aantal stappen: 1.414.520 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 113
aantal fietstochten: 30
Zoeken in blog
27-03-2022
fris en mistig
Ondanks de mist, toch mijn wandelschoenen aangetrokken.
Vertrokken langs de Pannestraat en de werken op het eind van de straat, daar het bos ingetrokken. Overal zie je nog de omgevallen bomen. Op het hoogste punt, nu eens naar links naar het fietspad tussen Zutendaal en Gellik. Dat pad even gevolgd om even verderop, terug links het bospad te nemen. Speciaal was 'n bosweg met het bord: verboden toegang, terwijl er toch het mountainbikepad voorbijkomt.
Richting Op de Puin, even 'n klein tussenstraatje genomen, ik dacht zelfs voor het eerst dat ik dat doe. Op de Puin zelf, zie je hoe mistig het is. Maar toch zag ik er ook de kalkoenen "van jetje geven".
En bijna thuis, kon ik niet voorbij die beelden zonder 'n fotootje te nemen.
Na die stevige fietstocht van gisteren, wilde ik het vandaag wat rustiger aan doen. Gewoon 'n wandeling in de buurt, over gekend terrein.
Het wandel- en fietspad gekozen naar de sportoase. Het viel mij op dat er paaltjes gezet zijn om te vermijden dat er auto's 'n binnenweg kunnen zoeken. Door het korte bospad, de weg naar Gellik over om dan beneden op het jaagpad, links te zien dat de brug over het kanaal, stevig verankerd is.
Wat verder op, zag ik 'n lange witte streep op het water. Bleek dat het gezuiverd water te zijn van Sappi dat terug het kanaal invloeit.
Aan de sluis, 'n mooie struik gespot, de Mahonie oftewel de "Berberis Aquifolium". Ik ken de plant, maar niet zijn naam. Weer iets bijgeleerd.
En na het middagmaal, nog wat getuinierd. En dadelijk ..., de benen omhoog met 'n goed boek.
Af en toe wil ik mezelf wijs maken dat mijn leeftijd maar 'n getal is en dat deze jongen met zijn 68 jaar, nog tot redelijk wat in staat is. Ben benieuwd wat morgenochtend geeft, feit is dat ik toch weer 'n rit van 100 kilometer gemaakt heb in 4u18.
Om niet weer vanaf het begin langs de Zuid-Willemsvaart te moeten rijden, koos ik er voor om mijn rit naar Tongerlo, te beginnen via de Salamander te Maasmechelen. Via de fietsbrug over de weg naar As, rij je dan langs het station en de St. Barbarakerk van Eisden en het voetbalstadion van Patro.
Wat verderop, kom je dan natuurlijk toch weer aan het kanaal uit, en dit heb ik gevolgd tot in Tongerlo. Daar voor het eerst naar rechts afgedraaid om door Kinrooi (met zijn Lemmensmolen) en Geistingen te fietsen.
Stoppen deed ik in Heppeneert in het Hepperhuys. Na 58 kilometer fietsen, had het lichaam wat suikers nodig voor de rest van de tocht.
De terugrit is altijd 'n vast gegeven, langs de Maas. Ondertussen weet ik bij wijze van spreken, er elke steen liggen.
In Herbricht bijna oud-caféhouder Rudi van zijn sokken gereden en in Lanaken mezelf beloond op 'n stevige frisse pint. Dat mocht wel.
Ik kan het niet laten, ... wandelen doorheen Pietersheimbos werkt verslavend en ik heb dan altijd 'n drang naar foto's maken van de prachtige natuur en het kasteel, inclusief de ruïne. Het kasteel heb ik al vele malen gefotografeerd, maar telkens zie je 'n andere invalshoek, en hop, 'n nieuwe foto ontstaat.
Gezien mijn hoge wandelschoenen nog niet gepoetst waren, kon ik best nog eens gaan wandelen in Pietersheimbos. Ik vertrok langs 'n zijpad van de Asbeekweg om langs achter de molen van wijlen "Miet van de Meule" te passeren. Door het poortje vervolgens naar de nieuwe vlonder aan de kinderboerderij om dan het echte Pietersheimbos in te duiken. Wat verderop zie je hoe kort de woningen van de Goudkust aan het bos grenzen.
Vandaag waren er opvallend veel wandelaars. En het moet gezegd, wij als Lanakenaren mogen ons gelukkig prijzen dat de gemeente indertijd het kasteel en omliggend domein heeft kunnen kopen van wijlen Prins de Merode.
En dan het kasteel en de ruïne, 'n oase van rust.
