gevestigd.
Gids Freddy Van Echelpoel
gaf ons direct reeds een heldere inleiding over het waterbeheer in groter
verband. We komen al vlug bij een van de getuigenheuvels. Een tijdje later menen
we hetzelfde, maar we staan op het afgedekte, vroegere stort van Wechelderzande.
Eerst zijn het vooral dennenbossen. Het valt mij op dat de bosbessen hier in
groepen bij elkaar groeien. Geleidelijk vervangt men nu de dennen door loofhout.
De aandacht wordt gevestigd op aanplant van spork als klein landschapselement. Verderop
wordt het landschap natuurlijker met broekbos en zegge in een kwelgebied.
Freddy vertelt hoe enkele vrijwilligers al een tijd een aantal waterpeilpunten beheren.
De andere gidsen wezen beurtelings
op andere natuurelementen. Bij een poel was er veel te vertellen en te tonen. Na
de vondst van een restant suikerbonen troffen zij in het hagelgebied nog een
voorraadje echt hagelbier aan dat smaakte met het warme weer!
Geschiedenissen en
verhalen kregen een beurt en de projecten als het adderbeheer en begrazing door geiten. In de provincie
Antwerpen schieten voor adders enkel het Groot Schietveld en het gebied van
Lille nog over. Mits wat corridorgebieden tracht men dit gebied wat te
verruimen.
In Halle- Kempen hadden we
tot halverwege de jaren 70 ook adders bij het hagelven op het Heiblok. Dan werd
dit gebied verkocht en was er aanplant van dennen. De genadeslag kwam wellicht door
de kweek van fazanten voor de jacht.
De schoolkinderen van
Lille worden betrokken bij het begrazingsproject met geiten.
Na het graven van een
vijver had men geluk dat de klokjesgentiaan er zich vestigde.
We horen verhalen over een
oude moordpartij en de heksenboom. Op die plaats staat nu een monument.
Dit was een wandeling met
veel elementen: natuur, beheer en cultuur.
Na een inleidende
filmvoorstelling volgt een gegidste rondleiding. Uitstappen is er niet bij.
We rijden eerst achter de
4 km lange westermuur van de voorhaven.
Hier werd het Albert II
dok gebouwd voor containers en ro ro (met lading op het schip rijden) gebouwd.
Dichter tegen de kustweg,
die voorhaven van achterhaven scheidt, ligt de aanmeerplaats voor de P&O
verbinding naar Hull. Drie jaar terug scheepten we daar in voor de NBS-reis
naar Engeland. Ik schreef er meerdere blogs over.
De vismijn is naar de
achterhaven verhuisd.
De voornaamste activiteit in
deze haven is het autovervoer. Zeebrugge
is hierbij de nummer 1 onder de wereldhavens. Er liggen een heleboel
aanvoerschepen. Er kunnen 7 000 autos op 1 schip. Hele terreinen staan vol
wagens. Met de crisis die zich nog laat voelen zijn er wel enkele leeg. De
Mercedessen krijgen overdekte garages om ze te beschermen tegen
vogeluitwerpselen.
Dan rijden we naar de oosterstrekdam
met de gasopslag van Fluxys. Als er gastankers lossen mag je hier niet komen.
In de luwte van de dam is
zich aan de oostkant een nieuw natuurterrein aan het vormen.
We zien nog de oude,
beschermde vuurtoren van Heist , de 500 m lange zeesluis, het vroegere
lichtschip de Westhinder en een Russische duikboot.
KVLV St.- Antonius
kondigde een uitstap aan naar het kasteel van Wijnendale. Dat sprak mij aan.
Mijn vader was pachter van Matthieu de Wijnendale en als kind wandelden we met
de Reigerschool een keer rond het kasteel en door het binnenpark. Ik weet nog
hoe een nest grote jongen van Vlaamse gaaien mijn ogen uitstak. Ik was toen 8
j. en had de grootste eierenverzameling van de school. De eieren werden
uitgeblazen en aan een draad gestoken. Veruit de meesten waren musseneieren van
mussen die onder de dakgoot met Boomse pannen woonden bij mijn nonkel Andre
Vandecasteele en bij een buur. Maar ook andere nesten waren niet veilig. Mijn
handen waren een tijd erg geschramd van het uithalen van nesten in
meidoornhagen. In die tijd maakten mussen hooinesten in die hagen. Daarna nooit
meer gezien. Waren het huismussen of toch ringmussen? De laatste broedden
vooral in de holten van knotwilgen. De huismussen maakten toen ook hooi- en
stronesten in de kruinen van onze fruitbomen.
