Ze hadden
gewonnen. Ok niet met een meerderheid. Nauwelijks iets meer dan de helft van zon
meerderheid. Maar ze hadden gewonnen. En ze lieten er zich ook zo op voorstaan.
De eerste reactie was positief. Er was een momentum dat gebruikt moest worden.
Alles moest niet te lang duren. Enkele maanden. Drie of vier max. Vrij snel
werd duidelijk dat ze zich eigenlijk het incontournable van de winnaar
aanmaten. Ach ja, waarom niet de kiezer had volgens het verzamelde journaille
een duidelijk signaal gegeven. 17% van die Belgische kiezer dan toch. De grote
winnaar had de vrijheid zijn strategie te kiezen.
Maar ze
lieten het momentum schieten. De tijd liep en hun jour de gloire lag op 13 juni
en evolueerde niet mee. Het incontrounable van de winnaar werd de verkramptheid
van het stijve been. De vrijheid van strategiekeuze evolueerde langzaam naar
het lot van het zelfgekozen contra-construktivisme. De onweerlegbaarheid van de
winnaar werd een lange ode aan de onwil, onkunde en ongeschiktheid. Hun
vrijheid werd hun lot !
De anderen
gingen een eindje mee in de roes van de grote, maar vooral zelf uitgeroepen,
Vlaamse winnaar. In de hoop dat het aureool van de overwinning zou afstralen.
Maar de zelf gekozen resultaatloosheid en complete onwil tot samenwerken
evolueerde van een vrije keuze naar hun lot. Onomkombaar.Ze hebben voor onwil en onkunde gekozen en nu
zijn ze synoniem voor deze contra-productieve eigenschappen geworden. De
anderen lopen hen minder en minder na .zoeken een weg om het lot van die ene
fundamentalistische partij uit de weg te gaan.
En die NVA
voelt de greep verslappen. Ze glijden van de realiteit weg. Ondanks hun roepen
en tieren over randen van afgronden; ja zelfs over te pletter slaan, draait het
land gewoon door zonder hen. Het moet wel. Hun zelf gekozen buitenspel is
weinig behulpzaam om de realiteit te bekampen. De bakker heeft geen NVA nodig
om brood te bakken, de bedrijven geen NVA nodig om terug uit de crisis te
kruipen, het land geen NVA om het bankgeheim te wijzigen.
En ze zien
dat ! Met lede ogen en groeiende frustratie. Boycotten, in de wielen rijden waren
de typische reacties van mensen die beseffen dat hun zelfgekozen lot tot
isolement leidt. De anderen zijn niet meer enthousiast in hun afwijzing. Of in
hun omarming. Neen die anderen doen gewoon wat ze moeten doen. Het land goed draaiende
houden zonder NVA. Maar dat is hun eigen keuze. Ach het werd een ultimatum. Een
tijdsgrens voor een bepaald objectief of anders trekken de resultaatlozen er
vanonder. U noemt het zoals u wil, Jamboniaanse humor desnoods een sterk
signaal. Maar het blijft wel een simpel ultimatum. Ze worden zenuwachtig de
NVA-ongeschikten. Ze blijven achter met lege handen, koortsachtig op zoek naar
de dode mus om fier mee staan te pronken. Nu blijft het bij bot vangen. Een
eigen keuze en dat frustreert. Het moet langzaam (9 maand is echt wel langzaam)
maar zeker een nachtmerrie aan het worden zijn ooit voor die zelf gekozen
contra-productieve Vlaams extremisten gestemd te hebben. Mocht het echt te
zwaar worden zulke misstap .lig er niet te lang wakker van. Er zijn pilletjes
voor om dat trauma achter zich te laten
Martin du Gard's Afrikaans geheim ofte immanente gerechtigheid
Een dunnetje
dit keer. Na de moeilijke kost van Milosz. Op zoek naar een vlot lezertje op
niveau. Martin du Gard ? Een heel dunnetje, het werd Afrikaans Geheim. Roger
Martin du Gard ? Euh ? Is een literaire
grootheid. Een echte grootheid, zon zeldzame verteller waarvan elk continent
er maar een paar kan voortbrengen. Martin du Gard mag gerust naast William Faulkner,
Thomas Mann, Saramago of Gabriel Garcia Marquez worden geplaatst. Juist ja
Vargas Llosa is ook zon klepper.
Afrikaans
geheim dus, van Roger Martin du Gard. 40 paginas slechts. Gebracht als een
relaas dat een reiziger vertelde aan de schrijver. Ergens op een veerboot
tussen Afrika en Europa. Een incestueuze relatie tussen broer en zus. Er komt
een kind van. Gewild zelfs. Verwacht geen gemoraliseer tegen incest. Ook geen
goedkeurende linksigheid. Neen gewoon een relaas. Tenzij u in de zwakke
gezondheid van het kind een soort afwijzende immanente of wrekende
gerechtigheid ziet.
Dit alles verteld in een aantrekkelijke taal.
Elk woord nodigt uit voor het volgende. Een razende leesbeurt van enkele uren
en het is verorbert. En van genoten. Rake typeringen, levende personages. Echte
gewone mensen. Gewoon steengoed. Zeker een 9 op 10 waard !
