vandaag, één week geleden, was er de samenkomst in Deinze, in de het lokaaldienstencentrum De Bosrank. Antoinette en ik waren daar al van half tien, want er moesten pannekoeken gebakken worden. iemand die daar veel komt, Gerarda, was er ook. we vernamen dat Elke, die de ganse dag in mekaar gestoken had, haar moeder op sterven lag.... toch kwam ze bij ons om wat richtlijnen te geven, en ons te vragen of wij alles in handen wilden nemen, die middag want zij wilde bij haar moeder zijn , wat begrijpelijk is ook. de ganse voormiddag bakten we pannekoeken, maar ook de zaal moest klaargezet worden. Patricia kwam ons ook helpen. we verdeelden het werk een beetje, zo kwam het allemaal wel goed. rond half twee kwamen de eerste genodigden al toe. de koffie stond al klaar en de pannekoeken werden binnengebracht door Antoinette. de groepen die het wilden mochten een tafel gebruiken om hun werkjes tentoon te stellen. de meesten maakten daar dankbaar gebruik van. tegen 14 uur was iedereen in de zaal, sommigen hadden nogal moeten zoeken om het te vinden, maar geen nood, voor volgend jaar is dat euvel verholpen. de grote verrassing was Annie, die pas thuis was van haar reis. we wisten dat het nipt zou worden, maar ik was zo blij dat ze er ook was !!! de missiekring van Ruiselede , enkele mensen van Watervliet (het was juist die dag breinamiddag bij hen) , mensen van De Bosrank, mensen van Beke, van Vinkt, Mariette en haar dochter uit Drongen.....allemaal waren ze gekomen om eens gezellig samen te zijn en te zien wat de anderen breien.... de tafels waren heel mooi gedecoreerd, en de breisters bekeken de breiwerkjes , ze waren echt geïnteresseerd in mekaars werk. ik heb toen even het woord genomen en gezegd dat Elke er niet was omdat haar moeder op sterven lag, en dat Antoinette en ik zouden proberen de namiddag goed te doen verlopen. ondertussen was Trees Van Hove binnengekomen. Zij zou haar verhaal vertellen van Senegal. het boeide de aanwezigen duidelijk, temeer daar ze al veel breiwerk meegaven voor Trees. de koffie en vooral de pannekoeken vielen enorm in de smaak ! Elke had een bijdrage van 1,5 euro gevraagd, maar daar heeft niemand over geklaagd. Elke belde ons om ons te bedanken en het is haar bedoeling om dit volgend jaar opnieuw in te richten, en dat ieder groep dan ook eens iets over hun werk, breidagen....vertelt. zo kunnen we leren van mekaar. ik denk dat iedereen genoten heeft van deze namiddag. Antoinette, Annie en ik waren tevreden over de opkomst, het verloop en alles wat erbij kwam kijken. zeker voor herhaling vatbaar !!!
dinsdag moest ik dan naar het ziekenhuis voor een coloscopie, ter controle na de kanker van drie jaar geleden, en alles was oké ! meer kan ik niet wensen !!!!
iets wat niet met onze actie te maken heeft .... woensdagnamiddag was ik afgesproken om samen met mijn vader naar een filmvoorstelling te gaan . Julien Van Den Driessche is één van de weinige getuigen van de vreselijkheden die zich in de concentratiekampen hebben afgespeeld. in het lokaal dienstencentrum Zonneheem kwam hij woensdagnamiddag vertellen, en tonen aan de hand van een zelfgemaakt filmdocument, welke ellende hij en zijn medegevangenen doorstaan hebben in de periode van 26 januari 1943 (aanhouding door de Duitse Zekerheidsdiensten en Gestapo) tot 23 april 1945 (bevrijding tijdens de dodenmars vanuit het concentratiekamp van Flossenburg)
in 1938 werd het kamp Flossenburg opgericht als vierde concentratiekamp na Dachau, Buchenwald en Sachenhausen. dit kamp stond bekend om zijn harde regime. de meeste gevangenen werden tewerkgesteld in de steengroeven en in de 2004 (codewoord voor de messerschmitt-werkplaats) hun uitrusting was beperkt tot een spade en een houweel. het kamp was gelegen in een dal, wat de uitbreiding enigszins heeft belemmerd. de gevangenen werden in 23 houten barakken ondergebracht. het crematorium lag in de vallei achter het kamp en was voor de gevangenen niet onmiddelijk zichtbaar. Julien Van Den Driessche had het met momenten heel moeilijk en moest even stoppen om verder te gaan. hij werd indertijd opgepakt met zijn broer, maar die heeft het niet overleefd. het is onvoorstelbaar wat daar allemaal gebeurd is..... Julien vertelde over de nachtmerries die hij bleef hebben, toen hij al lang thuiswas. toen stelde hij zich als doel een film te maken om dit te kunnen tonen, zodat de mensen van latere generaties dit zouden kunnen zien. met zijn film gaat hij ook naar scholen, en wie hem vraagt. nog dit weekend en het volgend weekend is er in de Paterskerk in Eeklo een tentoonstelling over 'Politieke gevangenen 1940-1945' vanaf 14 uur. dit omdat de herinnering moet doorgegeven worden, en iedereen er zich van bewust is dat dit NOOIT MEER MAG GEBEUREN !!!! juist omdat het mij zo diep getroffen heeft wilde ik het hier op mijn blogje neerschrijven.
