aantal stappen: 1.561.773 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 125
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
23-11-2022
Van brug tot brug.
Altijd het zekere voor het onzekere nemen, dat is steeds mijn motto. Zo zou het deze namiddag kunnen regenen. Wilde ik 'n wandeling maken, dan in de voormiddag en aldus geschiedde.
Voor ene keer er nog eens 'n sportieve uitdaging van gemaakt, 8,3 km. in 1u18 min. oftewel gewandeld aan 6,4 km/uur. Een douche achteraf was nodig.
Vertrokken langs de Sportoase en dan de Boonakkerstraat ingestapt (foto met bloembakken). Aan de Wijerdijk, naar links, de brug over en naar beneden naar het jaagpad. Dat pad is in feite fietssnelweg F72. In Briegden weer de brug over en in de rapte 'n foto gemaakt van het blauwe richtingaanwijs bord.
En dan in de Stationsstraat, niet te geloven, weeral 'n nieuwe pizzeria. De vierde al op 'n zakdoek groot. Die kunnen toch niet allemaal winst maken .....? Zit Lanaken daarop te wachten? De jeugd misschien, maar wij als senior hebben liever 'n echt Italiaans restaurant met alles erop en eraan. Maar dan komt er blijkbaar niet.
Hoe ook, ik lig er niet wakker van, mijn echtgenote zou gerust ook 'n aantal sterren verdienen, het is altijd even lekker.
Mijn madam wilde vandaag nog eens naar Genk gaan om te shoppen en ook om eens wat andere lucht op te snuiven. En omdat ik aanvoelde dat ze liever eens alleen wilde gaan, was voor mij de weg vrij om nog eens mijn stadsfiets van stal te halen.
Een bepaalde route had ik niet in mijn hoofd, het was gewoon het gevoel achterna fietsen. Via de Bessemerberg was ik al rap in Zutendaal. Je fietst er veelal onder de bomen, ze noemen Zutendaal niet voor niets "het groenste snoepje". Vervolgens ben ik naar de imposante brug gereden van "fietsen door de heide". Ik was er zo goed als alleen. En waar je vroeger met de wagen nog richting As of Maasmechelen kon rijden, is de straat nog enkel voorbehouden voor fietsers. Aan de grote weg As - Maasmechelen, rechts afgeslaan naar de Salamander om daar onder de fietsbrug door te rijden. In de zomer passeren daar veel fietsers over, het pad brengt je oa. aan het voormalige station van Eisden waar je met goed weer, heerlijk kunt toeven op 'n mooi terras. Een aanrader!
Mijn route ging verder door het centrum van Maasmechelen om achter de brug, links af te slaan richting de Maas. Vooral in Kotem kun je enkele mooie foto's maken van de Maas. Verder langs de Maasdorpjes Boorsem en Uikhoven, om uiteindelijk via Hochter Bampd en Smeermaas terug naar huis te fietsen. Die laatste foto is trouwens gemaakt in Hochter Bampd.
Zo, bijna 40 km. Ben best tevreden over mijn fietstocht en op die manier naderen de beoogde 7.000 km.
Deze morgen was het echt fris. Bij het naar de bakker gaan, heb ik het mij beklaagd geen handschoenen te hebben aangedaan. Later, na de 10-uur koffie, viel het nog redelijk mee, al bleef de frisheid toch nog in de lucht hangen.
Maar niet getreurd, toch 'n wandeling gemaakt. Vertrokken langs het fietspad naar de Sportoase, om vervolgens langs de voetbalvelden en over het oude spoor, links af te slaan naar de Neergelikkerstraat. Daar de tunnel onderdoor, om dan de helling af te wandelen naar het jaagpad achter Sappi. Aan de sluis, 'n foto gemaakt van het bankje en, ... ik noem het 'n postzak, om daar terug naar boven te stappen richting de tunnel aan de Jan Rosierlaan.
