ik denk dat ik het toch nog zal leren om rustig te zijn... gisteren ben ik er echt in geslaagd om alles rustig aan te doen en te genieten. en het doet wel deugd hoor, ik jaag me steeds op en das nochtans voor niets nodig. denise van liedekerke breit al van in het begin lapjes en als ze er een 250 tal heeft brengt ze deze mee als ze naar sluis gaan. ze komen hier toch dicht voorbij. enkele weken terug had ze een advertentie geplaatst in de krant om wol te vragen. er is enorm op gereageerd. zondagavond kwam een vrouw van aarsele wol brengen. denise had haar mijn adres gegeven. zo is de cirkel weer rond, want die wol neem ik mee naar breisters en zo hebben ze weer materiaal om verder te doen. van integraal van brugge kreeg ik een mail. er is daar iemand die dekens breit en die ze graag zou meegeven. sowieso ga ik begin juli eens op bezoek met annie en antoinette, zodat zij ook eens kunnen kennismaken met dit mooi intiatief : bij integraal helpen ze allochtonen op verschillende manieren. vrijwilligers helpen de kindjes in de week na school om hun huiswerk te maken. ze geven daar ook nederlandse les aan allochtonen, tis meer onder de vorm van een gezellig gesprek samen waarbij ze dan de woordjes opzoeken. er is daar altijd volk in huis... en het is er echt gezellig ingericht.
gistermiddag keek ik naar het nieuws en het hoofdpunt was de begrafenis van sterchele. een jonge gast zei iets wat me bijblijft : "er zijn hier supporters van overal en van andere ploegen, maar iedereen heeft samen verdriet. " van club, cercle, anderlecht.... samenhorigheid, iedereen rouwt en troost mekaar. dit vind ik echt mooi, veel beter dan al die agressiviteit bij voetbalwedstrijden. dat is voor niets nodig en brengt de sport in een slecht daglicht. het is ook niet goed voor de gemeenschap en al zeker geen voorbeeld voor jonge kinderen. een beetje meer verdraagzaamheid komt zeker van pas .
de symptomen van een beroerte tijdig herkennen, is een leven redden !
dagelijks worden in ons land 52 mensen getroffen door een beroerte.
wat kan je waarnemen? - verlamming aan één zijde van het lichaam - plotse gevoelsstoornissen aan één zijde van het lichaam - plotse taal-of spraakstoornis - plotseling hevige hoofdpijn...
het probleem is dat een beroerte geen pijn doet en men daardoor minder snel gealarmeerd wordt.
héél belangrijk is nochtans : snel handelen dwz een arts of de hulpdiensten alarmeren. want : bij een beroerte sterven per minuut 2 000 000 hersencellen af, dus de hersenen worden per minuut drie weken ouder .....
bij een herseninfarct raakt een bloedvat in de hersenen verstopt door een bloedklonter. bij een hersenbloeding is er een barst of scheur in een bloedader en komt zo bloed vrij in en rond de hersenen.
omdat het zo belangrijk is, en niet iedereen op de hoogte is van de symptomen en risico's is er de website www.herkeneenberoerte.be daar kan je alle informatie weervinden en hierdoor misschien vroeg of laat iemand zijn leven redden.
moeder is het woord waar het leven mee begint moeder is het woord dat hoort bij ieder kind een woord om zacht te zeggen niet om luid te schreeuwen het hoeft niets uit te leggen en gaat door alle eeuwen moeder is het woord waar de mensheid mee begint moeder is een ander woord voor "LIEFDE"
aan alle moeders een héééééééééééééééél fijne moederdag gewenst!!!!!!! ik bedoel daarmee ALLE moeders ter wereld, zij die het moeilijk hebben om hun kinderen alléén op te voeden, zij die in oorlogsgebied wonen, zij die in myanmar proberen te overleven , zij die honger hebben , zij die ziek zijn...... vrouwen die zo graag een kindje willen maar niet in de mogelijkheid zijn om moeder te worden, dat moet erg zijn. een dag als vandaag is er ook voor al deze vrouwen, vind ik.
