een man ontsnapt uit de gevangenis, waar hij de laatste 15 jaar heeft gezeten. op zijn vlucht komt hij aan een huis en hij breekt in op zoek naar wapens en geld. het enige wat hij vindt is een jong echtpaar in bed. hij beveelt de man uit bed te komen en bind hem vast op een stoel. vervolgens bindt hij de vrouw vast aan het bed, gaat er bovenop liggen en kust haar in haar nek. dan staat hij op en gaat naar de badkamer. terwijl hij daar is, fluistert de man tegen zijn vrouw op het bed : "luister, die vent is een ontsnapte gevangene, dat zie je aan zijn kleren. hij heeft wellicht in jaren geen vrouw gezien. ik zag hoe hij je nek kuste. als hij sex met je wil, stribbel dan niet tegen, klaag niet, doe gewoon wat hij vraagt, stel hem tevreden. hij is gevaarlijk en als hij kwaad wordt, vermoord hij ons. weest sterk, schat, ik hou van jou..." de jonge vrouw antwoordt : "hij kuste mij niet in mijn nek. hij vertelde dat hij homo is en dat hij jou heel leuk vind en vroeg of er soms geen vaseline in de badkamer stond. weest sterk, schat, ik hou van jou..."
de avs ballonmeeting, een van de grootste en populairste balloonmeetings van europa, gaat vandaag van start in eeklo, waar ik woon. naast de luchtballonnen die zowel vandaag als zaterdag en zondag opstijgen, werkten de organisatoren heel wat randanimatie uit. er zijn een kindershow, een unieke ballon nightglow, vuurwerk en een vlaamse vedettenparade. wie files wil vermijden kan per pendeltrein komen vanuit maldegem, adegem of balgerhoeke. 25 juli vanaf 19.30u 26 juli 17 - 24u 27 juli 14.30 - 23.30u aan de sporthal in de burg.L.Pussemierstraat te eeklo. je kan meer vinden hierover op mbm.chapelure.be zoals elk jaar trekt deze balloonmeeting heel veel volk. hopelijk zit het weer een beetje mee, zodat de ballonnen kunnen opstijgen.
dit weekend wordt het superdruk op alle wegen naar vakantie-oorden en de kust. het is een "wisselweekend" doordat vele vakantiegangers vertrekken, maar ook velen keren terug uit vakantie. er wordt dus gewaarschuwd voor heel veel file, en als het kan nog voor het weekend of pas maandag te vertrekken. ondanks alles wens ik alle mensen die met vakantie vertrekken een deugddoend verlof en aan allen die terugkeren : "welkom in ons belgenlandje"
ik was blij antoinette en annie vandaag eens te kunnen meenemen naar "integraal" in brugge. integraal is een "welzijnsschakel" . in een welzijnsschakel ontmoeten vrijwilligers mensen met kansarmoede of sociale uitsluiting. zij tonen respect voor elkaar. om mensen kansen te geven tot integratie, om mensen op verhaal te laten komen, om mensen ondersteuning en informatie te geven werd integraal opgericht. integraal vzw is werkzaam vanaf 1 mei 2000. de vrijwillige inzet van velen is een belangrijke troef wat de activiteiten betreft, maar talrijke vrijwilligers hebben ook geholpen aan de verbouwingen en inrichting van dit prachtige pand. alle ruimtes hebben namen van stripfiguren : suske en wiske, robbedoes..... er is een huiswerkschool, bedoeld voor mensen met verminderde leerkansen. vrijwilligers helpen deze kinderen bij het maken van hun huiswerk. kinderen uit de lagere school, uit het secundair onderwijs maak ook volwassenen met specifieke noden. tijdens de grote vakantie wordt een zomerschool ingericht met doel nederlands te leren aan kinderen en jongeren. straks in augustus wordt het daar zeer druk, en alles is al in gereedheid gebracht. er is ook een ontmoetingsruimte die kans biedt voor gezelligheid, een babbel of diepgaand gesprek. af en toe wordt er in de ontmoetingsruimte een groep ontvangen, een ontspannende activiteit georganiseerd....activiteiten voor kansarmen , voor de leerlingen van de huiswerkschool en hun familie of voor de vrijwilligers. op zolder is een mooie ruimte ingericht die uitnodigt tot stilte en "zin zoeken". een groep mensen komt af en toe samen rond interreligieuze dialoog. de ruimte wordt ook gebruikt voor bezinningsdagen. integraal staat eindelijk onder de dagelijkse leiding van zuster noëlla,een engel op aarde, zou ik zeggen. onder impuls van régine, één van de vrijwilligsters die van in het begin van mijn actie breidde, zijn ze bij integraal mee op de kar gesprongen. in al die tijd ben ik regelmatig heel veel breiwerk gaan afhalen. tot nu toe, altijd alleen.... vandaag met mijn twee maatjes. ze vonden het daar heel gezellig en waren blij eens kennis te maken met zuster noëlla en enkele andere zusters en vrijwilligers. na een gezellige babbel over al de projecten waar we voor werken, zijn we met een volle wagen weer huiswaarts gekeerd. we konden er zelf nog net bij....