De zon was van de partij en die wind ...? Die heeft mij nog maar zelden parten gespeeld. En deze namiddag ..., de benen onder tafel bij 'n gouden huwelijkspaar.
De rit van vandaag was gepland om via de oversteek van de Maas in Meeswijk, noordwaarts te fietsen om dan via Nieuwstadt, de grens met Duitsland over te steken.
Nu had ik geen rekening gehouden met eventuele metgezellen, maar na 'n gesprek met fietsmaat Hubert, wilde hij mij op de voorgestelde route wel vergezellen. Ik had wel mijn voorgevoelens of hij dat wel aan zou kunnen, maar hij heeft mij echt verwonderd door deze rit tot 'n goed einde te hebben gebracht. En dan wetende dat hij onderweg het klikplaatje van zijn linkerschoen verloren is. Chapeau!
Zoals jullie kunnen zien, reden we tot Meeswijk, daar de Maas over. verder door naar Nieuwstadt en Tüddern om in Gangelt aan de Etzenrather Mühle, 'n eerste keer te stoppen voor drank en taart.
In één rechte lijn vervolgens terug naar huis om in Meerssen toch nog even te stoppen voor 'n lekker drankje.
Het was 'n rit die heel wat trager uitviel dan voor mij normaal is, maar het was Hubert zijn 1ste rit en hij diende met 'n goed gevoel thuis te geraken (lees= hem op 'n rustige manier in Lanaken te krijgen).
Na toch heel wat uren te hebben gesakkerd over dat kl...teweer, was het dan eindelijk zo ver, het was gestopt met regenen.
Sein dus om de wandelschoenen aan te trekken en wat energie trachten kwijt te spelen. En ja, ik had "chanse", de zon was zelfs even van de partij.
Nu wilde ik vandaag mijn schoenen niet vuil maken (dus geen bos- of grindwegen) en anderzijds wilde ik er toch het tempo inhouden, want gaandeweg begonnen de wolken weer donker te worden.
En ja, ... mijn wandelweg, dat was doorlopend bijsturen. Vertrokken langs de Neerharenweg met Domein Zangersheide, de Reistraat ingestapt richting Tournebride. Op dat punt besloten om de brug over te steken en wat verderop, lettende op mijn kilometerteller, toch maar doorgezet tot het centrum van Smeermaas.
Terug via de Nijverheidslaan en de Jan Rosierlaan en onder de tunnel door naar het centrum.
En verdorie, ik ben precies niet populair als ik op 'n terras ga zitten. Het was weer van dat, één iemand in de Fitness die zowel de drankjes moest klaarmaken en zelf gaan rondbrengen. Met 'n vol terras en heel wat volk binnen, is dat bijna niet te doen. En ik, tja ... spijtig voor de Fitness, maar daar heb ik te weinig geduld voor en dan maar thuis 'n tas koffie gedronken.
- door Brunssumheide fietsen: gedaan, het is een der mooiere fietsgebieden
- wat bergop fietsen: met 620 hoogtemeters, zeker gelukt
- in Gulpen 'n stuk taart eten en 'n tas koffie drinken: niet gelukt wegens groot terras en te weinig personeel
Met de zon vandaag als bonus, kan ik deze rit klasseren in de bovenste schuif. Het had alles, mooie vergezichten, prachtige natuur, heel wat hellingen en verschillende wegen die ik voor het eerst nam.
Maar het moment van de dag was toch 'n ontmoeting met een voormalige fijne collega van het werk. Tussen Rekem en Uikhoven was hij aan het wandelen en ik heb even bij hem stilgestaan om wat herinneringen aan lang vervlogen tijden op te rakelen.
Vervolgens ging mijn tocht over de autostradebrug richting Stein, om dan doorheen Geleen te fietsen. Dan kwamen Oirsbeek, Brunssum, Kunrade, Wijlre, Gulpen en Bemelen.
Het was 'n prachtige tocht, met slechts één klein minpuntje: ik heb toch mijn handen moeten vuilmaken wegens 'n afgelopen ketting. Kan gebeuren!
Het droge en zonnige weer blijft aanhouden, dus absoluut geen weer om binnen te zitten.
De wandeling van vandaag bracht mij via de wijnwijk en langs het kasteel van Pietersheim, naar de brug van Tournebride. Aan de overkant, richting de sluis van Lanaken, heb je langs het kanaal 'n onverhard wandelpad liggen. Dat heb ik deze keer weer eens genomen. Je komt er geen mens tegen maar het is er fijn wandelen.
Vervolgens de fiets- en wandelbrug overgestoken om dan door de drukke markt, terug huiswaarts te keren.
Deze namiddag wat werkjes opknappen in de tuin en morgen staat er 'n fietstocht op het programma.