Later werd ik
geciviliseerd en toen vogelvangers eind de jaren zestig de avonden van onze pas
gestichte afdeling van De Wielewaal Voorkempen kwamen storen, was mijn
argument: De vogelvangst in de
Noordse landen is al jaren verboden. Begrijpelijk, deze landen zijn al verder
beschaafd. Ze hadden al leerplicht een generatie voor ons. Hadden ze mij niet
voor pastoor laten leren dan was ik wellicht ook vogelvanger.
Op de uitnodiging stond Mannen welkom. In het eigen dorp ben ik
meermalen de enige die meegaat. Maar op deze uitstap waren we met zijn zeven.
Wellicht spreekt de haven van Zeebrugge aan. zei een bestuurslid.
Bij het vertrek vernam ik
dat het bezoek aan het kasteel van Wijnendale geschrapt was ten voordele van
een bezoek aan Loppem. Wijnendale was maar een karige bedoening werd gezegd.
Tijdens mijn jeugd ben ik enkele malen in de grote doolhof, die bij het domein
hoort, geweest. Tijdens het bezoek zal ik vernemen dat de doolhof opgericht
werd door de man van de tweede generatie voor zijn 13 kinderen.
Het neogotische kasteel
van Loppem is een cultuurschat. Heel oud is het niet. Het werd door de adellijke
familie van Caloen gebouwd in 1863 en rijk bemeubeld. Het bijzondere is dat het
door de man van de derde generatie Jean van Caloen in een Stichting
ondergebracht is en aldus integraal-zoals het was van het begin- behouden wordt
voor het nageslacht.
Net als Wijnenendale met
de ondertekening door koning Leopold III van de overgave op 28 mei 1940, was er
na de Wapenstilstand van 11 november 1918 De regering van Loppem. Koning
Albert I stemde er in met algemeen stemrecht voor mannen.
FOTOS
Achtergevel
De grote ontvangstruimte
Idem
De eerste Grizzlybeer van de
zoo van Antwerpen staat hier opgezet.
Valériane - Valeriaan in Tour &Taxis Biobeurs te Brussel
Nature & Progrès richt
al decennia de biobeurs Valériane in te Namur (begin september). Sinds vorig
jaar is er ook een editie met medewerking van VELT in Tour & Taxis in
Brussel. Voor onze gast Daouda was het een gelegenheid om de biowereld te leren
kennen.
Voor ons was het vooral
een weerzien met enkele (Velt)kennissen.
De eerste was Stefan Eyckerman,
tuinarchitect en Veltlesgever. Deze winter had hij weer de snoeiles gegeven in
ons dorp; maar toen zaten wij in Londen.
Zowel met de standhouders
van Velt als met deze van Nature & Progrès waren er interessante contacten.
Het weerzien met Ray
Masschelein, die er het aanspreekpuntals biotuinier vertolkte, was allerhartelijkst. Ray had er pas een
termijn als provinciaal voorzitter van de Brabantse Veltafdelingen opzitten. In
de tachtigerjaren was hij een periode algemene Veltvoorzitter.
We ontmoetten er ook Dirk
Hebben die nu actief is in Bio van bij ons.
Een ander blij weerzien
was met Pierre Vannieuwenhoven en zijn Parijse echtgenote. Destijds was er
uitwisseling met enkele van onze dochters en zijn dochters om de andere
landstaal te spreken. Ze waren beiden actief op de boekenstand van Nature &
Progrès.
Ik ontdekte er het pas
verschenen boek: Le Jardin fruitier (ISBN 978-2-87489-124-3) van Marc Fasol
en Marc Lateur. De laatste is de opvolger van Charles Populer, de grondlegger
van de Collectie Oude Rassen aan het toenmalige Station de Phytopatothogie de
Gembloux.De voornaamste verdienste was
dat enkele interessante, gezonde rassen onder RGF stempel door een aantal
boomkwekers verder gekweekt werden voor de liefhebber.
