Eventjes de week overlopen... het is tenslotte een dagboek met "soms" overdenkingen... van mij moet je geen diepe gedachten verwachten... tiens dat rijmt... ik bengel wat tussen de wasmachine en de afwasbak in... ja ik doe de vaat oftewel afwas nog altijd manueel... daarom eten we dan ook vaak stoofpotjes... dan heb ik maar één pan af te wassen... dus terug naar die update... het was me het weekje wel... verwacht nu geen ophefmakende dingen want ik ben met weinig al tevreden... maandag kwam de ramenwasser... niet gekomen want het regende... de pedicure die mijn onderdanen een goeie beurt kwam geven... terwijl zij aan mijn tenen prutst maken we een babbel. kwestie van mijn tong ook even wat beweging te gunnen... dinsdag weer voer inslaan... geen babbel... woensdag kwamen ze het nieuwe raam inzetten en dat was traplopen voor mij om die mannen te voorzien van koffie en instructies... ook moeilijk tegenwoordig vermits ik geen Pools spreek en dan in het koeterwaals met dat mombakkes op is ook niet makkelijk... enfin het raam staat erin maar de buitenafwerking is niet helemaal naar mijn zin en nu zit ik te bedenken wat ik ga doen... klagen of betalen... donderdag was kuisdag... ook al niet een van mijn plezantste dagen... vrijdag moest ik naar de tandarts voor die lastige tandjes... ik kon dat ding niet langer dan 5 minuten inhouden van de pijn... dus ik MET gebit EN pijn naar de kliniek en MET gebit en ZONDER pijn terug naar huis... nu even afwachten en proberen of eten met die tanden gaat lukken... ik had dus gisteren even een half uurtje frisse lucht en een wandeling naar huis terug... geloof me maar ik was moe... rust roest zegt men en het is verdomme waar ook... ik vergeet nog te vermelden dat de raamwasser er ook was... ik zat even te rusten toen ik alsmaar gebonk en gestommel hoorde... dacht dat het bij de buren was maar nee... toen ik me omdraaide stonden er liefst twee mannen naar me te gluren... de baas van het spul zwaaide vriendelijk naar mij en ik zwaaide terug natuurlijk... zo ben ik... altijd bereid... mijn eerste gedachte is dan : "gelukkig had ik mijn tanden in"... tja dat gebit begon me te obsesseren... genoeg erover.

Corona houdt me nog tegen maar ik denk er toch serieus over de poetsdienst weer te bellen... ik doe het nu al 9 maanden zelf... wreed tegen mijn goesting... binnen gaat het nog wel maar toen ik deze week buiten was om dat raamwerk te controleren sloeg ik bijna achterover van ontzetting... die hoftrap... dat terras... die voortuin... onze hogedrukreiniger was kapot en weggegooid... al dat schuurwerk zie ik niet meer zitten... dus weer denkwerk... zou ik of zou ik nog wachten?

Dit weekend komt de verpleeghulp niet... maandag denkelijk de laatste keer want 't manneke is zo goed als terug dichtgegroeid... die man is echt ongelooflijk... om de haverklap zanikt hij dat hij vlug zal sterven maar dat valt van een ladder... kneust zijn ribben... haalt zijn beide benen open... en is zo goed als genezen na twee weken... wie doet het hem na!

01-12-2020 om 12:28 geschreven door 't Vosken

29-11-2020 om 09:48 geschreven door Natoken

29-11-2020 om 09:25 geschreven door ani

26-11-2020 om 15:23 geschreven door Natoken

25-11-2020 om 09:06 geschreven door ani

24-11-2020 om 12:17 geschreven door Dirk

23-11-2020 om 10:05 geschreven door ani