Zoals ik al vermoedde... de wereld is niet vergaan maar draait gewoon door... wat is een ruzie min of meer terwijl iedereen op deze aardklomp met elkaar overhoop ligt... zojuist nog met Hamlet gesproken... Israël heeft weer eens de gaskraan dichtgedraaid en dit al 15 dagen... het is er koud... geen gas om iets warm te koken... geen stroom... en ik dan in de put zitten voor een onnozele ruzie... beschamend is het... met gevaar voor hun eigen leven smokkelen jonge mannen dagelijks via tunnels goederen uit Egypte... tenminste als die grens ook niet wordt afgesloten onder druk van Amerika... men kan dus het een en ander kopen maar daarvoor heeft men geld nodig... gelukkig zijn er enkele mensen die in de mate van het mogelijke willen helpen... dank zij hen heeft Hamlet enkele dekens en warme onderkleding kunnen kopen voor zijn geliefde weeskinderen... de man is dolgelukkig... niet alleen met de materiële hulp... ook het besef dat er mensen buiten de grenzen met hun lot begaan zijn is een hele hulp... DANK HIERVOOR!

Al de hele week had ik af te rekenen met een weerspannige Buddy... ja niet alleen 't manneke had weer een van zijn kuren... om de haverklap sloeg Buddy "tilt"... bevroor... viel uit... gisteravond was ik het zo beu als kouwe pap en heb hem een goeie beurt gegeven... alles eruit gegooid wat ik maar kon missen... een hele doos "cookies" in de vuilbak... enkele "fun" programma's voor op de chat... wèg ermee... liever zonder onnozele winks dan helemaal niks... deze ochtend met dichtgeknepen billen Buddy wakker gemaakt enne... tot hiertoe marcheert alles weer normaaal... ik typ dit met één hand terwijl ik met de andere hout vasthou!

Ik haat november... heb ik altijd al een zielige maand gevonden... ik zit al bijna twee weken thuis... geen petanque... geen golf... als ik vrij was regende het en als het weer eens wat beter was kon ik niet weg... en ik moet bekennen dat ik het aardig "op m'n seskes" begin te krijgen... morgen is het "mamma dag" maar dat is ook geen onverdeeld genoegen... een normaal gesprek zit er niet meer in... dus is het zoeken naar iets waarover ze nog kan meepraten... zijzelf is er zich niet bewust van... ze voelt zich goed... klaagt nooit... en van haar wekelijks portootje geniet ze nog tenvolle.

Vandaag was het poetsdag... toen ik mijn deel van de job had afgewerkt en ik efkes zat te bekomen op het toilet... ja dat moet ook al eens gebeuren he... liefst dagelijks... zag ik daar op de kalender dat de katten hun vlooienmiddeltje moesten hebben EN hun wormpil... aiai... miserie... ik heb dan nog zowat 5 minuten een strijdplan zitten bedenken... de Poekie moest als eerste eraan geloven... als ik met mijn liefste fleemstemmeke "koppie koppie" roep... daar kan ze gewoonlijk niet aan weerstaan en komt dan al kroelend op me af... ampulleke al open en achter m'n rug verscholen... Poekie op 't koppeke krabbelen en dan geniepig dat spul in haar nek kieperen en inwrijven... ik moet wel heel rap zijn want als de weerlicht spurt ze weg om me met verwijtende blikken en wuivende staart te zitten begluren... een uurtje later kwam nummer 2 voor de deur zitten... die ook binnengelokt met een lekker hapje maar ik kreeg zelfs niet de kans zijn nek aan te raken of bibike was er vandoor... weer die verwijtende wantrouwende ogen... ik heb er nu zeker gelegen voor enkele dagen... morgen proberen of ik de wormpil erin krijg... fijnprakken en door hun eten mengen... wordt ook weer een hele bedoening... oef!!!

Ik stop ermee voor vandaag... denk dat ik eens vroeg ga slapen... tot de volgende!!!

21-11-2008 om 19:36 geschreven door Mandy

21-11-2008 om 10:00 geschreven door Natoken

21-11-2008 om 00:49 geschreven door bojako

20-11-2008 om 22:10 geschreven door Madame