het ziet er naar uit dat de zon ons in het weekend nog zal verwennen. ik wens iedereen dus een mooi weekend. tis zondag trein-, tram- , en bus-dag. het is ook "dag van de landbouw" . dus reden genoeg om er eens op uit te trekken en eens op bezoek te gaan op één of ander landbouwbedrijf in de buurt. tis leuk en in sommige boerderijen kan je ook lekkere verse zuivelprodukten kopen. groetjes en tot volgende week! dino
het is verkeerd criminelen te vergelijken met beesten. beesten zijn véél beter. "een beest van een mens" , zeggen ze over iemand die een ander mens wreedaardig vermoordt. maar dat klopt niet : dieren doden geen soortgenoten dat doet alleen de mens nochtans zijn de meeste zoogdieren beter uitgerust om elkaar te bekampen maar in een gevecht stoppen ze als de soortgenoot zich overgeeft dieren hebben "remreflexen", mensen niet..... (jef vermassen)
de laatste dagen volgde ik in de krant het proces waarbij een stiefmoeder en haar zoon terechtstaan op de moord van een jong, mooi, levenslustig meisje, voor wie het leven pas begon... en zo zijn er nog veel gevallen, waarbij wij ons afvragen : hoe is zoiets mogelijk???? een antwoord is moeilijk te vinden. de daders weten het misschien zelf soms niet. maar het veroorzaakt héél véél leed, en voor de mensen die achterblijven, blijft een grote , niet op te vullen leegte. hun leven is nooit meer hetzelfde.
vandaag sta ik speciaal stil bij die mensen, die moeten leven met een leegte, die moeten leven zonder hun geliefde vrouw, man, dochter, zoon..... vermoord, of omgekomen in een ongeval.... het leven zou zoveel mooier kunnen zijn, als al die criminaliteit niet zou bestaan, maar dit is natuurlijk een utopie. maar volgens mij begint alles met verdraagzaamheid. we maken soms ruzie om futiliteiten, bekijken mensen omdat ze anders zijn... is het niet aangenamer elkaar te helpen, blank of zwart, rijk of arm ?
zoals ik alle weken geleden vertelde gaat momenteel, nog tot 1 oktober een tentoonstelling door in het klooster vanruiselede over de werken van willem vermandere. zaterdag om 15.30u werd deze tentoonstelling tergelegenheid van "Illud Mane" plechtig geopend. talrijke genodigden waren aanwezig, en we konden allemaal genieten van de prachtige werken van willem vermandere.
in 1940 werd hij geboren in het west-vlaamse Lauwe. als kind was hij lid van de dorpsharmonie. hij studeerde latijn-grieks. aan de universiteit studeerde hij godsdienstwetenschappen en gaf na zijn studies drie jaar les in Nieuwpoort. wij kennen hem als zanger en schrijver. al wat willem niet in zijn muziek en gedichten vind, kan hij kwijt in zijn beeldhouwwerken en schilderijen, van kleine tekeningen tot grote beelden en wonderbaarlijke schilderijen. op alle manieren doet vermandere zijn ding. in 1960 maakte hij zijn eerste beelden in hout, vanaf 1995 maakt hij steeds meer beelden in smeedijzer. ook maakt de kunstenaar in willem tekeningen, houtsneden en lino's, het schilderwerk doet hij met acryl en olieverf. dit en nog meer over hem kan je nog vinden op zijn website : www.willemvermandere.be
ik hoef niet te vertellen dat de werken echt prachtig zijn! willem zelf gaf een korte toelichting over zijn werk, en speelde ook nog wat klarinet.
door het mooie weer, kon de receptie in de tuin doorgaan. ik was héél blij zuster cécil en zuster noëlla weer te zien. ze vertelden me dat er weeral wat dekentjes klaarliggen, en ze de laatste dinsdag van september opnieuw samenkomen met de missiekring.
ik hoop dat nog héél véél mensen de tentoonstelling zullen bezoeken , en het is ook dank zij de zusters dat deze kan doorgaan in zo'n mooie passende omgeving. zij hebben echt een hart van goud, deze zusters, dat kan ik wel zeggen.
