-39-  MAAR DAN

Ja maar dan… ik was getrouwd maar om eerlijk te zijn viel de verantwoordelijkheid me heel zwaar… plots moet je voor alles zorgen… ik zat de hele dag op kantoor… diepvries moest nog uitgevonden worden… een frigo of wasmachine bezaten we niet… dus na het werk eerst naar de beenhouwer en de kruidenier op onze hoek om eten in te slaan… die eerste week hebben we op brood geleefd omdat ik niet aan koken durfde beginnen… ja… thuis nooit iets moeten doen en dan plots gooien ze je in het diepe… ik vergeet nooit dat eerste ontbijt… ik had mijn bokes al haast op en merkte dat ’t manneke gewoon zat te wachten… toen ik hem vroeg op wàt… kwam ik tot de ontdekking dat hij verwachtte dat ik zijn bokes zou smeren zoals zijn ma het deed… die sneed ook zijn vlees voor hem… ach… ik heb hem toen duidelijk aan zijn verstand gebracht dat ik zijn moeder niet was… maar dat zette duidelijk de trend… hij was helemaal geen “nieuwe man” alhoewel dat woord ook nog niet bestond… dat ik ook werkte speelde geen rol… het huishouden was voor de vrouw… dat zorgde al voor de nodige wrijvingen… na die eerste week pakte ik al mijn moed bijeen en trok naar de markt om groenten en fruit… maakte een warme maaltijd… oef… stilaan ontstond er een routine… de ene avond een wasje… de volgende dag strijken… vrijdagavond poetsen… die avond hadden we steevast ruzie want man zag het niet zitten om te helpen poetsen en als we gingen slapen was hij uitgerust en fit en wilde wel wat terwijl ik kwaad en moe NJEt zei… ach die eerste ruzies… hij door zijn moeder verwend en verwachtend dat dit zo zou blijven… en ik niet van plan me onder de mat te laten keren… er zijn toen heel wat tranen gevloeid… er waren natuurlijk ook de goede momenten… gelukkig maar… mijn kersverse echtgenoot was en is nog altijd heel “lichamelijk” ingesteld en daar had ik het soms moeilijk mee door mijn preutse opvoeding… we hadden in de eetkamer een kachel en die deed het heel goed maar de slaapkamer was in de winter ijskoud dus kleedden we ons uit in de eetkamer als we naar bed wilden… en daar zat de knoop… iin het begin verstopte ik me heel zedig achter een stoel voor ik begon te strippen en man maar roepen “kom vanachter die stoel vandaan”… wel dat was echt niet gemakkelijk voor mij… ik ben blijkbaar niet exhibistionistisch ingesteld… later bij het sporten en de gezamenlijke douches voelde ik me nog steeds onbehaaglijk… zoiets zit blijkbaar ingebakken.

20-11-2013 om 13:39 geschreven door Ludovikus

20-11-2013 om 07:41 geschreven door Huismusje

20-11-2013 om 07:37 geschreven door Huismusje