Marc is hoofd van het Centre wallon de Recherces agronomiquesDépartement Sciences du vivant Unité Amélioration et biodiversité Gembloux.
De verzorging en het opzoekingwerk
voor nieuwe rassen gebeurt er volledig biologisch.
Zaterdag, 28/4 hadden we
de praktijkvoormiddag natuuronderzoeker. De theorielessen gingen drie weken
geleden door in kasteel Hallehof, hoofdkwartier van het Regionaal Landschap Voorkempen.
Wim Veraghtert beet de
spits af voor dit nieuw initiatief.
Op het Bezoekerscentrum
Zoerselbos had Wim een lichtval voor nachtinsecten geïnstalleerd.
We hadden geluk met het
weer. De nachtelijke regen had opgehouden en tegen de middag brak zelfs de zon
door.
In de val was heel wat te
zien: sluipwespen, soldaatje, bijzonder mooie nachtvlinders als kroonvogeltje,
klein waaiermotje, hazelaaruil, dennenuil, hagedoornvlinder, dunnevlerkspanner
Er waren zelfs 5 meikevers
in de val gevlogen.
Na het eten van kale
inktzwammen 24 u geen alcoholische dranken nuttigen.Geschubde inktzwam zou dit euvel niet
veroorzaken.
Ik heb bijgeleerd dat er
ook bruine miljoenpoten zijn. Voordiendacht ik dat deze enkel blauwgrijs-zwart waren.Het beste kenmerk: de dubbele, wriemelende
pootjes. Bij de duizendpoten zijn die enkel.
elk jaar als mijn
fruitbomen in bloei staan krijg ik een invasie van zwarte vliegen met lange
poten die alles kaal vreten ,is er iemand die hier iets tegen weet
RE: fruitbomen
Hallo
Verleden zomer waren we bij vrienden , en op het gras zagen we deze
vliegen ook ,
we hebben ze gespoten en ieder keer dat ze terug kwamen weer. daar ik er al van
gehoord had.
dat kun je als je er juist bij zijt als het begint.
anders denk ik, is het niet tegen te houden , ze vermenigvuldigen zovlug.ik
weet niet wat ze spoten , ik wil het wel gaan vragen
RE: fruitbomen
De zwarte insecten die je nu veel ziet zijn de rouwvliegen. Eigenlijk
zijn het muggen. Ze zijn helemaal niet schadelijk en steken niet. Hun larven
zitten in de grond en kunnen een beetje schade doen aan graswortels.
De vreetschade die u ziet aan de fruitbomen komt door de
vele rupsjes van de Kleine Wintervlinder.
Aan de linker bovenkant ziet u een balkje. Typ: Kleine
Wintervlinder en klik op Zoeken
Tuinieren] Re:RE: fruitbomen
Idd. rouwvliegen of maartse vliegen zijn geen vliegen maar
een muggesoort.
De schade aan jou fruitbomen komt zeker niet door deze diertjes maar door een
larve van.....
Veel mensen spuiten maar zonder te weten wat en waarvoor ze spuiten.
Ik vind dat je eerst even moet nagaan of ze wel schade berokkennen ,voordat je
overgaat te het verdelgen van een insect.
Wees lief voor de natuur en gebruik geen gifstoffen,het vernittigd alleen maar
de natuur zelf op langere termijn.
Stijn had ons uitgenodigd
op zijn berg in de gemeente Frasnes- lez- Anvaing. Het kostte ons wel wat
moeite om de Rue du Bas Pre te vinden. Aan de bovenkant noemen alle straten en
straatjes immers Hameau Pironche. We zijn er in de voortzetting van het
heuvelland van de Vlaamse Ardennen van de streek onder Ronse en Ellezelles in
de provincie Hainaut.
Bij het GSM contact stond
Stijn boven op zijn berg en zag ons 50 m lager. Stijn heeft er een hoge
molshoop van 1,7 Ha.
De grond is er zeer lemig.