Ik moest nog even 'n boodschap doen en passeerde hiervoor een der oudste appartementsblokken van onze gemeente. Het pad langs de Post is eigendom van de Post zelf, hetgeen niet veel mensen weten. In mijn tijd als postverantwoordelijke tussen 08u00 en 18u00 (nee, dat was geen nine-to-five job), werd die gang 's avonds afgesloten, zowel aan de voorzijde als aan de achterzijde.
En bijna thuis komende, zag ik 'n poes 'n lekker hapje in het oog houden. Dat ik 'n foto maakte, kon haar blijkbaar niet deren.
En achteraf gezien, de vele fietsers die ik ben tegengekomen onderweg, maakte dat ik het misschien toch spijtig vond zelf niet mijn fiets van stal te hebben gehaald. Het was 'n dubbel gevoel.
Begin van de week werd er voor morgen zaterdag, nog droog weer met weinig wind voorspeld. Ideaal dus om de koersfiets nog eens van stal te halen. Maar gaandeweg de week, bleef er van die gunstige weersvoorspelling nog maar weinig over.
7.000 km. fietsen is nog steeds het streefdoel voor dit jaar, dus dan maar plan B in werking gesteld. Na verleden woensdag, ook vandaag dan maar 'n kort ritje gemaakt met de stadsfiets, wederom door Maastricht.
Bij het vertrek voelde ik al direct dat al dat gesleutel aan mijn remmen, toch niet voor de 100% oplossing had gezorgd. Dan maar in het voorbijgaan, mijn fietsenmaker even het euvel laten nazien en het moet gezegd, de man levert goed werk.
In Veldwezelt, links de brug over en daarna direct rechts tussen de bomen, om iets verderop naar beneden naar het jaagpad en de brug van Vroenhoven te rijden. Aan de sluizen van Lanaye (Ternaaien in het Nederl.), links op richting Maastricht. Je komt dan voorbij de voormalige vestiging van ENCI, producent van cement, opgericht in 1926 en definitief gestopt in augustus 2020.
In Maastricht even gestopt voor 'n foto van de Sint Servaasbrug. En terugkeren deed ik langs de Bosscherweg om in Smeermaas in de rapte nog 'n foto te maken van het gekende eilandje. Hier kun je zien of er veel of weinig water in de Maas staat. Op het Kerkplein is de Kerstdecoratie al klaargezet.
Voila, met het maken van dit verslag, toch al 'n drukke dag achter de rug. Vanmorgen om 7u15 al naar de bakker, mijn fietstocht, al mijn wandelschoenen gereinigd, nieuwe boeken gaan halen in de bibliotheek, onze GFT-container terug proper gemaakt en tussendoor mijn dagelijkse hulp bij de afwas. Dadelijk wat verder werken aan mijn puzzel.
Vanmorgen weer natte wegen en redelijk wat wind, geen fietsweer dus met de koersfiets. Na wat afgevallen bladeren bijeen geharkt te hebben (4 kruiwagens vol) en deze op de composthoop gedeponeerd te hebben, begon het toch te kriebelen om mijn stadsfiets van stal te halen.
Veel tijd had ik niet, max. 2u00 tot het middagmaal, 'n verre rit kon het dus niet worden. De route ging via Gellik naar de brug van Eigenbilzen (onderweg 'n 1ste foto). De brug over, en naar en door Hoelbeek om vervolgens op de grote baan Bilzen - Maastricht, links af te slaan richting Veldwezelt. Aan het kanaal, mijn gsm geraadpleegd om het juiste uur te weten en gezien dat ik nog 'n ommetje door Maastricht kon maken.
En juist over de grens, even gestopt bij 'n herinneringsbord van Alva op de Dousberg. Dit is 'n niet uitgevoerde slag op 9 oktober 1568 tussen de Hertog van Alva en de Prins van Oranje. De Prins durfde de slag niet aan, ten onrechte, hij had kunnen zegevieren en dan was de geschiedenis van onze streken heel anders verlopen.
