Ik zal wel niet de enige zijn die hier al haar vet zit te verbranden... of is het gewoon water... vandaag was het een dag om U tegen te zeggen... in de voormiddag kwam zoon binnen gestormd met zijn haagschaar om wat bomen bij te snoeien... ik had dit hem namelijk gevraagd omdat onze tuin zowat aan het dichtgroeien was... je koopt een perceel om je huis op te bouwen... dat perceel is 6 m breed en de achtertuin dus ook... die achtertuin was gewoon kale grond en in onze jeugdige overmoed... lang geleden... begonnen we dat kale stuk grond aan te kleden met jonge prille boompjes aan beide kanten... waar we niet aan dachten toen was dat die prille dingen zo welig zouden uitdijen zodat we op tijd en stond moeten ingrijpen of het loopt uit de hand... we konden al een tijd de achterkant van de hof niet meer zien zodoende... zoon begon te snoeien en nu is er weer ruimte.

Ik had aan een zieke vriendin beloofd haar op te zoeken in het ziekenhuis... ze ligt er al 7 weken met een rare reactie op haar chemo... iets waar de dokters geen raad mee weten en nog naarstig naar de oorzaak aan het zoeken zijn... beloofd is beloofd dus toog ik blijmoedig maar zwetend naar de kliniek en na het bezoek te voet en nog erger zwetend weer naar huis... het is me het weekje wel... die ene vriendin gaan bezoeken... een andere vriend ook in het ziekenhuis maar wil geen bezoek omdat hij het niet aankan en zaterdag de begrafenis van een neef van 't manneke... zo blijven we wel bezig.

Dat beloofde onweer hebben we tot hiertoe nog niet gekregen... een beetje regen zou wel welkom zijn als het maar weer niet zo'n vernietigende storm wordt.

Onze gastduif komt ons nog sporadisch een bezoekje brengen en man heeft ontdekt waarom... de andere wilde duiven hebben ontdekt dat we zijn voer in die kattenmand stoppen en zetten hem daarin klem... jaja duiven zijn ook geen lieverdjes... waarom ze als symbool van de "vrede" worden afgebeeld is mij een raadsel.

21-07-2016 om 07:46 geschreven door Rachel Belmans