Een mens wil zich al eens testen, zeker na zo 'n belabberde fietstocht van afgelopen maandag (het liep toen voor geen meter).
Het plan was om naar Thorn te fietsen en aldaar 'n pauze te nemen om wat calorieën te tanken. Maar met die tocht van maandag in het achterhoofd, toch voor de nodige afkortingen gezorgd (lees: rapper terug naar de Maas en rapper terug thuis).
Maar onderweg bolde het goed, de wind zat prima en ik had nergens last van. Dus Thorn ..., "here I com".
Spijtig genoeg was er slechts één horecazaak open, de Pannekoekenbakker. Het terras zat al vol en binnen zag ik al direct dat het wachten zou worden op 'n eventuele pannekoek (ik was er rond het middaguur). Niet getalmd, en best terug de fiets op richting Maaseik en de Maas.
Ook in Heppeneert was er niks open van horeca (raar toch vanwege dat goede weer). Die pint werd dan maar gedronken op de eindbestemming te Lanaken.
En de rit zelf, vertrokken langs de boerderij van Eric Gerits (geen eigen foto) en het hotel Beau Séjour, om via Wurfeld en Kinrooi langs het kasteel Borgitter te rijden in Kessenich.
Op de terugweg nog een ontmoeting gehad met de paarden in Hochter Bampd en in Smeermaas gezien dat het eilandje weer de kop boven water heeft gestoken.
Voila, mijn rit van iets meer dan 100 kilometer, en zonder te bluffen, die 68-jarige was vandaag niks moe en had nergens last van. De conditie is dus ok!
Calorieën verbranden na 'n stevig verjaarsdagsetentje.
Tja, dat komt er van als je uit eten gaat. Het hoofdgerecht was al royaal maar deze jongen wilde absoluut nog 'n dessert, en dat dessert was eigenlijk buiten proporties.
Van de nood dan maar 'n deugd gemaakt en op de terugweg naar huis met de lijnbus, in Eigenbilzen afgestapt om van daaruit, te voet naar huis te wandelen.
De wandeling was dus slechts één rechte lijn, van de brug van Eigenbilzen naar de brug van Briegden en het laatste stuk via de sportoase tot thuis.
Ik heb mij niet gehaast, integendeel, ik heb genoten van de zon en het vooruitzicht van 'n mooie fietstocht morgen.
Welkom op mijn blog beste bezoeker. Dagelijks tracht ik 'n mooie wandeling te maken of 'n fijne fietstocht en hiervan breng ik nadien verslag uit. Veel lees- en kijkplezier. En oh ja, ik heb ook 'n gastenboek (rechterkant). Laat er 'n bericht achter, dat zou mij plezieren. Merci alvast.
Door de sluiting van het Dienstencentrum tijdens carnaval, kon er vandaag niet geschaakt worden. Geen nood, de zon scheen en dus heb ik de fiets maar van stal gehaald.
Het werd 'n ritje Zutendaal - Bilzen - Mopertingen - Tongeren - Vroenhoven met onderweg toch redelijk wat hoogtemeters. In Bilzen even halt gehouden voor 'n energiereep Sultana.
Vooral de hoogtemeters tussen Bilzen centrum en Mopertingen, kruipen in je kuiten. Voor ene keer moet ik toegeven dat er wat weinig "jus" in de benen zat. Er zijn al betere dagen geweest. Maar kom, ik ben buiten geweest en heb mij actief kunnen bezighouden.
Onderweg effe blijven stilstaan bij 'n mooi gerenoveerde woning van 1905 en 'n tank uit WOII te Mopertingen.
Terugrit via het nieuwe fietspad tussen Veldwezelt en het industriegebied te Lanaken.
Zo, die rit zit er weer op. Misschien de laatste van mijn 67ste levensjaar. Donderdag komt er 'n nieuwe achterdeur.
Voor het eerst dit jaar met een van mijn fietsmaten, 'n mooie tocht gemaakt. Ik had aan Michel gevraagd om de route te bepalen en gezien hij niet in Lanaken woont, ben ik hem ten huize gaan ophalen. Hij wilde langs de Zuid-Willemsvaart naar Tongerlo fietsen. Voor mij 'n prima bestemming.
Deze morgen wat foto's gemaakt in Uikhoven, grijs weer en geen zon (hetgeen ons wel beloofd was).
Maar goed, niet getreurd, we waren al rap in Tongerlo aan de brug om daar vast te stellen dat café De Kieper gesloten was. Een warme tas koffie had er wel ingegaan. Onderweg ook langs "het eilandje" gefietst (geen eigen foto).