Via de oude spoorwegbrug en Smeermaas terug naar huis. Daar nog even mijn remmen wat bijgesteld, het was nodig.
Dat heb ik dus gedaan, 'n tas koffie gaan drinken in Maastricht. In feite wilde ik vandaag gaan fietsen, maar toen ik deze morgen de krant uit de brievenbus haalde, zag onze straat er kletsnat uit. En in deze tijd van het jaar, drogen de straten maar langzaam op. Ik wilde niet na enkele kilometers al met 'n natte kont rondrijden.
Het werd dus 'n wandeling en deze keer 'n iets langere tocht. Het doel was om in de oude gebouwen van de Sphinx in Maastricht, mijn koffie te nuttigen in de Gedeelde Weelde, 'n winkel van voornamelijk voedingsproducten. De Sphinx zelf was 'n oude fabriek, opgericht in 1834 en maakte in het begin voornamelijk serviesgoed en later ook tegels en sanitair. In 2009 kwam er 'n einde aan de fabriek. Nu kun je nog in de passage van 120 meter lang, het verleden bekijken in beeld, woord en objecten. Het volledige gebouw is gerestaureerd en nu in gebruik door diverse ondernemingen.
Mijn wandeling zelf ging uiteraard vanaf Smeermaas via de grote grens zoals ze dat bij ons zeggen. Aan de rotonde, links af naar het nieuwe fietspad en de Noorderbrug. Even gestopt aan dat mooie witte huis. Dan mijn koffietje gaan drinken in de Gedeelde Weelde. Vanaf 10u00 is het kleine cafétariagedeelte open (ik was 5 min. te vroeg en moest even wachten). Ik koos voor 'n koffie en 'n croissant. In de passage heb je vervolgens ogen te kort om die roemrijke geschiedenis van de Sphinx te bekijken.
De terugweg nam ik via de kleine grens, langs de Maas dus. Aan de overkant ondermeer de kerk van Borgharen. De laatste foto's nam ik bovenop de container die aan de Maas in Smeermaas staat.
Vandaag zondag 13/11/2022 hebben we onze kleinzoon weer eens te gast. Zijn mama en papa wilden bij hun thuis ongestoord wat opruimen. En idd. daar begin je best aan zonder kleuter in de buurt.
Bij ons dus de living omgetoverd tot speelparadijs. Maar omwille van het mooie weer, rijpte toch het idee om hem 'n foto cadeau te doen met het graf van zijn overgrootouders en bedovergrootmoeder (mijn eigen grootmoeder).
Arne is nog te klein om dat allemaal te snappen, maar op het kerkhof vuurde hij toch de ene na de andere vraag op ons af. Later als hij groter zal zijn, zal ik samen met hem de familie eens doorlopen. Uiteraard bij leven en welzijn.
We hebben mekaar deze namiddag even afgewisseld om met hem bezig te zijn, nu maak ik gebruik van 'n kleine pauze om jullie dit kleine verslag voor te schotelen.
Niet te veel wind, redelijk wat zon, droog weer en 'n aangename temperatuur, wat wil je nog meer voor 'n mooie fietstocht.
Weer 'n soloritje vandaag, al heb ik mijn maten op voorhand wel op de hoogte gebracht van mijn bedoelingen. Ik wilde nog eens naar Gulpen fietsen in Ned. Limburg. Eerst naar Briegden om daar het jaagpad te nemen tot Kanne. Daar de brug over om dan via Lixhe (of Lieze in het Nederl.) en de Maas door te fietsen naar Moelingen.
In Mesch, de Heiweg omhoog, 'n helling van 1,6 km. Bovenop kun je 'n uitkijktoren beklimmen. Verder door naar oa. Mheer, de kerk van Banholt, Terlinden om dan nog 'n stevige kuitenbijter - de Piemert - naar Hoogcruts op te rijden. Deze helling is maar 1,2 km. lang, maar je voelt hem wel in je kuiten. Vervolgens richting Gulpen. Onderweg 'n merkwaardige woningbouw gezien, allemaal houtskeletwoningen. Ook vind je veel fruitboomgaarden in de buurt.
