Verdriet... ik vertelde vroeger eens over de hond die onze zoon had geadopteerd... een oud dier dat hij 's nachts op de autostrade had zien loslopen... vermoedelijk door de eigenaren gedumpt wegens te oud en dus kosten aan... als fanatieke dierenvriend riep hij de hond bij zich en die kwam direct naar hem toegelopen, sprong in zijn wagen, zichtbaar blij dat hij iemand had die zich om hem bekommerde... hond en zoon waren dadelijk dikke vrienden en onafscheidelijk... hij noemde hem Lucky... na een bezoek aan de dierenarts ontdekte hij dat L suiker had wat betekende dat hij elke dag zijn spuitje insuline nodig had... toen werd hij blind... maar nog altijd werd L met alle zorgen omringd... gisteravond... de dochter en schoonzoon waren goed en wel de deur uit... moeke hier was afgepeigerd en kroop haar bed in tot ze er door de telefoon uitgebeld werd... zoon in alle staten van paniek... L was heel erg ziek en lag te kreunen van de pijn... zijn dierenarts was al naar huis en of moeke wilde bellen naar een dierenkliniek voor de spoedhulp... wat moeke deed... na veel over en weer gebel zou de dienstdoende arts naar de praktijk komen... 't manneke sprong in zijn dagplunje om zoon en hond op te halen met de wagen... toen ze aan de praktijk kwamen stapte hij uit met de hond in zijn armen en dat was het dan... L blies zijn laatste adem uit... net met zoon gebeld... heeft L in zijn tuin begraven... er liggen al 3 konijnen en een kat... heeft hij gezelschap... ik hoop dat hij vlug een andere hond uit het asiel gaat halen anders gaat hij zich thuis opsluiten.

05-10-2013 om 14:29 geschreven door Ludovikus

04-10-2013 om 19:57 geschreven door Natoken

04-10-2013 om 11:26 geschreven door BOJAKO

04-10-2013 om 11:18 geschreven door ani

04-10-2013 om 07:36 geschreven door lipske

04-10-2013 om 01:42 geschreven door Huismusje