Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Een nieuwe week... een nieuw geluid! Ik merk hier juist dat die knipoog alweer enkele dagen oud is... neem het me a.u.b. niet kwalijk schattebollen... dat oudje hier kan niet zo goed meer volgen... de wereld draait te snel voor haar... ik strompel altijd zo'n beetje achteraan...
Van strompelen gesproken... zaterdag moesten we naar een 50-jarig jubileum van vrienden... voor die gelegenheid wilde ik eens een rok aan... probleempje... wat gedragen onder die rok.. ik bedoel hier schoenen he... onderbroek was geen probleem... ik zag plots een paar elegante riemsandaaltjes met superhoge naaldhakken in m'n kast... in jààààren niet gedragen... vroeger m'n "feestschoenen"... zou ik of zou ik niet... ja ze pasten nog... haha... vinger- en teennagels vers in de verf gezet... aangekleed en opgemaakt... nu de schoenen... ramp in het kwadraat... die verdomde schoenen waren aan de binnenkant verduurd met als resultaat nagellak foetsie en tenen pikzwart... gezien de vingerverf niet mocht beschadigd worden 't manneke laten oprukken om de lak van m'n tenen te halen... terug een couchke erop... toch maar kousen aan... en maar hopen dat de sandalen het einde van de dag zouden halen... je moet weten dat die hakken torenhoog zijn... vroeger kon ik er zelfs op dansen... nu hooguit strompelend wankelen... ik dacht : "och wat, zit toch de hele tijd met de benen onder tafel" jawadde... was vergeten dat ik op tijd en stond moet gaan plassen... de eerste keer heb ik dat schitterend weten op te lossen... heb de stokoude moeder van m'n vriendin galant een arm aangeboden... het mens had al een wandelstok dus was ik verzekerd van degelijke steun... de tweede keer moest ik op eigen houtje heen en terug... zowat één km van onze zaal naar de toiletten... enfin ik heb zo waardig mogelijk geschreden... meer kan een mens niet doen he... toen ik thuis kwam begon ik haast te kwijlen van verrukking toen ik m'n crockskes geduldig op me zag wachten.
Als over-tafelbuur had vriendin me met haar Indiaase vrienden opgescheept... de vrouw sprak perfect Nederlands maar de man... alhoewel ze al 20 jaar hier wonen... alleen Engels... dat was wèrken mensen... drie uren over religie en politiek in een vreemde taal... doodmoe werd ik ervan... ga dan al eens naar een feest met als doel je te ontspannen... ik heb me echter flink geweerd... al m'n feministische stekels kwamen omhoog want... alhoewel volledig aangepast aan het leven hier... dacht hij toch... is vaders woord nog altijd wet en hun volwassen zoon moet zich schikken of hij kan beschikken... toen ik de vrouw even alleen sprak bekende ze dat ze haar ambitie om dokter te worden heeft moeten opgeven toen ze met hem trouwde... eigenlijk onder druk van haar familie... ze hebben nu een eigen zaak waar zij het brein is en het meeste werk verzet... terwijl hij nog steeds de orders uitdeelt... wat zij lankmoedig en met de glimlach accepteert... ben ik wàt blij niet in een van die Arabische of Oosterse landen te zijn geboren... niet bang zijn mensen... ik heb me de hele tijd keurig gedragen al had ik zo al dadelijk m'n bedenkingen... die mannelijke arrogantie is er gewoon niet uit te kloppen... ik heb verscheidene chatters en wat me altijd opvalt is dat die mannen zo rot bedorven worden door hun moeders... ze adoreren hun mamma's dan ook... maar dan vraag ik me af waar de schuld ligt... als die moeders eens wat strenger tegen hun zoontjes zouden optreden werden het misschien ooit nog eens menselijke mannen.
Voilà ik heb gezegd... om af te koelen ga ik m'n strijk attakeren... hoera!!!
