Eigenlijk niets te melden uit deze hoek van het land... ik kom hier meer uit gewoonte dan om iets te vertellen... het is gewoon te warm voor mij... ik heb al veel vroeger vastgesteld dat ik niet gemaakt ben voor tropische temperaturen... en nu... in mijn lange "loopbaan" heb ik nog nooit zo'n lange hete zomer beleefd... of ben ik het vergeten... we kregen soms eens een zeldzame hittegolf van 2 of hoogstens 3 weken en dan... finito... nu zullen er veel mensen zijn die ervan genieten... doch ik niet... ik lijd... zie af... zit te lekken als een kapotte kraan... elke avond gooi ik me op beide knieën voor mijn bed en roep de regengod aan... ofwel is die pipo ietwat doof ofwel is het een dwarsligger maar tot hiertoe nog geen gehoor gekregen... ik vraag echter niet erg veel... door de dag mag de zon blijven maar 's nachts vraag ik alleen een verkoelend zomerbuitje... is dat nu echt teveel gevraagd... toen het vorige week een middagje regende hoorde ik in de tuin zuchten van genot slaken... en ik zuchtte mee.

Na een lange dag nietsdoen... en daar wordt je echt moe van... ga ik me zo dadelijk beddewaarts spoeden... dat bidden helpt dus niet... misschien eens een regendansje doen... ik weet alleen niet hoe het moet... ik kan het proberen op zijn Winnetou's... wat rond mijn bed lopen stampen en "oehoe oehoe" roepen... allee ik ga er nu aan beginnen.

15-07-2018 om 22:21 geschreven door Myette

Ik zit hier nu even te bekomen want mijn "zemelen" (zenuwen) kregen het zwaar te verduren... 't manneke wilde naar de supermarkt... zelf... ik wil hem niet alles ontzeggen dus stemde ik toe en we (hij) reden weg... dat rijden zèlf gaat nog goed maar het vraagt inspanning om in- en uit die auto te komen... in plaats van de afstandsbediening te gebruiken staat hij dan in het slot te rommelen... resultaat... niets werkt nog... computer van slag... 't manneke van slag en ikke natuurlijk ook... dit keer griste ik de sleutel nog net op tijd uit zijn handen en kreeg een woedende snauw... in de supermarkt weer een zenuwentoestand want... zoals mijn zoontje van 3 vroeger deed... doet nu 't manneke... kriskras pakken wat hij wil en dat is dan niet naar mijn zin... hem uitleggen waarom ik dat of dat nooit koop is nodeloos want hij verstaat het niet of is het zo vergeten... wat doe je dan... ogen op je rug kweken en stiekem de dingen die je niet wil terugzetten... heb toch nog één ding over het hoofd gezien en merkte het pas aan de kassa... als ik hem vraag melk te nemen komt hij met frisdrank af of zoiets... mijn leven is momenteel één groot avontuur geworden... ik weet nooit wat hij het volgende ogenblik gaat uitspoken... we zijn veilig thuis gekomen en ik zit hier nu uit te blazen en mijn "zemelen" terug in de plooi te leggen.

Gisteren een boek gelezen door een zekere Borst geschreven over zijn dementerende mama... hij beschrijft hoe zijn moeder stap voor stap zichzelf verliest... mooi en liefdevol beschreven maar ontzettend triest... ik weet wat mij misschien allemaal te wachten staat en het maakt me echt niet blij... ik kan gelukkig ook wel relativeren en niet te ver vooruit denken... we zien wel later.