gisteren kreeg ik een mail van andré otté, dat hij een nieuwe blog aangemaakt had bij seniorennet.nl. een tip om het misschien ook te doen, wat ik onmiddelijk gedaan heb. ik hou namelijk heel veel van nederland, in de eerste plaats omdat patriek al jaren "graag" voor een nederlands bedrijf werkt, maar ook omdat er heel mooie plekjes zijn, en omdat ik er al altijd goed ontvangen ben . mijn bedoeling is niet om een kopie van deze blog te maken, het zijn twee verschillende blogs, maar waar wel mijn hulpactie als rode draad doorloopt. heb je zin om er eens een kijkje te nemen : http://blog.seniorennet.nl/dino
even een vrolijk intermezzo : fata morgana . patriek is afkomstig uit sint-laureins en samen woonden we er een lange tijd voor we naar eeklo kwamen. ons hart is nog steeds verbonden met deze héél mooie, rustige poldergemeente. maar deze week is daar verandering in gekomen : antony arandia, bekend uit de tv reeks "sara" en winnaar van "sterren op de dansvloer" daagt deze gemeente uit voor het programma "fata morgana" zijn uitdaging : 1. maak een zelfontworpen scheepswrak van minstens 20 meter met schat erin 2. bouw een koraalrif van 400 m2 waarin 3000 kleurrijke visjes zwemmen 3. een levensgroot skelet van Moby Dick bouwen 4. breng een gorgellied met minstens 5000 mensen tegelijk 5. haal te voet 1000 emmers water uit de zee naar sint-laureins maandag om 9 uur was er een bijeenkomst op het dorpsplein en sindsdien is het daar een bedrijvigheid van jewelste. daar het dorpsplein weinig plaats biedt, wijken ze uit naar "de boerekreek" in dedeelgemeente sint jan-in-eremo. daar zal zaterdagnamiddag de ontknoping plaatsvinden. dat er bij zo'n realisaties veel volk nodig is, kan je wel begrijpen. alle helpende handen zijn welkom. ook mensen die willen "mee-gorgelen" kunnen zich altijd opgeven. als u geïnteresseerd bent in een deelname, of gewoon eens te komen kijken op zaterdag kan je altijd de website van fatamorgana bekijken : www.fatamorgana.be daar kan je alles volgen. op de website van sint-laureins www.sint-laureins.be kan je ook méér vinden, alsook informatie over deze fantastische gemeente met o.a. deelgemeentensint-margriete, bentille, sint jan-in-eremo en watervliet. er zijn heel mooie plekjes te bezoeken. vissers kennen waarschijnlijk wel de vele kreken in deze gemeente. het ligt aan de belgisch-nederlandse grens, dus niet ver van sluis, aardenburg, cadzand.... zeker een bezoekje waard, en als het kan, kom zaterdag af om deze gemeente te steunen . hartelijk dank bijvoorbaat. dino
zaterdag trok een artikel in de krant mijn aandacht : " hugo romboutsover het succes van zijn antwerps koffiebedrijf "
zijn grootvader, frans rombouts, huurde 112 jaar geleden een trommel om koffie in te branden en de passie heeft hij doorgegeven aan zijn kleinzoon. "ik ben in de koffie geboren. als kind speelde ik tussen de koffiebalen. ik heb nooit anders gekend. amper vijf moet ik geweest zijn toen ik mijn eerste kopje dronk. kwaliteit is heilig en elke koffieboon is als een diamant, zei mijn grootvader. laat hem dus niet op de grond vallen, herhaalde hij steeds. dat respect voor de koffie probeer ik nu door te geven aan mijn kinderen. " na zijn studies en legerdienst is hugo rombouts meteen in het familiebedrijf gestapt. "net op dat moment kregen we de kans om de franse koffiebrandermalongo in nice over te nemen. het bestuur vond mij de meest geschikte kandidaat om de zaak te gaan leiden. omdat er onaangenamere plaatsen zijn op de wereld