In Gulpen was het weer omhoog, de Beversberg met 'n lengte van 2,5 km. Daarna was het gewoon huiswaart rijden via Scheulder en Bemelen. In Bemelen voor ene keer eens niet de Bemelerberg op, maar eens af gereden. Daar hield ik mijn laatste tussenstop, wat peperkoek en 'n halve banaan.
Thuiskomen in Lanaken ging via 'n ommetje, op het Kerkplein werd namelijk de opening van het carnavalseizoen gevierd en daar wilde ik mij niet tussensteken. Toch de inwendige mens wat verzorgd in het Boelhof met 'n stuk rijsttaart en koffie.
Zo, de 7.000 fietskilometers komen stilaan binnen bereik, nog enkele tochten en het doel is binnen.
Sommige van mijn activiteiten hebben niet veel om het lijf. Dat moet ook niet, gewoon even buiten zijn en de zonnestralen op je huid voelen (en dus wat vit. D aanmaken). Meer moet dat niet zijn.
Uiteraard ga ik nooit zomaar naar buiten, ook vandaag diende ik eerst ergens iets te gaan bezorgen om ten slotte bij de bakker 'n brood en wat pistolets te gaan halen.
Zo ging ik deze morgen nog eens mijn geboortestraat in, de Wijngaardstraat. Waar nu 'n oversteekeiland is voor wandelaars en fietsers om veilig de Maastrichterweg over te kunnen steken, was in mijn jeugd de straat eerder klein en smal met de naam Tramstraat naar analogie met de tram die er vroeger passeerde. Nu kun je de Wijngaardstraat aan weerszijden van het oversteekeiland niet meer in of uit. De straat is nu veel veiliger en leefbaarder.
Iets verderop heb ik altijd 'n glimlacht bij het zien van mooie versieringen op 'n gevel. Via de Asbeekweg toch nog even door gewandeld naar de rand van het bos ipv. de Steenselbergweg links te nemen. Zoals jullie weten, liever even 'n bospad dan tarmac. Op de hoek van de Bessemerstraat door het kleine pleintje gestapt om mij vervolgens naar de bakker te begeven.
Deze namiddag weer eens naar de tandarts om definitief twee nieuwe tanden geplaatst te krijgen. De voorlopige kunnen er dan uit. Ik kijk er naar uit.
In mijn oude dagen nog eens over de Cauberg in Valkenburg.
Het is gelukt vandaag, mijn fiets van stal kunnen halen en 'n stevige bergrit gemaakt.
Voor ene keer, mijn fietsmaten niet gevraagd of ze mee konden/wilden, maar gewoon mijn eigen traject gekozen. De Cauberg in Valkenburg stond met stip op het menu en laat dat nu net 'n bergje zijn die mijn maten niet echt zien zitten.
Dus, ik alleen op pad. Via Maastricht 'n eerste voorproevertje opgereden in Bemelen, de Bemelerberg. Dit is geen al te moeilijke hindernis maar toch 'n bergje om de benen al eens te testen. Dan Valkenburg binnen - het was er rustig voor ene zaterdag - om dan direct die kuitenbijter op te rijden. In mijn detailgegevens van Strava, zag ik dat ik gemiddeld 11 km/uur gereden heb op de moeilijkere stroken van deze Cauberg.
Vervolgens terug noordwaarts om dan de Geulemmerberg over te rijden. Dit is 'n bergje van 1,2 km. lengte met percentage's van 7%. Nadien volgde in Meerssen nog de Biesenberg naar Beek (foto in Beek boven de autostrade), 'n bergje die ik de laatste weken al 'n paar keren overgereden ben.