Czeslaw
Milosz, nog nooit iets van gelezen. De prijs gekregen in 1980. Het werd Het
Dal van de Issa. Geboortegrond zal nog een hele tijd kunnen wachten. Want ik
ben niet zo laaiend enthousiast over het dal van de Issa.
Het verhaal
is redelijk eenvoudig. Een jongetje, Tomasz, groeit op, wachtend op zijn moeder die ooit
eens komen zal. Ergens in Polen, het plaatsje Ginie, zeer dicht bij de Litouwse
grens. Het verhaal wordt opgebouwd door het brengen van een aantal los van
elkaar staande gebeurtenissen die het reconstrueren van het verhaal van Tomasz
mogelijk maken. Prachtige beschrijvingen van het toenmalige plattelandsleven en
van de natuur. Ook wordt op een subtiele manier de achterdocht en wantrouwen
tussen verschillende bevolkingsgroepen (Polen Litouwers maar ook Joden) in
beeld gebracht. Nationalisme lijkt een vreselijk ding dat de geesten van mensen
zodanig vergiftigd rationeel denken niet meer mogelijk is. Tiens, waar maken we
dat nog mee. Nationalisme is zelfs zodanig slecht dat het zelfs aanzet tot
poging tot kindermoord. Mochten wij de pest van de NVA niet kennen het zou een
leerzaam boek zijn.
De karakters
zijn echter minder uitgewerkt. Behalve van Tomasz krijgt men van de andere
belangrijke personages geen diepgaand beeld. Dit wordt mede in de hand gewerkt
door de zeer vele nevenpersonages die opgevoerd worden, en de verschillende
namen die voor één personage worden gebruikt. Deze laatste opmerkingen maken
het boek eigenlijk niet gemakkelijk om volgen.
Wat mij
echter verschrikkelijk tegen de borst stootte in het dal van de Issa is de
verheerlijking van de jacht. De opgroeiende Tomasz vindt zichzelf een geboren
jager en wordt in deze debiele activiteit gesteund en gepromoot door een rokkenjagende
nietsnut. De beschrijvingen van het doden van zeldzame en minder zeldzame
dieren is degoutant. Het genot dat de personages in dit doden vinden is
pervers. Ook al heeft Tomasz op een bepaald moment enkele twijfels over dat
jagen, het ganse boek is een ode aan het zinloos doden van dieren. Gewoon uit
tijdverdrijf. Omdat men niets anders te doen blijkt te hebben. Weerzinwekkend.
Czeslaw Milosz
komt met zijn Dal van de Issa dus niet verder dan een 5 op tien.
Nationalisme
als vermenselijkte term voor basaal verdedigingsgedrag. Territorium. Gevechten.
Dierlijke driften die het laagje menselijkheid niet kan onderdrukken.
Ooit gekanaliseerd
om de schuimbekkende krijgers een alom aanwezige vijand te geven. Een vijand
die dient om de kleine mensen bang te houden en in hun angst te verenigen. De
angstigen scherp te houden, maar vooral af te leiden van de stam-interne
problemen.
Nu opgepikt
door populistische oplichters die de basale angsten electoraal uitbuiten. Ze
geven u een vijandspinata en beloven u gouden eieren en gratis mannah als u er
maar hard genoeg op mept. Ondertussen roepen de veelbelovers: Pas op of ze pakken uw job af, ze nemen ons
over, ze bezetten ons, ze nemen ons geld af.
En de
dierenverstanden in het mensdom laten zich opdraaien...schuimbekken zoals
verwacht naar de vijand. Ganse haatdraden tegen de allochtonen, sorry nu zijn
het de Walen.
Iemand die
vragen stelt...moet verdwijnen, liefst letterlijk volgens de achterban. En dikke
roerganger laat zich niet onbetuigd. Kritische kunstenaars worden net nog niet
entartet genoemd, maar wel verzuurd, kleinburgerlijk, zelfbevredigend......ach
ja want ze leiden de aandacht af van het verplichte vijandbashen en openen de
mogelijkheid tot kritische zelfbeschouwing.
Weverke, den
dikke roerganger heeft zich dus geuit als een gevaarlijk rancuneus kleutertje
dat critici tegemoet treedt met een "alles wat ge zegt zijt ge zelf"
strategie. Hiermee zichzelf op het juiste niveau tillend zal hij nog heel veel
op zijn tenen moeten staan om boven zijn naveltje uit te kunnen kijken. Ik zou
het niet erg vinden mocht die man zich niet de allures van de Onderkoning van
Vlaanderen aanmatigen. In zijn zielig natrappen naar zijn critici heeft Weverke
het grote gelijk van Tuymans bevestigd. Hij zelf, den Bart dus, is veel
gevaarlijker dan het Vlaams Blok ooit geweest is.
Het klonk mooi achteraan. Hypnose, gezinsmoord en een hoop verwijzingen naar Stieg Larsson. Nu moet het gezegd, ik ben geen liefhebber van het gerne maar Mannen die vrouwen haten van Larsson was best te pruimen. Tussen twee echte boeken door mag er zon doorstomer worden tussen genomen. Dus Hypnose gekocht.