toen ik nog een klein meisje was kon je in de meimaand regelmatig aan één of ander vlaams kapelletje mensen zien bidden. bij ons in oedelem, waar ik toen woonde, gingen we elke week met de mensen uit de buurt de rozenkrans bidden aan het kapelletje in onze straat. er stonden altijd verse bloemen . ik vond dit zo'n mooie tijd. nu zijn de kapelletjes er nog maar sommigen staan er echt verwaarloosd bij, en je moet echt zoeken om nog biddende mensen te vinden bij een kapelletje. maar er zijn uitzonderingen. de meimaand is de maand van maria, de moeder van Christus. in onze tijd van luxe en weelde en van niets tekort hebben, vergeten we soms te bidden : om te danken voor wat we hebben, voormekaar, en om gespaard te blijven van ziekte of andere problemen. in tijd van nood denkt men daar méér aan, maar als alles goed gaat, lijkt dat soms niet nodig. ik denk dat niemand van ons graag zou hebben dat alléén beroep gedaan wordt op ons in nood, en men ons anders niet zou zien staan... laat ons speciaal in deze meimaand eens die oude gewoonte weer opnemen. zo maar eens een kerkje binnengaan, of eens stoppen bij een fietsrit aan een kapelletje neemt niet zoveel tijd in beslag en je zult je er veel beter bij voelen. als grootouders kunnen we onze kleinkinderen daar ook op attent maken en samen met hen eens een weesgegroetje bidden, of gewoon eens een woordje tot maria richten.....
geniet van de zon, het is echt tof om te zien hoe de terrasjes vol zitten, hoe mensen in hun tuintje bezig zijn, hoe mensen genieten van een fietstocht of gaan wandelen, kinderen spelen buiten ..... na een periode van regen en koudere dagen is dit echt een heerlijke ver-ademing. de kust beleefde een topweekend, en waarschijnlijk doet het volgend weekend zeker even goed, of misschien nog beter. het is ook goed voor ons humeur en het maakt ons blij.
in huize triest waren ze maandagnamiddag ook blij toen annie daar arriveerde met opnieuw een lading truitjes die ze gemaakt heeft. de broeder die ze in ontvangst nam, moest nogal kijken !
in het ziekenhuis is het dan weer niet zo aangenaam dat het warm is, er was weinig verkoeling. maar tis de laatste week chemo en ik heb al weer één en ander aan elkaar genaaid terwijl mijn baxter doorloopt.
zondag is het pinksteren en ik ben uitgenodigd voor de verjaardag van mijn metekind arthur. hij wordt één jaar. vorig jaar werd hij op moederdag geboren, 13 mei, maar dit jaar valt dat op een dinsdag en moet iedereen werken dus vieren we het zondag. maandag nog een extra verlofdag en we zijn al bijna halfmei.
de weervrouw is net aan het woord en ze belooft nog steeds heel mooi weer.... maar verwittigd ook om niet teveel in de zon te lopen maar af en toe verkoeling te zoeken, zeker voor kinderen !
maar wat we vooral niet mogen vergeten is dat het zondag .... MOEDERDAG is !!!!!! vergeet haar niet in de bloemetjes te zetten !
vandaag 3 mei is een bijzondere dag voor mij. mijn oudste dochter inge en haar dochter fientje zijn jarig. er was een klein feestje. de zon was ook van de partij. het zijn heerlijke momenten zo met gans mijn gezinnetje samen. morgen weer zo'n mooi weer en het is een fantastisch weekend om de meimaand in te zetten.
1 mei... feest van de arbeid. het lijkt erop dat het weer opnieuw de goeie kant uitgaat en dat komt dan heel goed uit voor alle mensen die erop uittrekken voor een lang weekend , maar ook voor diegenen die thuisblijven. gisteren hoorde ik op de radio dat men vandaag 30 000 mensen verwacht in zaventem die het vliegtuig nemen naar één of andere bestemming, het zijn vooral city-trips die de voorkeur krijgen met dit verlengde weekend. voor de thuisblijvers is er ook heel wat te doen. één tip alvast : hier in eeklo is het vanavond de gekende avondmarkt (begint eigenlijk al rond 16 u)
gisteren was ik in het ziekenhuis voor bloedafname, om te bepalen of ik maandag mijn laatste(!) week chemo mag inzetten. de waarden waren op het randje maar het mag doorgaan. ik hou me een paar dagen op mijn gemak zodat ik wat uitgerust ben voor volgende week. dinsdag waren antoinette en ik te gast op de bijeenkomst van demissiekring in ruiselede. ik had een mooie map klaargemaakt voor hen met een beetje van alles over de actie : hoe het begon, waar het allemaal naartoe gaat, wie er helpt..... ze waren er heel tevreden mee. ik praatte ook over huize triest in gent. iedereen was het erover eens dat we ook de mensen dicht bij ons, die het minder goed hebben, moeten helpen. het gaf hen ook weer veel moed om verder te helpen. woensdagmorgen ben ik dan een ganse lading breiwerk gaan afgeven bij huize triest in gent. volgende week tijdens mijn chemo, maak ik truitjes. ik zit dan aan een tafel en zet de ganse voormiddag, terwijl mijn baxter doorloopt, lapjes aan elkaar . (huize triest zou graag truitjes hebben in alle maten) ik had telefonisch contact deze week met rosette van watervliet. daar staat heel veel gerief klaar. volgende donderdagnamiddag is het brei-namiddag en dan ga ik proberen langs te gaan, na de chemo.