voor ik over de promotiebus begin , wil ik eerst vertellen dat ik vorige week in Huize Triest was met dekens. Werner, de cooördinator toonde mij met trots hun nieuwe broodjeszaak, en alhoewel het nog maar negen uur was zaten daar al een paar mensen. Werner vertelde me dat dit mensen waren die s nachts buiten geslapen hadden; daar alleen voor zou ik met dekens rijden.... die mensen dronken daar een warme kop koffie en aten een broodje, zo kunnen ze er weer wat tegenaan. voor mensen als wij die alle nachten in een warm bedje slapen is dat onbegrijpelijk. ik vroeg Werner of hij volgende donderdag naar onze bijeenkomst in Deinze in Ten Bossche komt, maar spijtiggenoeg kan hij niet omdat hij verplicht enkele weken rust moet nemen. maar hij wilde me één ding op het hart drukken en ik moest dit op mijn blog schrijven : bedankt voor al het mooie breiwerk die jullie maken, wij zijn daar verschrikkelijk dankbaar voor ! bij deze heb ik de boodschap overgemaakt. dan wou ik een artikel schrijven over de promotiebus van wereldmissiehulp. en niet zomaar een bus....het is reeds de derde bus die Werelmissiehulp in gebruik neemt. dit zijn evenwel geen nieuwe bussen, maar wel nog goede bruikbare bussen, die ooit dienst deden voor de MIVB de nieuwe bus werd begin de jaren 90 bij Van Hool gebouwd. Atom, afkomstig uit Armenië, en vast in dienst bij Wereldmissiehulp is mekanieker-elektrieker van opleiding, hij paste de bus van binnen en van buiten, aan de noden van een promotiebus, aan. nu is het een hele mooie bus die weer veel scholen zal aandoen . een bezoek van de promotiebus kan altijd aangevraagd worden op volgend adres : dienst promotie, regios@wmhelp.be of telefoneert naar 03/4541415 ik laat hier ook nog enkele data en plaatsen weten waar de promotiebus van Wereldmissiehulp langs komt. donderdag 23/09 in Oostkamp woensdag 29/09 in Hamme vrijdag 01/10 in Lokeren maandag 11/10 in Overmere dinsdag 11/10 in Overmere woensdag 13/10 in Lichtervelde donderdag 14/10 in Lichtervelde vrijdag 15/10 in Koningshooikt maandag 18/10 in Riemst dinsdag 19/10 in Riemst woensdag 20/10 in Krombeke donderdag 21/10 in Proven vrijdag 22/10 in Lokeren maandag 25/10 in Gerdingen dinsdag 26/10 in Gerdingen donderdag 28/10 in Temse vrijdag 29/10 in Harelbeke nog een (praktisch) voordeel aan de (gratis) komst van deze promotiebus : de budgetten van de scholen om 'op reis' te gaan worden alsmaal strakker en veelal zijn verplaatsingen te duur voor de directies... de promotiebus is dus mooi alternatief ! het is echt een aanrader. donderdag aanstaande is er in Deinze dan een samenkomst in de namiddag in Ten Bossche. ik kijk er echt naar uit !!!
sommige dingen slijten zegt men, maar de herinnering aan die 11 september blijven de mensen elk jaar beroeren. ikzelf vind het echt een dag van herinnering aan zoveel zinloos leed en haat. vorige dinsdag was op televisie een documentaire over de laatste gesprekken die mensen hadden uit de torens. de meeste wisten niet goed wat er buiten gebeurde, maar naderhand beseften ze dat ze daar niet levend meer gingen uitkomen. stel je maar voor dat je zo'n telefoon krijgt van je man, vrouw, dochter, zoon....... en waar heeft dit alles toe geleid....... het moet iedereen ervan overtuigen dat er meer dan ooit VREDE moet komen, GELIJKHEID, GEEN ARMOEDE...... dat waren toch de beloften bij het Millenium ! maar meer dan ooit lijkt dit nog heel ver weg.............. vorige maandag reed ik naar Huize Triest met mijn wagen vol, want deze zomer konden we er niet terecht wegens verbouwingswerken. enthousiast hielpen enkele allochtonen de auto lossen, tot zelfs twee kindjes toe. de man vroeg me of ik geen buggy had om hun kleintje te voeren.... spijtiggenoeg kon ik ze niet helpen. zaterdag ben ik dan naar Brugge gereden naar zuster Noëlla Lapon van de zusters Maricolen. we hadden een goeie babbel en ze gaf mij enkele nuttige adressen waar ik misschien met onze dekens terecht kan. weer met een wagen vol kon ik naar huis en vandaag rij ik er mee naar Huize Triest. ze zullen er heel blij mee zijn. het zijn drukke weken nu voor mij, en de gezondheid is niet optimaal, deze maand waarschijnlijk mijn grote controle voor de darmkanker, maar ik zie er naar uit, want dan weet ik hoe ik er voor sta. ik kan alleen maar hopen dat alles goed komt, zodat ik mijn actie kan verderzetten en samen met jullie nog heel veel mensen kan helpen. dat is toch al een begin in de strijd tegen armoede. en alle beetjes helpen. we hebben alleen maar warmte om te geven maar voor iedere mens is een "warm bedje" zo belangrijk !
iedereen van jullie heeft af en toe in zijn leven wel eens een opdoffer gekregen, de één al groter dan de andere.... het zijn dingen om eens over na te denken, te delen en eens te bespreken met vrienden of familie. ik kreeg er deze week enkele te verwerken en omdat het onze actie aangaat wil ik het er met jullie over hebben. 1. maandag wou ik een bezoek brengen aan de hobbytentoonstelling in Vinkt. Antoinette en haar vriendin Mireille hebben daar enkele jaren geleden de hobbyclub opgericht en dat draait daar heel goed, en de tentoonstelling was daar het schoonste bewijs van. na eens rond te zijn gegaan sloeg ik een babbel met Antoinette. plots kwam Mireille zich bij ons voegen en zei dat ze iets te vertellen had : op een rommelmarkt in Sint-Truiden hadden ze lappendekens verkocht.... indien Antoinette of ik ze zouden zien , zouden we meteen weten of het er van onze actie zijn, maar het waren dezelfde naar het schijnt. dus de kans is er dat er enkele dekens van onze actie verkocht werden. dat deed me heel veel pijn. Antoinette zei nog, misschien verkopen ze er om dan met het geld de armen te helpen.... dat is allemaal mogelijk, en ik hoop (!) dat het zo is, maar het gaf me een heel wrang gevoel. dit zijn dingen die we niet kunnen controleren, we kunnen alleen geven met een goede bedoeling, maar we gaan toch proberen dit na te gaan. 2. ik had een mail gestuurd naar Wereldmissiehulp met de hoop dekens en truitjes met hen te kunnen meegeven. maar ik kreeg gewoon een mail terug dat ze niet naar Pakistan gaan. alle officiële hulporganisaties willen ons gerief niet. ik bedacht dat we gelukkig mogen zijn da we laatst nog zoveel gerief naar Nederland deden voor Tibet....