Lars Kepler blijkt uit twee personen te bestaan. Een eerste aanwijzing ? Het beste van twee werelden ? Neen dus. Hypnose blijkt zowat het slechtste boek dat ik ooit in handen heb gehad. Ik heb het uitgelezen. Misschien heb ik wel sado-massochistische trekjes want het was niet te pruimen. Ongeloofwaardigheid is het belangrijkste kenmerk van dit onding. Het verhaal getuigt de eerste 150 paginas van een soort dwangmatige dadendrang. Elk hoofdstuk, en dat zijn er velen, moet er iets spectaculairs gebeuren. Zelfs met twee goede schrijvers zou dat snel uitgewerkt zijn. Met twee slechte schrijvers zoals Lars Keppler is dat na enkele hoofdstukken gewoonweg geforceerd en wordt uiteindelijk belachelijk.
Maar ze houden deze dadenplicht niet vol. In het midden verzevert het verhaaltje zich vast in oeverloos geëmmer over therapeutische details en andere oervervelende dingen. De geloofwaardigheid zakt rustig verder weg naar ongekende diepten. En het boek sleept zich naar het einde. Spanning ? Geeuw !
Ik ben dus zwaar ontgoocheld in dit boek. En het ergste is dat ik het nog gekocht heb ook. De waarde van het papier is sterk gedaald door er deze kompleet mislukte roman op te drukken. Lars Keppler krijgt dus een welverdiende 1 op tien. Een afrader; Laat liggen, loop er met een grote boog omheen.
Het socialisme is dood. De historische achterban heeft nu
geen boodschap meer aan het herverdelingsverhaaltje. Er is niets meer om te
herverdelen. Behalve misschien wat dagen te veel op het einde van de maand.
Deze mensen hebben hun handen vol met de eindjes te rekken. De socialisten
hebben hen laten vallen. Die hebben hun ziel verkocht aan de macht en het
grootkapitaal. De kopstukken zijn Wereldvreemde doctors, gepromoveerd aan elite-universiteiten,
Oververdienende professoren, stinkend rijke loftbewoners, dynastie burgemeester
of tennisende hooggeleerde tuttebelletjes in dure kleren. Mensen die zich de
luxe van het links zijn kunnen veroorloven. Rijke gewetensbezwaarden die
excuus-allochtonen pamperen vanuit een perverse electoraal geïnspireerde compensatiedrang.
Door zulke loft- of kaviaarsocialisten kan de sukkelaar-arbeider zich niet laten
vertegenwoordigen ! Met zulke figuren kan de 1200 euro per maand mens zich niet
meer vereenzelvigen. Ook hun politieke daden stoten de historische achterban
af. Fiscale amnestie ? Notionele intrestaftrek ? En maar vriendjes benoemen.
Het verhaal van den Brack is al degoutant genoeg, dat de gebombardeerde lege
doos van een Lieten daar nog een veel erger vervolg aan moet breien. En na
zoveel jaar socialisme mee aan de macht de laagste pensioenen en uitkeringen van
Europa ? Neen, Wie gelooft deze mensen nog ?
En hoe voelt het, meneer, in het wereldrecordland te leven
We zijn er !
Wereldrecord regeringsvorming gebroken. En we zullen het zo scherp stellen dat
alleen de allerlaatste Belgische regeringsformatie nog in de buurt zal komen.
Dus dank u politiekertjes dat u zo meegeholpen hebt ons land in de
belangstelling te brengen. Alle internationale pers van enige betekenis weet
ons nu te vinden. Wij hijsen ons naast die andere politieke grootheid Irak.
Voorwaar een eer. Waarvoor nog eens mijn dank, politiekertjes van mijn kloten.
Het failliet
van onze politici kan toch niet duidelijker aan de wereld worden verkondigd.
Geen enkele van die dames en heren derdeprovincialertjes kan nog uitstijgen
boven zijn bekrompen partijbelangen. De ene krijst in het belang van het land,
de andere beweert dan weer alleen aan een deelland te denken. Allemaal draaien
ze rond hun navel in een inwaarts spiraliserende baan die eindigt in het
onbenul van hun Grote Gelijk.
Is er dan
eentje niet meer verantwoordelijk voor deze belachelijke kladeradatch dan anderen
? Ja dus. En zonder twijfel. Den Dikke Roerganger. De profiteur van het Vlaams
parlement. De afwezigste mens ter wereld. Zijn dwangmatige waanidee alles te
moeten opsplitsen en kapot maken, maakt dat de buren van de andere kant van de
taalgrens hun nekhaar overeind komt als ze nog maar iemand aan den dikken zien
denken. De stijve poten strategie maakt het politieke leven in België
onmogelijk. De man van de vette vis die daar blijft staan met lege handen. Niet
eens een dode mus. Den Brack zal al meermaals gevloekt hebben dat zijn
nationalistische pensioenverzekering zo lang nodig heeft om te renderen met een
ministerstoel onder zijn gat. Neen ook dit wit konijn van Troye slaagt er niet
in de club van de bekrompen mensen te laten uitstijgen boven de kleinzielige
partijbelangskens. Trouwens dien Brack heeft eigenlijk politiek nog niets laten
zien. Ja, zeveren over een vestimentair detail van een nu reeds
ex-partijgenote. En neen Kim Geybels had niet eens gelogen. En zeggen dat hij
terecht gekomen is in de vereniging Nooit Genoeg. In 2007 zouden ze al blij
feest gevierd hebben met zoveel toegevingen van de Franstaligen. Nu is het nooit
genoeg.