En nee, in Elsloo niet gestopt bij "het slimme schaap", daar was het wat te fris voor. Iets verderop, de autostradebrug over naar Kotem, rap 'n selfie met de tank uit WO II om dan 'n extra lus te maken naar Zutendaal via de Bessemerberg. Door het bos naar het kanaal in Eigenbilzen om via Gellik en Kompveld, het fietspad in Veldwezelt te nemen naar de Industrieweg in Lanaken.
Op het Kerkplein bij Fitness Traffic ten slotte, het vochtgehalte wat bijgevuld. Zo, ik ben blij dat ik deze tocht heb kunnen maken. Door mijn warme kledij heb ik het niet koud gehad.
Eigenlijk vind ik het wel plezant hoe ik mij dagelijks bezig houd met mijn fiets- of wandeltochten. Eerst is er de fysieke inspanning (of ontspanning) om daarna aan mijn pc zittende, mijn blog verder aan te vullen met 'n klein verslag en enkele bewerkte foto's. Ik heb er dus tweemaal het genot van.
Mijn fietstocht van vandaag is spijtig genoeg letterlijk in het water gevallen, gemiezer en enkele buien, noopten mij tot wandelen ipv. 'n langere fietstocht.
Ik had nog eens goesting om dat pittig pad te nemen in het bos, vertrekkende aan de Sprokkelstraat en eindigend op de grote weg Lanaken - Zutendaal. Het is voortdurend op en af en gelet op de vele afgevallen bladeren, was het ook uitkijken waar je je voeten zet. Met al die boomwortels heb je rap je enkel verzwikt. Gelukkig doe ik altijd stevige hoge wandelschoenen aan als ik het bos in trek. Die beschermen je enkels heel goed.
Eens de grote weg over, aan de andere kant weer 'n bospad opgezocht om uiteindelijk uit te komen op het verlengde van de Pannenstraat. Daar zijn flinke werken bezig.
Met een boswandeling met meer dan 80 hoogtemeters en ongeveer 9,5 kilometer afstand, gebruik je toch heel wat energie. En het is dat wat we zijn gaan bijvullen deze middag, Bistro Bar Puur heeft 'n goede kaart, getuige deze lekkere dessert.
Morgen opnieuw hopen op droog weer om misschien te kunnen fietsen.
Ja, zon en wind was er in overvloed. Nochtans was het tijdens ons bezoek aan het kerkhof vanmorgen, nog relatief rustig.
Maar na het middageten begon de wind toch wat aan te trekken, maar dat is uiteraard geen beletsel om thuis te blijven.
Via de Pannestraat, het onverharde pad genomen naar De Puin en vandaar naar de Kounterstraat. Het is mijn simpel tochtje indien ik niet het bos wil intrekken of teveel kilometers wil maken. En langs het jaagpad aan het kanaal, vind je altijd de rust, water en zon, heerlijk.
Via de haven van papierfabriek Sappi en de sluis, aan de fietsbrug naar links en terug huiswaarts.
Het was 'n wandeling zonder al te veel uitleg, maar met bijna 8 kilometer, toch weer 'n fijne gezondsheidswandeling.
Alleen is ook maar alleen, zeker als je gaat fietsen. Onderweg worden regelmatig nieuwe weetjes verteld, je kunt al eens lachen met 'n mop en bij pech heb je directe hulp langszij. Maar anderzijds, alléén fietsen heeft zo ook zijn voordelen: je rijdt zo ver en zo hard als je zelf wilt, je kunt stoppen om iets te eten of om 'n foto te maken en het maakt niet uit of je al dan niet 'n bergje overfietst.
Vandaag was ik dus alleen en mijn doelstelling lag al direct vast: Maastricht - Maaseik - Lanaken. Vertrekken zoals zo dikwijls via de Noorderbrug en het mooie fietspad langs kasteel Geusselt om dan naar Meerssen te rijden. Voorbij het spoor, links af om de enige hindernis van betekenis over te rijden, de Biesenberg. Vervolgens langs het vliegveld van Beek om dan in het oude gedeelte van Stein langs te komen. De oude huisjes zijn er prachtig.