vandaag was ik niet alleen gelukkig omdat de zon scheen, maar ook omdat ik samen met annie een bezoek mocht brengen aan de lagere school van drongen. juffrouw chris had me uitgenodigd om aan de kinderen van het vijfde en zesde leerjaar te komen vertellen hoe ik aan de actie begonnen ben, en waar die dekentjes naartoe gingen. alle kinderen luisterden aandachtig en waren vol bewondering toen ik enkele dekens en truitjes toonde. ze gaven die aan elkaar door, en voelden meteen hoeveel warmte zo'n dekentje geeft. toen de juf vroeg of ze wilden meewerken, en of er mama's of oma's waren die misschien zouden kunnen helpen om de lapjes aan elkaar te naaien, waren ze heel enthousiast. ik kan me voorstellen dat ze deze avond aan hun ouders en grootouders zullen vertellen waarover we het hadden, en ook hulp zullen vragen. en weer kwam hetzelfde naar voor : ONZE KINDEREN HEBBEN EEN GROOT HART VOOR DE MINDERBEDEELDEN ! dat staat als een paal boven water, in elke school waar ik reeds kwam hoor ik hetzelfde : nog nooit waren de kinderen zo enthousiast om aan iets mee te werken. het kost geen geld, de restjes wol worden opgewerkt, het resultaat mag gezien worden ! annie en ik waren zo blij met ons bezoek, en hopen later misschien nog eens te kunnen terugkomen . ik dank hierbij juffrouw chris en haar collega voor de hartelijke ontvangst, de kinderen voor hun grote luisterbereidheid en hun enthousiasme. dan wil ik nog iets zeggen over iets waar ik echt naar opkeek : één meisje in de klas van juf chris bleek niet te kunnen horen. via een soort zendertje en een hoorapparaatje kon het meisje toch alles volgen. dit vond ik nu echt fantastisch : vroeger zou dit kind naar een speciale school gegaan zijn......nu, kan dit meisje naar een gewone school ! als dat niet prachtig is...
een boer besluit te gaan zwemmen in een meertje op zijn land. hij neemt een emmer mee, zodat hij op de terugweg wat fruit kan plukken. als hij het meertje nadert, hoort hij gegiechel. als hij dichterbij komt ziet hij dat enkele jonge vrouwen naakt aan het zwemmen zijn. de vrouwen krijgen hem in het oog en roepen verontwaardigd :"wij komen er pas uit als jij weg bent." "niks aan de hand hoor,"zegt hij" ik ben geen gluurder, ik ben zo weer weg. hij houdt de emmer omhoog en voegt er aan toe : "ik kwam alleen even de krokodil voederen."
kleit is een kleine deelgemeente van maldegem. voor velen tot nu toe waarschijnlijk onbekend, maar over twee weken in het nieuws gekomen. spijtiggenoeg was er alleen waterellende en miserie te zien. een deel van kleit was namelijk ondergelopen door de overvloedige regen. mensen stonden tot hun middel in het water. het was echt verschrikkelijk! wielertoeristen kennen kleit misschien als ze eens over "de kampel" gereden zijn. in elk geval, in kleit zitten mensen met een goed hart! vorige week belde rosette van watervliet me dat ze een gesprek had met een zekere mariette van kleit, die ook wel geïnteresseerd was in de lapjes. ze gaf me het telefoonnummer en vroeg mariette eens op te bellen. deze morgen ben ik deze vrouw dan gaan bezoeken. haar vriendin was er ook. ze moesten echt kijken naar de dekens en truitjes die ik meegenomen had om eens te tonen wat het resultaat was van al dat breiwerk. volgende week beginnen de bijeenkomsten van de hobbyclub weer en dan gaan ze de andere leden voorstellen om ook wat dekens te maken. stillaan komt alles weer op gang. een paar mensen belden reeds dat ze weer al wat lapjes liggen hebben . vrijdag ben ik uitgenodigd in drongen om in de lagere school even te komen vertellen over de dekens. annie vergezelt me. ze woont in drongen en kent daar heel goed de weg. ik zie er al naar uit!
