Eigenlijk weet ik niet wat ik hier kom doen... misschien uit routine... heb ook niks te vertellen... wat doe je zoal op een gewone weekdag... je uit je bed heisen wreed tegen je goesting... je vlug in een lange huisjurk persen... naar beneden om appelsientjes te persen... müesli in kommen te gieten... koffie te zetten... aan tafel alles naar binnen werken... ook wreed tegen je goesting maar een mens heeft nu eenmaal brandstof nodig om je kop boven water te kunnen houden in dit leven... dan begin je aan je dagelijkse taken... ook al wreed tegen je goesting... opruimen... WC controleren op nagelaten ongerechtigheden... planten controleren op luizen... de TV programmeren... de GSM uit zijn voedingsbron trekken... dan terug naar boven om jezelf ietwat toonbaar te maken voor de buitenwereld als die buitenwereld zich aan je wil tonen... je in stilte ergeren aan 't manneke die weer alles op een andere plaats legde zodat je niets terugvindt... mee zoeken naar iets wat hij heeft verborgen en niet terug kan vinden zodat hij in paniek rondloopt als het spreekwoordelijke kieken zonder kop... het terugvinden en je jezelf terugtrekt je in stilte ergerend... voor de zoveelste keer iets aan 't manneke uitleggen en in wanhoop opgeven... dan je frustraties begraven in een boek of wat op je smartphone gaan spelen tot het tijd is om de tafel te zetten voor het middagboke... nadien misschien wat in de tuin gaan dutten of wieden of lezen of de schildpad voederen... dit alles tot het tijd is voor het warme avondmaal.

Als je het zo leest is het stikvervelend en dat is het ook... niet dat ik perse elke dag op avontuur zou willen... nee ik ben best gaarne thuis... maar soms... eigenlijk vaak... droom ik van eerdere tijden toen we met vrienden gingen fietsen of wandelen... ik 's avonds mijn turnavond had met een heel plezante after-turn... we elke week een avond aan badminton deden met ook een plezante after-badminton... met die badmintonvrienden op gastronomisch weekend gingen... later met de club daguitstappen deden... naar de midgetgolf gingen en aan competitie deden... met als tussendoortjes naar de bowling... etentjes met vrienden... uitstapjes met de kinderen toen ze nog kinderen waren... dan komt de tijd dat je een voor een moet afhaken en je sociale wereldje kleiner en kleiner wordt... om eerlijk te blijven al die drukte kan je ook niet meer aan... je wereld krimpt totdat er alleen nog je TV... je GSM... je boek... overblijft... als wij nu op stap gaan is het voor een bezoekje aan een of andere dokter om een of ander onderdeel van ons oud corpus te laten nakijken en opkalefateren... niet zo leuk maar toch... zo komen we nog eens buiten.

Degenen die dit hebben uitgelezen vraag ik vriendelijk en met aandrang... neem mijn klaagzang niet te ernstig op... ik kan best nog genieten van TV... GSM... boek... en heel soms van 't manneke ook. 

21-05-2018 om 08:41 geschreven door Affodil

17-05-2018 om 15:03 geschreven door Gé

17-05-2018 om 11:29 geschreven door ani

16-05-2018 om 14:41 geschreven door natoken

16-05-2018 om 12:45 geschreven door ani