Na regen komt zonneschijn en vice versa... zo is het vandaag... beetje regen gevolgd door zon... en omgekeerd... goed voor de tuin en voor mij eigenlijk ook want zo kan ik wat in huis prutsen omdat ik toch de tuin niet in kan... die tuin staat er anders prachtig bij met een overvloedig bloeiende seringenboom... ja een struik kan je dat ding niet meer noemen... toen we hier kwamen wonen kregen we van onze overjarige overbuurman een scheutje van zijn struik cadeau en dat scheutje gedijde wel en werd een struikje en nu na bijna 60 jaar een boom... in ruil voor die scheut moest 't manneke hem soms gezelschap komen houden voor een avondborrel... alleen mocht hij van zijn eega 1 glaasje jenever hebben maar in gezelschap mocht hij zich te buiten gaan aan 2... dat mocht nu ook niet elke dag... zowat een keer in de week... de avond dat man ging borrelen met de buurman was mijn vrije avond t.t.z. een avond dat ik ongestoord kon lezen... TV hadden we nog niet en de computer was een toekomstbeeld... wat deden we in die prehistorische tijden... 't manneke gewoonlijk niets...ofwel platen beluisteren ofwel mij ambeteren... ik werkte nog hele dagen op kantoor en moest 's avonds het huishouden beredderen... de weinige vrije tijd deed ik wat handwerk of las of weerde 't manneke af... zaterdag wervelde ik door het huis al poetsend... nam na de middag een douche... dan deden we onze inkopen voor de hele week... aten iets... gingen naar de cinema en daarna dansen... als ik het zo zie geschreven staan lijkt me dat wreed vermoeiend maar toen waren we jong en blijkbaar onvermoeibaar... zondag was lang-uitslaap-dag met weer een cinemabezoek 's avonds... tijdens de week soms ook een filmpje meepikken... de TV kwam er maar in 1968 toen dochter werd geboren... en er ging voor ons een hele nieuwe wereld open met nachtelijke uitjes naar de keuken om melkflesjes op te warmen... 's avonds als een blok in bed te vallen om er na enkele uren weer uit te moeten door hongerig gebrul van dochter... geen cinemakes meer... boodschappen doen met baby aan boord gewapend met een tas met babyspullen... elke ouder heeft het meegemaakt.

Ik merk dat ik wel heel ver ben afgedwaald... als ik me nog herinner begon ik met een seringenstruik en ik zit nu midden in de babyboel... om verder te gaan met de tuin... de meidoorn doet zijn best maar niet genoeg... blijkbaar is hij dit jaar ook niet zo lekker want gewoonlijk zit die boom dan vol snoepende duiven... echter dit jaar niet... zou er corona op zitten soms... de schildpad Polleke loopt wel fluks door de tuin maar eet bijna niet... toch niet van hetgeen wij hem voorzetten... waar hij dan wel van eet heb ik nog niet kunnen ontdekken... wij zijn zo ongeveer onze diepvries aan 't leeg eten... ik zie de bodem van de lades al... thuisbezorging lukt me nog altijd niet... te weinig personeel.. te veel werk... en dochter doet de boodschappen per fiets en die wil ik niet overbelasten... toch wel niet leuk als je van anderen afhankelijk bent.

Mijn poetshulp wilde komen werken maar ik heb dat nog maar wat uitgesteld... zo ook de kapster... maskers bestelde ik bij de apotheek... de tandarts zou bellen wanneer man moet komen voor dat gebit... de loodgieter staat ook in de wacht... iedereen staat in de wacht momenteel.

blij om terug te zijn op moederdag !
ik wens je een een speciale dag en dank voor de steunwoorden !

10-05-2020 om 09:54 geschreven door ani

09-05-2020 om 12:34 geschreven door Dirk

06-05-2020 om 12:44 geschreven door Dirk

Margrieten geven ons een stemming, 
en wekken inspiratie, 
als een symbool van pure schoonheid, 
het is heel moeilijk zonder een droom! 

En het blijft stevig bij ons, 
dat alles is verbonden met kleuren, 
de kleuren van sterren opgelost in hen, 
en de wereld van liefde zonder kwelling en tranen!

Bloeiende margrieten op het veld veel-veel mooie bloemen.

 En de witte zee fladdert. Ze vertellen me ...

Ja ik moest je deze geven van Margriet.

03-05-2020 om 22:34 geschreven door Fernand.

03-05-2020 om 09:30 geschreven door ani

02-05-2020 om 10:29 geschreven door Dirk

30-04-2020 om 18:43 geschreven door natoken

30-04-2020 om 18:04 geschreven door Jo Delsy