Het werd vandaag 'n ritje naar Wallonië, meer bepaald langs Eben-Emael, Roclenge-sur-Geer, Milmort, Vottem, Herstal en Visé.

Vanmorgen maar even gewacht op wat meer zon om te vertrekken, maar goed gekleed had ik het toch niet koud onderweg. Via Briegden en het jaagpad, was ik al rap in Kanne en even verderop aan het fort van Eben-Emael. Dan heb je de Jeker (of de Geer op zijn Frans) en eens voorbij Roclenge, begint het klimwerk, de Houtain-Saint-Siméon. Ik weet het, het is vroeg op het seizoen, maar dat bergje is altijd 'n uitdaging.

Domweg reed ik eens boven gekomen, de verkeerde afslag in en kwam ik uit op 'n heuse onverharde veldweg met veel water. Tja, de bordjes van het fietsroutenetwerk in Wallonië zijn klein en dikwijls besmeurd met slijk. Hoe ook, het was mijn eigen fout.

Maar op weg naar Milmort - Vottem, heb je onderweg de schitterendste vergezichten, daar doe ik het voor. In Milmort langs Café de la Gare gekomen, 'n café waar we al eens stoppen als we in groep zijn.

Het moeilijkste deel van mijn tocht was in Herstal. Mijn nummerbordje totaal gemist (veel opstakels - gevaarlijk fietsen - éénrichtingverkeer - enz.). Ik heb in mijn beste Frans de weg moeten vragen naar de Maas richting Visé. Maar éénmaal terug op het juiste spoor, had ik de wind in de rug en kon ik via Eijsden - Maastricht, huiswaarts keren.

Een mooie tocht, maar dat gedoe in Herstal en het toch minder goede fietspad tussen Herstal en Visé, was toch 'n kleine domper op het geheel.