Naar men mij verteld heeft was ik een vrolijk boeleke, altijd bereid iedereen een tandeloze grijns te gunnen, de fles ging er gretig binnen (iets in de genen zeker) en met slapen had ik ook geen moeite, toen ik begon te kruipen werd het ietwat moeilijker, men moest me in mijn bed vastbinden en met vreemden was ik ook niet te vertrouwen
ik greep nl. iedereen vast waar ik maar bij kon
mouw of broekspijp
en dit alleen maar om hen DADA te kunnen zeggen, iets wat men me met enige moeite heeft kunnen afleren, ik was toen van de fles af en wilde alles proeven waar ik de hand op kon leggen, zelfs de inhoud van mijn luier, ook de pieren in de tuin waren niet veilig voor mijn eerste bieterkes, maar ja blijkbaar doen vele kinderen dit dus zal het wel normaal zijn zeker
gebrek aan aandacht heb ik tenminste niet gekend als enige peuter in een huis vol volwassenen
hier kwam wel een eind aan toen we verhuisden naar een eigen appartementje, toen noemde men dat een kwartier, een keuken, een slaapkamer en een gezamenlijke WC op de gang.
Pa (de Fons) die tevergeefs werk had gezocht, had uiteindelijk samen met zijn broer (nonkel Staf) schoonbroer (nonkel Leon) en enkele vrienden, die allen in hetzelfde schuitje zaten, een jazz orkestje opgericht, pa speelde sax en klarinet, broer de batterie, schoonbroer viool
heel chic wel
de hele reutemeteut uitgedost in witte smoking
ik heb er nog fotos van
het waren allen amateur-muzikanten maar blijkbaar hadden ze succes want ze traden op in hotels en feestzalen in verschillende steden, pa was vaak van huis voor enkele dagen en la mamma (Madeleine), die volgens mijn berekening toen in verwachting was van mijn zus, stond er alleen voor, ik was dus een heel beweeglijk kind en ontsnapte soms aan haar aandacht en kroop dan de trap af naar de benedenburen, kinderloze mensen die mijn bezoekjes wel grappig vonden, bij mijn eerste visite aan hen bakten ze juist frieten en van toen af kregen ze me regelmatig op bezoek om frutten te bedelen, uit die tijd heb ik nog enkele vage beelden in mijn geheugen, eentje waarop ik onder de tafel zit met den Teddy en de voorbijgaande benen bekijk, eentje waarop ik vanuit mijn bedje het licht uit de keuken door het raampje in de slaapkamerdeur zie schijnen en eentje van die WC
raar maar die WC vond ik vies en is me bijgebleven.
|