Op de terugweg langs Brouwerij Cornelissen in Opitter (ook geen eigen foto) gereden. Verder langs As en Wiemesmeer om in Lanaken op het Kerkplein onder het genot van 'n lekkere pint, mee te genieten van de carnavalszitting van de kinderen.
Voila, de eerste rit met fietsvriend zit er op, en dat aan 'n mooi tempo van 22,9 km/uur.
Tja, dat was kiezen bij het voorbereiden van mijn fietstocht, vertrekken met wind op kop of 'n groot deel van mijn tocht, met wind in de rug.
Het was vertrekken met wind op kop tot Maastricht om dan noordwaarts te fietsen langs pittoreske plaatsen zoals Hulsberg, Klimmen om dan vanaf Geleen naar de Maas te fietsen. Gezien het grootste deel van mijn tocht in Nederlands Limburg gefietst zou worden (in Berg a/d Maas bij het oversteken van de Maas had ik al 67 kilometer op de teller), leek het mij op die manier beter dan in de omgekeerde richting.
Feit was wel dat eens ik de Maas over was en het vizier richting thuis had gezet, ik die laatste 20 kilometer wel aan 'n matig tempo diende af te leggen wegens "wind pal op de kop".
Het was 'n mooie en stevige rit met heel wat hoogtemeters, alleen jammer dat mijn versnellingen mij 'n beetje in de steek lieten. Naar de grote plaat vooraan schakelen, dan ging nog, maar terug kleiner schakelen, dat lukte niet. Nazicht van mijn fiets dus.
Na 'n lekker etentje buitenshuis, overgoten met 'n uitstekend wijntje , en na het bekijken van de buienradar, leek het mij doenbaar om 'n mooie wandeling te maken.
Deze keer vertrokken door de kinderboerderij, met zijn speeltuin, dieren en kabouters, verder doorgewandeld richting Tournebride om vanaf daar, 'n heel eind langs het kanaal te stappen.
Aan het Heilig Hartcollege (nu Pyxiscollege), even stilgestaan bij de ingemetselde steen, voorstellende het logo van de familie Montaigne die aldaar hun woonst hadden. Later ging het kasteel over op de familie Reidi.
Het was 'n wandeling met vooral op het einde, stevige tegenwind. Benieuwd wat dat morgen gaat geven ...?
En voor de geïnteresseerden, dit jaar al 30.813 kcal verbruikt en 3.412 hoogtemeters gemaakt tijdens mijn fiets- en wandeltochten.
Het werd vandaag 'n ritje naar Wallonië, meer bepaald langs Eben-Emael, Roclenge-sur-Geer, Milmort, Vottem, Herstal en Visé.
Vanmorgen maar even gewacht op wat meer zon om te vertrekken, maar goed gekleed had ik het toch niet koud onderweg. Via Briegden en het jaagpad, was ik al rap in Kanne en even verderop aan het fort van Eben-Emael. Dan heb je de Jeker (of de Geer op zijn Frans) en eens voorbij Roclenge, begint het klimwerk, de Houtain-Saint-Siméon. Ik weet het, het is vroeg op het seizoen, maar dat bergje is altijd 'n uitdaging.
Domweg reed ik eens boven gekomen, de verkeerde afslag in en kwam ik uit op 'n heuse onverharde veldweg met veel water. Tja, de bordjes van het fietsroutenetwerk in Wallonië zijn klein en dikwijls besmeurd met slijk. Hoe ook, het was mijn eigen fout.
Maar op weg naar Milmort - Vottem, heb je onderweg de schitterendste vergezichten, daar doe ik het voor. In Milmort langs Café de la Gare gekomen, 'n café waar we al eens stoppen als we in groep zijn.
Het moeilijkste deel van mijn tocht was in Herstal. Mijn nummerbordje totaal gemist (veel opstakels - gevaarlijk fietsen - éénrichtingverkeer - enz.). Ik heb in mijn beste Frans de weg moeten vragen naar de Maas richting Visé. Maar éénmaal terug op het juiste spoor, had ik de wind in de rug en kon ik via Eijsden - Maastricht, huiswaarts keren.
Een mooie tocht, maar dat gedoe in Herstal en het toch minder goede fietspad tussen Herstal en Visé, was toch 'n kleine domper op het geheel.
Met misvieringen heb ik totaal niks, tenzij het door omstandigheden niet anders kan. Maar als toerist bewonder ik wel regelmatig 'n mooie kerk, zowel de binnenkant als de buitenkant. En ja, als wielertoerist stop ik af en toe aan 'n mooi gerestaureerd kapelletje zoals vandaag in Lutselus-Diepenbeek.