maar ik mag mijn hoofd niet laten zakken . er zijn nog altijd groepen mensen die heel content zijn met onze dekens en truitjes. het wordt winter en dan zullen ze nog meer van pas komen.
gisteren stond een artikel in de krant : "Pakistan ziet nog geen derde van uw gift" Dokter Luc Beaucourt doet deze uitspraak en dit valt natuurlijk niet in goede aarde bij sommige hulporganisaties..... Dokter Beaucourt is al ter plaatse gaan kijken om vast te stellen wat de grootste noden zijn in dit zwaar getroffen land. hij wil in oktober terug naar Pakistan om er een project op te starten. hij doet daarbij een opmerkelijke belofte aan wie zijn project wil steunen. 'een mens geeft geld, maar nog geen dertig procent van het geld komt bij de slachtoffers terecht. ik bied de garantie dat honderd procent van het geld dat ik ontvang, besteed zal worden.' Beaucourt werkt niet via lokale overheden, en is ook geen grote organisatie die heel wat administratieve kosten hebben....
om van te leren ! de Afrikaan ligt te slapen in de zon onder een bananenboom, toen een Amerikaarn voorbij kwam. "hé", riep de Amerikaan, "moet jij niet werken : time is money!!" "wat moet ik doen" zegt de Afrikaan. "nou de bananen plukken en verkopen". "waarom verkopen? ik kan ze toch ook weggeven, als er teveel zijn." "ben je gek" zegt de Amerikaan. "verkopen moet je, geld verdienen.." "wat moet ik met dat geld?" vraagt de Afrikaan. "land kopen, nog meer bananenbomen planten...en dus nog meer verkopen en dus nog meer geld verdienen." "wat moet ik met al dat geld?" "koelcellen bouwen", zegt de Amerikaan,"om de bananen te bewaren en ze zo tegen de beste prijzen te verkopen. dan verdien je nog meer, dan kan je arbeiders huren, die al het werk voor jou doen, en nog meer grond kopen en nog meer bananen verbouwen... en dus nog meer verdienen !" "en dan?" vraagt de Afrikaan. "dan word je rijk! miljonair!" "en dan?" "dan word je multimiljonair !" "en dan?" "dan ben je pas rijk, zo rijk dat je kunt rentenieren. " "rentenieren?" vraagt de Afrikaan. "ja dat is," zegt de Amerikaan, "zalig niets doen. lekker luieren in de schaduw van de boom, en vooral tevreden zijn...!" "maar wat is het verschil met nu", mompelt de Afrikaan en sluit met een tevreden glimlach op zijn gezicht de ogen.......
t lijkt of de grote vakantie net begon.... en ze loopt al op haar einde.....
het is een hele drukke maand geweest : we hebben lapjes en dekens opgehaald, we hebben wol verdeeld, en mijn garage raakt weer helemaal vol met gerief voor Huize Triest. ik kijk ernaar uit om na 6 september de voorraad die klaarligt naar daar te doen, en ondertussen het resultaat te zien van de veranderingen aldaar.
we zijn ook bezig met het voorbereiden van die samenkomstnamiddag in 'De Bosrank' in Deinze waarover ik al schreef.
volgend weekend is er in Vinkt een Hobbytentoonstelling in de oude jongensschool, Aarseleweg :
zondagnamiddag 29/08/2010 van 13 tot 20 uur
demonstratie 'Pergamano' van 14 tot 16 uur
maandag 30/08/2010 van 11 tot 19 uur
demonstratie 'Pergamano' van 14 tot 16 uur
je kan er de werken van de creaclub bezichtigen en genieten van een kop koffie met taart of pannekoek en een drankje !
inkom gratis
op de tentoonstelling worden werkjes tentoongesteld die in de toekomst gemaakt kunnen worden.
na de hobbytentoonstelling zal het snel september zijn.
onze schatten van kleinkinderen mogen zich al weer klaarmaken om naar school te gaan..... sommige kijken er naar uit en voor de anderen mag de vakantie wat langer duren. op de voorlaatste dag van de vakantie is mijn papa jarig : 82 jaar wordt hij en hopelijk blijft hij nog een tijdje bij ons. de tijd gaat zo vlug, de weken vliegen voorbij, zeker als je al wat ouder bent. we moeten dus proberen er zoveel mogelijk van te genieten ! we kunnen het niet genoeg herhalen.... want we vergeten het zo vaak om eens rond te kijken, een adempauze te nemen, gewoon genieten van wat we hebben....