Mijn route ging verder noordwaarts via het Julianakanaal met toch even 'n kleine pauze om enkele boterhammen achter de kiezen te steken om ten slotte met zicht op de koeien, in het laatste stukje Ned. Limburg te fietsen richting Roosteren. In Maaseik dan de Maasbrug over en met de wind in de rug, de terugweg aangevat. Die bracht mij oa. in Dilsen bij De Wissen. Ze hebben er veel zorg gestoken in het trage toerisme (wandelen rondom de vele plassen). In Mazenhoven (kleinste gehucht van Maasmechelen) kun je nu gelukkig over de klinkers fietsen ipv. die duivelse kasseien.
Het laatste stuk van mijn tocht ging oa. door Herbricht met zijn levensboom en door Smeermaas met zijn pas herschilderde Brugstraat. En om te eindigen, voor ene keer ene warme choco gedronken, goed voor het herstel van de spieren.
En morgen, Allerheiligen. Hopelijk kan ik toch nog 'n korte wandeling maken.
Dag vrienden, vooreerst mijn verontschuldigingen voor het groot aantal foto's vandaag, ik kon het weer niet laten. Het moet dan ook niet zo mooi zijn overal.
Gisteren gelukkig op tijd weggeraakt op onze familiebijeenkomst. Gezien wij auto noch rijbewijs hebben, zijn we afhankelijk van anderen en die anderen wilden op 'n schappelijk uur thuis zijn. Wij dus blij. En deze namiddag was het weer van dat, nu de verjaardag van onze kleinzoon (5 jaar). Maar dat was enkel voor koffie en gebak zodat we vóór het avondeten terug thuis waren.
Maar nu mijn wandeling van deze voormiddag. Vertrokken langs 'n smal pad langs de Asbeekbeekweg, kom je direct achter de watermolen uit van "Miet van de Meule zaliger". Deze route is sinds enkele jaren voorzien van blauwe en rode bordjes. Aan de overkant van de Sprokkelstraat gaat deze route verder en kun je op de houten vlonder lopen. Het pad kun je verlaten op de parking achter de kinderboerderij. Hier ging ik Pietersheimbos binnen. Je komt dan oa. langs de sjieke huizen van de Goudkust. Aan de toegangspilaren van het vroegere domein De Merode, de dreef naar het kasteel binnengewandeld. Je komt hier voorbij de kabouterwoning.
En eens de brug over, ben je naast de grachten van de ruïne van het oude kasteel met zicht op het huidige kasteel. Ik wilde vandaag nog enkele foto's maken van het Graziëllapad, hierdoor kwam ik langs een der best bewaarde oude woningen van onze gemeente op de Putstraat. De bloemenpracht vind je aan het politiebureau.
En die eerste foto ..... ? Die maakte ik vanmorgen in alle vroegte bij het naar de bakker gaan.
Zo, wederom veel lees- en kijkplezier. Morgen ga ik fietsen.
Deze namiddag dien (moet) ik weer met de benen onder tafel zitten op onze jaarlijkse familiebijeenkomst. Enerzijds is het weer 'n moment van bijpraten, maar anderzijds doet het te lang stilzitten, geen goed aan mijn oude knoken en spieren.
Maar geen gezever, wat moet, dat moet. Derhalve deze voormiddag al op 'n vrij vroeg uur, het bos ingetrokken. Het was er zalig toeven, geen wind, slechts 2 andere wandelaars en 1 mountainbiker gezien, de zon die tussen de bomen kwam piepen en uiteraard de kleurenpracht van de herfst.
Deze keer weer eens het padje genomen tussen de Maastrichterweg en de Lepelvormweg om daar even het domein van Camping San Lanaco binnen te stappen. Je zag er op dit vroege uur geen mens. Vervolgens aan het kruispunt van bospaden, links aangehouden om zo de klim te maken naar de Bessemerberg.
