Mijn bieterkes oftewel tanden voor de buitenlanders... zijn niet van de beste kwaliteit... mijn melkgebit was eerder aan de kleine kant en toen die eerste grotemensen tanden eraan kwamen was er gewoon geen plaats genoeg om ze allemaal een deftig plaatsje te geven... dus stonden ze daar zowat schots en scheef elkaar te verdringen om levensruimte... mijn ouders waren niet bepaald vlug om naar een dokter of tandarts te lopen maar blijkbaar stoorden ze zich toch aan dat wanordelijk mondwerk van me en sleurden me naar "den dentist" voor een brug... dat was gewoon een draad die aan de binnenkant van m'n boventanden liep... vastgesoldeerd aan m'n achterste kiezen door een soort kalk... met de bedoeling die boventanden naar buiten te duwen... het resultaat was dat ik de eerste week met loszittende tanden te kampen had en tijdens het eten brokjes kalk te verteren kreeg... de tweede week begon heel dat gedoe zich een beetje te zetten maar toen was het tijd om de boel aan te vijzen... en begon de miserie van voor af aan... door die brug... die je niet uit kon nemen... kregen m'n voortanden en kiezen gaatjes... ik had ondertussen zo'n angst voor tandartsen ontwikkeld dat ik de boel de boel liet met als resultaat de ene abces na de andere... toen leerde ik 't manneke kennen en die sleurde me mee naar zijn tandarts die de taak kreeg te redden wat er te redden viel... het heeft zo'n 2 jaren geduurd van boren... vullen... boren... vullen... hier en daar een hopeloos geval eruit kieperen... voor ik van de pijn verlost was... sindsdien sla ik nooit een controle over... zo ook verleden week woensdag... controle en poetsbeurt... dit achter de rug ikke blij naar huis gehuppeld... die karwei was weer achter de rug voor een tijdje... maar ach... owee... volgende dag zat ik zalig te genieten van een stukje chocolade toen plots... bwah wat was me dàt... ik een harde brok tussen m'n tanden voelde... en die brok was een knoert van een tandvulling... natuurlijk direct gebeld... jawadde... men zette me op de wachtlijst... dat betekent dat ik moest wachten tot er iemand zijn/haar afspraak moest annuleren... gelukkig voel ik er niets van... moet alleen oppassen dat ik m'n voer aan de andere kant hou... morgen mag ik komen voor reparatiewerken... joepieeeeh... nooit gedacht dat ik ooit nog eens een gat in de lucht zou springen om naar de tandarts te mogen gaan... het is ongelooflijk... als je tegenwoordig een afspraak met de dokter wil moet je maanden wachten... waaraan ligt dat... te weinig dokters of wat?

26-06-2008 om 17:25 geschreven door Ludovikus

26-06-2008 om 10:29 geschreven door Natoken