dan nice ben ik op mijn 24ste naar het zuiden vertrokken. " rombouts vond er niet alleen geluk in het werk maar ook in de liefde. hij trouwde met een niçoise en kreeg twee kinderen. maar in 1980 keerde hij noodgedwongen terug naar antwerpen : het familiebedrijfstond toen op de rand van het faillissement. " door de concentratie van de distributiebedrijven was de onderhandelingsmarge al kleiner geworden maar de echte klap volgde toen een zware vorst dekoffieoogst in brazilië vernielde, en als gevolg vernegenvoudigde deprijs in amper twee jaar. het was onmogelijk de prijsaanpassingen door te rekenen aan de klant. ik heb toen snel ingegrepen : de kosten bijgeschroefd, de verkoop gestimuleerd. alle maatregelen die een goed management moest nemen. daar is mijn overtuiging uit gegroeid dat men met de rug tegen de muur de juiste beslissingen neemt. " door de tering naar de nering te zetten - zelf ruilde hugo rombouts zijnporsche in voor een R5 - slaagde de koffiebrander erin de moeilijke periode te overleven. "vandaag draait alles goed, maar dat betekent nog niet dat het gemakkelijk is. het is alle dagen knokken. "
als je goed gelezen hebt, besef je wel dat er een goede les inzit, die we allen, en ook onze politici zouden mogen onthouden : " de tering naar de nering zetten... alle maatregelen nemen die een goed management nemen moet.... porsche inruilen voor een R5... alle dagen knokken.... in het maandblad "milo" stelde men de lezers de vraag : "voel jij eendaling van de koopkracht in je portemonnee en wat doe je om te besparen? " één reactie vond ik heel goed : de koopkracht daalt en misschien is dat maar goed ook. want we consumeren ons kapot, en dat gaat ten kosten van ons milieu, onze planeet (co2-uitstoot), onze medemens (95 pct van de wereldbevolking is armer dan wij !!!) en tenslotten ten koste van onszelf. we kunnen deze hoge levensstandaard niet volhouden op deze manier. dus consuminderen is de boodschap. dus minder met de auto, minder met het vliegtuig, minder nutteloze dingen kopen, minder energie verspillen, minder vervuilen.
feit is, dat er steeds gewaarschuwd wordt, dat er slechtere tijden komen, de lonen zijn te hoog, de bedrijven kunnen niet meer concurreren met het buitenland.... en toch leeft men nog steeds alsof er niets aan de hand is. als de lonen zo hoog blijven , hebben de bedrijven straks geen werk meer en kunnen we zelf naar polen of een ander oosteuropees land gaan werken.... misschien moeten we eens denken als hugo rombouts, en onze levenswijze een beetje aanpassen : als we maar één keer op reis gaan per jaar, zal dat misschien véél meer gaan betekenen , als we dan iets kopen, zullen we er misschien véél meer van genieten.... en we helpen er ons milieu, onze planeet mee.... we hebben ook nog kinderen en kleinkinderen waarvoor we zeker niet wensen dat zij alle problemen van nu moeten oplossen, dat zij het met veel minder moeten stellen dan wij.
de les van hugo rombouts is voor mij duidelijk, voor U ook?
omdat er liefde is bestaat er geen voorbij in alle eeuwigheid ben jij
te leven is een gunst te weten "hoe" is een kunst
het mooiste dat het leven biedt zijn af en toe de dromen dat alles nog beginnen moet en 't beste nog moet komen...
we leven met de kleine dingen kleine vreugde, kleine pijn we leven met herinneringen die groter lijken dan ze zijn
liefde is op weg zijn naar : jezelf te vinden in elkaar
je kunt gezond of ziek zijn je kunt het alletwee belangrijk is alleen de vraag : wat doe je ermee?
