Ik baal nog maar eens... waarom moet het leven toch zo moeilijk zijn... en waarom zijn er toch zoveel misverstanden... toen ik jong was en... zoals iedereen waarschijnlijk... over de toekomst fantaseerde... droomde ik ooit een man te ontmoeten die me zou begrijpen... liefhebben... steunen wanneer ik het moeilijk had... als tegenprestatie zou ik die man verwennen tot zijn oren ervan zouden tuiten... nou moe... zoals ik al zegde... het was een droom en dromen zijn bedrog... zodoende.

Jullie zullen hierdoor al wel begrepen hebben dat dit volstrekt niet mijn dag was en is... het begon al deze ochtend toen ik aan de ontbijttafel probeerde het zure gezicht voor mij niet te zien... zoals gewoonlijk stond de radio weer te schetteren... ja op diezelfde tafel waar hij een vast plaatsje heeft en onze maaltijden steeds begeleidt met onheilsberichten... tussen twee happen boterham met appelmoes door kwam de dood van Michael Jackson... nu kan ik echt niet zeggen dat ik de jongen in persoon erg waardeerde maar zijn muziek doet me nog altijd van m'n stoel wippen om een moonwalkske te proberen... het blijft bij proberen want ik heb Jako's voeten niet... daarstraks was ik even aan 't chatten met een jonge zwarte man en die vond Jackson maar niks... ja 20 jaar geleden nog wel beweerde hij... en lap nog maar eens bewezen dat ik achterlijk ben want ik ben nog altijd gefascineerd door zijn danspasjes en de opzwepende muziek.

Hierna vloog 't manneke uit zijn krammen om verontwaardigd te brullen dat ze wèl over die stomme Jako zaten te zwammen maar niets over Jasmine zegden die ook gestorven was... zelfmoord blijkbaar... hij had dat blijkbaar gisternacht gehoord op TV maar toen lag ik al uitgeteld in bed... en inderdaad Jasmine wordt precies doodgezwegen... oei... ongelukkige uitdrukking maar kan er niet zo dadelijk een andere voor vinden... wat bezielt zo'n meid toch... ongelukkig in de liefde... tja wie maakt dat nooit mee... ik kreeg vandaag nog te horen dat ik relaties en liefde als een spelletje opvatte... dat vond ik nu echt een grove beschuldiging... door iemand gezegd die me volstrekt niet begrijpt en er ook geen moeite voor doet.

Bon... nu dat even van m'n hart en lever ligt moet ik vertellen dat niet alles vandaag kommer en kwel was... het weer is mooi... de tuin staat er prachtig bij... la mamma heeft genoten van haar banaan en martini/tonic... ik heb even de tijd genomen om een uurtje in de tuin te gaan liggen genieten van de stilte en het gezang van de pietekes... ik heb een nieuwe chatvriend waar ik echt heb kunnen mee praten... die jonge zwarte wil me leren golfen... de echte grote golf nogal... zal niet op zijn aanbod kunnen ingaan... zie je mij al tussen die opgeblazen VIP's lopen... ik zou het niet kunnen laten al die gevulde ego's door te prikken... maar het is een leuke en funny guy zodat ik nog eens heb kunnen lachen.

Gisteren laatste bijeenkomst van de club afgesloten met een wandeling in de bossen van Halle-Zoersel... duveltje achteraf en dan nog blijven plakken met enkelen om wat te eten... het was een van die zwoele zomeravonden... voor de eerste keer dit jaar eens geen vestje moeten aantrekken... en zalig buiten kunnen eten.

En nu ga ik even huisband gezelschap houden... want die zit beneden heel alleen te sudderen... mag niet op kookpunt komen... nog een leuke avond en weekend allemaal.

29-06-2009 om 23:45 geschreven door Petra

Dag zoeteke, amaai dat moest precies eens van uw lever!  't kan deugd doen hé.   Gelukkig kan je het hier kwijt want anders moest ge het allemaal opproppen.

Wat mij altijd verbaast is dat ondanks dit alles jij zo'n ongelooflijk gevoel voor humor blijft hebben.   Een mens zou van minder depressief worden.

Maar ik heb al gemerkt dat ik ook in moeilijke periodes mijn 'zwarte humor' doosje opengooi om te ontladen.  Dit schijnt nochtans iets typisch Brits te zijn, dus ergens moet er eentje tussen je voorouders zitten.

Aan zee hadden we geen TV,  ik zette enkel radio Minerva op Lappie en af en toe lazen we een door een ander weggesmeten krant (besparen hé).  

Toen ik terug thuis hoorde wie er nog allemaal gestorven was die week was ik stomverbaasd.
Jasmine wist ik als eerste, want net die dag was ik even op het internet naar de krantekoppen gaan kijken.

Mijn zwarte humor ontlokte me dan bij het thuiskomen onmiddellijk de uitspraak : '"ocharme de media, nu gaan die steen en been klagen, 't is nu vakantie en indien al die mensen één per week waren overleden, dan hadden ze een zomerlang hun boekjes kunnen vullen" - ge ziet: morbide hé, maar ik kan er ook niet aan doen dat ik zo denk.

Die uitgevers zullen nu ook last van hun maagzweren hebben.

Enfin lieve schat, ik hoop dat we je vrijdag zien want het is al veel te lang geleden!


Heel dikke troost en opfleurknuffels xxx

29-06-2009 om 13:01 geschreven door bojako

28-06-2009 om 22:11 geschreven door Madame

from Ludovikus

28-06-2009 om 16:12 geschreven door Ludovikus

28-06-2009 om 14:39 geschreven door aquarius

27-06-2009 om 10:41 geschreven door Natoken

27-06-2009 om 09:53 geschreven door paz