12-07-2018 om 11:05 geschreven door Myette

Wij Belgen zijn toch maar een raar volkske... nationale feestdag en andere gelegenheden waar we voor zouden moeten warm lopen laten ons ijskoud... ja hier en daar zie je eens een eenzame en blijkbaar beschaamde vlag stilletjes hangen... maar nu voor de voetbal zwieren de zwart-geel-rood gekleurde doeken je om de oren... HUP HUP België... alleen onze burgemeester vlagt met de Vlaamse Leeuw... dat zal weer heel wat commentaar geven... trouwens zitten er bij de Rode Duivels nog wel Belgen... mijn excuses hiervoor maar ik ben totaal onkundig van het sportgebeuren... kijk nooit in tegendeel tot 't manneke die naar alles kijkt wat beweegt terwijl ik dan in een andere hoek van onze living de bijhorende geluiden tracht uit te sluiten... ach ieder zijn meug... en als het echt belangrijk is lees ik het wel in de krant of op FB.

Het wordt weer een hete dag en ik zit me nu suf te peinzen wat ik vanavond op tafel zal brengen... het zoveelste slaatje of ga ik me kapot zweten aan het fornuis om iets warms ineen te knutselen... aangezien zoon straks komt en zijn hond gek is op vlees zal het toch maar kip worden denk ik... die hond lust eigenlijk alles maar mag ook niet alles eten want 't baaske is daar heel streng op... zijn hond is zijn alles en krijgt alleen van 't beste... dus maak ik op zaterdag alleen iets dat ook de hond mag eten of anders zit dat beest zielig te kwijlen en zit zijn baaske met lange tanden te eten... ach het leven zit toch vol problemen nietwaar.

Gisteren hadden we onze maandelijkse "meeting" met de blogvrienden en we hebben weer alle wereld- en andere problemen opgelost onder het genot van koffie... bier en wijn... geen zieleknijper voor ons... nee merci... zit er iemand met problemen... er wordt geluisterd en goede raad gespuid... natuurlijk is daarmee niet alles op te lossen maar dat luisteren helpt al veel.

Vandaag ga ik me gedeisd houden... 't manneke had gisteravond weer een woedeaanval... voor wat... ik weet het nog niet... dan trek ik me terug in mijn schulp tot de bui over is... van buien gesproken... elke keer ik een wolkje zie verschijnen springt mijn hart op van blijde verwachting... maar nee... die wolk verdwijnt dan en mijn hoop op regen ook... zoals ik hierboven al zei... we zijn een raar volkske... we zitten te roepen op zomer en zon en dan is het weer niet goed... maar ja... zoals dat bekende gezegde : "geniet met mate" ons voorhoudt... we krijgen soms van alles teveel.

07-07-2018 om 09:57 geschreven door Myette

Vandaag met zoon naar de supermarkt gereden en daarna gaan tanken... had vandaag niet mijn beste dag want kreeg van zoon maar een 5... de warmte doet mij de das om... word er zo suf van... na de middag in de tuin gaan zitten maar ook daar kon ik mijn draai niet goed vinden... die tuin staat er echt troosteloos bij... slaphangende struiken... bloemknoppen die zich niet willen openen... een bruin verschroeid gazon... ik werd er triest van en ben terug binnen gaan zitten... dus hier zit ik dan mijn leed luidkeels uit te schreeuwen... er werd me gevraagd hoe ik de tijd kon vinden om zoveel te lezen... wel dat is heel eenvoudig... mijn huishouden doe ik voor de middag en dat op een drafje "met de franse slag"... ik kook om de 2 dagen en vermits we beiden kleine eters zijn is dat maar één gerecht... om de 2 weken komt mijn poetshulp mijn stulpje een goeie beurt geven en de volgende dagen en weken knijp ik mijn ogen toe... wat niet weet niet deert... de was doet mijn trouwe wasmachine en... nu ben ik toch ietwat verlegen... strijken wordt tot het minimum beperkt... ik strijk alleen wat zichtbaar is en de rest wordt met de mantel der liefde bedekt... als ik bedenk hoe ik vroeger van de ochtend tot de avond stond te zwoegen slaat de vermoeidheid toe... de laatste weken zit 't manneke voor zijn TV geplakt en loopt hij me dus niet voor de voeten... zodoende heb ik tijd zat om te lezen of te computeren... gelukkig maar want ik moet mijn hersens bezig houden of ze slaan op tilt.