het hoeft geen groot boeket te zijn, één bloem is evenveel
wie niet in 't kind het wonder ziet, die snapt het hele liedje niet
ik hou van jou, ik hou van jou een dag, een jaar, een eeuw ik weet ook dat liefde lente is maar ook een beetje sneeuw
hij schreef een klein gedichtje het had niet veel om handen maar het had iets van een lichtje dat in het donker brandde
tijd is iets en tijd is niets 't is een vleugel of een fiets tijd is net zo iets als "weer" wie geen tijd heeft, leeft niet meer
nacht of avond, middag of morgen maak je om de tijd geen zorgen kraaienpoten, grijze haren laat je drijven door de jaren en heb lak aan de kalender als je maar kunt zeggen : ik ben d'er
je kan niet altijd alles hebben waarvan je houdt als je maar houdt van alles wat je hebt
de hemel geeft wie vangt die heeft
alles is heimwee, wolken en water alles is heimwee naar vroeger - naar later vroeger is over, later...een ster gisteren is oud en morgen nog ver
niet je hele lange leven met je voetjes op de grond beetje dromen, beetje zweven lijkt me ook niet ongezond
ik heb gezocht, gevonden en verloren en weer opnieuw gezocht tot dat ik het weer vond een mens wordt zoveel meer dan ééns geboren en voor wie zoekt is op 'n dag de cirkel rond
veel mensen zijn eenzaam, geloof me daar is niets tegen, zeg dan op zijn minst even "dag"
het was alsof ze afscheid namen maar liefde is oneindig groot ze bleven en ze blijven samen liefde is sterker dan de dood
netje is het koosnaampje voor antoinette. en vandaag is ze 60 jaar geworden... maar het is haar niet aan te zien hoor !!!!! antoinette, annie en ik vormen een soort drieëenheid, of zijn we drie musketiers, ik weet het niet hoe je ons best noemt maar we vormen een perfect team . dus deze namiddag mochten annie en ik niet ontbreken op het appèl. gans de ochtend had "netje" haar uitgesloofd om taarten te bakken, en het was nodig hoor, want het was daar echt "de zoeten inval", wat nogmaals bewijst dat ze héél graag gezien wordt. ik zet het hier nogmaals op mijn blog ; van harte proficiat, netje, met je verjaardag !!!!!
wie kan afstemmen op avs, onze regionale zender, kan sinds enkele dagen de reis volgen van mensen van de vzw "vlamingen helpentsjernobylkinderen" , die kinderen gaan bezoeken in wit-rusland , die niet naar belgië kunnen komen, door hun gezondheidstoestand. daar een goede vriend van mij, een belangrijke rol speelt in deze vzw, en er heel veel voor doet, wil ik er op mijn blog even aandacht aan schenken .
"vlamingen helpen tsjernobylkinderen" werd in 1993 opgericht. alle medewerkers zijn onbezoldigde medewerkers. deze vereniging is politiek, religieus en filosofisch neutraal. deze vzw stelt zich een dubbel doel : ° zoveel mogelijk kinderen uit de besmette zones in wit-rusland een vakantie van één of twee maanden aanbieden in vlaamse gastgezinnen. medisch onderzoekingen hebben aangetoond dat tijdens een verblijf van één maand hier, het gehalte aan radioactief cesium- 137 in het lichaam van een kind met twee derde afneemt, zodat het nut van een kuur buiten kijf staat. naast de medische aspecten stelt men vast dat de sociale aspecten verbonden aan een verblijf hier zo mogelijk even belangrijk zijn. er blijkt een intense briefwisseling op gang te komen tussen de ouders in wit-rusland en de gastgezinnen hier. het is de bedoeling dat de kinderen elk jaar terugkomen tot ze de leeftijd van 17 jaar bereikt hebben. de belgische gastgezinnen betalen zelf het grootste deel van de busreis, verzekeringen, visa, enz... het resterende deel komt van sponsors, ondernemingen en particulieren.
° zoveel mogelijk medicamenten, vitamines en voeding naar die gebieden sturen teneinde het positief effect van de gezondheidskuur hier een positief karakter te geven. slechts sporadisch kunnen zij pakketten meegeven, voornamelijk voor weeshuizen van de getroffen streek. extra vervoer kost handenvol geld. alleen door de steun van ondernemingen en particulieren kan deze vereniging overleven.
je kan nog veel meer hierover lezen op http://www.vht.pbc.be/vhtweb/ het is echt de moeite wat die vzw en de gastgezinnen betekenen voor die kinderen van tsjernobyl. ik raad iedereen aan eens naar de website te gaan kijken .