Maar voor
mijn part mag den dikken zijn poten stijf blijven houden. België draait. Kijk
maar rondom u. Alles loopt. Niets blokkeert. België heeft net nog felicitaties
gehad voor het EU voorzitterschap. Onze werkgelegenheid herstelt beter van de
crisis dan die van de buurlanden. Ons budgetsituatie is ook al beter dan rondom
ons.Het enige dat de zeverende
weverkever bereikt is dat de nieuw vlaams vernauwden uit de federale regering
worden gehouden. Goed zo ! Houden die situatie. Dat nulresultaat is
bemoedigend. Ook voor zijn fans. Vlaanderen moet zowat de enige regio zijn waar
menselijke varianten leven die actief kiezen voor politici die veel beloven en
niets doen, en achteraf nog blij zijn ook dat er niets is gebeurd ! Zoveel domheid .
Als Leterme
er nu nog in slaagt de EU tevreden te stellen met het budget voor 2011 is het
algemene failliet van die Vlaams nationalistische visie helemaal bewezen. Hun
geloofwaardigheid hebben die Vlaams extremisten al verloren. Wij kunnen met gerust
gemoed de verkiezingen tegemoet zien. Het enige dat mij wat doet vrezen is de
onverbeterlijke domheid van een veel te groot deel van de Vlaamse inwoners. Een
regio met 1/3 dommekloten maakt het moeilijk om zonder blozen van onder de
kerktoren of uit de parochiezaal te komen zonder blozen. En hoe voelt het
meneer in het wereldrecordland te leven ?
Ik ben een
beetje verbaasd dat BDW vandaag geen nieuwe draad waard was. Nochtans is het
voor hem en zijn partij een belangrijke dag. Namelijk op 16 februari 2011 heeft
NVA haar laatste restje moreel gezag kwijtgespeeld. Hoe zult u zich afvragen ?
Wel laat mij
beginnen met dhr Bourgeois en dhr Muyters in herinnering te brengen. De mannen
van de Vlaamse regering die een tweede mandaat er boven op moesten hebben.
Hoeveel keer is dhr Bourgeois al in de Kamer geweest om er debatten bij te
wonen. En dhr Muyters in de Senaat ? Het loon verbonden aan die functies
strijken ze natuurlijk zonder verpinken op. Of wat dacht u ? Een
overheidsuitkering zonder al te veel in de plaats te geven ? U zou zot zijn om
te weigeren.
Ik zou ook
graag dhr Bracke nog even onder de aandacht brengen. Het witte konijn van
Troye. De omroepsocialist die pensioennationalist werd. Wij mochten lezen dat
deze goede man rustig op de loonlijst van de VRT blijft staan ? Een mooi
vangnet voor mocht de nationalistische pensioenbelegging toch niet renderen met
een ministerstoeltje.
Om zo aan te
komen bij vandaag. Dhr De Wever stuurt zijn kat naar het Vlaams parlement. 0
(nul) keer opgedaagt in een commissie. Alsof die man het Vlaams parlement
misprijst ? Hij strijkt natuurlijk ook het loon op van een Vlaams
volksvertegenwoordiger. En geeft niets terug !
Mocht ik
namen hebben weggelaten u had allicht gedacht dat het over Franstalige
socialistische profiterende Walen ging ! Want dat verwijt die NVA aan de
Franstalige Belgen. Namelijk hangmatprofitariaat en valnetverslaving. Na
vandaag mag niemand meer twijfelen dat de NVA elk moreel gezag kwijt is om
zulke beschuldigingen te uiten. De top van de partij van de noeste hardwerkende
Vlaming die kritisch moet zijn dat zijn geld niet naar hangmatprofitariaat of
valnetverlsaafde wordt versast, die partijtop dus zijn voorbeelden uit de
leerboeken over hangmatprofiteren en valnetmisbruik. Het moet nu zelfs voor de
meest kwaadwillige Vlaming duidelijk zijn dat die NVA partij alleen vanuit hun
eigen zwartheid de anderen beschuldigt een beetje grijs te zijn !
We leven in interessante tijden. Of toch de mensen uit de zuidelijke landen rond de Middellandse Zee. Revolutie maken ze daar. Dictator Ben Ali van Tunesië is de laan uitgestuurd. Stapte vrij snel op. Onder druk van massale mannenbetogingen. Woest kijkende baardmannen die niets beter te doen hadden terwijl hun vrouwen toch maar probeerden het gezin draaiende te houden. Of nu in Egypte. Alweer een mannenrevolutie. Zijn daar wel vrouwen vraag ik mij af als ij de beelden bekijk. Maar dat doet er eigenlijk niets toe.