Antoinette en Annie hadden me een voorraad wol gebracht om mee te nemen naar Watervliet. zoals elke tweede donderdag van de maand waren de breisters weer verzamelt in het dorpshuis ( vroegere gemeentehuis). een deel van de voorraad werd verdeeld, de rest van de wol nam Rosette mee naar huis , waar de breisters dan kunnen komen om hun voorraad aan te vullen. wie ook aanwezig was in het dorpshuis want Marietje. Marietje werd 98 (!) jaar, zij is het vrouwtje dat zo'n mooie sokken breit...... vorige winter is ze gevallen en heeft haar heup gebroken, en toen vond men het niet meer verantwoord dat ze nog alleen woonde, ze is toen naar het bejaardentehuis getrokken. daar breit ze nog elke dag één sok ! haar dochter had haar gebracht zodat ze iedereen kon trakteren voor haar verjaardag. ze is nog wat gebleven om wat bij te praten. ik moet zeggen, zoals ze er nu uitziet wordt ze vast en zeker 100 !!!! elke maand geeft ze haar gebreide sokken mee voor de breiclub. dat zijn wel van die bijzondere momenten , waarop ik besef wat onze actie wel allemaal meegebracht heeft.... als ik nu de beelden zie van de overstromingen in Pakistan, dan moeten we beseffen dat er nog heel veel mensen zijn die ons nodig hebben. ik hoop dat we weer dekens kunnen meegeven met Wereldmissiehulp !
U weet allemaal dat wij reeds veel dekens en truitjes afleverden bij Huize Triest in Gent. Huize Triest biedt een maaltijd en een bed voor de armsten onder de dak-en thuislozen met en zonder papieren in Gent.
dit doen zij geheel met de steun van de vele mensen, maar eigenlijk is dat nog niet genoeg. dat zult U snel begrijpen wanneer ik enkele cijfers meedeel uit het voorbije werkjaar : 1. maaltijden onder de middag : 78 per dag 2. sociaal eethuis : capaciteit 65 personen, gemiddeld 64 personen per dag 3. namiddagactiviteiten : capaciteit 35 personen, gemiddeld 41 personen per dag 4. begeleid wonen naar vluchtelingen toe (gemeenschapshuis Tabor) sinds het ontstaan 18/12/04 hebben 121 personen in Huize Triest gewoond, dit werkjaar 23 personen 5. per week ontvangen wij in Huize Triest ongeveer 591 mensen. zij die bij ons wonen, zij die komen eten in ons sociaal eethuis, zij die gebruik maken van de namiddagactiviteiten, zij die te gast zijn in onze acute nachtopvang voor één nacht tot max 4 nachten, zij die ons huis gebruiken als inloopcentra... 6. telefoon en gsm oproepen : gemiddeld 110 per dag 7. gestructureerde- en sporadische vrijwilligers: 43 schatten van mensen 8. betaalde krachten vanuit de congregatie van de Broeders van Liefde : een coördinator, begeleider acute nachtopvang en polyvalent medewerker. 9. acute nachtopvang : aantal overnachtingen 3791. aantal verschillende personen : 1892 aantal kinderen : 733, waaronder 594 uit Oost-Slowakije, 61 uit Bulgarije, 19 uit België en 54 illegalen (buiten europa)
dit zijn maar enkele cijfers, maar die aantonen dat daar hééééél véél gedaan wordt in Huize Triest. en indien ze nog meer financiële middelen hadden zouden ze nog meer mensen kunnen helpen. daarom durf ik vragen, indien U een goed doel wil steunen, aub denk dan eens aan Huize Triest. U kan altijd een gift doen op het nummer 440-0340021-11 (met fiscaal attest) vzw Projecten Broeders van Liefde , stropstraat 119 9000 Gent.
in Nederland, Kattendijke, breien een groep mensen reeds jaren voor het goede doel. ook zij maken dekens zoals wij en zo kwamen de mensen van breiclub 'de vierkantjes' uit Watervliet in contact met deze groep. de mensen uit Kattendijke komen elke eerste vrijdag van de maand samen in het huis van Ilona Schmit. wie is deze Ilona Schmit ? deze vrouw werd op 5 september geboren in Goslar, Duitsland met Nederlandse nationaliteit. in 1973 verhuisde ze naar Zeeland en begon te schilderen. haar directe omgeving was haar inspiratiebron : de bomen in haar boomgaard, haar kinderen, dieren en Zeeuwse huisjes. iemand vertelde haar dat haar schilderijen tot de naïeve kunst behoorden. datzelfde jaar werd ze in New York uitgekozen als Nederlandse vertegenwoordiging voor de Biennale Young Artists. zo is haar internationale carrière gestart. ze heeft geëxposeerd in Parijs, Chicago, Berlijn, Brussel, Milaan , Zagreb, Den Haag en Amsterdam. nog steeds is haar directe omgeving haar grote bron van inspiratie. enkele jaren geleden is ze ook begonnen met het schilderen van iconen. ze schildert nu ongeveer 30 jaar en hoopt daar nog 30 bij te doen.....
en naast die mooie schilderwerken maken zet ze zich helemaal in voor het goede doel. via haar gaat alles naar mensen die persoonlijk alle breiwerk brengen bij de armen. momenteel gaat alles naar Tibet.
vrijdag ben ik samen met Antoinette , Rosette die voorzitster is in Watervliet en nog drie dames meegereden naar Kattendijke, ongeveer een uurtje rijden van in Watervliet. Antoinette en ik waren heel benieuwd wat we daar gingen meemaken, voor ons was het de eerste keer !