Beneden loopt er aan de bosrand een beek en uit zijn berg ontspringt wat
bronwater. In de gleuf waren enkele jonge elzen ontsproten.
Het bos zaait geleidelijk
zijn spruiten uit op zijn terrein. Vroeger werden die afgegraasd door de
schapen van de vorige eigenaar.
Eens buiten de schaduwrand
groeien de wilde aardbeien weelderig. De maartse viooltjes geraken uitgebloeid.
Onder de bomen zijn de blauwe boshyacinten talrijk. De eerste roze bloemen van
de dagkoekoeksbloem melden zich aan. Dichter bij de beek zie je vele tere, kantige
kopjes van het muskuskruid, hele plekken vol. Stijn vroeg op een lijn te lopen om er niet teveel op te trappen.
Stijn heeft op zijn berg
al heel wat aangeplant. De vegetatie blijft er laag bij gebrek aan vocht en de
zuurgraad van rond de 4 PH.
Toen we zijn fruitaanplant
wilden bekijken moesten we gaan schuilen voor een eerste vlaag. Al dat klauterwerk
op zijn berg is lastig voor onze oudere botten.
Tegen de weg heeft hij een
oude wagon staan die voordien diende als schapenstal. De potstal is al
gedeeltelijk weggeschept maar er was nog meer dan plaats genoeg voor ons vijven
op het stro.
Daarna konden we aan het
werk. Aleide en ik zorgden voor de verdere bedekking met worteldoek van een
vlak gedeelte, waar Stijn wat wil tuinieren en waarop hij een serre wil
opzetten.
Weer gaan schuilen voor
een vlaag. Dan plantten wij zijn speciale aardappelen (meestal paarse), een zwaar werk in de
ruwe, plakkerige, felle leemgrond, doch prima geschikt voor aardappelen en
meteen de beste onderdrukking van de vroegere onkruiden. Berten en Daouda
ruimden de zuidkant naast de stal en plantten de kiwibessen.De in de omgeving reeds vroeger uitgeplante
kiwibessen hadden slechts lichte vorstschade opgelopen. Boven op de berg bevriest het het minst. De koude luchtlagen zakken naar beneden en doen daar de meeste schade.
De regenvlagen werden
echter talrijker. Nog geholpen om zijn moerbessenzaailingen uit te planten.
Stijn is een liefhebber
van planten, struiken en bomen. Hij kreeg trouwens een betrekking in de Nationale Plantentuin van Meise. Veel kweekt hij zelf aan. Hij kan hier nog vele
jaren naar hartenlust experimenteren, vooraleer misschien naar het buitenland te verdwijnen. Hij ziet mogelijkheden in Bulgarije. Momenteel heeft hij al een project in Malawi. Er groeien 4 Ha soyabonen. Met de opbrengst zouden de plaatselijke medewerkers het project moeten kunnen voortzetten.
FOTOS
We komen aan en parkeren
op een effen stuk onderweg
12. Ernaast ligt een min
of meer vlak stuk voor wat tuinieren en het plaatsen van een serre. Momenteel
wordt dit afgedekt met antiworteldoek.
Na een jaar bedekking bekomt men een kant en klare bodem.
13. Beneden in het bos
14. Boshyacinten
15. Maarts viooltje
16. Muskuskruid
17. Slanke sleutelbloem
18. Judasoor, eetbaar maar
niet veel smaak. Groeit graag op vlier, maar is aan te treffen op meerdere
houtsoorten
Ik doe geen fruitbomen meer. Gelieve mijn adres en tel
niet meer te vermelden. De zaak heet nu Tuincentrum Hendrickx te Hoogeind 150 Stabroek. tel 0494/941294
Vanmorgen, 27/4 hoorde ik
iets na 7u enkele keren de roep van de koekoek. Kathy zegt mij net dat zij al 2
jaar de koekoek niet meer gehoord heeft in Rijkevorsel. Wie er wel gekomen
zijnzijn de Steenuilen.
Schade door Februarivorst aan Bramen en Braambozen
Schade door Februarivorst aan Bramen en Braambozen
De laattijdige vorst van
februari 2012 beschadigde bij mij vooral de braambozen. De bramen hadden veel
minder te lijden.