Schuimbekkende mannen, dagenlang de leegganger uithangend op een plein. Eventjes de meest fanatieke verwilderde blik in de ogen als de camera langskomt. En cameras zijn ze genoeg. Elke macho journalist zoekt zijn minuten van glorie in Caïro op het Tahrirplein. Pathetisch supporterend voor iets dat moet gebeuren. Subjectief de kant kiezend van de razende mannentroep. Hun tweede kans om de Franse revolutie eens mee te maken. Maar wie de Franse Revolutie kent, die weet ook dat er na de korte periode van euforie over het verjagen van de koning niets veranderde voor het gewone volk. Nog geen volle 2 jaar later bleek de miserie even uitzichtloos als voor die befaamde revolutie en is het volk tegen die Franse revolutie in opstand gekomen. Het terechtstellen van Lodewijk en zijn Marie-Antoinette had geen brood op de planken gebracht. Net als in de Iraanse revolutie hebben de radicalen (de Montagnards) het in Frankrijk overgenomen. Gematigden en andersdenkenden werden op de guillotine gebracht. En uiteindelijk waren het de adel en de overlevenden bourgeoisie die er rijker uitgekomen zijn. Het gewone volk heeft nog 150 jaar moeten wachten tot de economische boom hun situatie verbeterde. Al die revoluties (kijk bvb ook naar de Russische) veranderen eigenlijk niets aan de belabberde situatie van de kleine mensen. It's economy, stupid ! die alleen iets kan veranderen. De socio-economische draagkracht van het land verhogen. Van al de rest kan men morgen niet eten !
Ik snap de sympathie niet voor de woeste schoenenzwaaiende mannelijke Egyptenaren die hun tijd aan het verdoen zijn op dat plein in Cairo. Waarschijnlijk zijn die schoenen hun schrale bezit, en kunnen hun onderdrukte vrouwen weer 14 dagen gaan werken als ze ze kwijtspelen. De mannen zouden beter al die moeite kanaliseren in het op gang brengen van de economie. Want dat is de enige basis waarop een verbetering van het lot van het volk duurzaam kan groeien. Dat ondertussen de parasiterende Moebarakken verdwijnen kan ook de politieke vrijheden helpen uitbouwen. Maar ik denk dat China het perfecte voorbeeld is dat vooral economie en de groei ervan mensen gelukkiger maakt. Niet dat schaamlapje van vrije meningsuiting of om de zoveel jaar een andere politieke profiteur te verkiezen.
Groot spel in de zichzelf tot kwaliteit verheven krant. De Crem zou aan networking gedaan hebben om meer geld voor zijn dienst of departement binnen te halen. Wie uit een normale industriële omgeving komt zou al staan applaudisseren voor zoveel goed management. Job@t staat wekelijk vol met lofbetuigingen op grote industriëlen die hun wijd vertakte lijst aan vrienden en kennissen gebruiken om vooruit te komen. Mensen die dat kunnen worden als voorbeeld uitgebreid in de bloemetjes geplaatst.
Nu doet De Crem dat voor Belgische defensie, en lap de zelf gekroonde kwaliteitsgazet wil er een schandaal van maken ? De managementskatern van de weekendkrant staat waarschijnlijk bol van het aanprijzen van networking, maar de minder intellectuele katern van die krant wil het goede managen van een dienst onderdompelen in schandalitis omfloerst met een geurtje van kraaiachtige klipspanerij. En dat lang en breeduit op de eerste pagina van de gedrukte krant ! Wij hebben eindelijk een minister van defensie die wil gaan voor zijn departement. Goed zo Pieter ! Mochten alle ministers een dergelijke blijk van good management geven ik zou mij heel wat geruster voelen over mijn pensioen.
Een nonbericht over een nonfeit. Bekomen door de sneppige roddelende raaf uit te hangen en te neuzen in dingen waar ze geen zaken mee hebben.Nonjournalistiek om uit te knippen en boven het bed van elke leerling gazettenschrijvelaar te verplichten.
Sommigen
vragen zich af of het dom was op de NVA te stemmen. Ik kan daar in hun plaats
moeilijk op antwoorden. Hun perceptie van de waarheid is geheel anders dan de
mijne. Zeker in een politiek emotionele periode waar de gesubsidieerde kiesclubjes
heftig bezig zijn de burger te overtuigen van hun eigen grote Waarheid.
Voor mij lag
het scenario zoals wij nu zien reeds vast voor 13 juni 2010. Leterme had
gefaald. Mede omdat hij in de aanloop van de verkiezingen van 2007 zo nodig de Vlaams
nationalistische extremen moest gaan opzoeken. Wie dan de reactie van de
Franstaligen heeft gezien, wist dat ze met de echt extreme Vlaams nationalisten
van de NVA zeker geen overeenkomst gingen sluiten. Alleen al het feit dat BDW
ademde stootte tegen de borst van onze overkanters. Is dat Franstalige onwil ?
Of eerder Vlaamse scherpslijperij ? Zoals altijd een beetje van beiden vermoed
ik.
Bovendien
bleek reeds voor 13 juni 2010 het programma van de NVA wel gefundeerd te zijn
in een redelijke analyse van de Belgische situatie. Maar daaruit geen
praktische en haalbare oplossingen aan te reiken. Zoiets als Das Kapital van
Marx, theoretisch misschien wel in orde maar in de praktijk niet haalbaar. In
de aanloop vaan 13 juni heeft BDW meermaals blijk gegeven dat hij nooit langer
dan enkele seconden had nagedacht over de implementatie van zijn programma.
Verder dan het simplisme het been stijf houden kwam de strategie voor na 13 juni niet ! Dus
iedereen met een beetje Belgisch politieke mensenkennis wist dat men demandeurs
de rien op het gebied van staatshervorming zeker geen systemische revolutie
zou doen slikken door koppig het been stijf te houden. Als dan in december 2010
nog professoren moesten aanrukken om de gevolgen van de NVA veranderingsdrang
te berekenen, werd het ultieme bewijs geleverd van de ondoordachtheid van dat
programma. Te laat veel te laat.