we werden daar heel hartelijk ontvangen, alles gaat daar in een typische gemoedelijke hollandse sfeer. natuurlijk stond de koffie en de thee klaar ! Ilona vertelde over de vorige zendingen die naar Tibet gegaan waren en dat ze nu , voor een schooltje 60 pakketjes ging klaarmaken met schoolgerief voor de kindjes. daarna zette ze zich rustig neer en dan was het tijd voor "show en tel".... Antoinette en ik vroegen ons af wat dat mocht betekenen? wel... ALLE stuks die meegebracht werden, worden getoond(=show) en geteld ! een 40-tal mooie dekens en 120 gebreide truitjes , mutsen, sokjes.... passeerden de revue, allemaal om het mooist ! de Nederlandse vrouwen stonden paf van wat wij allemaal meegebracht en vervaardigd hadden. ze vroegen zich af wanneer we dit allemaal gemaakt hadden.... Antoinette en ik waren blij dat wij nu eindelijk kennis gemaakt hadden met een groep waar we veilig breiwerk kunnen mee meegeven naar gebieden waar heel veel nood is. naast onze leveringen aan Huize Triest proberen wij ook nog andere mensen te helpen. vorige week hadden we nog een ontmoeting met Trees Van Hove, en zij vertrekt aan het einde van dit jaar weer naar Senegal en rekent op onze dekentjes en mutsjes voor de baby's....
aan alle groepen mensen die iets maken om anderen te helpen zoals wij doen (dekens, truitjes maken) , is deze oproep gericht :
Beste, wij -de breigroep 'bezig voor een ander' en de breigroep 'dekens voor Pakistan' wensen een jaarlijkse bijeenkomst te organiseren voor alle mensen die zich via handwerk inzetten voor mensen in nood. onze groepen leerden elkaar toevallig kennen. ondanks ons afzonderlijk werken ontstond er een verbondenheid. we volgden mekaars werking, gaven elkaar tips, genoten van elkaar op de samennaaidagen, wisselden materiaal.... deze ervaring zet ons nu aan om de kennissenkring te verruimen en jaarlijks een dag te organiseren, waarbij we alle mensen uitnodigen die thuis of in groep handwerken voor het goede doel. we starten op donderdag 23 september 2010 en verwachten jullie van 14-17u. we handwerken die dag, wisselen ervaring uit, genieten van een kopje koffie en pannekoeken (kleine bijdrage : 1,5 euro) en die wenst kan zijn werking voorstellen via een stand. we willen zoveel mogelijk mensen bereiken.... hopende op een verrijkende dag met allemaal energieke mensen groeten wij U, Elke Kerkhof, Antoinette Van Huffel, Nadine Dejonghe, Annie Fredrick, Patricia Trommelmans.
om organisatorische redenen vragen we vooraf in te schrijven (ten laatste 16 september) en mee te delen of u al dan niet een stand wenst om uw werking voor te stellen. als u mooie fotos hebt van de resultaten van Uw werking mag U die doormailen naar lokaaldienstencentrum@bejaardenzorg.be dit alles gaat door in Lokaal dienstencentrum 'De Bosrank', ten Bosse 150, 9800 Deinze.
jullie weten allemaal ondertussen wel dat de breiclub 'de vierkantjes' uit Watervliet al van in het begin meewerkt met onze actie, maar dat zij ook regelmatig naar een groep Nederlands vrouwen ('geef een mens(je) warmte') gaat in Kattendijke, die heel wat breiwerk, dekens.... naar arme gebieden sturen. dekens, die de watervlietse dames maken zijn ook al meegestuurd naar diverse gebieden. Rosette houd me op de hoogte hiervan. vorige week stuurde ze een mail door die ze ontvangen had van de stichting. daarin staat dat ze in januari een grote plunjezak, gevuld met dekentjes en truitjes naar een vluchtelingenkamp in Tibet stuurden. de plunjezak is daar goed aangekomen, en er waren wat fotos bij gevoegd. de kinderen daar waren superblij met de warme dekens en truitjes. ik heb al lang beloofd aan Rosette om eens mee te gaan naar Kattendijke om met die mensen daar kennis te maken. het is een heel goeie groep die maandelijks samenkomt en voortdurend breit voor het goede doel, net als wij.
vrijdagmorgen was ik afgesproken met Angèle, voorzitster van Ocra in Meulebeke, om er de voorraad lapjes af te halen. drie weken geleden hadden ze slecht nieuws gekregen na een scan bij haar jongste kleinkindje : er was een tumor vastgesteld in de buik die overal uitgezaaid was. het meisje werd vorige week 1 jaar !!!! ze proberen nu eerst met chemo, het gezwel te verkleinen, zodat ze het operatief kunnen wegnemen. in het UZ Gent geven ze haar 60 procent overlevingskans..... bij een kopje koffie praten we over de situatie, die ik heel goed kan begrijpen, als ik denk aan de periode dat ons Fientje leukemie had. ik ben toen echt vertrouwd geraakt met kinderen die kanker doorstaan. je ziet daar dat niet alleen jou kind, jou kleinkind zoiets meemaakt, maar heel wat andere mensen staan voor deze immense lijdensweg.... voor heel velen komt uiteindelijk alles goed, maar voor sommigen loopt het na al dat verdriet en pijn, toch verkeerd af.... we kunnen alleen maar hopen met Angèle, haar dochter en haar gezin , dat het kleine meisje er helemaal bovenop komt. veel kunnen we niet doen, maar toch durf ik vragen of jullie eens een weesgegroetje voor haar willen bidden?
de basisvraag is WAAROM? in deze drukke tijden is het moeilijk om de tijd te nemen om zich de werkelijke vragen te stellen : WAAROM kan je een pizza vlugger bij je thuis hebben dan een ziekewagen? WAAROM is er een parkeerplaats voor gehandicapten voor een schaatsbaan? WAAROM bestellen mensen een Double Cheeseburger en grote friet en daarna een Cola Light? bovendien heb je je nooit afgevraagd : WAAROM vrouwen geen mascara kunnen aanbrengen met een gesloten mond? WAAROM het woord 'afkorting' zo lang is? WAAROM je, om 'windows' af te sluiten je op de startknop moet drukken? WAAROM citroensap kunstmatige smaakstoffen bevat en het product voor een afwasmachine gemaakt is met echte citroenen? WAAROM er geen kattevoeding bestaat met muis-smaak? WAAROM voeding voor honden 'nieuw is met verbeterde smaak' : wie heeft dat getest? waarom ze naalden voor euthanasie stereliseren? u kent zeker wel de onverwoestbare 'zwarte doos' in vliegtuigen. WAAROM maken ze de vliegtuigen niet van dat materiaal? als vliegen zo veilig is, WAAROM noemt me de aankomsthal op het vliegveld dan 'Terminal'.... en verder : WAAROM drukken we harder op de toetsen van de afstandsbediening als de batterijen bijna leeg zijn? WAAROM wassen we onze badhanddoeken? worden we niet verondersteld schoon te zijn als we ons ermee afdrogen? WAAROM dragen Kamikaze piloten een helm? hoe heeft men de panelen 'verboden op het grasveld te lopen' in het midden van het grasveld kunnen zetten? WAAROM vinden analfabeten het leuk om lettertjes in de soep te hebben? toen de mens ontdekte dat de koe melk geeft, waar was hij op dat moment naar op zoek? als een woord verkeerd geschreven staat in het woordenboek, hoe weet men dat dan? WAAROM heeft die oen van een Noach die twee muggen niet doodgemept? krijgen de arbeiders bij Lipton ook koffiepauze? WAAROM krimpen schapen niet als het regent? ik koop een oude boemerang, hoe raak ik de oude kwijt? WAAROM hebben etablissementen die 24 uur per dag en zeven dagen op zeven geopend zijn, sloten?
twee weken geleden had ik Tom en Fien, mijn twee oudste kleinkinderen op vakantie. met de hitte was het onmogelijk om hier de ganse dag op het appartement te blijven, dus hebben we elke dag een uitstap gemaakt. heel leuk, maar na een week zat ik er helemaal door.... vorige week moest ik dat dan bekopen..... de maandagnacht voelde ik me niet goed, en de dinsdag ben ik gans de dag in bed gebleven en geslapen... Jan, een vriend van me die naar al zijn vrienden een mailtje gestuurd had om wol binnen te brengen, had me gebeld dat er heel wat wol klaarstond en of ik die wilde komen halen. donderdag ben ik dan bij hem in Torhout geweest. het was een blij weerzien.... na een jaar of 42 denk ik. zijn vrouwtje had lekkere appeltaart in huis gehaald, en samen hebben we herinneringen opgehaald, en zo was de namiddag snel voorbij.... de wol die ik bij Jan afhaalde neem ik deze week mee naar Meulebeke. Angèle heeft me laten weten dat er lapjes klaarstaan, en die ga ik deze week afhalen. met deze warmte lukt het me niet om lapjes aan elkaar te zetten : ik kan echt niet tegen de warmte, en hou me dan ook zoveel mogelijk binnen, en die warme lapjes op de schoot, die kunnen er even niet bij.... ik kijk uit naar wat lagere temperaturen, en ik denk dat er nog mensen zijn die daar zo over denken. vrijdag ben ik samen met Patriek, zijn broer Ronny , zijn vrouwtje Cindy en onze kleine oogappel Arthur naar de Zoo in Antwerpen geweest. we kochten een dagticket met inkom van de Zoo inbegrepen. voor Arthur was het de eerste treinreis, en hij vond het super ! het Centraal - Station in Antwerpen op zich is al een bezienswaardigheid !!!! dit is , naar mijn bescheiden mening, een echt kunstwerk.... wat ze daar gerealiseerd hebben ! de inkomhall is prachtig gerenoveerd en een echt pareltje ! als je het stationsgebouw verlaat sta je aan de ingang van de Zoo. het was niet té warm en dat was het ideale weer voor zo'n dagje. we waren duidelijk niet alleen die er zo over dachten, want het was heel druk in de Zoo. we hadden ons fototoestel mee, om één en ander op de gevoelige plaat vast te leggen. het bezoek aan Kai Mook was voor Arthur een hoogtepunt. hij had er al van gehoord, maar dat olifantje in het echt zien, is natuurlijk wat anders. de pinguins, de dolfijnen en zeehondjes vond hij ook heel leuk. de grotere dieren vond hij dan wel leuk op afstand, maar hij bleef toch dicht bij zijn pa. ze zijn bezig met een nieuw verblijf voor de leeuwen te bouwen in de Zoo, zo verandert er regelmatig wel wat, en zie je telkens iets nieuws als je op bezoek gaat naar de Zoo. het was echt een fijne dag. het weekend heb ik het rustig gehouden. deze week ga ik naar Meulebeke om de lapjes en met wol, en misschien loop ik dan even binnen in Rumbeke bij Antoinette. donderdag is het breien in Watervliet en hopelijk kan ik daar naar toe. het is ondertussen weer een tijdje geleden dat ik die mensen bezocht. je ziet het zal wel weer een drukke week worden...... en ondertussen is het nog steeds wachten op mijn oproep in 'de stip'...