in het weekend haalde ik de "nieuwe" pascal bij de boekhandel. elke maand lees ik met heel veel aandacht, dit interessante, gezellige blad. op pagina 51 staat de mening van leona kaes, een mening die velen van ons wel zullen delen : "mensen zijn altijd aan het klagen. ze zijn zo dolgedraaid dat ze niet meer beseffen hoe goed het hier eigenlijk is. terwijl er aan de andere kant van de wereldbol kinderen sterven van de honger. beschamend!!! " ze heeft het over de dalende koopkracht, zelfmoordberichten, over egoïsme en zwartgalligheid... en niemand die beseft dat aan de andere kant van de planeet mensen pijn lijden van de honger, mensen die elke dag proberen te overleven. ze zegt : "we horen er wel eens over praten, maar het dringt niet dieper door. het is ook niet "hip" om te denken aan mensen die zelfs geen handjevol rijst hebben om aan hunkinderen te geven." ze stelt voor om mensen met zelfmoordneigingen in dienst te stellen van de hongerigen. misschien als zij het echte leed zien, dit beter zou zijn als gelijk wel soort therapie...
ik vind dit heel goed verwoord, leona ! zij zegt ook : "wij worden immuun voor de beelden van hongerige kinderen"
onze kinderen hebben dikwijls geen besef hoe het er aan de andere kant van de planeet aan toe gaat. ik herinner mij het begin van mijn actie : de school "ter dreef" uitmerchtem reageerde op mijn oproep om lapjes te breien. de kinderen uit het derde leerjaar leerden breien (een vergeten hobby!) en al gauw groeide dit verder in de school, er kwam ook hulp van ouders, oma's en zelfs de merchtemse kav hielp lapjes breien. zo mocht ik daar 1128lapjes gaan afhalen. de kinderen zaten allemaal in een ronde bij de lapjes en ik vertelde hen hoe sommige kinderen in pakistan zelfs geen dak boven hun hoofd hadden, laat staan een zacht bedje, speelgoed en warme kleertjes. normaal gezien bij zo'n rampen steunen de ouders door een bijdrage te storten. nu hadden zij zelf actief meegewerkt, met een warm gevoel, een gevoel van liefde voor de medemensen.... wij zetten die lapjes aan elkaar tot dekens, en die dekens houden die mensen daar warm en beschutten hen toch een beetje tegen de kou. ze zaten met grote, blinkende oogjes te kijken : HUN lapjes geven die andere, arme kinderen WARMTE. de leraar daar zei dat er de kinderen zo enthousiast waren om dit te kunnen doen.
ik kan je verzekeren, op zo'n momenten heb je nog méér moed om er tegenaan te gaan, en dat doen we nu al enkele jaren, en ik hoop er nog lang mee tekunnen doorgaan ! vooral in scholen heeft dit een enorme impact : de kinderen zijn dol-enthousiast om zelf iets te kunnen doen voor de minderbedeelden. vorig jaar in drongen hebben de kinderen van vijfde en zesde leerjaar gebreid, en vanaf pasen ben ik de vrijdag , samen met annie en nog enkele moeders, de lapjes aan elkaar gaan zetten. de leraressen en kinderen waren opgetogen met hun grote "levering", die door wereldmissiehulp meegenomen is voor pater tailleu in congo. als kinderen hier warm voor gemaakt worden, zijn ze zo blij "hun warmte" te kunnen doorgeven.
ik weet niet of ik ooit al vertelde dat mijn grote liefde "paarden" zijn... van kleinsaf was ik verliefd op die prachtige dieren, en leerde ook paardrijden. ik kon er nog niet eerder over schrijven op mijn blog, omdat het mij zo immens veel pijn deed, maar ik wil het nu toch doen, voor de mensen die het artikel niet gezien hebben in de krant , zodat ook zij weten welke "monsters" (sorry voor het woord) er bestaan.
vorige week , ontdekte geert de saedeleir dat zijn raspaard grimbo, een hengst van 2,5 jaar de tong was afgesneden. de man stond aan de grond genageld. er lagen al twee dagen proppen gras in zijn drinkbak, hij leek niets binnen te kunnen houden. toen ontdekte de eigenaar de wonde in de muil van het paard. "hij moet enorm gebloed hebben, maar door de felle regen was dat weggespoeld" zegt geert. tongkwetsuren bij paarden zijn niet ongewoon, maar het was snel duidelijk dat dit geen ongelukje was. de bijgeroepen dierenarts was formeel : kwaad opzet, geen natuurlijke verwonding. " er is aan de tong getrokken en in een vloeiende beweging gesneden met een mes. vakwerk, zoals enkel paardenvolk dat kan" zegt de eigenaar. de vader van grimbo kaapte op de olympische spelen in athene(2004) een vierde plaats weg. maar grimbo zal nooit wedstrijden rijden. een paard zonder tong kan men niet opleiden. geert de saedeleir vreesde dat hij het dier zou moeten laten inslapen, maar grimbo lijkt zich aan te passen aan zijn handicap. hij herstelt wonderwel. zijn overlevingsdrangmoet enorm zijn.