Was het dus
dom om op de NVA te stemmen Ik zou volmondig ja zeggen. Het nulresultaat van
de verkiezingsuitslag was in de sterren geschreven. Dat zo'n uitslag
uiteindelijk zou resulteren in het verder polariseren van de standpunten ook.
Het enige dat ik niet had voorzien was dat de ongeschikte dwergkiekens zeven en
een halve maand naar de kloten gingen helpen. Ik had gehoopt dat ze het fatsoen
zouden gehad hebben hun steriele show op te geven na een redelijke periode. Begin
september bijvoorbeeld. Nu hebben de Belgische politici zichzelfs de schaamte
voorbij te kakken gezet.
35000
mensen. In Brussel en met een boodschap. De heren overwinnaars van 13 juni van
het verre vorig jaar hebben genoeg gezeverd. Ze moeten eens een ei leggen. Of
we van dat laatste veel moeten verwachten, vrees ik een beetje want van
politieke dwergkiekens verwacht ik geen grote eieren.
En de
recuperatie kan beginnen. Of misschien niet. 7000 Vlamingen zouden er geweest
zijn. Niet echt iets om van onder de indruk te raken. En 12000 Walen. Tel bij
die laatste de 15000 Brusselaars op en ja hoor, de Vlaams nationalisten vinden
het een Franstalige betoging. Laat dan nog net Miquet zich een beetje positief
uitlaten over die betoging en het is al een Milquet-mars geworden met een
duidelijke anti-Vlaamse politieke agenda. Vlaams nationalisten hebben niet veel
nodig om overal samenzweerderige vijanden te ontdekken.
Nu zijn die
35000 mensen in absolute cijfers inderdaad niet indrukwekkend. Anderzijds moet
u het maar doen zoveel mensen op een zondag in een betoging krijgen. Laat het
politieke gewicht van deze optocht inderdaad zeer gering zijn. Ik krijg toch de
indruk dat 23 januari 2011 een grotere symboolwaarde zou kunnen krijgen dan
eerst ingeschat. Ik ben ervan overtuigd dat heel veel mensen de zeven maanden
resultaatloos gezever van de winnaars van 13 juni wel ruimschoots te veel van
het goede vinden.
In dat opzicht zou
het arrogant negeren van dat klein signaaltje toch wel eens een grotere impact
kunnen hebben dan oorspronkelijk ingeschat.
Bracke, jarenlang omroepsocialist omdat dat hem toen goed uitkwam. Nu pensioennationalist, omdat het hem ook weer goed leek uit te komen. Alleen duurt het nogal lang voordat zijn pensioenbelegging begint te renderen en een ministerstoel onder zijn gat geschoven kan worden ! Opportunistische kazakkendraaier !
Ik zou kunnen beginnen met de nieuwe Knack van deze week te loven en te prijzen voor de fenomenaal sterke Gal cartoon . Na zeven minuten Knack zo'n rake typering van één van de grootste rampen uit de Belgische en Vlaamse politiek, voorwaar u moet het maar doen. Ik ben meer dan aangenaam verrast door zoveel gelijk krijgen.
Maar neen dus, dat ga ik niet doen. Want de eerste zes-en-een-halve minuut heb ik mij alweer maar steendood geërgerd aan de vooringenomen doch kompleet misplaatste anti-België obsessie van ene Rik van Cauwelaert. Mag deze man naar achteraan de Knack verwezen worden, dan hoef ik mij aan zijn voorspelbare doch kompleet verkeerde vooringenomenheid niet meer als eerste te ergeren als ik de nieuwe Knack vastneem. Ruilen van plaats met Koen Meulenaere zou Knack echt wel ten goede komen.
Deze week fulmineert dhr Van Cauwelaert tegen de notionele intrestaftrek. Geheel terecht, maar dat er daarvoor een verwijzing naar Vandermaelen moet gemaakt worden gaat mijn bevattingsvermogen te boven. Die man waar een kleine naamsverandering (M=Kw) veel beter zou aansluiten bij zijn maatschappelijke relevantie. Maar swoit...dat is subjectief. Op het einde van zijn wekelijkse jeremiade (kan die man eigenlijk wel iets positiefs schrijven ?) begint Van Cauwelaert blind te slaan naar de gebruikers van die notionele intrestaftrek en naar de Belgische struktuur en politiek.
Is dhr Van Cauwelaert dan echt vergeten welke onbenullen aan de basis lagen van deze notionele monsterwet ? Is dhr Van Cauwelaert reeds zijn eigen juichsessies vergeten bij het aantreden van paars ? Trouwens is die Vandermaelen vergeten dat zijn sossenbende ook dat notionele onding heeft goedgekeurd ? De paarse lijken blijven uit de kast vallen ...en de pers schiet op de lijken ! Of toch dat deel van de pers dat denkt commentaren te moeten schrijven bij de maatschappelijke belevenissen ! Neen, het pleidooi zou moeten zijn dat die rampzalige Verhofstadt en zijn al even rampzalig accolietje Vandelanotte, trouwens twee Vlamingen, voor de rechtbank zouden moeten gebracht worden ter verantwoording van het ten gronde richten van een land !