mijn oproep in 'de stip' voor wol is nog steeds niet uitgezonden, maar we kunnen nog steeds niet klagen wat het aanbod betreft. Annie liet weten dat haar collega Liliane (van de duizenden lapjes!) vorige week in haar buurt naar een "garageverkoop" ging, dit is een soort rommelmarkt waar mensen uit de buurt hun spullen kunnen verkopen... daar woont ook een ex-collega Anny, die wol had liggen. Liliane vertelde haar dat we nog steeds bezig zijn met onze actie. de volgende dag kreeg Liliane het blijde nieuws dat ze de 25 bollen (allemaal nieuw en gelijk) gratis mocht hebben, aangezien ze niet van de hand gegaan waren. dat is toch super hé!!! Annie was zelf naar Bergère de France in Gent geweest voor het begin van de solden, en had er voor 5 euro 13 bollen mooie wol kunnen kopen. de mevrouw van de winkel kent Annie ondertussen goed en heeft gezegd dat ze begin augustus terug mag komen en dat ze dan gaat zien wat ze nog over heeft voor ons. dat is toch ook heel fijn van die mevrouw ! als je af en toe eens iets gaat kopen, levert dat dan blijkbaar toch iets op hé. van Patricia kreeg ik een mail. zij plaatste zoekertjes voor wol , maar ook voor gerief voor Huize Triest en op één van die zoekertjes kreeg ze volgende reactie : er belden mensen die héééééél véééééél wol hebben van hun moeder, welke haar hobby breien was. die pakken wol liggen al heel veel jaren op zolder mooi ingepakt in plastic zakken. die wol willen ze ons schenken ! morgen gaat Patricia deze wol afhalen. ze kreeg ook nog een mail van mensen die heel veel zeepjes liggen hebben voor Huize Triest . heel erg bedankt Patricia dat je die zoekertjes plaatst en heel veel dank aan die lieve mensen die daar op reageren, allemaal mensen met het hart op de juiste plaats ! dan heb ik ook nog een persoonlijke vriend Jan uit Torhout die zich inzet voor mensen die nood hebben, en hij heeft naar al zijn kennissen mails gestuurd om wol te vragen voor ons. enkele hebben al geantwoord en hij gaat de wol van zijn kennissen verzamelen. ik mag ze dan bij hem afhalen. dank je Jan voor je inzet voor onze actie, en dank aan al je kennissen die wol schenken ! je ziet het, zelfs al is het zomer en vakantie, mensen denken aan ons, en helpen zo onze actie verder in stand houden. voor wie op reis gaat, ik wens jullie een fijne vakantie en een behouden thuiskomst. voor de thuisblijvers, zoals wij, geniet van het mooie weer, tis echt een kado !
ik werd geboren in Blankenberge, en woonde ook in Zeebrugge, en momenteel woon ik sinds geruime tijd in Eeklo, maar een groot deel van mijn puberteitsjaren bracht ik door in Zomergem. mijn ouders wonen er nog, mijn broer en nog enkele familieleden, en ook nog vele bekenden. dat brengt mee dat ik nog steeds geïnteresseerd ben in wat er allemaal in dit dorp gebeurt. deze morgen kreeg ik een mail van mijn broer om eens een kijkje te nemen op de site : www.zomergem.net ! daar had hij een 'opvallend verzoek' geplaatst voor de 50ste verjaardag van mijn schoonzus. ik vond er ook een bericht over mijn oproep in 'de stip'. dat verraste me aangenaam. mijn broer schreef er als commentaar nog eens een oproep bij voor wol.... dat maakte me heel gelukkig. en tevens vond ik het leuk via deze website heel wat te kunnen lezen over 'mijn gemeente', want dat is het nog steeds voor een deel. elke week de zondagvoormiddag breng ik door bij mijn ouders, meestal rond half elf ga ik dan samen met mijn ma een koffietje drinken in 't zoet gemoed, een eethuis-tearoom, even verderop.... dat is echt genieten voor mijn ma, die ondertussen al 79 jaar wordt. ze is nog heel kwiek, rijdt nog met de wagen, gaat nog heel veel kaarten en ja, zelfs shoppen !!! het liefst doet ze dat met één van haar dochters, schoondochter of kleindochters.... ik hoop dat ik dat op die leeftijd ook nog zal kunnen....als ik al zo oud word !!!
25 juni 2009 in de namiddag werd het nieuws de wereld ingestuurd dat Yasmine uit het leven gestapt was.... iedereen was geschokt. de laatste weken voor haar dood was het wel opgevallen dat ze heel fel vermagerd was, iedereen wist dat ze heel veel verdriet had door het stuklopen van haar huwelijk, maar dat ze zo diep zat.... nu, een jaar later, zijn we haar nog niet vergeten.... ze was een heel veelzijdige artiste, niet alleen als zangeres maar ook als presentatrice. haar fans hebben vandaag uitgeroepen als duveltjesdag.... Yasmine dronk graag eens een duvel... dus als je vandaag toevallig een duvel drinkt, denk dan eens aan deze fantastische vrouw.... 25 juni is voor mijn schoonzus Martine , ook een bijzondere dag. zij wordt vandaag 50 jaar! ik heb maar één broer, en hij heeft een fantastisch vrouwtje, ze is niet groot, maar ze is dé sterke vrouw achter mijn broer die jaren geleden een decoratiebedrijf begon dat nu uitgegroeid is tot een bedrijf met naam en faam. 50 jaar was voor mij een mijlpaal in mijn leven. ik heb dat aangevoeld als : het grootste deel van mijn leven is al voorbij, maar nu komt de tijd van genieten .... als je jong bent gaat alles soms veel te vlug aan je voorbij, na 50 jaar bekijk je dat meer... je geniet meer, je staat meer stil bij sommige dingen...je ziet de schoonheid beter van alles... het is een mooie leeftijd, de meesten hebben grote kinderen, al kleinkinderen, en dat is écht genieten !!! vandaag heb ik voor Floortje gezorgd, en als je ziet wat zo'n klein mensje van zeven maand kan... ze zit al flink recht en bewondert haar speelgoed, betast alles, begint al flink wat te brabbelen, soms meen ik 'mama' en 'papa' te verstaan... en als ze naar me lacht, dan smelt ik weg... jullie kennen wel allemaal dat gevoel zeker???? k moet het