Achter het ziekenhuis en het rusthuis, de grote weg overgestoken om daar mijn boswandeling verder te zetten. Ik wilde het vandaag niet moeilijk maken en heb gewoon de hoofdbospaden genomen terug richting Sparrendal. En ja, een van de verschillende paarden die ik zag, wilde ik toch op de foto.
Nu ik dit verslag aan het maken ben, heb ik mij al gewassen en gestreken om seffens de stortvloed van woorden te ondergaan van mijn familieleden.
28 oktober, gefietst in korte broek en korte mouwen.
Je houdt het niet voor mogelijk, maar vandaag 28 oktober heb ik gefietst in korte broek en korte mouwen. Normaal in deze tijd van het jaar heb ik na afloop van 'n fietstocht, de hele wasmachine vol, nu enkel 'n trui en 'n broek. Het zal wachten zijn op de volgende fietstocht om alles tegelijk in de machine te stoppen.
Hubert was ook deze keer weer van de partij al beschikte hij vandaag niet over al zijn fysieke mogelijkheden. Zijn rit is derhalve wat korter uitgevallen dan de mijne.
De bedoeling was om te vertrekken richting Meerssen om dan de goed lopende helling "Waterval" over te trekken richting Beek. Op dat punt was er 'n kleine miscommunicatie tussen mijn metgezel zodat ik even voet aan de grond diende te zetten. In Stein kon ik niet voorbij aan die oude woning van 1697.
Even verderop was het kiezen, verder door noordwaarts of de autostradebrug over naar Kotem. Gezien Hubert zich niet helemaal "happy" voelde, kozen we het laatste waarna mijn metgezel, langs het veer in Uikhoven gepasseerd te zijn, in Rekem huiswaarts ging en ik nog even rechts af draaide. Die lus ging omhoog via de Daalbroekstraat tot boven op de Bessemerberg. Dan nog even naar Gellik door het bos, aldaar 'n pauze in "De Hoeve" en naar huis via Veldwezelt en de Industrieweg.
Dat zal bijna zeker de laatste keer zijn geweest dit jaar, dat 'n fietstocht in dergelijke kleding mogelijk was. Koud weer maar opgevrolijkt door de zon, is ook doenbaar om te fietsen. We zien wel.
Uitzonderlijk vandaag eens twee activiteiten. Na mijn wandeling van deze morgen, op het middaguur vertrokken naar Hoelbeek om er het optreden van onze kleinzoon te gaan bijwonen.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat wij beiden zouden gaan en dan was ons vervoermiddel de lijnbus geweest. Maar mijn echtgenote had precies vandaag uitgekozen om ziek te worden, niet zo erg ziek om in bed te kruipen, maar ziek in de vorm van zich ongemakkelijk voelen, koud hebben, enz. En dan wil je uiteraard niemand besmetten, zeker niet als alleen de grootouders mochten komen kijken.
Dan maar met de fiets via de rechtse kant van het Albertkanaal tot aan de kerk van Hoelbeek. Daar was het optreden. Uiteraard waren ook de ouders van mijn schoonzoon aanwezig. Alle kleuters hebben goed hun best gedaan.
Na het optreden was er nog 'n natje en 'n droogje in de school en konden wij als grootouders hun klasjes gaan bekijken.
De terugweg nam ik langs de andere kant van het kanaal via de brug van Briegden.
Morgen is het werkendag thuis (onkruid - afgevallen bladeren - enz.) en nadien toch 'n mooie wandeling hoop ik.
Of mijn titel er iets mee te maken heeft, dat durf ik niet te zeggen, maar voor ik 'n klein verslag maak van mijn wandeling, eerst 'n korte info over de grote brand in Smeermaas gisteren namiddag.
