Augustus was een memorabele maand... nat... winderig... grijs... in één woord ROT... niet dat ik er veel last van had want ik zat niet aan zee of in de Ardennen op vakantie maar lekker thuis naar de regen te koekeloeren tussen twee hoofdstukken van mijn boek door... de tuin heb ik ook niet horen klagen want toen ik tussen twee buien door me even buiten waagde werd ik bijna bedolven door het welig uitbottende blader-gedoe dat dringend een snoeibeurt vroeg... en kreeg... tot de volgende stortbui me naar binnen joeg... mijn teergevoelig hart bloedde echter als ik aan al die vakantiegangers dacht die zaten te kleumen en te lekken in hun vakantieoorden... niet alleen is je jaarlijkse vakantie dan verpest maar ook je portemonnee... en probeer je kinderen maar eens bezig te houden als strand en bos onbereikbaar zijn door het weer... ik heb het allemaal meegemaakt toen wij vroeger in juli vakantie moesten vieren... de hele maand aan zee of de Ardennen en tussen de buien door eens de kinderen laten verluchten... ben ik blij dat ik dàt niet meer moet meemaken... vandaag begon met zon en 't manneke trok geladen met borstel, verf en nog wat ander materiaal, de tuin in om de tuinhuisjes en het terras hekwerk eens bij te werken... helaas het heeft niet gemogen... amper begonnen en daar was de regen weer... hij is dan maar naar binnen getrokken... zette de TV aan en... viel in slaap.

Ik las bij Natoken een "ode aan de natuur" en dat maakte een herinnering in mij wakker... vele jaren geleden zat ik eens in een soort van "dip"... geen dippeke maar een DIP met hoofdletters geschreven... ik voelde me rot... had in niks zin... sleepte me door het leven als een gebrekkige slak... was één brok zenuwen en kon niks maar dan ook niks verdragen... in die tijd had een tante van mij een buitenverblijf in Heide... die tante had een been verloren door de vorming van bloedklonters... ze hadden geen auto en vroegen 't manneke en mij om hen naar hun villa te brengen in het weekend... wij verbleven daar dan twee dagen en hielpen tante in huis en nonkel in de tuin... die weekenden waren mijn redding toen... we vertrokken vroeg de zaterdag voormiddag om tante en nonkel op te halen... ik een kluwen samengebalde zenuwen... op het punt van ontploffen... en zodra we de stad uitwaren en we het eerste groen zagen opduiken ontspande ik me en werd ik weer menselijk... in de villa aangekomen begonnen we direct met stof afnemen... mieren buiten keren... eten klaarmaken... na het eten onkruid uit de tuin plukken... paadjes aanharken... etc. etc. en dat alles in een volkomen ontspannen toestand... zondagavond op de terugweg naar de stad begon ik me weer onbehaaglijk te voelen... dit alles om duidelijk te maken dat we zonder groen niet echt kunnen leven... wat die DIP betreft... na enkele huisartsen te hebben versleten die me onder de valium hielden kwam ik terecht bij een internist en die constateerde na ongeveer 5 minuten dat mijn schildklier op hol geslagen was... ik kreeg pillen en na 1 week voelde ik me al veel beter... die dokter is jarenlang mijn toevlucht geweest als ik weer eens in de patatjes lag en hij heeft me nooit teleurgesteld... de man is overleden en ik mis hem nog altijd.

Niet dat ik daar iets mee bedoel gewoon even herinneren , je weet nooit dat je in het verleden blijft hangen. Morgen wordt het hier druk en zaterdag nog drukker en ik kan maar enkel hopen dat het weer meezit want waar moet in met 19 man naar toe? Maar de vooruitzichten zijn weer niet denderend... het zit ons qua weer dit jaar niet mee met onze planning!! Nog een hartelijke groet en bij gebrek aan een echte knuffel morgen dan maar een virtuele!!

04-09-2014 om 16:24 geschreven door Natoken

toevallig las ik van de week nog een heel artikel over "de schildklier",dat kleine ding kan verdorie heel wat teweegbrengen,werkt ze te snel kun je mager worden,werkt ze te traag,word je dik,misschien moet ik die van mij dan maar eens wat opjutten,haha!,en de Herfst...je ziet wat dat allemaal naar boven brengt,heb het ook juist bij Natoken neergezet,enfin...geniet van de 'indian summer' met een dikke kus!

04-09-2014 om 07:45 geschreven door lipske

daar kom je van tot rust hé Myette , van de natuur om je heen , ik kon niet aarden in de stad , heel lang geleden geprobeerd (smile )
en op je vraag : JA veel later is dat mijn liefste geworden en de enige ooit !! raar hé , ik ben blijkbaar zo'n één mans vrouw en nooit spijt van gehad , geen moment !!

02-09-2014 om 07:14 geschreven door ani

Ik leg er voor vandaag de riem op...heb van het moor weer geprofiteerd om wat te wassen en daarna wat mos van tussen de stenen te krabben...dit jaar is het erger dan andere jaren.. En inderdaad spijtig van de bijeenkomst, ik dacht eerst van te komen maar als ik aan die bende (19man) denk die hier de zaterdag binnenvallen voor een BBQ dan vond ik het toch maar beter om en dan regenboog stadionlive vrijdag al wat bezig te zijn trouwens een mens wil dan ook nog zijn huis en tuin proper hebben vandaar... Ik hoop dat we vanaf volgende week hier wat rustiger aan kunenn doen want het is al wel geweest deze zomer!! Als je iets meer weet over Loewieke dan laat j ehet wel weten hé? Ik kan lea niet bereiken want heb haar GSMnr niet, jij wel? Nog een dikke knuffel en kus en tot de volgende maatje!

01-09-2014 om 17:01 geschreven door Natoken

Dat voorbije rotweer is al overal volop besproken en we geloven in een betere nazomer dus.. wait and see.Ik onthoud enkel met frustratie dat de drie BBQ die we hadden in aug allemaal letterlijk in de regen vielen .. nu maar hopen dat het zaterdag voor onze laatste deze zomer zonnig is!. Ik ben hier ook een paar keer al mopperend binnengekomen de voorbije weken omdat ik klaar stond om hier en daar wat te snoeien en op te ruimen maar ze er hierboven een stok voor staken. En wat de stad betreft.. ik begrijp je volkomen ik ben nu niet het type om rap in de patatten te zitten maar verplicht me om in de stad te wonen of in een appartement en ik geef het jou op een blaadje dat ik er ook onderdoor ga...De buitenlucht , de ruimte , stilte en het groen... dat is mijn " valium" . Ik heb geen nood aan winkels of gebouwen in mijn onmiddellijke omgeving... voorlopig vind ik mijn ontspanning nog volop in de natuur....Geniet van vandaag momenteel is het droog.. onze buren vieren de eerste verjaardag van hun eerste en enige kleinkind en dat in de tuin en dat zal een pak van hun hart zijn want met zoveel volk en kinderen is het toch altijd aangenamer.. En ook dat is wonen buiten de stad... je leeft toch nog iets meer mee met je buren . Dikke kus

31-08-2014 om 15:42 geschreven door Natoken