|
Nu is het wel zo dat 't manneke en ik weinig buiten komen sinds hij ziek werd maar dat was vrijwillig... en nu dat we gedwongen huisarrest kregen begint dit toch wel op mijn systeem te werken zeker... mensen steken toch raar in elkaar nietwaar... allee ik dan toch... plots zou ik vanalles willen gaan doen wat ik voorheen wèl kon maar er geen zin in had... ik denk dat ik mezelf eens streng ga toespreken zo van : "maske goa na ni onnoezel zitte doeng hei, doa mor gewoen dan doade al zot genoeg"... ziezo dat had ik nodig.
Ik volg nauwgezet de gang van zaken op FB en sta vaak versteld... ja ik kan nog versteld staan... hoe belachelijk dom en achterlijk mensen kunnen zijn zoals parties gaan organiseren... als voorbeeld kregen we de echtgenoot van madame Rutten die er dan nog prat op gaat ook... maar ja respect voor onze politici heb ik al lang niet meer na het lezen van hun dolle capriolen om toch maar op hun dure zeteltjes te mogen blijven zitten... blijkbaar moet je niet het warm water hebben uitgevonden om in de politiek te geraken... je moet alleen een volledig gebrek hebben aan schuldgevoelens en gewetensbezwaren en je broodje is gebakken... ziezo dat moest er weer eens af.
Maar ook zijn er gelukkig nog mensen die het hart op de goeie plaats hebben zitten en nu proberen hulp te bieden waar mogelijk... van onze jonge(re) buren kreeg ik een mailtje dat ze voor onze boodschappen willen zorgen als we willen... ook dochter bood haar hulp aan maar diezelfde dochter zit momenteel in Spanje en de vraag is of ze er nog gaat uitgeraken... wat die hulp betreft... ik zit wel met de prangende vraag of ik ze ga aannemen... tot hiertoe reden we eens per week naar de supermarkt voor de bevoorrading en ik had er geen probleem mee... de berichten over dat corona ding beginnen echter onrustwekkend te worden zodat ik verteerd word door twijfel... zou ik of zou ik niet... het risico is natuurlijk groot... mijn poetshulp belde net om te vragen of ze mag komen... sommige van haar klanten willen ze niet meer in huis laten nu... ik vind dat ook erg voor dat meisje en heb maar gezegd dat ze mag komen volgende week... maar nu zit 't manneke te mokken... dat is altijd al een angsthaas en hypochonder geweest... ik durf het gewoon niet zeggen dat ik ergens pijn heb want op slag heeft hij dat ook en veel erger en dan kan ik hem nog eens gaan verzorgen ook.
Vandaag ben ik voor een uurtje de tuin ingetrokken en heb wat uitgerangeerde takjes en blaadjes verwijderd... sommige struiken zijn voorzichtig aan 't uitbotten maar onze schildpad is nog niet te zien en dat baart me zorgen.... dood gevroren kan ze niet zijn maar verdronken misschien wel... dat beestje kruipt elke herfst de grond in en zoals het de hele winter regende... arm Polleke... het goede nieuws is dat ik al enkele dagen 2 merels in de tuin spotte... mannekes (gele bekskes)... als ze nu nog mooi kunnen zingen wordt de zomer misschien nog draaglijk.
Ik ga nu even mijn 1500 stappen plegen... de vorige weken hield ik het rustig maar nu moet ik terug in gang schieten... allee schieten is veel gezegd.
|