In de periode sinds 1990
heb ik het nooit meegemaakt dat één Taybes
Medana (de gestekelde vorm) totaal bevroor. Andere struiken Taybes liepen
meer of mindere schade op.
Taybes Buckingem (de ongestekelde mutatie): ernstige schade.
Kotata: de helft bevroren;de ergste schade tot nog toe.
Helen: voor de eerste maal: 1 struik: 100 %; de andere voor 3 vierden.
Van de eenjarige stengel
van de vorig jaar geplante Obsidian
en Metolius bevroor gelukkig slechts
een gedeelte van het bovendeel.
De echte bramen, zowel de
gestekelde als de ongestekelde bleven zo goed als gespaard. Daar die bij de
invallende vorst nog vrij groen in blad stonden(zie blog van 05/02/2012) ) had ik erger gevreesd.
FOTOMATERIAAL
Fotos van 7 april. De
stengels waren toen al een paar weken vroeger opgebonden. De reeds zeer
duidelijk bevroren stengels werden bij het opbinden al weggeknipt.
De totaal of ernstig
beschadigde takken werden sindsdien afgeknipt.
Sterk beschadigde stengels
laten staan is af te raden. De plant zal alles in het werk stellen om ook deze
takken nog vrucht te laten dragen. De vruchten blijven echter klein en zien er
totaal niet aantrekkelijk uit. Voor de plant telt echter alleen de
voortplanting via zaad.
Daarbij heeft de plant
alle energie in deze stengels gestoken zodat zo goed als geen behoorlijke, nieuwe
takken zijn ontstaan.
1.De
gedeeltelijk bevroren Taybes. De fijne tak ernaast is deze van de Metoliusbraam.
2.Kapotte
Adrienne. Dit is een braam van de toen al gepensioneerde Derek Jennings, de
schepper van de Taybes. De Taybes kwam in 1978 op de markt; de ongestekelde
Buckingham Taybes dateert van 1996.
3.Kotata.
Vormt altijd zeer veel takken, zodat er nog meer dan voldoende overblijven.
4.Silvan.
Een vroegrijpe braam met grote , zwarte vruchten, gekweekt in Australië met
materiaal uit de V.S.
5.De
helemaal bevroren Taybes. Maar geen nood. Dit jaar worden felle scheuten
gevormd om in 2013 zonder ongelukken- vruchten te dragen.
Noot: De bevroren takken die u op de fotos zag zijn
intussen afgeknipt.
De vorst van vorige
dinsdag, 17/4 lijkt op dit ogenblik fataal voormijn kiwibessenhaag. Na de vorige nachtvorsten schoten er slechts enkele
groene blaadjes over; na dinsdag geen meer. Kunnen één of tweejarige planten
nog opnieuw uitschieten?
Tegen de zuidermuur van
het huis staat een 2 jarige Issaï. Zoals op de fotos te zien is er ernstige
schade, maar niet fataal.
4 Jaar terug bevroren de pas
ontluikende blaadjes van de Issaï tegen de schuur en was de plant kapot. Op
dezelfde plaats, aan de zuidkant, beschut tegen de schuur, staat opnieuw een
Issaï die nu zijn derde jaar ingaat. De bladeren zijn nu veel groter. De schade
valt mee.
Ernaast staat al 8 jaar
een Weiki en het is de eerste maal dat ik een paar bevroren topjes opmerk.
ILUSTRATIEMATRRIAAL
1.Vorstschade
aan de 2 jarige Issaï tegen de zuidermuur van het huis.
2.Idem
3.De
totaal bevroren struiken van de kiwibedhaag.
4.Idem
5.Idem
6.Idem
7.De
driejarige Issaï tegen de zuidermuur van de schuur kwam er toch iets beter uit
dan de tweejarige.
8.Weiki.
Slechts een drietal bevroren topjes. Helemaal niet erg.
Mooie manier van kweken.
ze zijn daar best vindingrijk.
Die toppen zijn niet
afgebeten van de konijnen hé, dat is gewoon de plaats waar je de ui doormidden
sneed. Die zijn uitgegroeid tot blaadjes, maar het topje is recht af want de ui
was daar doorgesneden