volgende week wordt dus een hele bijzondere week voor mij.
deze namiddag brachten antoinette, annie en ik een bezoek aan huize triest in gent. antoinette en ik hadden wat dekens, truitjes en mutsen in de auto geladen om te tonen aan werner van de weghe, met wie we om 15 uur een afspraak hadden. met ons drieën vertrokken we heel nieuwsgierig . werner legde ons de werking van huize triest uit : zij vangen daklozen op, bieden hen een maaltijd en/of slaapplaats aan. in de namiddag zijn soms activiteiten gepland of zitten de mensen gewoon samen om een koffietje te drinken, een spel te biljarten.... 70 procent van de daklozen zijn belgen ! mensen als u en ik , die door tegenslagen, ziekte, werkloosheid of om welke reden ook, in het sukkelstraatje zijn terechtgekomen . het kan iedereen overkomen !!!!! huize triest geeft ook opvang aan niet-belgen, soms een gans gezin. enkele weken geleden stond een artikel van huize triest in "dag allemaal". "we moesten aan de alarmbel trekken, " zegt werner. "het probleem wordt te groot". ze hebben geen subsidies, tekort aan vrijwilligers , andere middelen... als je dan hoort dat ze soms kinderen, of gezinnen op straat vinden of in leegstaande panden (natuurlijk zonder verwarming !) dan is het bijna onvoorstelbaar dat dit in onze buurt bestaat. en dat terwijl wij niets te kort hebben : een verwarmd huis, een auto, op reis gaan, verzorging als we ziek zijn , noem maar op.....
het moet niet gezegd worden dat die mensen voedsel, kleding en slaapgelegenheid nodig hebben. huize triest heeft dringend hulp nodig en liefst ook van hogerhand. de truitjes die wij maken met de lapjes, vond werner super ! " dit is nieuw gerief, " zegt hij, " normaal hebben we hier enkel tweedehandskleding. en iedereen is wel eens blij met iets nieuws ."
daarom durf ik hier een oproep doen aan alle bloggers en bekenden :
voedsel, lakens, dekens, keukengerief, handdoeken, ondergoed, kousen.... zijn allemaal dingen die ze daar goed kunnen gebruiken.
kan u helpen op één of ander manier, neem contact op via www.huizetriest.be
ondanks dat ik vannacht bijna niet geslapen heb door pijn aan mijn maag, voel ik me vanmorgen best goed. vandaag hebben antoinette, annie en ik een afspraak met werner van de weghe van "huize triest" in gent. enkele weken geleden vertelde ik over een artikel dat ik las over "honderden kinderen leven op straat". ik stuurde een mail naar de coördinator van dit centrum om te vragen of wij hen kunnen helpen met dekens en truitjes. deze middag gaan we eens met hem praten en nemen alvast heel wat gerief mee. ben eens benieuwd....
vannacht las ik in een tijdschrift over martin heylen, die naar alle uithoeken van de wereld trok om daar de mensen te ontdekken en wat zich afspeelt in hun huizen en leefwereld. een uitspraak van hem trof mij diep : " ik heb het leven altijd een gigantisch cadeau gevonden. je krijgt het in je schoot geworpen, je kan nooit zoveel teruggeven als je gekregen hebt" denk daar eens over na.... groetjes. dino
zondag aanstaande, 27 april, wordt iedereen uitgenodigd om te komen wandelen, fietsen, en paardrijden langs het mooiste kanalenlandschap van belgië !!!!! de vzw 't Groot Gedelf wil hiermee, met medewerking van pers, radio en televisie de schoonheid van het landschap en de gezonde leefomstandigheden in de verf zetten en de boodschap overbrengen dat wij dat zo wensen te bewaren voor ons nageslacht. het gaat duidelijk om een feest, niet om een demonstratie of protest-aktie ! in Damme gebeurt de organisatie met de logistieke medewerking van de stad Damme en met assistentie van de politie, die ervoor zal zorgen dat alles goed verloopt. er zal heel wat parkeergelegenheid zijn langs de vaart en ook op verschillende weiden.