niet uitleggen hé.... je zou er alles voor doen ! deze avond ga ik nog eens kijken naar 'de stip' en hopen dat mijn oproep eindelijk wordt vertoond..... er zijn al velen de revue gepasseerd die daar ook in Zomergem waren voor hun oproep, maar blijkbaar willen ze nog wat wachten met mijn oproep voor wol !!! sowieso wordt het uitgezonden hebben ze me beloofd, dus ik blijf hopen... waar we heel blij om kunnen zijn is dat de zon van de partij is en ons een schitterend weekend bezorgt : tijd dus om de natuur in te trekken, te fietsen, wandelen, een terrasje doen, shoppen... voor onze kinderen of kleinkinderen is de grote vakantie in zicht, en bijgevolg ook voor hun leraren en leraressen. voor de studenten zijn de examen achter de rug, sommige weten al of ze geslaagd zijn of niet, anderen beginnen straks hun vakantiejob... vele mensen beginnen al hun valiezen te maken om op vakantie te vertrekken. het is een fantastische tijd, denk daar eens aan ! niet klagen, niet zagen, we leven in een rijk land, in een vrij land, waar we heel veel kansen krijgen, waar de sociale voorzieningen heel goed zijn, waar we mogelijkheden hebben, waar geen zichtbare armoede heerst... maar waar er wel armoede is ! en discriminatie ! laat dus naast al dat geluk, een plaatsje in je hart voor deze mensen die niet zoveel geluk hebben als wij. wij proberen dat met het breien van lapjes en het maken van dekens, truitjes, sokjes, sjerpen... het is onze manier om te helpen, en als ik denk aan al die mensen die breien, aan mekaar naaien, een randje rond de dekens haken... dan ben ik bijzonder fier en dankbaar dat we al vijf jaar bezig zijn, en dat de groep nog steeds groeit.... dat ik het al lang niet meer alleen moet doen, maar drie fantastische helpers heb : Antoinette, Annie en Patricia ! we hebben elkaar gevonden in deze actie en vullen mekaar aan, dit is echt een verbond voor het leven.... een fijn weekend gewenst !!!!
elke avond om half acht, na het nieuws op vtm is er "de stip". je kan er een oproep doen voor van alles en nog wat. gisteravond hoorde ik dat ze voor opnamen vandaag in Zomergem op de markt stonden, dus dat was de ideale gelegenheid om een oproep te doen voor wol. ik belde Annie en Antoinette en zij vonden ook dat we die kans moesten grijpen. nadat ik deze morgen eerst in Waarschoot-Beke dekens opgehaald had, ging het richting markt in Zomergem. daar was al redelijk wat volk komen opdagen om alles eens mee te maken, en sommige, zoals ik, om een oproep te doen. ik heb mijn best gedaan om in deze korte boodschap te vertellen dat we van restjes wol lapjes breien, en daar dan prachtige dekens van maken voor daklozen, mensen in Pakistan, Senegal, Bolivië, Roemenië..... de mensen van vtm konden niet zeggen of het vanavond wordt uitgezonden, of op een andere dag, in ieder geval zal de opname vanaf morgen op de website van vtm bij "de stip" te bekijken zijn. en dan afwachten, hoeveel respons we krijgen op de oproep. ik heb alvast naam en adres en telefoon van Antoinette, Annie en mezelf opgegeven, zodat zoveel mogelijk mensen wol kunnen brengen. die wol verdelen we dan onder de breisters. als je wil zien hoe ik het ervanaf gebracht heb, ga eens naar de stip op vtm.....
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
vandaag, één week geleden, was er de samenkomst in Deinze, in de het lokaaldienstencentrum De Bosrank.
iets wat niet met onze actie te maken heeft ....
voor ik over de promotiebus begin , wil ik eerst vertellen dat ik vorige week in Huize Triest was met dekens. Werner, de cooördinator toonde mij met trots hun nieuwe broodjeszaak, en alhoewel het nog maar negen uur was zaten daar al een paar mensen. Werner vertelde me dat dit mensen waren die s nachts buiten geslapen hadden; daar alleen voor zou ik met dekens rijden.... die mensen dronken daar een warme kop koffie en aten een broodje, zo kunnen ze er weer wat tegenaan. voor mensen als wij die alle nachten in een warm bedje slapen is dat onbegrijpelijk.
sommige dingen slijten zegt men, maar de herinnering aan die 11 september blijven de mensen elk jaar beroeren. ikzelf vind het echt een dag van herinnering aan zoveel zinloos leed en haat. vorige dinsdag was op televisie een documentaire over de laatste gesprekken die mensen hadden uit de torens. de meeste wisten niet goed wat er buiten gebeurde, maar naderhand beseften ze dat ze daar niet levend meer gingen uitkomen. stel je maar voor dat je zo'n telefoon krijgt van je man, vrouw, dochter, zoon....... en waar heeft dit alles toe geleid....... het moet iedereen ervan overtuigen dat er meer dan ooit VREDE moet komen, GELIJKHEID, GEEN ARMOEDE...... dat waren toch de beloften bij het Millenium !
om van te leren !
twee weken geleden had ik Tom en Fien, mijn twee oudste kleinkinderen op vakantie. met de hitte was het onmogelijk om hier de ganse dag op het appartement te blijven, dus hebben we elke dag een uitstap gemaakt. heel leuk, maar na een week zat ik er helemaal door.... vorige week moest ik dat dan bekopen..... de maandagnacht voelde ik me niet goed, en de dinsdag ben ik gans de dag in bed gebleven en geslapen... 
mijn oproep in 'de stip' voor wol is nog steeds niet uitgezonden, maar we kunnen nog steeds niet klagen wat het aanbod betreft. Annie liet weten dat haar collega Liliane (van de duizenden lapjes!) vorige week in haar buurt naar een "garageverkoop" ging, dit is een soort rommelmarkt waar mensen uit de buurt hun spullen kunnen verkopen... daar woont ook een ex-collega Anny, die wol had liggen. Liliane vertelde haar dat we nog steeds bezig zijn met onze actie. 
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