dit alles stond te lezen in de krant. ik was er ook niet goed van , en ik ben zeker , vele dierenvrienden ook. dat "iemand" dat ook maar "kan" doen.... het is onbegrijpelijk ! ik wens de familie de saedeleir heel veel sterkte en moed om grimbo verder te verzorgen, en hopelijk heeft het dier toch nog een beetje "een leven".....
wat moet een ehbo-kit bevatten? - bril - elastiek - verband - potlood - gom - draad - chocoladezoen - zakje thee waarom???? welnu.... bril : om de kwaliteiten van de mensen rondom jou goed te kunnen "zien" elastiek : om je eraan te herinneren, dat je "flexibel" moet zijn, want mensen zijn niet altijd zoals jij zou willen dat ze zijn verband : om de gekwetste gevoelens te helpen genezen, zowel die van jou als van anderen potlood : om elke dag te noteren wat voor goeds je is overkomen (er valt véél te schrijven) gom : om je eraan te herinneren dat elk van ons fouten maakt en dat men die kan uitwissen draad : om je eraan te herinneren dat iedereen elke dag behoefte heeft aan een zoen, een liefkozing en een teder woord en tenslotte het zakje thee... om je op het einde van de dag te laten uitrusten, ontspannen en nadenken over hetgeen in jou ehbo-kit ontbreekt....
deze mooie, samengestelde foto kreeg ik van lies, de mama van lucas. in het midden een prachtige baby tussen de mooie kleuren. met deze foto wens ik jullie een prachtig, zonnig weekend !!!!!
ik vertelde gisteren over lucas zijn muts, die stilaan versleten raakt. door de vraag van zijn mama maakte ik een test-muts, om .... als deze goed zou passen, er nog te kunnen maken. gisteravond is antoinette ze gaan afgeven en ze past perfect, (wel niet de juiste kleuren ) wij doopten ze de "lucas-muts". antoinette en ik kregen vandaag een mailtje van hem om ons te bedanken, en dat doet deugd. wij zelf zijn ook heel blij met hem enzijn mama . door zijn project hebben wij nu weer een groterafzetgebied en daarbij komt nog dat we trees van hove ook extra kunnen helpen . zij kan nu ook veel medisch materieel meegeven met populus. door die paar jaar dat ik met de actie begon heb ik steeds meer mensen leren kennen die zich engageren om de minderbedeelden te helpen. we zijn één grote familie geworden en ze groeit nog steeds.... wat kan je nog méér wensen.
gisteren ging mijn rit naar meulebeke waar ik bij angèle lapjes ging ophalen. ze was net terug van een weekje vakantie. ik was echt blij haar nog eens te zien, ze verzamelt al de lapjes bij haar thuis. steeds staat daar een grote levering klaar, gebreid door vier personen , zegt angèle. haast onvoorstelbaar!!!! het wordt nu wel wat stiller want velen gaan op reis, ofwel zit men in de tuin en dan is breiwerk wel het laatste waar je aan denkt. ik kan weer heel wat truitjes maken, omdat je daarvoor heel mooi gevormde lapjes nodig hebt, en dat is net het kenmerk van de lapjes van meulebeke : héél mooie kleuren en prachtig gebreid !!!! deze morgen heb ik dan de dekens van jabbeke naar lucas gebracht in nevele. hij en zijn mama stonden nogal versteld van al dat mooi gerief. ondertussen hebben ze al heel wat verzameld voor senegal. zijn mama had vorige keer gevraagd of we zijn mutsje , die hij altijd aanheeft, na te maken. nu lucas thuis is (vakantie) kon ik de muts eens van dichtbij bekijken, en alles noteren die ik nodig heb om de muts na te maken. in de loop van de namiddag heb ik een proefmuts gemaakt en het lukt. nog even de juiste kleuren in huis halen en ik maak een exacte kopie van "lucas'muts". hij zal er wel heel blij mee zijn.
