Het is weeral enkele dagen geleden dat ik wat aan m'n blogje heb gedaan... alles gaat hier zijn eigen gewone gangetje... was... strijk... de kinderen voeren (woensdag)... poetsen (donderdag)... la mamma luchten (vrijdag)... naar de mini golf... gisteravond hadden we met enkele golfvrienden afgesproken en we hebben tot 12 uur buiten kunnen zitten... zalig is dat... voor de rest hou ik het rustig... te warm om me druk te maken... ik wil zelfs het nieuws niet meer horen of ik maak me weer kwaad.

Daarnet even een vlug blogrondje gemaakt en alle technische hoogstandjes bewonderd... weliswaar met enige afgunst en licht schuldbesef... ik blijf zomaar wat ter plaatse trappelen maar ben echt te lui om me in al die HTLM toestanden te verdiepen... dat zal moeten wachten tot het begint te vriezen vrees ik.

Gisteren kreeg ik telefoon van de zoon... heeft een werkongeval gehad... een zware verhuiswagen is maar liefst 3 x over zijn been gereden... eerst zijn voet... toen de chauffeur iets voelde hobbelen reed hij even vooruit en terug achteruit over zijn enkel en toen nog eens over zijn hele been... toen heeft hij eindelijk zoon' s gebrul gehoord en uitgestapt... ambulance erbij en naar de kliniek... en geloof het of niet... niets gebroken alleen gekneusd... die jongen heeft botten van gewapend beton denk ik... wat die allemaal al aan accidenten heeft gehad ga ik hier niet opnoemen of ik zit hier nog enkele uren... zijn laatste was 2 jaar geleden toen hij met zijn fiets in aanvaring kwam met een auto... met zijn hoofd (zonder helm) door de voorruit is gevlogen... toen zag hij eruit als Frankenstein... gezicht helemaal vol glas... maar zijn schedel was nog intact... hij heeft er wel een whiplash aan overgehouden die hem veel nekpijnen bezorgt... de verzekering heeft hem verleden week eindelijk uitbetaald... nu moet je weten dat ik van al die accidenten een trauma heb overgehouden... ik kan namelijk geen politie- of ambulance sirene horen of de rillingen lopen me over de rug... het is zo erg dat soms de tranen me in de ogen springen... het is ditmaal weer goed afgelopen maar helemaal gerust ben ik nooit.

Volgende week vertrekt dochter op vakantie en mogen wij haar plantjes komen gieten... gelukkig zijn er geen konijnen of vissen meer te verzorgen.

En nu heb ik echt niets meer te vertellen... dus trek ik me bescheiden terug in mijn hoekje... tot later nog eens... Myette

01-07-2006 om 19:43 geschreven door huismusje/troubadoerke

01-07-2006 om 11:06 geschreven door Chia