Vandaag telefoontje gekregen van een vriendin die net uit Spanje terug is... ze waren er 3 maanden... ze doen dat al enkele jaren... ze beweerde dat het qua weer al de slechtste maanden waren... dan trek je al naar het zuiden en zit te bibberen terwijl wij hier in het barre noorden wegsmelten... wat kan het leven toch onrechtvaardig zijn... toch blij met haar telefoontje... hoe ouder je wordt hoe kleiner je vriendenkring... uit het oog uit het hart... als ik bedenk hoe veel "vrienden" we hadden vroeger... ze werden door ons in vakjes gedeeld... de "petanque vrienden" ...  de "golf vrienden"... de "club vrienden"... de "fietsvrienden"... de "wandel vrienden"... de "turn vrienden"... een voor een vielen die activiteiten weg en daarmee ook de bijpassende vrienden... door de toestand met 't manneke is het ook voor de meesten niet meer zo aantrekkelijk om contact te houden...  ach c'est la vie en we ondergaan het.

Intussen is het weeral tijd om een warme prak op tafel te toveren... gisteren was het poetsdag en daarmee gepaard soep en brooddag... zij die nog wat harder gaat zweten groet U!

03-07-2018 om 17:38 geschreven door Myette

En LAP ik had het weeral zitten... zit ik daar aan mijn PCke in het zweet mijns aanschijns een logje ineen te knutselen... en dat zweet liep inderdaad in rivieren van mijn oververhitte lijf... wil ik het verzenden en sennet heeft het weer verdonkeremaand... dit is nu al de derde keer dat me dit gebeurt... is dat dan geen "pesten"... voor de derde keer ben ik als een geslagen hond afgedropen... na een nachtje slapen probeer ik het nog eens... niet dat ik echt veel te vertellen had... ik weet zelfs niet meer wat ik erin zette want... zoals ik al eerder zegde... ik gooi het eruit zoals het in me opkomt... ik denk dat het over dat hete weer ging en dat ik dringend bad om wat koelte en regen... dit zal waarschijnlijk sommige mensen tegen de schenen schoppen maar ik wil regen... tja hittegolven zijn niet mijn dada... ik hou van koele briesjes... het moeten dan weer geen ijzige windvlagen worden... maar zo'n lieftallig verkoelend briesje is momenteel mijn dagdroom... gelukkig zijn de nachten nog draaglijk anders konden ze mij opdweilen... je mag de gazon niet besproeien om water te sparen maar ik denk erover mezelf wat heen en weer over het gras te rollen zodat dat ook wat water krijgt... ik heb er genoeg van in voorraad.

Gisteren was zoon hier met Kiko en ze kwamen binnen... zoon al blazend en puffend... stak dadelijk zijn hoofd onder de kraan... en hond met tong halfstok en met een buik als een blaasbalk pompend... we hebben tot 11 u in de tuin gezeten... iets wat mij in jaren niet meer was overkomen... 't manneke zat zoals steeds aan de TV geplakt... die heeft geen last van de warmte... straks komen het ex-buurmeisje met haar vriend op bezoek... ze zullen genoegen moeten nemen met een zitje in de tuin want mij krijgen ze na de middag niet meer binnen... volgende week ga ik met zoon fourageren... vooral drank... fruit en sladinges inslaan.

Zonet de Vakantiebieb gedownload... die geven zowat 60 boeken gratis te lezen tijdens de maanden juli en augustus... je moet er zelfs geen lid van zijn... toch vriendelijk nietwaar... dat herinnert me aan de tijd toen wij nog met de familie op vakantie gingen in ons huurhuisje... alleen mijn boeken vulden al een hele koffer en nog had ik niet genoeg... wat een luxe nu met je smartphone of tablet kan je praktisch zoveel lezen als je wil... dat wordt smullen.

Nu ga ik nog eens proberen of sennet mijn logje wil plaatsen... indien niet zul je me horen gillen tot bij jullie.

01-07-2018 om 10:49 geschreven door Myette