- het parcours loopt van Oostkerke tot in Zomergem. - er worden feestelijkheden georganiseerd in alle damse gemeenten langs de kanalen, Maldegem, Middelburg,Sint-Laureins, Eeklo en Zomergem - er zullen mooie T-shirts verkocht worden - er wordt een quiz georganiseerd rond het thema "kanalen". de eerste prijs is een mooie fiets - het volledige programma per gemeente en ook alle andere informatie vindt u op de website http://www.kanaalfeesten.com - behalve voor de ruiters is er geen inschrijving verplicht of entree- geld te betalen aanvang 9 uur tot zonsondergang !!!!
en laat de zon maar schijnen !!! we hopen op zoveel mogelijk volk van overal.... het kanalenlanschap is uniek . dit moet bewaard blijven.... het is mijn streek, daarom ook dat ik me er zo betrokken bij voel. ik doe dan ook een speciale oproep aan alle bloggers , natuurliefhebbers, fietsers, wandelaars en ruiters, kom alsjeblieft zondag naar dit parcours om een mooie, gezellige dag door te brengen, en kennis te maken met dit mooie landschap en de prachtige gemeenten die er langs liggen. groetjes, dino
bond beter leefmilieu roept 2008 uit tot klimaatjaar. het is hoog tijd dat we de krachten bundelen om het klimaatprobleem aan te pakken. de milieubeweging steekt een handje toe, via haar campagne "in iedervan ons schuilt een milieuheld" de dag van de aarde (vandaag!!!) wordt hierbij een belangrijk hoogtepunt. in ieder provincie worden activiteiten georganiseerd. je kan alle informatievinden, per provincie, op www.dagvandeaarde.be héél wat tips en weetjes om milieubewuster te gaan leven vind je op http://blog.groenweb.be het zou ons eigenlijk allemaal moeten interesseren om onze aarde "bewoonbaar" te houden , niet alleen voor onszelf maar ook voor onze kinderen en kleinkinderen....
als ieder van ons op zijn manier een steentje probeert bij te dragen, komen we al een heel eind.
de zon was gans de dag van de partij, en de weervrouw voorspelt voor dit weekend veel zon en warm! sommige durven zelfs spreken van 18 tot 20 graden....laat maar komen !!!!! na een nogal koud begin van de aprilmaand, is dat toch een mooi vooruitzicht. en hopelijk houd die trend aan. ik wens iedereen dan ook een prachtig, zonnig weekend.
om het weekend in te zetten geef ik jullie nog enkele gezegden mee :
tevredenheid en dankbaarheid is weelde in topvorm.
als de muren op je afkomen, open dan de deuren van je hart
het is verbazingwekkend hoe weinig mensen elkaar begrijpen. nog erger is het hoe weinig het hun uitmaakt
dankbaarheid is het geheugen van je hart
volg jou geluk en het universum zal deuren voor je openen, waar enkel muren waren
een eik volgroeit door weer en wind, een mens door tegenslagen die hij overwint
het gevoel geen haast te hebben, is op zichzelf een vorm van luxe
ware stilte is rust voor de geest, zoals slaap voor het lichaam versterkend en verfrissend
het is mooi om de ruimte te hebben om ook eens te mislukken
beschouw "geven" niet als een plicht maar als een voorrecht
ga weg zonder spoed of haast en probeer vrede in jezelf te vinden
men mag best eens over u lopen, maar niet heen en weer.
alvast een tip voor wie al uitkijkt naar het weekend van 27 april : om de actie te steunen van " 't groot gedelf" (nee, tegen de verbreding vanhet schipdonkkanaal) zijn er de "kanaalfeesten". je kan wandelen, fietsen, paardrijden... langs het schipdonkkanaal. ik vertel er volgende week meer over.
eerst en vooral was het secretaressedag. vele bedrijfsleiders zetten vandaag hun secretaresse in de bloemetjes. de secretaresses van vandaag moeten echt veelzijdig zijn. ze zijn héél belangrijk voor hun baas en ook voor het bedrijf. hun werk is niet meer vergelijkbaar met een tiental jaar geleden. daarom verdienen ze terecht een blijk van waardering.
vandaag was het precies 50 jaar geleden dat koning boudewijn de wereldtentoonstelling in onze hoofdstad opende. ze vond plaats van 17 april tot 19 oktober. meer dan 42 miljoen mensen bezochten deze tentoonstelling op de Heizel. het park werd in recordtempo opgebouwd door bijna 15 000 arbeiders, die in slechts drie jaar een gebied van twee vierkante kilometer volbouwden. tijdens de expo werden heel wat nieuwe produkten voorgesteld. enkele voedingsprodukten vonden ter gelegenheid van de expo hun ontstaan. côte d'Or bracht een nieuw chocoladeprodukt onder de naam "dessert 58" , het ijsje van iglo met de drie kleuren : wit, roze,bruin tussen twee wafeltjes, kwam toen ook op de markt. het voornaamste overblijfsel van de wereldtentoonstelling is het atomium : een stalen constructie opgebouwd uit negen megagrote bollen, die samen 165 miljard keer uitvergroot een ijzeratoom uitbeelden. enkele jaren terug werd het gerenoveerde en sedert februari 2006 weer opengesteld voor het publiek. steeds een bezoekje waard.
gisteren was ik afgesproken met antoinette om bij de zusters inruiselede alle breiwerk van de missiekring af te halen. zuster cécile had me laten weten dat het een grote levering was... en inderdaad, het was weer een echt plezier om te zien wat zij daar allemaal gebreid hadden. ondertussen telt de missiekring twee nieuweleden. waar ergens anders men moeilijk aan nieuwe leden geraakt, is dat in ruiselede geen enkel probleem. het is echt een gemeente dielééft, en zeker een bezoekje waard !!!! zuster noëlla was er niet, maar samen met zuster cécile dronken we een kopje koffie terwijl we het hadden over de verschillende initiatieven waar we voor breien. antoinette had bijzonder goed nieuws : een jongen uit nevele had vorige zomer, samen met zijn ouders en broer, vakantie doorgebracht in toubacouta. hij stond versteld dat die kinderen daar geen speelgoed hadden, terwijl hij hier alles had wat hij wilde. thuisgekomen vertelde hij zijn ouders dat hij iets wilde doen voor die kinderen. op school hebben ze al speelgoed ingezameld. antoinette belde de moeder van de jongen op en vroeg of ze soms truitjes , dekentjes en mutsjes wilden. natuurlijk kunnen ze dat daar goed gebruiken. de moeder komt ons eens bezoeken om te bekijken wat wij maken. antoinette heeft ook greet daarvan op de hoogte gebracht omdat het dorp waar zij altijd naartoe gaat, niet ver van toubacouta is, en zij daar goed de bevolking en de noden kent. het zal dus een gezellig onderonsje worden. zuster cécile vond het geweldig dat we weer al een nieuwe uitdaging hebben. vooral dat we kunnen meegeven met mensen die we persoonlijkkennen en die dat ginder gaan uitdelen, is belangrijk. en dat ons "bedrijfje" (!) steeds beter draait, dat vinden we echt tof ! met "ons bedrijfje" bedoel ik eigenlijk : antoinette, annie en ik. alléén kan ik niet alles, zeker niet nu ik ziek ben. daarom voel ik me zo blij dat deze twee vrouwen, die ik leerde kennen door de actie "dekens voor pakistan", die ondertussen mijn beste vriendinnen zijn, mij willen helpen om alles in stand te houden. zonder hen, was ik er al mee gestopt. dit kan je niet alleen doen. hun raad en hulp is voor mij het mooiste cadeau. we zijn als een drieënheid, we functioneren perfect, samen met alle mensen die breien voor ons.
dit wou ik even meedelen, zodat alle breiers, alle mensen die geïnteresseerd zijn in onze actie , weten wie de actie nu groter maakt ! want groeien doen we. mensen helpen in nood is ons doel, en blijkbaar hebben we nog heel veel werk.
