Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Toen we daarstraks op de golf wat na zaten te praten kwam het gesprek op auto's... en daar kwamen de herinneringen... toen m'n man en ik zo'n 1 jaar verkering hadden (ja dat heette toen zo)... stond hij daar opeens voor onze deur met een wagen... in die tijd was er in onze hele buurt nog geen wagen te bekennen dus het gaf een hele opschudding... het was een Citroën... 2de hands natuurlijk... zo'n zwarte vierkante bak... wij noemden dat een "gangstercar" want in de franse films toen reden de politie EN de boeven in zo'n wagens rond... ik werd uitgenodigd voor een proefritje en jullie kunnen wellicht begrijpen (of niet) hoe ik me voelde... ik moest me inhouden of ik zou gaan zitten minzaam rondwuiven zoals de "queen of England"... enfin de wagen werd goedgekeurd en gekocht... m'n man en ik werkten allebei op dezelfde firma en hij woonde vlak om de hoek dus kwam hij me elke ochtend ophalen om naar ons werk te trekken... in de hele omgeving van de firma was toen nog geen auto te bekennen maar wij parkeerden altijd in een achterafstraatje om alle commentaar te vermijden van "dikke nekken" en nog zo van dat fraais... we durfden er gewoon niet voor uitkomen tot enkele jaren later alleman een auto had en er geen parkeerplaats meer te vinden was... toen waren we zelfs ONS parkeerplaatsje kwijt en gingen we te voet naar het werk... dat karretje hebben we tot op het tandvlees versleten... toen was rijden nog plezant... geen autostrades... langs allerlei binnenwegeltjes rustig even naar Breda of zo tuffen om bij te tanken... ons citroentje zijn benzine en wij ons borreltje... toen wij hem dan toch eindelijk moesten afdanken had m'n man het er geweldig moeilijk mee... ja zo'n eerste lief vergeet je niet gemakkelijk... soms heeft hij het er NOG over... hij gooit niet gemakkelijk iets weg daarom ben ik er ook nog steeds... volgende keer meer over Citroen... Myette
Reacties op bericht (1)
30-07-2005
Citroëntje
Myette , eerst en vooral hartelijk dank voor de lieve woorden en bij deze wil ik je zeggen dat ik die héél oude nostalgische fotos ook héél mooi vind hoor ! Toen jij verkering had was ik zo'n jaar of vier hahahaha .
Je hebt een mooie blog en schrijft héél plezant .
Ik ben ook van Antwerpen , maar woon reeds meer dan 20 jaar in Oost-Vlaanderen .
Ik zal nog dikwijls langs komen en heb je in mijn favorieten gezet , ik moet enkel nog een andere linklijst maken en daar kom jij zeker bij.
Groetjes en tot nog eens
Toen we daarstraks op de golf wat na zaten te praten kwam het gesprek op auto's... en daar kwamen de herinneringen... toen m'n man en ik zo'n 1 jaar verkering hadden (ja dat heette toen zo)... stond hij daar opeens voor onze deur met een wagen... in die tijd was er in onze hele buurt nog geen wagen te bekennen dus het gaf een hele opschudding... het was een Citroën... 2de hands natuurlijk... zo'n zwarte vierkante bak... wij noemden dat een "gangstercar" want in de franse films toen reden de politie EN de boeven in zo'n wagens rond... ik werd uitgenodigd voor een proefritje en jullie kunnen wellicht begrijpen (of niet) hoe ik me voelde... ik moest me inhouden of ik zou gaan zitten minzaam rondwuiven zoals de "queen of England"... enfin de wagen werd goedgekeurd en gekocht... m'n man en ik werkten allebei op dezelfde firma en hij woonde vlak om de hoek dus kwam hij me elke ochtend ophalen om naar ons werk te trekken... in de hele omgeving van de firma was toen nog geen auto te bekennen maar wij parkeerden altijd in een achterafstraatje om alle commentaar te vermijden van "dikke nekken" en nog zo van dat fraais... we durfden er gewoon niet voor uitkomen tot enkele jaren later alleman een auto had en er geen parkeerplaats meer te vinden was... toen waren we zelfs ONS parkeerplaatsje kwijt en gingen we te voet naar het werk... dat karretje hebben we tot op het tandvlees versleten... toen was rijden nog plezant... geen autostrades... langs allerlei binnenwegeltjes rustig even naar Breda of zo tuffen om bij te tanken... ons citroentje zijn benzine en wij ons borreltje... toen wij hem dan toch eindelijk moesten afdanken had m'n man het er geweldig moeilijk mee... ja zo'n eerste lief vergeet je niet gemakkelijk... soms heeft hij het er NOG over... hij gooit niet gemakkelijk iets weg daarom ben ik er ook nog steeds... volgende keer meer over Citroen... Myette
