Zondag rustdag... en rusten ga ik doen vandaag... gisteren heb ik mezelf overtroffen maar ook overschat... al heel vroeg uit de veren want de loodgieter kwam de oude stookketel afbreken en wat gaten boren en buizen en leidingen leggen... dat betekent voor mij de trappen ettelijke keren op en af draven... alhoewel draven is er niet meer bij... aangezien ik zoon verwachtte 's avonds ook extra koken... intussen man voor de tigste keer uitleggen wat de man kwam doen en waarom en hoe... ook vermoeiend hoor... tussen de bedrijven door aan de telefoon moeten luisteren naar de klaagzangen van zoon die zich door de vlooien in zijn huis in de hoek gedreven voelt... het was me het dagje wel... 's avonds nog eens moeten luisteren naar dezelfde klaagzang... ik begrijp zijn wanhoop wel hoor want omdat hij het niet vlug doorhad dat het konijn met vlooien zat heeft dat beest weken aan een stuk vlooien zitten voederen zodat ze nu met duizenden het kot bevolken... na zelf met allerlei zogenaamde doeltreffende middelen te hebben getracht het leger uit te roeien heeft hij toch maar een firma gecontacteerd... die zijn direct komen sproeien... dat middel zou 7 dagen werken... inderdaad nadien lag het vol lijken maar die lijken hadden intussen weer gezorgd voor nageslacht en die kleintjes kropen na 2 dagen al terug rond... het middel dat hij OP zijn huisdieren moest smeren werkte niet echt goed en weer zag een nieuwe generatie vlooien het leven... een vicieuze cirkel... zoon is intussen EEN brok stress... en ik erbij want 't manneke en ik hadden ooit eens vlooien opgelopen in een of ander achterbuurt cinemazaaltje... we waren nog niet lang getrouwd toen... man met die vlekken naar de dokter en terug thuis gekomen met rode konen van schaamte... we hebben toen ons hele appartement tot in alle hoekjes ontsmet... het bed met alles erop en eraan eveneens... het is ons gelukt maar weken nadien bleef ik jeuk voelen... ik kan me indenken hoe je je voelt als je omringd bent door een heel leger van die akelige bloedzuigers... ik zit er zelf de hele tijd aan te denken maar voel me machteloos want kan hem niet helpen.

De vorige week was niet echt een leuke bedoening... vandaag ben ik dringend aan rust nodig... ik heb 't manneke verwittigd dat hij best uit mijn buurt blijft want mijn lontje is erg kort geworden... dinsdag komt de nieuwe poetshulp... ja weer een nieuwe helaas... de vorige kwam tot de ontdekking dat poetsen toch niet haar ding was en gaat ander werk zoeken... woensdag komt de lieve bibliotheekdame mijn boeken ophalen en nieuwe brengen... eigenlijk heeft ze niks met de bib te maken maar is vrijwilligster en helpt zo wat "oudjes" die moeilijk nog naar de bib geraken en ik ben haar heel dankbaar... door ons babbeltje bij een koffie nadien kwam ik te weten dat ze in een moeilijk huwelijk zit en ik denk dat ze zo ook een middel vind om vaak van huis weg te zijn... ze heeft nog enkele andere klantjes.

Volgend weekend komt de loodgieter de ketel verder afwerken en kunnen we ons huis terug verwarmen... ik vermoed dat dit net op tijd gaat zijn want de temperatuur is aardig aan het dalen... hij is alweer voorbij "die mooie hete zomer"... voor mij wel wat TE heet maar ik denk niet dat we mogen klagen.

14-09-2019 om 11:06 geschreven door Dirk

12-09-2019 om 18:36 geschreven door natoken

11-09-2019 om 18:30 geschreven door Dirk

09-09-2019 om 11:33 geschreven door natoken

09-09-2019 om 10:42 geschreven door ani