ik had de kleinkinderen beloofd dat ze elk om beurt een dagje bij mij mochten komen en we dan samen iets gingen doen. dinsdag was het de beurt aan fien. het was een regenachtige dag dus kon ik niet ergens naar een speelplein, maar we namen genoegen met mc donalds : een lekker ijsje en spelen in het ballenbad, vond ze ook fijn. we gingen ook langs bij mijn jongste dochter, maar eigenlijk had ze méér aandacht voor de honden. daarna heb ik haar getrakteerd op een nieuwe outfit, en dat vond ze de max ! ze zag er ook beeldig uit met haar nieuwe rok, vest, en bijpassende muts en sjaal. gisteren was het dan de beurt aan tom, die was zo gelukkig als wat. een dag met zijn mémé, daar kijkt hij echt naar uit. en je kan hem met niet meer plezieren dan ergens te gaan waar ze dieren hebben. de liefde voor de dieren gaat bij hem voor alles. ook hij kreeg een nieuwe tenue. hij moest op tijd weer naar huis want vandaag begon de school, en moest hij uitgeslapen zijn. en vandaag was het dan de grote dag, vooral voor fien die naar het eerste leerjaar gaat. zopas ben ik hun boeken gaan halen, om te kaften. iets wat ik altijd héél graag doe, en ik ben zo blij dat ik dat elk jaar nog eens kan doen voor mijn kleinkinderen. ik denk dat waarschijnlijk véél grootouders dit zullen doen dit weekend, of ben ik verkeerd??? ik wens iedereen een fijn weekend, en dat het zonnetje zich nu maar weer laat zien.....
vandaag werd mijn liefste papa 78 jaar ! deze namiddag was ik even bij hem om hem proficiat te wensen. 't was zo gezellig even alleen met ons tweetjes. in de frigo stond een taart met crème au beurre. iets waar we allebei van houden. "zet je maar op je gemak" zei hij, "en eet een lekker stuk taart"; hij genoot er zichtbaar van. en ik ook natuurlijk. tis wel slecht voor de lijn, maar ja, op zo'n dag mag je toch niet weigeren, als ze je dat presenteren. ik hoop dat hij nog vele jaren gezond mag blijven !
hoe oud je ook word, elke dag leer je nog bij... men heeft me al dikwijls verweten dat ik veel te goed ben voor anderen en er dikwijls bitterweinig voor terugkrijg. ondanks dat ik straks 53 wordt ben ik ,ondanks alle ontgoochelingen ten spijt, dezelfde gebleven. vandaag echter ben ik wel een levensles wijzer geworden : als het op geld aankomt, dan leert men sommige mensen 'echt' kennen. je denkt dat je mensen kent, je doet er je levenlang alles voor, ondanks vernederingen... gewoon omdat het "familie" is. dan komt een moment waarop geld in het spel komt, en dan komt het duiveltje naar boven. wat sommige mensen niet zouden doen voor geld... ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar toch is het zo. het is een feit dat ik liefst zo vlug mogelijk wil vergeten.
als ik denk aan al die mensen waarvoor wij dekentjes maken , die "niets" hebben, vraag ik me af : waar maken sommigen zich druk over. als ze ergens in nepal, pakistan, senegal, of irak zouden wonen zouden ze alleen denken aan overleven. ze zouden aan niets anders denken. maar hier hebben ze alles en willen steeds meer en zouden er een ganse familie voor in ruzie steken. arme mensen zijn dat, als gans hun leven om "geld" draait. graag schrijf ik hier eens een gedichtje bij :
wereld we weten 't allemaal , 't is er een bende 't is er te eng, en te vijandig en te vol het is in hoofdzaak grote rotzooi en ellende op onze groene, blauwe, grijze, grauwe bol
't is haat en nijd, elkaar de pas afsnijden en door de steden raast een 'rücksichtlos'geweld maar of we vloeken, vechten, vallen, lachen, lijden er staan altijd weer boterbloemen in het veld
er zijn nog immer die momenten van vervoering al lijkt dat bolletje nog zo negatief tussen de puinhoop schemert altijd de ontroering van mensen die nog zachtjes zeggen : 'k heb je lief' toon hermans
het regent nu al een tijdje , maar donderdagnacht stopte het gewoonweg niet ! de streek waar ik woon , het meetjesland, werd wel bijzonder hard getroffen. de beelden uit het nieuws tonen ons hoe erg het op sommige plaatsen was. ik wilde iedereen op mijn blog al een fijn weekend wensen, maar als ik dan aan al die mensen denk, die gans het weekend zullen moeten schoonmaken, de schade opmeten, kapot materiaal moeten verwijderen... ja, dan kan ik echt niet genieten van mijn weekend. de natuur heeft zo zijn grillen, en in ons land valt dat nogal mee, maar toch, je moet het maar meemaken. laat ons hopen op beter weer, liefst een beetje droger, misschien kunnen we in september nog genieten van een mooie nazomer ! ik wil via mijn blog al die mensen die te maken kregen met die waterellende mijn steun betuigen.