even na zeven.... k heb net op seniorennet de krantenkoppen gelezen, waarvan sport vandaag een beetje centraal staat door de overwinning van spanje op het ek-voetbal, en de overwinning van jurgen roelandts in knokke. dat spanje won op het ek maakte me blij, want ik hoopte in stilte dat ze kampioen zouden worden ! en ze waren gisteren ook de beste in een spannende wedstrijd. vandaag begint de grote vakantie voor vele kinderen echt . fien kwam vrijdag thuis van haar kamp met de andere kankerpatiëntjes. ze had haar mama en ons natuurlijk gemist, net als wij. zij en tom hadden een goed resultaat op school. deze week brengen ze bij hun papa door en zaterdag vieren we de verjaardag van mijn schoonzoon sven, de man van mijn jongste dochter tamara. hij wordt 29, de laatste stap voor de kaap van 30 ! in juli wordt onze tom 10 jaar, en daar kijkt hij geweldig naar uit, al is het dan voornamelijk voor de cadeautjes die hij zal krijgen. toen ik deze morgen wakker werd dacht ik na over wat ik deze week allemaal wil doen. ik stuurde gisteren een mail naar lies, de mama van lucas, om te vragen of ik eventueel vandaag de dekens mag brengen. in eeklo moet ik een levering afhalen bij een vrouw die vorig jaar haar zoon verloor en breit als een soort therapie : het houdt haar bezig . als ik kom is ze content dat ze eens over haar zoon kan praten. ik heb hem heel goed gekend, en vroeger bracht hij haar breiwerk naar mij. 't is een triestig verhaal en alles in huis daar herinnert aan hem. het is verschrikkelijk voor ouders om zo hun kind te verliezen, hoe oud ze ook zijn, of ze nog thuiswonen of niet... in kleit liggen er ook heel wat dekens klaar die ik moet afhalen en als ik de kans zie ga ik ook naar meulebeke om de lapjes van "ocra." ondertussen heb ik van de lapjes van denise uit liedekerke al heel wat mooie truien gemaakt, die ik meeneem naar lucas. de breifabriek werkt op volle toeren.... woensdag is het hobby in vinkt en ik hoop daar naartoe te gaan. antoinette richtte die hobbyclub op met haar vriendin mireille, en het bezorgt heel wat vrouwen , om de 14 dagen, een gezellige woensdagnamiddag. ze kunnen er meewerken aan de voorgestelde werkjes of gewoon wat naaien of breien. ze werken al sinds het begin van de actie mee, door toedoen van antoinette die alles rond vinkt en deinze coördineert, waarvoor ik haar zo dankbaar ben. ondertussen is annie, mijn lieve vriendin uit drongen, terug thuis. ze trokken met de fiets naar onze ardennen. k ben benieuwd om haar terug te zien. ze las wat bij op mijn blog en mailde me al. in de komende week spreken we zeker eens af. de zon schijnt, ik voel me goed, ik heb hier weer wat nieuws over onze actie kunnen neerschrijven....mijn dag kan niet meer stuk. k wens jullie allemaal een heel fijne week toe.
deze bloemen zijn voor annie uit jabbeke en twee vriendinnen uit stalhille en veldegem. ze brachten hun werk van méér dan een jaar : 43 supermooie, zachte, kleurige dekens !!!!!!! ik was eind 2006 op bezoek bij annie om dekens op te halen en haar eens te tonen hoe ik de lapjes aaneenzette, en wat te vertellen over de actie. ze had toen enkele vriendinnen uitgenodigd. het was een fijne namiddag en we beloofden mekaar zeker nog terug te zien. annie volgde alles op mijn blog. ze schreef een brief aan de kvlv-leden die ze kende om hen ook aan te zetten, te breien. al haar inzet resulteerde in de grote levering dekens die ze brachtten : de grote auto, zat propvol met dekens, ze konden er alledrie nog net bij... de mevrouw van stalhille was hier reeds heel in het begin van mijn actie met dekens geweest en wist me dus wonen. zij had annie toevallig leren kennen toen deze een kalender van de bond zonder naam kwam halen bij haar. annie zag de dekens liggen en vroeg ernaar, en zo is het allemaal daar verder gegaan. er zijn zoveel vriendschappen ontstaan door dat breien voor pakistan. ik vertelde hen voor wie we nu breien : huize triest, populus van lucas uit nevele, roemenië, wereldmissiehulp.... "dan zullen we rap weer verderbreien" zeiden ze alledrie. na een gezellige namiddag trokken ze weer richting jabbeke. mijn garage lag goed gevuld, de auto kon nog net binnen. woensdag en donderdag ben ik gaan behangen bij mijn dochter en vandaag is tom hier bij mij. deze namiddag komt fien terug van kamp. ze hebben zich alleszins reuze geamuseerd, dat konden we volgen op de site www.vakantiekamp.be waar onder dagboek alle dagen een verslag stond van wat ze allemaal gedaan hadden en ook vele foto's te bekijken waren. ik kijk er al naar uit om haar terug te zien. ik wens jullie allemaal een fijn weekend en voor alle kinderen een toffe vakantie.