Maar het mooiste van mijn rit was toch de nieuwe fietsbrug aan de sluis van Godsheide. De brug is 200 meter lang en is prachtig aangelegd. Maar ook het opgewaardeerde fietspad tussen Kinepolis en deze nieuwe fietsbrug, is het te vermelden waard. Een pluim voor de stad Hasselt.
Wat kilometers verder, passeerde ik nog eens Bokrijk, meer bepaald: "fietsen door het water". Het was er vrij rustig op wat wandelaars na.
Via Opglabbeek, mijn tocht verder gezet langs het station van As. Daar de "jus" in mijn benen gepeild en het ok. gevonden om nog 'n extraatje te fietsen via Maasmechelen centrum.
Het doel van vandaag was uiteraard 'n mooie fietstocht te maken langs Diepenbeek - Hasselt - Bokrijk. En dat is prima gelukt. Weliswaar vertrokken met grijze wolken, maar gaandeweg toch regelmatig de zon gezien, en de conditie, ... die is ok!
En die laatste foto ...? Dat moest maar niet zo lekker zijn na 'n stevige fietstocht.
Geen weer vandaag om 'n hond door te jagen, zwijg stil van 'n al wat oudere senior. Dus geen geen gewandel of gefiets, maar 'n dagje rust, al dan niet in de zetel met 'n goed boek.
Toch ben ik nog even aan het nagenieten van mijn fietstocht van gisteren. Zonder arrogantie of eigendunk, zie ik het niet veel leeftijdsgenoten nog doen, 76 kilometer fietsen tegen 'n soms beukende wind. Ik ben blij dat ik dat nog kan.
Hoe ook, vandaag dus geen sportieve prestaties maar wel 'n kleine voorstelling van 'n buurgemeente, nl. de gemeente Lafelt (horende bij Riemst). Lafelt raakt zijdelinks onze deelgemeente Kesselt. Spijtig genoeg zijn er mij geen oude postkaartjes bekend van Lafelt, dus het weinige dat ik vond zien jullie hierbij.
Lafelt is vooral gekend om de "slag van Lafelt in 1747" en zijn Iers Kruis. Dat kruis is er gekomen ter nagedachtenis van de Ierse Brigade die in 1747 'n onderdeel was van het Franse leger.
Als Frank Deboosere op tv vertelt dat de zaterdag de betere dag van het weekend zal zijn, dan moet je niet twijfelen en je fiets van stal halen.
Doel van mijn fietstocht was Tongeren - Bilzen - Zutendaal. Omdat in deze tijd van het jaar, de veldwegen - en dus ook het fietsroutenetwerk - te slijkerig zijn (en mogelijk vol water staan), heb ik vandaag gekozen om de grote wegen te volgen.
Vertrokken via Vroenhoven en Riemst, kwam ik al rap terecht op 'n véél te smal fietspad richting Tongeren. Zoals gezegd, het was kiezen tussen de veldwegen en de grote weg, maar als je op dergelijke smalle fietspaden rijdt, moet je 100% allert zijn op mogelijk gevaar. Het is spijtig dat deze gevaarlijke fietspaden nog bestaan.
Eens in Tongeren, direct naar rechts, richting Mopertingen, een verademing! Enerzijds, minder verkeer, iets betere fietspaden en vooral wind in de rug. Heb omzeggens dit hele traject afgelegd met de ketting vooraan op de grote plaat. Zalig!
In Mopertingen, links afgedraaid naar Bilzen waar ik op het Marktplein mijn boterhammen heb binnengespeeld.
Doorgereden naar Zutendaal - waar er de laatste jaren veel nieuwbouw is bijgekomen - om daar mijn fysieke paraatheid te peilen, terug naar huis of nog 'n ommetje. Het werd dat laatste, de benen voelden nog goed en dus nog wat extra kilometers gemaakt via "fietsen door de heide", Maasmechelen centrum en langs de Maas terug naar huis.
Maar eerst mij op het Kerkplein in Lanaken nog even verwend met 'n goei tas koffie en 'n lekkere Leffe.
Dat is dus 'n hele voorbereiding voor je kan vertrekken. Heb ik alles bij ... ?
De rit van vandaag was simpel. Langs de Zuid-Willemsvaart en de Maas tot in Maaseik, en daar de brug overgestoken richting Roosteren. Langs de Nederlandse kant van de Maas terug naar Maastricht om daar de Wilhelminabrug over te steken, richting thuis.
En die fiets ...? Dat wordt poetsen. Maar liever poetsen en weinig wind, dan veel wind en droge wegen. Foto's genomen aan beide zijden van de Maas en in Maaseik aan de brug.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris