Zonet een dringende vraag gekregen om een scheutje van mijn "droge" humor... wat is humor en wat is droge humor... elkeen heeft zo zijn of haar eigen gevoel voor humor... er zijn mensen die plat liggen van het lachen als er met slagroomtaarten gegooid wordt... iets wat mij syberisch koud laat... dan heb je de fans van clowns... zelfs als kind kon ik er niet mee lachen... je hebt onderbroeken humor... tja hier is mijn mening ietwat troebel... je hebt onderbroeken en je hebt slips... er mag voor mij een snuifje zout en wat peper op maar het mag ook niet te plat worden... liefst met een doordenkertje gekruid... in mijn familie zaten twee lolbroeken... mijn zus en mijn neef... op familiefeestjes wisselden die twee elkaar af met moppen vertellen... in het begin was het lachen geblazen maar na een tijd was voor mij de maat vol... ik hou meer van woordspelingen en als ik er zo eentje het publiek kan in werpen voel ik me super... niet dat dit zomaar uit je mouw komt vallen... het zijn meer momentum invallen... 't manneke had er een handje van weg in gezelschap mij voor het blok te zetten met een bevel om die mop eens te vertellen die we verleden week zo goed vonden... tja... verleden week... welke mop... dat weet hij niet meer en ik ook niet... daar zit je dan met publiek die in blijde verwachting je zit aan te staren en jij met rode konen je hersens maar pijnigen... tevergeefs... als dat publiek dan merkt dat er niets meer gaat komen en het gesprek terug op gang komt over koetjes en kalfjes... duikt er opeens een super mop op over een koe en haar kalf en de situatie is gered... je hebt je plicht gedaan... dit maar om te zeggen dat humor echt niet vanzelf komt hoor... momenteel heb ik niets in voorraad... in plaats van humor is er enkel droogte... is dat genoeg?

Net belleke gekregen van dochter die wil langskomen om de oudjes nog eens te inspecteren... dit oudje zat net te denken dat ze wel een dutje wilde doen... dada dutje... zal maar koffie gaan zetten en een snoepje opscharrelen... en ik dacht dat eens de kinderen het huis uit waren ik eindelijk rust zou hebben... niet dus... ik ben amper bekomen van de bestorming van zoon met hond gisteren... zoon zag er moe uit maar hond niet... toen ik even mijn rug gedraaid had sprong hij plots in mijn nek... ik heb het wel over de hond en niet mijn zoon... ik kan je verzekeren dat een dikke 40 kilo in je nek je bijna vloert... toen het lustige koppel weg was heb ik mijn bed omhelst met tranen van dankbaarheid... en nu KOFFIE.

20-04-2019 om 10:18 geschreven door Dirk

20-04-2019 om 08:42 geschreven door ani

20-04-2019 om 08:14 geschreven door Ingrid.

15-04-2019 om 19:05 geschreven door natoken

een fijne dag !
van Ani

15-04-2019 om 11:15 geschreven door ani