een koppel , die me heel nauw aan het hart ligt, wou héél graag een kindje krijgen. ondertussen waren ze reeds twee jaar gehuwd .... onderzoek wees uit dat ze waarschijnlijk niet op een normale manier zwanger zouden worden, dus werden de mogelijkheden bekeken. in februari startten ze met IVF. vorige week had zij een heel zware dag. reeds maanden lukte het niet. hun leven wordt er helemaal door beheerst. ik sprak hen wat moed in, het zou allemaal wel goed komen. en zie, deze week mocht ze naar het ziekenhuis om eitjes weg te halen, enkele dagen later werd een embryootje ingepland.... het kan natuurlijk nog verkeerd gaan, maar het is toch al het begin van nieuw leven. hopelijk verloopt alles goed, en gaat hun droomwens in vervulling !!! ik leef het zo intens met hen mee. binnen veertien dagen, moeten ze op controle. veertien lange dagen... als je zelf makkelijk zwanger raakt, sta je daar niet zo bij stil, dat er anderen zijn, die heel wat moeite hebben om kinderen te krijgen, of zelfs geen kinderen kunnen krijgen. de wetenschap is al heel ver gevorderd, ik verwonder mij er zo over dat zoveel dingen al kunnen... dat ze op die manier toch mensen gelukkig kunnen maken met een kindje.
blank of zwart, wat maakt het uit? ze verdienen onze eerbied en respect een glimlach, zo ontwapenend de kinderen op onze wereld, zo lief en onschuldig geef ze de kans om onze toekomst te zijn met onze hulp redden ze het wel !
geef ze een seintje, geef ze een teken, maar zeg hun vooral : "ik hou van jou" hun glimlach zal je beloning zijn geef hen een kans om een fee of een elfje te zijn in hun dromenwereld. een trouwe , dankbare blik zal ons hart beroeren.
ze zijn zo mooi, de kinderen hier op aarde !
met deze tekst wil ik iedereen een prettig weekend wensen. het is onze vrije tijd, quality-time. voor veel jonge ouders en grootouders, de tijd die ze extra kunnen spenderen aan hun kinderen of kleinkinderen. door ons druk leven, onze veeleisende baan, wordt dat soms een beetje verwaarloosd. neem tijd om weer tot jezelf te komen, te rusten, een boek te lezen, ravotten met de kinderen, de natuur te bekijken.... er zijn zo veel dingen die we kunnen doen, en waarbij we de kinderen kunnen betrekken. straks begint voor hen weer het schooljaar. ze moeten weer veel leren, stil zitten in de klas, wennen aan een nieuwe juf of meester, andere klasgenootjes... deze week hoorde ik het liedje van willy en willeke alberti : "de glimlach van een kind ". het is een liedje uit de oude doos. velen kennen het misschien. de tekst is buitengewoon. het is waar : de glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft, daar kan geen feest tegen op.... de kinderen zijn onze toekomst, zij rekenen op ons om hen te koesteren, van hen te houden... en dat doen we maar al te graag !
tip voor het weekend : vanaf vandaag kan je in antwerpen langs de scheldekaaien, het kattendijkdok en het willemdok 60 unieke schepen uit vervlogen tijden bewonderen waaronder het prachtige schip "de amerigo vespucci". zaterdagavond is er ook vuurwerk.
