De tijd dat ik pril en onschuldig was is al lang voorbij... nu ben ik niet meer pril maar nog steeds onschuldig... haha... mensen vonden mij toen "raar" omdat ik door veel te lezen me verdiepte in zaken die normaal voor bakvissen niet interessant zijn... en ik vond hen "raar" omdat ze zo weinig diepgang hadden... ik verslond boeken zoals anderen boterhammekes en merkte dat ik niet de enige was die bepaalde gedachten had of gevoelens... lezen verrijkt echt je leven en verbreedt je horizon... als ik dan met anderen over die zaken wilde praten kreeg ik vaak van die verbaasde blikken en de opmerking dat ik "een raar meisje" was... stilaan hield ik mijn gevoelens voor mezelf... jongens van mijn leeftijd vond ik onnozel... ik maakte kennis met mijn latere man... 7 jaar ouder dan ik... en toen de eerste passie voorbij was kwam ik tot de ontdekking dat hij nooit las en mij ook maar "raar" vindt als ik bepaalde gedachten en meningen uit... tja... pech gehad!

Die diepzinnige gedachten zijn met de jaren heel wat minder diep geworden... afgesleten door de dagelijkse zorgen... maar soms duiken ze nog eens op... zoals deze ochtend heel vroeg... ik werd wakker na akelig gedroomd te hebben... ik herinner me niet meer wàt maar alleen dat ze "niet leuk" waren... toen begon ik te denken over de zin van het leven en de naderende dood... ik probeerde weer in slaap te sukkelen maar het lukte me niet... en geloof me... ik denk dat mensen die niet teveel nadenken veel gelukkiger leven dan degenen die het wèl doen en ik heb me vast voorgenomen hun voorbeeld te volgen... dus... van nu af aan ben ik een onbeschreven blad... blanco... gedachteloos... vraag me niets want ik ga het niet weten!

Maar ja soms krijg ik ook de opmerking van vrienden " waar jij allemaal mee bezig bent.." en dan leer je tegen bepaalde mensen te zwijgen want ze verklaren je toch maar voor zot... Ik heb ook veeeeeel gelezen in mijn leven wat zeg ik boeken verslonden. In de lagere school was ik er altijd als de eerste erbij als er nieuwe boeken aangekocht werden , de nonnekes hielden die opzij omdat ze wisten dat ze toch dezelfde week weer terug binnen. Daarna op internaat was dat een optimale beigheid om de vele studieuren aan te vullen met boeken lezen vooral omdat we ook een pak verplichte literatuur hadden in verschillende talen. In het buitenland zat ik vaak alleen toen Tony op toer moest en boeken waren mijn avondgenoten...maar raar maar waar momenteel lees ik  stukken minder tenzij we op reis zijn. Hier is er ook  altijd wat te doen en dan ben ik 's avonds te moe om mijn hersenen te treiteren door nog aan het lezen te slaan want een boek moet de moeite zijn ..... Dus maatje als jij daar zij in hebt lees maar..Ooot zal ik terug tijd hebben en dan verslind ik de massa's boeken die hier wachten. Dikke kus

22-07-2015 om 17:36 geschreven door Natoken