Kwezels en pilarenbijters...Sie haben es nicht gewusst
Houtard.
François. Enkele weken geleden stond in de krant dat de man de actie om hem een
nobelprijs toe te kennen wilde stopzetten. Willem putte zich uit in
lofbetuigingen voor zoveel onbaatzuchtigheid. Iedereen trouwens. Ook al werkte
Houtard in een richting die Willem niet echt lust, men moest het maar doen. En
dan vrijwillig afzien van de hoogste eer die een mens kan bekomen (ook al is
die na nominaties van Al Gore en in mindere mate Obama zeer veel van zijn
geloofwaardigheid verloren) De man werd in de hemel geprezen voor hij dood was.
Vandaag valt
hij neefjesseks. De verdomde nicht ! Zo ziet u maar, de paus der
andersglobalisten, linkse linkerd. Past natuurlijk in de hypocresie die
rondhangt in katholieke kringen. Combineer dat met hypocrisie inherente progressieviteit en
het ergste liet zich voorspellen ? Overdrijft u nu niet Willem ? Als u die man
zijn foto goed bekijkt ziet u dan niet .Willem stop, die man heeft toch veel
goed gedaan ? Oh ja wat ? De onderontwikkelde landen waar ze elkaar liever de
keel oversnijden opjutten om de schuld op het Westen te steken ? Om geld te
vragen aan dat Westen op basis van een aangepraat schuldgevoel !
Neen Willem
is zwaar ontgoocheld. Ik heb altijd het individuele van de kinderverkrachting
door priester benadrukt .nu begin ik te twijfelen. Werd men geen katholiek
functiedrager omdat men kindjes wou verkrachten ? Ach ik weet het niet meer.
Vele priesters hebben schitterend en onbaatzuchtig werk geleverd. Houtard zeker
ook .net daarom. Twijfel. Ik begrijp echt niet meer dat er nog vijf man en een
paardekop in de mis zit op zondag (of zaterdag). In mijn colère zou ik ze
medeplichtig maken aan de ganse kinderschennis .VB kiezers waren toch ook deels
verantwoordelijk voor het uit hun partij voortvloeiende racisme .awel, al die
kwezels, pilarenbijters en andere kerkreligoten delen de verantwoordelijkheid
voor de seksschandalen !
t Is waar.
Ik ben er gisteren een beetje gemakkelijk aan voorbijgegaan maar het was de
verjaardag van Bart De Wever. Ik wens de nieuwe Vlaamse Messias natuurlijk een
goede gezondheid toe en veel succes. Maar vooral ook een nieuwe achterban. Een
minder fundamentalistisch fanatieke. Daarom wens ik voor de verjaardag van
Bart, iedere van zijn volgelingen het boek het feest van de bok van Mario
Vargas Llosa toe. Hierin kunnen ze iets leren over de mechanismen van het
infantiele verafgoden van grote leiders en over het nut van kinderachtig
gatlikken. Misschien dat een groot deel van de BDW gelovigen zich na lectuur
van dit boek normaal gaan gedragen. Zodat Bartje eens rustig constructief kan
zijn zonder zich over de volgende verkiezingsuitslag zorgen te hoeven maken.
We zouden
Bart misschien ook een goochelboek kado kunnen doen. Zo kan hij leren niets
om te zetten in borrelnootjes. En zulk borrelnootje dan in een vette vis. Toe
hier toe lijkt hij wel de omgekeerde truck goed onder de knie te hebben, maar
als hij zijn 40ste jaar niet met lege handen wil doorbrengen zal hij
toch de constructieve richting ook moeten beheersen.
Misschien is
een visnet met kleinere mazen ook wel een geschikt kado-idee. Want nu kan hij
alleen bot vangen. Misschien is de verjaardag ook een geschikte aanleiding om
een beetje goede raad te geven ? Met een stijf been is het zeer moeilijk
succesvol vissen vangen. Ook vette. Zon stijf been hangt gewoon in de weg en
belemmert de beweeglijkheid. Het is goed om weten dat dieren met stijve poten
gewoon sterven. Maar mensen zijn geen dieren dus sommige geven nog applaus aan
mannen met een stijf been. Maar ach laat mij stoppen met zagen, ik wens dhr De
Wever vooral veel kadootjes toe die camoufleren dat hij na zes maand nog steeds
met lege handen staat.
Misschien
zou een vermelding in het Guinness book of records ook wel een mooi
verjaardagsgeschenk zijn. In de rubriek loze verkiezingsbeloften. De
concurrentie is daar groot met Obama en Y. Leterme maar Bartje maakt zeker een
serieuze kans op de vermelding. Misschien is een toilet voor BDW zijn
verjaardag ook mooi meegenomen, dan hoeft hij niet meer aan nestbevuiling te
doen als hij eventjes in de Duitse pers aan bod mag komen.
De laatste schoolweek
van het jaar. Het is beginnen sneeuwen. Zo rond half drie. Kleine vlokjes
werden groter en vele kleine vlokjes maken een dik tapijt. Ach, laat ze doen, Moppie
had de ronde beëindigd in de vroege namiddag en we zaten gezellig binnen. Een
kopje koffie en de cyclocross in Kalmthout. Ik had al een mooie
ochtendwandeling gemaakt dus de wereld mocht even stilvallen onder een mooi wit
pak.
