Dit even teneinde mijn "massa lezers" (ironie) gerust te stellen... na onderzoek van mijn binnenwerk is gebleken dat de normale sleet zijn gang ging en er geen alarmerende zaken gevonden werden... ik kan nog best een jaartje mee dus... volgende week bezoek bij de neurologe en dan kom ik te weten of die mevrouw me van mijn pijntjes kan verlossen of niet... ben al blij dat die hersenscan hersens heeft gevonden want soms twijfel ik zelf.

Waar ik ook mijn twijfels over heb is waarom ik eigenlijk dit blog nog aanhou... het is dat ik altijd heb gehouden van schrijven en lezen en een blog is een soort uitlaatklep... maar als je steeds het gevoel hebt dat je als "roepende in de woestijn" staat te bleiren komen de twijfels opdagen... ik ben jaren geleden begonnen met chatten... ik begon dan steeds met te zeggen dat ik gewoon wat wilde praten over ditjes en datjes maar... geloof me... dames waren niet geïnteresseerd en de heren wilden allesbehalve praten... zodoende heb ik nog maar 1 chatter... een man wel maar een echte vriend... hij vertelt me zijn zorgen en ik hem de mijne en dit al jaren... niet dat we alleen praten over problemen hoor... we houden het zo licht mogelijk.

Met de leeftijd komt ook het besef waarom je vele zaken verzamelt die je toch nooit meer gebruikt... ik begon met kasten na te kijken en dingen weg te geven of te gooien... boeken die je nooit meer zult lezen... kleren waar je al jaren niet in gezien wil worden... "vrienden" waar je nooit iets van hoort... ik heb nog zo het een en ander te ordenen maar ben er mee bezig.

Maar nu ga ik eerst de tuin in... stoel staat al klaar... mandje gevuld met boek... bril... telefoon... papier en pen... gaat mee... ik las deze morgen in de krant dat ouderen zich niet mogen vermoeien met dit warme weer en wie ben ik om wijze raad in de wind te slaan?

Ik probeer hier en daar aan te klopen want met die rechterarm in een brace gaat het typen moeilijk! Maar voor mijn maatje wil ik toch een extra inspanning doen! Het gaat hier zo en zo want links ben ik nogal onhandig! Gelukkig zijn we nog met 2 hier en neemt mijn ventje het één en ander over maar hopelijk duurt dat niet te lang want dat nietsdoen is niet aan mij besteed!! De komende dagen zullen goed van pas komen om die arm extra rus te geven en dan maar hopen dat ik terug wat actief kan zijn ... Een hartelijke groet en knuffel en niet opgeven hier hé?

09-06-2015 om 22:33 geschreven door Natoken

een goede uitslag bij de dokter , goed dus ! en je hebt nog steeds een " chatvriend " ook positief , daarbovenop heb je je zoon die " aanloopt " met of zonder vuile voeten  ook zeer goed , !!!

maar Myette , we klagen allemaal wel eens maar zijn nog eigenlijk bij de goeie , we zijn er nog ! liefs

08-06-2015 om 07:31 geschreven door ani

Maar ik volg je compleet en weet wat je bedoelt! Geniet nu maar van de rustgevende uitslag van die onderzoeken en geloof me alles zit nog goed op zijn plaats bij jou!! Voor mij was het vandaag genieten in mineur want in de morgen naar spoed geweest na een pijnlijke en slapeloze nacht. Blijkbaar zit ik met een ontsteking op de rechterschouder en een scheurtje in een pees aan die schouder. Ik wist niet dat het zo'n pijn kon doen .. ik kan gewoonweg mijn arm niet optillen en mocht ik nu nog weten waardoor. Gisteren naar het schoolfeest van de kleindochters geweest en daarna nagenoten bij de zoon dus niets verkeerd gedaan en opeens voor het slapen gaan schiet er iets in die schouder! Ontstekingsremmers gekregen en arm in een draagverband en juist nu we dat uitje gepland hebben!! Jaja, misschen zie je het niet direct maar de jaren staan er toch hoor en dat moet ik zo nu en dan eens ervaren!! Hopelijk is de nacht nu wat beter en morgen de pijn al wat afgenomen...  Dikke knuffel

07-06-2015 om 23:26 geschreven door Natoken