één gebaar zegt soms méér dan duizend woorden *** echte vriendschap is als gezondheid de waarde ervan is zelden geweten tot je het hebt verloren *** een echte vriend is iemand die vooruit stapt, wanneer de rest van de wereld je verlaat *** een vriend is iemand die het lied in je hart kent en die het voor jou kan zingen, wanneer je de woorden vergeten bent *** vrienden zijn God's manier om ons te beschermen *** een vriend is een parel op de bodem van de zee *** vrienden zijn als sterren je kan ze niet altijd zien maar ze zijn er ***
tenslotte een mooi gedicht van toon hermans
je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het erop aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en grient dan pas kan je zeggen : ik heb een vriend
gisteren was een feestdag in belgië, maar niet in nederland, dus moest mijn ventje werken. het is héél druk op zijn werk en daardoor zien we mekaar niet zo veel : s morgens vroeg weg, savonds komt hij later thuis, wast zich, eet, en daarna in bed om de volgende dag weer uitgerust te kunnen starten. als je met zo n dertigtonner op de baan komt, moet je alert en uitgerust zijn, anders loopt dat fout! het is zo druk geworden in het verkeer, en een vrachtwagen is geen auto : geladen remmen, gaat niet zo snel als met een auto (wat sommige autobestuurders niet snappen), dus moet je steeds opletten en de baan in de gaten houden. even een andere kant opkijken en het kan al verkeerd gaan, en met een vrachtwagen zijn de gevolgen meestal veel erger dan met een auto. dus houd hij vast aan de gewoonte tijdig en voldoende rust te nemen. dat is ook één van de dingen die ik geweldig waardeer in hem : hij is héél plichtsbewust, houd rekening met zijn medemens. daar ik hier toch anders alleen zat met die feestdag ben ik een dagje meegereden. het was héél rustig op de autosnelweg, en ook op de ring rond antwerpen, kon je merken dat het geen werkdag was. t was een fijne rit naar de moerdijk en daarna naar het eilandje noord-beveland. deze namiddag was ik uitgenodigd door angèle uit meulebeke. zij is iemand die zich ook graag inzet voor de medemensen, creatief is... de senioren in meulebeke kennen haar allemaal. ze had me in het begin dus ook gebeld om te zeggen da ze in meulebeke ook wilden breien voor pakistan. de lapjes werden door iemand afgeven bij mijn zus, en zo raakten die dan bij mij. toch wou ze dat ik eens langskwam, en dat deed ik graag. ze had lekkere cake gebakken, en nog enkele breisters uitgenodigd. het werd een toffe koffiekrans. we waren ook blij elkaar eens te zien, de communicatie verliep anders over de telefoon. met een koffer vol mooie lapjes trok ik weer naar eeklo. straks rond 20 u komt patriek thuis en ik wil hem verwennen met frietjes en een lekker biefstuk !
enkele jaren geleden las ik in het maandblad Plusmagazine over "voetreflexologie". het interesseerde me enorm en ik informeerde naar adressen in mijn buurt. ik kreeg twee adressen, waarvan ik het adres van griet eruitpikte. een afspraak was vlug gemaakt, en ik keek uit naar de eerste sessie. dat was een echt verwenmoment voor mij. de sfeer bij griet straalde een rust uit, zo dat ik me onmiddelijk op mijn gemak voelde. griet is een eenvoudige en toch bijzondere vrouw. ze gaat helemaal op in haar werk en wat mij echt opviel hoe vol respect ze met je omgaat. ze zocht de pijnpunten op en ik voelde me week na week beter worden. op haar kaart met tarieven zag ik staan : "oorkaarsen". dat wilde ik ook eens uitproberen omdat ik nogal veel last heb van verkoudheden. ik was als "herboren" en vond dat ik nu wel weer helemaal oké was. vorig jaar met de aktie voor pakistan , begon voor mij een nieuw hoofdstuk in mijn leven. waar ik vroeger veel tijd besteedde aan mijn hobby " wenskaarten maken ", gaat nu al mijn tijd naar : lapjes aan elkaar zetten tot dekens, en alles wat er maar bij komt kijken. ik voel me er echt héél goed bij en het geeft me zoveel voldoening, maar sinds acht maanden heb ik niet één wenskaart gemaakt. al enige tijd kon ik geen rust meer vinden, zelfs s'nacht sliep ik niet goed. tijd om in te grijpen !!! hoe graag ik het ook doe, ik voelde dat ik een beetje tijd voor mezelf moest vrijhouden en me weer leren te ontspannen. elke week probeer ik nu één dag vrij te houden om iets te doen dat me echt deugd doet en mijn gezondheid ten goede komt. waarschijnlijk door dat snikhete weer van over enkele weken raak ik mijn verkoudheid niet kwijt, dus dacht ik weer aan griet...oorkaarsen.... deze middag ben ik dan geweest ! ze was ook blij me terug te zien. weer stak ze de kaarsjes aan, er speelde zachte muziek, ze legde een warme plaid over me heen en vroeg me te proberen zo goed mogelijk te ontspannen. dat vertrouwde ritueel .... ik begon weer helemaal rustig te worden en te genieten van even zalig nietsdoen . en dan die oorkaarsen.. een soort licht geknetter hoor je ... alsof in de verte een houtvuurtje brandt. even dummelde ik in , zo zalig rustig was het daar. achteraf masseerde ze nog eventjes mijn voeten, want daar ontdekte ze ook wat spanningen. ik had haar op voorhand reeds gevraagd om weer enkele keren te mogen komen voor voetreflexologie. daar gaan we dan weer aan werken, hé en binnen de kortste keren zijn mijn voetjes en de rest weer in orde. ik raad dit iedereen aan!!!!
vandaag is mijn moeder 75 jaar geworden ! 75... dat is héél wat! vijf kinderen heeft ze ter wereld gebracht , een eigen zaak opgericht en nu genieten met ons pa van een fijne tijd. als ik aan mijn ma denk, herinner ik me dat ze héél hard gewerkt heeft. ze was pas 15 toen haar vader stierf. ze woonden op een boerderij, en er was nog haar zus van 11 jaar en dan nog een broer van 4 jaar en een zusje van 3 maand oud... nog een broertje en zusje waren heel jong gestorven. ma moest stoppen met school en helpen op de boerderij. later toen ze met mijn pa trouwde, hielp ze hem met zijn varkenshouderij. en nog later nam ze een "unic" over. het ging zo goed, dat pa ook in de zaak kwam. na het avond-eten, ging ze soms weer naar de winkel om verder te werken, alles moest in orde zijn en proper. na de eerste winkel, namen ze ook een tweede over. het was een succesverhaal, maar alleen door het harde werken. sinds enkele jaren geniet ze echt van een fijne oude dag. ze houd van kaarten, autorijden, winkelen, een tasje koffie drinken, lekker gaan eten.... waarom niet! ik hoop dat we haar verjaardag en ook die van mijn pa, binnen enkele weken, nog dikwijls mogen vieren.
deze namiddag ben ik naar ruiselede gereden bij zuster cécile en zuster noëlla van O.L.Vrouw van 7 Weeën . daar lagen weer al prachtige dekens klaar. wat die zusters en de mensen van de missiekring allemaal doen voor het goede doel ! we genoten van een lekker kopje koffie . ik voel me daar zo thuis bij hen. het is een schitterend klooster, het straalt rust uit. en wat ik ondertussen ook wil vertellen is dat er een tentoonstelling loopt met werken van willemvermandere van 10 september tot 1 oktober in de koepelzaal en de gangen van het klooster ZustersO.L.Vrouw van 7 Weeën . de openingsuren zijn : elke dag (behalve maandag) van 14 tot 18 uur vrijdag doorlopend open van 14 tot 21 uur de zaterdag van 9.30 tot 12 uur en van 14 tot 18 uur groepen kunnen de tentoonstelling begeleid bezoeken mits voorafgaande afspraak tel. 051 688 184
"kunstenaars zijn bezig met materie. maar uiteindelijk met de dingen 'des geestes'. zo'n oud klooster is een gezegende plek om dit eens te tonen. ik mag de gangen, kamers en kasten vullen met mijn verbeelding, mijn geesteskinderen, beelden en schilderijen, tekeningen en druksels. kijk en lees maar de prenten, de vormen van hout en ijzer, ze vertellen allemaal dat ik zeer hevig leef." willem vermandere
ik denk dat die tentoonstelling voor velen van jullie een uitstap is waar je echt van zou genieten en misschien ( net zoals bij mij ) de herinneringen aan vroeger oproept.
na een gezellige babbel, hebben we de dekens ingeladen en ben ik huiswaarts gekeerd met een goed gevoel vanbinnen.
vorige week kreeg ik hier per post vier dozen toegestuurd van irène en mady van "vrouwlief"- antwerpen. mady janssens en lieve van ermen richtten deze beweging ( die bouwt aan een betere vertegenwoordiging van de vrouw in onze maatschappij ) op in 2003. van in het begin van mijn aktie hebben zij contact opgenomen met mij en zijn beginnen breien. reeds een deel van hun gebreide lapjes zijn reeds verwerkt tot dekens, die naar pakistan gegaan zijn. de dozen van vorige week zijn een nieuwe lading (allemaal mooie lapjes, netjes verpakt ) waar we een tijdje zoet zullen mee zijn. ik vind fantastisch wat al die mensen doen voor het goede doel. ik dank dan ook langs deze weg, alle vrouwen van "vrouwlief" voor hun medewerking!!!!
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
het is verkeerd criminelen te vergelijken met beesten.
hoe oud je ook word, elke dag leer je nog bij...
enkele jaren geleden las ik in het maandblad Plusmagazine over "voetreflexologie". het interesseerde me enorm en ik informeerde naar adressen in mijn buurt. ik kreeg twee adressen, waarvan ik het adres van griet eruitpikte. een afspraak was vlug gemaakt, en ik keek uit naar de eerste sessie. 
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