gisteren werd parijs-roubaix gereden. de hel van het noorden... iedereen had de ogen gericht op tom boonen, en hij heeft het waargemaakt, voor de tweede maal in zijn carrière. de laatste dagen voelde ik me wat minder en toen patriek zich voor tv zette om de koers te volgen, vleide ik me in mijn zetel om wat te slapen. maar een twaalf kilometer voor de aankomst werd ik wakker en zag dat het spannend was. ik besloot mee te kijken tot de aankomst, en wat mogen we fier zijn : vier belgen in de eerste tien !!!! de wielerfanaten zijn wel héél tevreden. vandaag start een nieuwe week. in de namiddag ga ik met ons floortje (mijn poes) naar de kapper. connie van het kattenhotel "toska" gaat haar een kambeurt geven die alle dode haren verwijdert en haar nageltjes knippen. ongeloofelijk hoe onze poes daarvan houdt. morgen ga ik met antoinette naar zuster noëlla en zuster cécile van ruiselede, daar ligt een grote lading dekens en truitjes te wachten om meegenomen te worden. aangezien ik deze week nog van plan ben om naar huize triest te gaan, zal dat wel van pas komen. tijdens het weekend heb ik ook eens uitvoerig de nieuwe pascal gelezen, wat is het weer een prachtige editie geworden. ik wens dan ook iedereen die er aan meewerkte proficiat ! doe zo voort, zou ik zeggen. het mooie dossier , dat uitneembaar is, is ook steeds heel interessant, en zo kan je het bewaren in een map om later nog eens te raadplegen. het is een tijdschrift voor en door de senioren, maar ook interessant voor iedereen, ik ben ervan overtuigd dat het steeds meer lezers zal krijgen .
en van "senioren" gesproken, onlangs kreeg ik de volgende tekst toegestuurd. ik hoop dat niet iedereen er zo over denkt, maar hetvolgende is een "klaagzang van een gepensioneerde"
ik heb 40 jaar geploeterd ik heb moeten werken als een paard ik heb nu een leuk pensioentje, en we hebben wat gespaard...
we wonen in een aardig huisje met als voortuin een plantsoen, ik dacht : nou ga ik lekker rusten omdat ik niets meer hoef te doen...
ik werk wel door, zei moe venijnig ik word nooit gepensioneerd het is niet meer dan billijk, dat je mij wat assisteert...
's morgens moet ik al beginnen als stofzuiger machinist ik zuig van boven naar beneden, geen hoekje wordt door mij gemist...
ik kan nu ook al koffie zetten en ik was, ik strijk en boen, ik dek de tafel en was de kopjes omdat ik toch niets heb te doen...
we hebben achter ook een moestuin die moet worden uitgebuit, dat kun je zelf wel , zei mijn eega dat scheelt ons een hele duit...
en nu sta ik dan te spitten, poot andijvie, sla en meloen, ik heb blaren op mijn handen, omdat ik toch niets heb te doen...
mijn vrouw heeft ook twee poezen, die zijn zo lief, zegt ze,en mak ze geven kopjes en ze spinnen, maar ik zit met de kattebak...
en die krengen kunnen miauwen, maar dat ligt aan het seizoen, dan komt de kater van de buren, omdat die ook niets heeft te doen...
is mijn kleinzoon soms wat knorrig, doet ie niets dan kattekwaad, dan zegt mijn dochter, ga naar opa, die weet met zijn tijd toch geen raad...
zij en oma gaan dan winkelen, en in 't restaurant een bakkie doen, ik speel met mijn kleinzoon indiaantje, omdat ik toch niets heb te doen...
mijn vrouw gaat vaak op theevisite zij vermaakt zich opperbest en als ze dan voldaan weer thuiskomt, vindt ze het opgemaakte nest...
eigenlijk ben ik een doetje, maar wat kan je eraan doen. oma heeft het heft in handen, omdat ik toch niets heb te doen.
ik ben dienstmeid, ik ben tuinman, en ik dweil, poets en schrob. en mijn vrouw doet of ze het druk heeft, want ze houdt er toezicht op...
ik loop te zwoegen en te zweten met een hoofd als een pioen, ik raak verdraaid nog overspannen, omdat ik toch niets heb te doen...
willem vermandere is een vlaams kleinkunstenaar, schrijver, dichter, beeldhouwer, levensfilosoof, zanger en schilder. hij werd geboren op 9 februari in 1940 in lauwe, deelgemeente van menen. hij groeide op in muzikale sferen tussen moeders keuken en de werkbank van zijn vader-wagenmaker-klarinettist. hij leerde grieks en latijn, maar was meer geboeid door de gitaar. op zijn kladschriften tekende hij karikaturen van de leraars. hij studeerde later godsdienstwetenschappen en gaf ook les. hij beschouwt zichzelf meer als beeldend kunstenaar dan als muzikant. in 2002 werd hij ereburger van veurne. hij woont nu in de deelgemeente steenkerke.