Ik had mijn verslag over mijn fietstocht juist afgewerkt, toen mijn echtgenote mij kwam aanmanen om even naar buiten te kijken. Een grote zwarte rookpluim steeg op en waaide door, richting Nederland en Duitsland. Heel facebook stond al vol met foto's en weetjes. Bij een plastiekafval verwerkende bedrijf, was brand uitgebroken en die brand werd met man en macht bestreden. En als plastiek begint te branden, dan krijg je van die zwarte dampen. Het was toch even paniek.
Maar goed, met 'n laag hangende zon op pad gegaan vandaag. Eerst ergens wat gaan afgeven, vervolgens op het kerkhof gaan kijken of er nog iets moet gedaan worden aan het graf van mijn moeder en grootmoeder, om dan mijn bankafschriften te gaan afhalen.
Onderweg wat foto's gemaakt van enkele paden en steegjes zoals de Theresiasteeg, de Mosselgats en het Uilenstraatje. Deze foto's heb ik nodig als redactielid van onze carnavalskrant. De laatste foto nam ik in het Uilenspiegelpark.
En om af te sluiten - het doel van mijn wandeling - naar de bakker. Er was niet veel keuze meer, het werd dus voor het eerst 'n eekhoorntjesbrood.
Eric en Peter konden vandaag niet mee, maar Hubert had vandaag weer de vrije hand om het parcours van de dag uit te zetten. En het was weer pittig, 777 hoogtemeters.
We vertrokken via de kleine grens in Smeermaas richting Meerssen en Valkenburg om daarna door te rijden naar Gulpen. Van daaruit naar Slenaken en Noorbeek om dan via opnieuw Gulpen (we maakte in feite 'n mooie lus) terug te rijden vanwaar we gekomen waren, de Noorderbrug in Maastricht.
En zoals gezegd, het was pittig, op het einde van de reeks foto's, wat profielen van hellingen die we overgetrokken zijn. Maar zoals steeds, eens boven op 'n helling, dan heb je prachtige vergezichten. Daar doen we het voor. En ook, de wegen van vandaag waren uitermate proper, weinig of geen verkeer, zelfs relatief weinig andere fietsers, maar wel veel wandelaars.
En nee, we zijn niet gaan pauzeren bij "Jantje zag eens pruimen hangen". Wel heb ik ene hele babbel gehad met 'n postbode. Dat voertuig van hem zit in 'n testfase. Alles tesamen weegt zijn brommer +/- 320 kg.
In Lanaken kon ik er niet aan weerstaan, ene lekkere Duvel, de dorst was te groot. Ik moet mijn metgezel Hubert weer bedanken voor de mooie rit, het weer was prachtig en we hopen dit jaar toch nog geregeld te kunnen fietsen.
Veel sporten zat er vandaag niet in, eerder lang met de benen onder tafel zitten. Sinds 2012 kom ik met 3 ex-collega's, geregeld samen om wat bij te babbelen onder het genot van 'n hapje en 'n drankje. Voorheen was dat in Hasselt, sinds enige tijd is dat nu in De Kimpel in Bilzen.
Gezien het vandaag droog weer was en Bilzen maar +/- 14 km. verwijderd ligt, ben ik toch maar met de fiets gegaan. De heenweg via Veldwezelt en Mopertingen, de terugweg via Munsterbilzen (met zijn mooie wandelgebieden), Hoelbeek (met tal van oude woningen en met de ruïnes van 'n slechts gedeeltelijk opgebouwd fort) en Eigenbilzen.
En ondanks dat we mekaar toch 'n paar keer per jaar zien, was er toch weer heel wat te vertellen. Uiteraard worden er wat oude koeien uit de gracht gehaald en het medisch kwartiertje van vroeger, duurt nu al 'n uur.
Maar goed, we hebben mekaar weer gezien, en ik heb uiteindelijk toch nog 28 km. gefietst.
Morgen staat er 'n langere fietstocht op het programma.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris