Jullie zullen me nu wel een spelbreker vinden maar ik moet het even kwijt... ik ben verdrietig omdat de zoon het moeilijk heeft... we zijn deze avond met zijn 2 katten naar de dierenarts geweest... de kleinste Chita moest nog een spuitje krijgen en een wormpil... dat was zo gepiept... ze keek alleen verwonderd over haar schouder wie er daar zo in haar buikje stond te prikken maar ze gaf geen kik... toen het Minneke's beurt was kregen we slecht nieuws te horen... deze had namelijk plots een geweldig snel groeiend gezwel ontwikkeld in haar bekje... inoperabel zei de arts en voor 99 % kwaadaardig... de zoon sloeg wit uit want Minneke is zijn oogappel... als vrijgezel is zij al 5 jaar z'n trouwe maatje... hij heeft haar moeten bij de dokter achterlaten voor een biopsie... morgen gaan wij haar terug halen want hij zal laat moeten werken... binnen 10 dagen kennen we de uitslag maar voor hem is de feeststemming foetsie... en ik... ja jullie zullen dat ook wel kennen... je wil je kind helpen maar je staat machteloos... het is wel een kind dat volgende week 35 wordt maar dat gevoel blijft toch... hoe oud ze ook worden... zijn eerste kat werd overreden en toen stond hij te huilen aan te telefoon... toen heeft hij Minneke in het asiel gaan halen en dat beest is een echt schatje... onze zoon is altijd een pechvogel geweest... sommige mensen schijnen het ongeluk naar zich toe te trekken en hij is er zo een van... maar ja zoals ik al zegde... je staat er machteloos tegen.
Sorry mensen dat ik misschien jullie kerststemming aan 't verzieken ben... sla dit hoofdstuk maar over... geniet van de feestdagen... ik ga dat ook proberen... groetjes Myette

21-12-2005 om 14:13 geschreven door vifke

21-12-2005 om 01:29 geschreven door huismusje/troubadoerke

20-12-2005 om 22:50 geschreven door bojako