als ge van ze leven in de westhoek passeert deur regen en noorderwinden keert omme den tijd als g'alhier passeert den oorlog ga j'hier vinden ja 't is den oorlog da j'hier were vindt en 't graf van duizend soldaten altijd iemands vader, altijd iemands kind nu doodstil en verlaten laat de bomen nu maar zwijgen en dat 't gras niets verteld en de wind moet 't ook maar nie zingen da julder'n dood tot niets hè geteld dat waren al te schrik'lijke dingen zeg 't gaat al goed der is welvaart in 't land de vrede ligt vast in wetten we maken veel wapens, maar met veel verstand maar just om den oorlog te beletten en grote raketten atoom in den top we meugen toch experimenteren we mikken wel ne keer naar mekaar zijne kop maar just om ons 't amuseren als ge van ze leven in de westhoek passeert deur regen en noorderwinden keert omme den tijd, als g'alhier passeert den oorlog ga j'hier vinden en 't graf van duizend soldaten....
de laatste dagen stond ik in twijfel wat ik zou doen : mijn haar kort knippen, of nog even laten groeien. ik verlies mijn haar niet door de chemo die ik krijg, maar ik mag wel mijn haar niet kleuren. dat zorgde ervoor dat het de laatste weken een beetje een bonte mengeling was... een bezoekje aan de kapper deze morgen, zorgde voor een metamorfose : een kort grijs kopje ! ik had er tegen niemand wat van gezegd en was benieuwd naar de reacties. toen tom en fien hier toekwamen met hun mama , zei fien : "mémé, je hebt je haar gekleurd!!!!" "net niet ", zei ik. hoe dan ook , ze vonden het alle drie wel even wennen, maar mooi. toen vanavond patriek thuiskwam, stelde hij mij gerust : "ik kom je vlug achterna (hij is ook al grijs aan het worden!) en onze poes is al heel haar leven grijs, dus ..." de reacties zijn positief.
deze avond kreeg ik dan nog een mailtje van huize triest, dat ze onze dekentjes en truitjes goed kunnen gebruiken. we zullen hen in de komende weken een bezoek brengen en een levering meenemen.
vandaag was koen van wereldmissiehulp hier ook om even te polsen of we al één en ander liggen hebben. volgende week gaan we naar de zusters van ruiselede waar , zoals altijd, juweeltjes van breiwerk klaarliggen. ik kijk er naar uit om zuster cécile en zuster noëlla terug te zien.
morgen is er in het inloophuis voor kankerpatiënteneen themanamiddag : "depressieve gevoelens tijdens en na de strijd tegen kanker " ik heb me laten inschrijven en denk dat het een interessante namiddag wordt. zo is mijn week behoorlijk gevuld. dat doet me deugd, daar voel ik me goed bij. het doet me zo'n plezier dat we na meer dan twee jaar nog altijd bezig zijn, en dat het goed is, lijdt geen twijfel. mijn idee was, enkele dekentjes voor pakistan te kunnen maken en aan één of andere organisatie kunnen meegeven... uiteindelijk was het een levering van 500 kg, die ik , dank zij onze koning kon meegeven met een militair vliegtuig. na pakistan zijn we blijven voortdoen en die dekentjes zijn ondertussen naar verschillende landen over de wereld gegaan. ik heb het geluk gehad, door die dekentjes, fantastische mensen te leren kennen, die mij nu nog altijd helpen en steunen met hun inzet. daar ben ik héél dankbaar en intens gelukkig om !
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
geniet van de zon, het is echt tof om te zien hoe de terrasjes vol zitten, hoe mensen in hun tuintje bezig zijn, hoe mensen genieten van een fietstocht of gaan wandelen, kinderen spelen buiten .....
1 mei... feest van de arbeid. het lijkt erop dat het weer opnieuw de goeie kant uitgaat en dat komt dan heel goed uit voor alle mensen die erop uittrekken voor een lang weekend , maar ook voor diegenen die thuisblijven. 
vandaag was speciaal om twee redenen.
gisteren was ik afgesproken met antoinette om bij de zusters in ruiselede alle breiwerk van de missiekring af te halen. zuster cécile had me laten weten dat het een grote levering was...
de laatste dagen stond ik in twijfel wat ik zou doen : mijn haar kort knippen, of nog even laten groeien. 
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