Reacties op bericht (6)
23-09-2008
ik kan het me levendig voorstellen
Je bent een dame naar mijn hart Myette zoals je alle ongemakken met een kwinkslag vertelt!! Heb hier ook heel begrijpend maar toch lachend jouw " gang naar het hokje" gevolgd!!!En .. ik was graag een vlieg geweest bij jullie gesprek. Zou wellicht af en toe die man erg " geambeteerd" hebben zoals wij in mijn taaltje zeggen!!!Lieve groetjes
23-09-2008 om 10:57
geschreven door Natoken
22-09-2008
*
Heb ik spijt dat ik je niet vanop afstand heb kunnen bezig zien en horen. Het moet de moeite geweest zijn. En zo te lezen moet ik de moeder van knuffel dankbaar zijn. Big kiss
22-09-2008 om 21:37
geschreven door huismusje
oudjes
Waar oudjes met een stok nog goed voor zijn!
22-09-2008 om 18:09
geschreven door Madame
..
Knap gedaan zeg, eerst misbruikt je een oud menske om op te leunen en daarna verwek je bijna een echtscheiding. Die vrouw zal nooit meer tevreden zijn met haar Indiaan. Spijtig dat de wereld niet alleen uit vrouwen bestaat. T'zou een waar paradijs zijn. Of niet soms.....Misschien toch hier en daar een man, met een label om zijn hals of stempel op zijn kont met "Goedgekeurd". Veel liefs van Ludovikus.
22-09-2008 om 16:32
geschreven door Ludovikus
..
Wij moesten zaterdag ook weg en ook ik stond naar mijn Imelda Marcos schoenenverzameling te kijken en te dubben welke schoenen in aan zou doen. Ik koos uiteindelijk voor de gemakkelijkste, ik kan het gewoon niet meer opbrengen om af te zien om iets mooier te zijn. Maar ja, soms moet het niewaar? Maar ik doe ze dan ook enkel aan om in en uit de auto te stappen en zoals je zegt - de afstand naar de WC kan er eventueel ook nog bij. Maar ... ik neem overal mijn crockskes mee in een plastieken zakske in de auto. Meestal moet ik terug naar huis rijden en omdat onze auto vrij oud is hou ik altijd rekening dat ik misschien ooit eens in panne val en het gedacht dat ik dan in ongemakkelijke schoenen ergens verder naartoe moet.... allez ge verstaat wat ik wil zeggen hé! In mijn crockskes kan ik kilometers ver lopen.
Wat de mannen betreft - 't ja ... ge zijt misschien op mijn blogje geweest, dan hoef ik niets meer te zeggen zeker? Uiteindelijk heb ik ook nooit iets te zeggen. Mr. Silver geeft me altijd gelijk maar doet altijd zijn eigen goesting
Ik heb mijn uiterste best gedaan om mijn zonen te emanciperen en het is me zo te zien gedeeltelijk gelukt, hun vrouwen reklameren toch nog niet.
Maar ik moet toch zeggen dat alle mannen in onze familie, zelfs mijn zonen, mij een "wreed feministisch mens" vinden, en ik vind van mezelf dat ik nog een heel gemakkelijke ben. Wat bij een man als assertief aanzien wordt, is bij een vrouw altijd agressief...
Ach, als het te erg word dan lees ik weer eens een boek van Marylin French en dan voel ik me weer goed.
Dikke knuffel!
22-09-2008 om 12:40
geschreven door bojako
...
Nou jij hebt het weekend wel gehad zo te lezen, eerst die schoenperikelen (lijkt me trouwens een prachtig mooi gezicht geweest te zijn, jij steunend op die oude dame) en dan zo'n macho-arabier die je aandacht blijft opeisen. Ga daar maar aanstaan. Ben ik even blij dat manlief (gewoon een echte Hollandse jongen) tenminste een beetje geëvrouwcipeerd is!
en omdat onze auto vrij oud is hou ik altijd rekening dat ik misschien ooit eens in panne val en het gedacht dat ik dan in ongemakkelijke schoenen ergens verder naartoe moet.... allez ge verstaat wat ik wil zeggen hé! In mijn crockskes kan ik kilometers ver lopen.