enkele weken geleden kreeg ik van denise uit liedekerke een telefoon dat ze een advertentietje in de krant had gezet voor wol. ze had zoveel wol gekregen die ze van haar leven niet meer op kan breien. ze vroeg of ik eens wilde langskomen om héél véél wol af te halen. vandaag was het dan zo ver. vandaag begon patriek weer te werken na twee weken verlof en voor mij was dat het moment om ons appartementje eens goed onder handen te pakken. om 13 uur vertrok ik naar liedekerke. denise breit al van in het begin lapjes. als ze er een stuk of 250 heeft, brengt ze die naar mij, als ze een uitstapje maken naar sluis. ik was dus heel blij dat ik eens tot bij hen kon. bij een kopje koffie vertelde zij , beiden afkomstig uit gent , hoe zij in liedekerke belandden en daar nu al 50 jaar wonen. zij en haar man waren enig kind en zelf hebben ze één zoon en één kleinzoon. maar ondertussen nam ze ook haar schoonouders en haar eigen moeder in huis 26 jaar lang.... dit is wel hoogst uitzonderlijk. ze waren een heel gelukkig gezin en nu met zijn tweetjes genieten ze nog rustig samen. en elke avond bij teevee breit ze verder lapjes. dank je denise voor het vele breiwerk, en hopelijk tot binnenkort.
fien vertrok gisteren op kamp met de kankerpatiëntjes. om 9 uur moesten ze verzamelen in het uz gent. ze was héél nerveus. het was daar een geweldige drukte. we zagen veel kankerpatiëntjes weer, maar we moesten naar de ouders kijken om te weten wie de patiëntjes waren : de meeste hadden vorig jaar géén haar en nu wel, en dat verandert veel. de meesten hebben nu een weelderige krullebol zoals fien, en sommigen hebben nu een ander kleur van haar, allemaal gevolgen van de chemo. er waren ook veel nieuwe patiëntjes bij. allemaal waren ze blij om eens een week met ander patiëntjes op kamp te gaan. verpleegsters en dokters gaan ook mee om hen de nodige verzorging te geven. dit jaar gaan ze naar spa. daar verblijven ze aan de rand van een grootbos. dit jaar moest fien een "prinsesjeskleed" meedoen, want alles speelt zich af in een kasteel. vandaag heeft haar ma haar gebeld en ze vind het er "super!!!". (hierbij een foto , gisternamiddag genomen ) dit alles wordt georganiseerd en betaald door het kankerfonds, dat mag ook wel gezegd worden. het is een week ontspanning voor kinderen die een vreselijke ziekte doormaken, en zich veel moeten ontzeggen. we zullen haar missen maar zijn blij dat ze die kans krijgt.
ik vermoed dat veel grootouders ook mijn blog lezen. graag zou ik vragen of jullie over de actie van lucas : "POPULUS" willen vertellen aan jullie kleinkinderen. hebben zij speelgoed waar ze niet meer mee spelen of willen ze zelfs op school een inzameling doen voor lucas, graag... ik weet wel dat het nu het einde van het schooljaar is, maar de container van lucas vertrekt in november, dus er is nog tijd. het is belangrijk dat kinderen leren dat er ook kinderen zijn die bijna niets hebben, zoals lucas met eigen ogen kon zien in senegal, en vandaar dat hij deze actie opstartte. misschien kunnen uw kinderen en kleinkinderen zelf eens een kijkje nemen op de blog van lucas : http://populus.skynetblogs.be en eens een mailtje sturen naar hem...
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino