Ach hoe moet ik het zeggen... het shoppen is goed afgelopen... alles gevonden wat ik zocht... ook de pantalon van man is gekocht en dit zonder te veel tegenstribbelen... achteraf is hij wel weer den botterik gaan uithangen zodat het hier vandaag nog altijd heel stil is... wat die man altijd bezielt weet ik echt niet maar dat het nooit zal veranderen weet ik wel.
's Avonds belde zoon me op om te vertellen dat zijn wond weer aan het zweren is... dat kwam er ook nog bij... mijn nachtrust was niet om over naar huis te schrijven dus.
Vandaag naar de bib nieuw leesvoer gaan halen... gisteren wat in mijn e-reader zitten lezen maar dat kan het toch niet halen bij een echt boek... dan voer inkopen want morgen komen dochter en schoonzoon eten... nadien naar de tuin getrokken met boek en smartphone en zitten genieten van de rust want man trok zich terug in de living voor wat sport.
Nog een belletje gehad van zoon die zegde dat de verpleegkundige die dag zijn been extra goed had verzorgd en dat de wond er weer schoon uitzag... OEF... en nu maar hopen dat dit zo blijft tot dat verrekte ding eindelijk dicht groeit.
Tussen de soep en de patatjes door me nog even laten ompraten een wijnpakket te kopen om leukemie patientjes een vakantie te bezorgen... ach... elke keer neem ik me voor hard te zijn en NEE te zeggen maar intussen heb ik me weeral laten paaien om GAIA maandelijks te steunen en nog een andere organisatie... nu weer die dure wijn... ik hoop maar dat het lekkere is... en dat we eindelijk eens pensioen opslag gaan krijgen voor we hier op water en brood moeten gaan leven... niets vertellen aan echtgenoot hoor want dan krijg ik weer verwijten te horen dat ik met geld smijt.
|