Kuche kuche kuche... wat begonnen is als een keelpijntje is er een van wereldformaat geworden... wat begon als een snotvalling is nu een tsunami... de wasmachine draait op volle toeren met louter zakdoeken... mijn bronchiën reutelen en mijn ribben kraken van het hoestgeweld... ik dacht het wel aan te kunnen met de medicatie die ik in huis heb maar begin me toch ongerust te maken dus besloot ik een afspraak te boeken met onze huisarts... jawadde... die man is de rest van de week bezet... ik merk dat die beestjes zich niet alleen bij mij gevestigd hebben... wat nu... bellen en om hulp roepen of geduldig afwachten... ik ben alsnog besluiteloos.
Gisteren de vergadering gehad en was ik blij dat iedereen de deur uit was... ben direct in mijn bed gekropen... om 6 u lag ik er terug in... ik zit echter met een probleem... heb voor zondag met vriendin afgesproken in het Fakkeltheater en wat als ik nog met die hoest zit... zeg nu zelf dat is toch niet te doen.
De zomer- en wintergarderobe zal even moeten wachten tot ik beter ben want er zit niet veel fut in momenteel... 't manneke loopt in een bocht om me heen en slaapt in het logeerbed... mij hoor je niet klagen want zo kan ik me ongestoord te buiten gaan aan luidruchtige hoestorgies... iets waar ik tenvolle van profiteer.
Voor de rest geen nieuws of het moest jullie interesseren dat mijn ramen morgen gewassen worden... niet door mij uiteraard... nee de lieve jongen die daar verantwoordelijk voor is mailde me dat ze woensdag komen... een vaste ronde kan hij blijkbaar niet opbrengen dus mailt hij elke keer wanneer hij komt... tja de nieuwe tijd he.
Ik ga nu nog even een poging doen wat te lezen maar daarvoor moet ik naar de living waar man zit... wedden dat hij zo vlug hij kan naar boven trekt om mijn geblaf niet te moeten horen.
|