Of neen,
toch niet. De dochter moest nog naar het kot in Gent. Met winterbanden zou dat
wel lukken zeker. En een beetje voorzichtig zijn. Uit de gemeente raken was een
nachtmerrie. Mensen die bij de eerste sneeuwvlok al de snelheid naar beneden 5
km/uur laten zakken, staan nu ongeveer stil. Ze willen het bewijs leveren dat
mobiliteit ook traag kan. Maar binnenkort zijn we op de snelweg daar zal het
wel beter zijn.
De oprit
liet al het ergste vermoeden. Hopen sneeuw en extreem glad. Maar daar beneden
zal het beter zijn nog eventjes. Maar de snelheid op de snelweg sloeg alle hoop
weg. 25-30 per uur. Baggeren door tot pulp gereden sneeuw. In de verte
zwaailichten strooiwagens bleek. Drie in getal uitgerust met een sneeuwruimer.
Ze deden niets. Niet strooien en niet ruimen. Het verkeer ophoudend door de
twee rechter rijstroken te blokkeren. Erachter zenuwachtige vrachtwagens die
sneller wilden. Via de linker rijstrook. Met daartussen personenwagens die nog
voorzichtiger waren. Een gevaarlijke mix. Enkele kilometers dus en er was een
accident. Wij waren achter de nutteloze strooiwagen. Ik kon voorbij. Skiënd op
de linker rijstrook. EEEEEEEH wat doet die zot ? De achterste strooiwagen komt
vrijwillig naar ons toe. Dichter, hij dringt ons in de grote sneeuwhopen die
links op de linker rijstrook liggen. Nog dichter ik moet iets doen. Moppie
noteert de nummerplaat en belt de politie gas wordt doorslippen en gevaar remmen
ook .HELP ! Die sullen moeten het verkeer toch veiliger maken ?
Eens voorbij
deze vrijwillige gevaarszones, georganiseerd door onze overheid was het rustig
rijden. 40-45 km per uur. Meer niet. Maar weinig verkeer. Kijk kijk roept
Moppie de wagen ver voor ons doet een pirouette. Een juffrouwke, niet gewond en
geen schade. Ze moest gewoon wat bijkomen van de schrik. Geluk gehad in het
mooie landschap.
Gent was feeëriek.
En traag maar glad. De pitstop kort. De stofzuiger mocht terug mee naar huis.
De calvarietocht begon. Leuk is anders. Gas geven is slippen, zelfs met
winterbanden. Remmen is ook slippen. Stilstaan lijkt een goed compromis. Alles
is ijs geworden. Min twee zegt de buitentermometer. Kinpperende gevaarlichten.
File. Vooraan takelen ze een monovolume gezinswagen uit de diepe berm. Een leuk
dagje naar de familie ? Weer knipperlichten en blauwe zwaailichten. Eentje
staat boven op de vangrails van de middenberm. Het begint tegen te steken. Het
avondnieuws van 22 uur meldt dat secundaire wegen er gevaarlijk bij liggen. De
secundaire E17 ook. Schandalig dat zoiets in Vlaanderen wordt toegelaten. Een
verplichte individuele responasabilisering en iedereen winterbanden verplichten
zou al veel helpen. En Vlaanderen is toch voor responsabilisering ? Of is het
nu ook weer de schuld van de Franstalige Belgicisten die eerst en alleen de
wegen in Franstalig België berijdbaar maken ?
Het is raar dat
er nu wel een kleine beweging zit in de onderhandelingen. Dat dit toevallig
samenvalt met 'het interview aller interviewen' komt mij heel raar over. Zou
het zeer ver van de waarheid liggen als ik veronderstel dat de NVA bijvoorbeeld
een interne poll heeft laten uitvoeren. En dat die (heel ?) wat minder uitvalt
dan verwacht ? Dus om de achterban en de rest van het electoraat eventjes terug
bij de zaak te halen mocht er eens ferm met de tongspier gerold. Maar
anderzijds mocht er eindelijk een plooi in het been komen. De kramp een beetje
lossen. Een moeilijke spreidstand om de electorale prestaties op peil te
houden. De 'echte Vlamingen' een rad voor de ogen draaien door wat 'stoere'
uitspraken te doen. En de normale mensen die de NVA kozen om een oplossing uit
te werken toch ook iets geven. Eens zien hoelang zulke spreidstand uit te
houden valt....
Aan allen die Opel Antwerpen laten sluiten hebben, proficiat. Aan allen die Opel Antwerpen gingen redden ook proficiat. Alweer een zwarte bladzijde in de Vlaamse industriële geschiedenis.
Tentsletje...in verkleinvorm ! Het woord van het jaar. Ik ben blij met het woord van het jaar. Ook al bekt het synoniem 'festivalmatras' ook wel goed. Het woord van het jaar geeft een heel goede sfeerschepping omtrent festivals. Wij hebben nu ook een officieel woord voor van zulke decacentie-hoogmissen terugkerende dochters. Dat dit woord tot jaarwoord wordt verkozen in Vlaanderen zegt heel veel over de omvang van het 'festival neuken'. En heel veel over de inrichtende instituten die het woord van het jaar moeten kiezen. En nu vandaag nog eens om de 5 minuten 'tentsletje' scanderen en ze hebben weer laten zien hoe progressief ze zijn.